10 Yaşımdaki kızımın takıntısı (OKB)

_Vendetta_ .!.:

Kızınız çok üzülerek ve asla emin olmayarak söylüyorum ama şizofreni temelli ifadeler kullanıyor.
Yaşadığımız için aynisini çok tanıdık geldi.
Bir şey söyleyip ic sesiyle tam tersini söylemek, düşüncelerin kendini engellendiğini belirtmesi vs...
Yani Allah korusun inşallah yoktur insallah sadece benzerliktir ama tedbiri elden birakmamak lazim

Genişletmek için tıkla...

çok üzüldüm şuan
yavrum böyle birşey olursa bilmiyorum

Kızınız adına çok üzüldüm. Bende küçükken bizim sınıfta da vardı böyle bir tip. Onlarla görüştüğünü falan söylerdi. Bende acayip derecede korkardım. Karanlıkta asla tek yatamazdım. Gece tuvalete gidemezdim. Ablamın yanına yatınca ancak uyuyabilirdim. Kızınızın ki biraz daha ileri boyut sanırım. Nasıl geçti ne zaman geçti bu korkularım hatırlamıyorum. Gece kızınız uyuyana kadar yanında kalsanız. Acayip rahatlatıyor çünkü bu. Birde zihnini oyalacak şeyler bulsanız. Dikkatini çekebilecek aktiviteler falan.

Helenra .!.:

Hayır baksana herkes yazmış yahu herkese anlatıyorlar böyle saçma sapan şeyleri.
Onlara da diğer çocuklar anlatıyor.
Hoş değil gerçekten ne zevk alıyorlar anlamadım ki korktukları için mi diğer çocuklara onlar da anlatıyorlar başkaları da korksun diye yani onu anlamıyorum ama acı bir durum...

Genişletmek için tıkla...

Çocuklar korkunçlu(!) hikayeler dinlemeye-anlatmaya-uydurmaya bayılır. Korksa da dinler, çünkü merak eder. Bu bizim bilinmeze-gizeme-sırra olan açlığımız gibi bir şey, eskiden perili canavarlı hikaye olur, şimdiyse komşu kızının ne yaptığı kimle fingirdediği vb. çocuk ağı dedikodu gibi bir nevi.

Ben hatırlarım hala ilkokulda dinlediğim hikayeleri, şimdinin esprilerine malzeme olan "Tuvalette ekmek mi yedin?" olayları filan nasıl hikayelendirilirdi. Bu yüzden anne-babaların elinden geldiğince, çocuğu okula hazırlarken bu tarz şeylere de hakim olması gerekiyor çünkü her çocuk bunu kaldıramıyor, hassas oluyor. Biz dinledik "Aa-vaa" dedik ama korkudan yatağını ıslatmaya başlayan arkadaşlarımız da vardı. Bize bunları anlatanlar da nenesinden-dedesinden dinleyen, kimileri de kafalarından uydurup sınıfın ilgi odağı olmaya çalışan çocuklarıydı. Şimdi internet çağı, daha büyük, daha travmatik bazı şeyler. +18 ibaresi olmayan, aile filtresinden geçen şiddet videoları var, ruhlu inli cinli sihirli çizgifilmler var. Küçücük beyinler istilaya uğruyor resmen.

Hepsine engel olamayız, izole edemeyiz elbette çocuğumuzu, hani bugün böyle "Dikkat edeceğim" derim, yarın dikkat edemediğim bir nokta olur oradan bulur çocuğumu bilemem, bu hepimiz için geçerli. İşte, ne bileyim, elimizden geldiğince gözlerimiz üzerinde olacak çocukların. Onlar hasta olmasın diye, anaları olarak bizler hasta olacağız belki de bu gidişle...

lepka .!.:

şöyle kızım bir yıl erken gitti okula şuan 4 olması gerekirken 5. sınıfta
ve kızımın notları şuan en düşük 78 ama bu not bile düşük geliyor ona.
diyor ki anne okuduklarımı anlıyaıyorum adepte olamıyorum. okuyorum okuyorum ama düşünceler beni engelliyor.
ben biliyorum ki benim kızımın kafasında bunlar olmazsa eskisi gibi 100 yapar gelir

Genişletmek için tıkla...

Aynen oyle o kadar o dusuncelere odaklaniyorki derslerine asla adapte olamiyor dusunceler gelince gogsunu bise sikiyor gibi oluyor sadece o kotu seyleri dusunuyorsun ne yemek yiyebiliyorsun ne de baska bi aktivite sadece uyumak istiyorsun o da mumkun olmuyor

captain price .!.:

okurken ben korktum. gerçekten çok üzücü.

çocukken böyle şeylere takılmak normal ama sizin kızdaki abartı olmuş. korkudan ziyade beddua etmesi vs bana garip geldi.

yine de doktor yardımı ile aşılamayacak bişey olduğunu sanmıyorum. sonuçta psikolojik bi rahatsızlık ve çocuk da küçük. büyüdükçe ve tedavi aldıkça düzelir bence.

geçmiş olsun.

Genişletmek için tıkla...

Aynen bende korktum ve yarıda biraktım okumayı

Mavimilena .!.:

Siz de tam tersini yapsaniz ?
Yaz tatili geliyor eglenceli filmler izleyebilirsiniz.
Memleketinize veya hic bilmediginiz sehirlere gezmeye götürün maddi durumunuz varsa cok iyi gelecektir.

Genişletmek için tıkla...

bunlrı düşünüyorum ama bir an mutlu iken biran mutsuz olabiliyor

Bakın hayatta sadece ölüme çare yok. Herşeyin çaresi var lütfen derin derin nefes alın ve geçecek inşallah bunu söyleyin yüksek sesle. Abim 14 yaşındayken buna çok çok benzer durumlar yasadi. Anlamak uzun sürdü. önce annem uyuşturucu kullanıyorsa diye çok korktu vs derken abim zaten zayıf bir çocuktu ve 10 kg verdi 3 günde bir yemek yerdi yani anlatılacak daha cook çok şey var o günler kabus gibiydi. Bakın şimdi okudu malı müşavir oldu evlendi, hep yaşamayı istediği şehirde yaşıyor ve hemen her gün konuşuyoruz. Yani geçti o günler bitti gitti. Anı olarak kaldı. Tabi tedavisi seneler sürdü ama sonuçta iyilesti. Arkadaş çevresi o kadar mühim ki. Rabbim korusun. İyilerle karsilastirsin. Kızınızı yalnız bırakmayın benim tavsiyem. Hep etrafında olun. Ayrıca işinin ehli bir psikiyatri doktoru çözecektir zamanla ve sabırla. Geçmiş olsun

GangstaWalk .!.:

Çocuklar korkunçlu(!) hikayeler dinlemeye-anlatmaya-uydurmaya bayılır. Korksa da dinler, çünkü merak eder. Bu bizim bilinmeze-gizeme-sırra olan açlığımız gibi bir şey, eskiden perili canavarlı hikaye olur, şimdiyse komşu kızının ne yaptığı kimle fingirdediği vb. çocuk ağı dedikodu gibi bir nevi.

Ben hatırlarım hala ilkokulda dinlediğim hikayeleri, şimdinin esprilerine malzeme olan "Tuvalette ekmek mi yedin?" olayları filan nasıl hikayelendirilirdi. Bu yüzden anne-babaların elinden geldiğince, çocuğu okula hazırlarken bu tarz şeylere de hakim olması gerekiyor çünkü her çocuk bunu kaldıramıyor, hassas oluyor. Biz dinledik "Aa-vaa" dedik ama korkudan yatağını ıslatmaya başlayan arkadaşlarımız da vardı. Bize bunları anlatanlar da nenesinden-dedesinden dinleyen, kimileri de kafalarından uydurup sınıfın ilgi odağı olmaya çalışan çocuklarıydı. Şimdi internet çağı, daha büyük, daha travmatik bazı şeyler. +18 ibaresi olmayan, aile filtresinden geçen şiddet videoları var, ruhlu inli cinli sihirli çizgifilmler var. Küçücük beyinler istilaya uğruyor resmen.

Hepsine engel olamayız, izole edemeyiz elbette çocuğumuzu, hani bugün böyle "Dikkat edeceğim" derim, yarın dikkat edemediğim bir nokta olur oradan bulur çocuğumu bilemem, bu hepimiz için geçerli. İşte, ne bileyim, elimizden geldiğince gözlerimiz üzerinde olacak çocukların. Onlar hasta olmasın diye, anaları olarak bizler hasta olacağız belki de bu gidişle...

Genişletmek için tıkla...

Ne guzel anlatmissin gangsta
Ben o kadar ince dusunup karsilasacagim olaylarla ilgili tedbir aliyorum ki , anneligin en yorucu tarafi da bu bana gore
Yani cocuk 10 yasinda cok sukur hep kontrolum altinda , bizde de simdi cinsellik baslayacak aklim cikiyor nasil anlatacagim diyr
Hic bitmiyor dertleri hic

Çok geçmiş olsun... talihsiz bir olay yaşamışsınız. Bu konuda size şöyle yapın, böyle diyin diyebilecek bilgi ve deneyime sahip değilim.
Ama Ankara’daki psikiyatra mutlaka gidin, inşallah iyi bir doktordur ve şifası oradadır. Şifa bulana kadar aramaktan başka çare yok. Her zaman metanetli olun, tedaviyi devam ettirin. Gerekirse ev, mahalle hatta şehir değiştirin... bilemiyorum tabii doktor tavsiye ederse...
Çok ilgili ve bilinçli bir anne olduğunuz belli. Meselenin ciddiyetinin de farkındasınız. Kızınız evet hastalanmış. Ama çaresi var çok şükür. İyi bir doktor ile şifasını bulsun.
İşte hayatta herşey bizim için.. sizin sınavınız da buymuş. Çok geçmiş olsun....

Ben de küçükken amcamın eşi beni böyle korkutmustu... Cuma gunleri hakkında ilginç ilginç şeyler anlatırdı,gördüğünü falan da söylerdi... Uzunca bir müddet tuvalete gidemezdim biri gelmezse ve yatağımı islatigim bile olurdu... Annem farkedene kadar bayağı süre geçti ona da halamın kızı anlatti... Annem bayağı uğraştı ama benim psikolojimi düzeltti... İdrar yolu enfeksiyonu da atlatmıştim hem de bu yüzden çok şiddetli kum falan döktüm öyle yani ben de kızınizla aynı yaşlardaydim durup durup korkudan ağlardim... Annem cevsen falan almıştı bak bunu takarsan herşeyden korur seni korkma diye kendi kendime yendim... İşin ilginç tarafı yıllar sonra ortaya çıktıki yengem çok ağır psikolojik ilaçlar kullanıyor,olmamış bı olayı olmuş gibi anlatabiliyor mesela...

mavili03 .!.:

Bizim bir tanıdığımızın kardeşinde de bu takıntı oluşmuştu. Yaşı da çocuğunuzdan büyüktü, lise sona gidiyordu. Aşırıya varan düşünceleri vardı çocuğunuzunki gibi. İlaç tedavisi oldu ayrıca terapi aldı. Şimdi düşünceleri normal. İlaçsız tedavi olsun diye bir düşünceye girmeyin, bu raddede gerekebilir. Çok geçmiş olsun.

Genişletmek için tıkla...

ilaç verirken içim içimi yiyor ama yeterki iyi olsun ömrüm yollarda geçsin ama iyi olsun kuzum

Parolaben .!.:

Kızınız adına çok üzüldüm. Bende küçükken bizim sınıfta da vardı böyle bir tip. Onlarla görüştüğünü falan söylerdi. Bende acayip derecede korkardım. Karanlıkta asla tek yatamazdım. Gece tuvalete gidemezdim. Ablamın yanına yatınca ancak uyuyabilirdim. Kızınızın ki biraz daha ileri boyut sanırım. Nasıl geçti ne zaman geçti bu korkularım hatırlamıyorum. Gece kızınız uyuyana kadar yanında kalsanız. Acayip rahatlatıyor çünkü bu. Birde zihnini oyalacak şeyler bulsanız. Dikkatini çekebilecek aktiviteler falan.

Genişletmek için tıkla...

zaten bu konuları anlattıktan beri yanlız yatmıyor babaannesi ile yatmak istediğinin söyledi onunla yatıyor.

Milana22 .!.:

Ne guzel anlatmissin gangsta
Ben o kadar ince dusunup karsilasacagim olaylarla ilgili tedbir aliyorum ki , anneligin en yorucu tarafi da bu bana gore
Yani cocuk 10 yasinda cok sukur hep kontrolum altinda , bizde de simdi cinsellik baslayacak aklim cikiyor nasil anlatacagim diyr
Hic bitmiyor dertleri hic

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim :*
Milana ne kadar ince de düşünsek, çocuklar daha ince... Annelik bir çeşit delilik sanırım, durmaksızın koşmaca, yetişmece, anlamaca, yorulmaca maratonu. Bitmiyor dertleri ve git gide daha değişiyor dediğin gibi.

Çok endişelenme bence, seni biliyorum, cinsellik konularının da çok güzel üstesinden gelirsin sen eminim.
Ben şimdiden özel bölge, istismara karşı koruma eğitim bilgilerinin çıktılarını toplamaya başladım kardeşimle birlikte. Sağlıkçı olduğu ve psikiyatri bölümünü seçmeye karar verdiği için, onla paslaşıyorum. Tek başına mümkün değil her şeyi düşünmek, güvendiği, bildiği her insanla, tecrübelerinden faydalanmak için de konuşulmalı... Daha ben çok başındayım yolun, böyle diyorum da, bakalım neler göreceğim...

Ne uzucu. Icinizdeki aciyi anlayabiliyorum..bu konularda ne yapilir ne edilir bilmiyorum, ama ben her konuda sunu dusunuyorum; ne kadar cok ilgi verirseniz negatif bir duruma/konuya/hisse, okadar buyur, buyur ve buyur. Yani normal yasantiniza geri donmeye calisin. Zihnini bambaska seylerle mesgul etmeye calisin, tatile cikin, gezmelere gidin, lunaparklara, kutuphanelere, eglenceli zaman gecirmesini saglayin. Ailece o konu yokmus gibi davranmaya calisin, ama gormezden gelerek degil, sadece 'hayata eglenceli bir sekilde devam ederek'. Cocugunuza endiseyle bakmayin, mutlulukla sevgiyle bakin.

GangstaWalk .!.:

Teşekkür ederim :*
Milana ne kadar ince de düşünsek, çocuklar daha ince... Annelik bir çeşit delilik sanırım, durmaksızın koşmaca, yetişmece, anlamaca, yorulmaca maratonu. Bitmiyor dertleri ve git gide daha değişiyor dediğin gibi.

Çok endişelenme bence, seni biliyorum, cinsellik konularının da çok güzel üstesinden gelirsin sen eminim.
Ben şimdiden özel bölge, istismara karşı koruma eğitim bilgilerinin çıktılarını toplamaya başladım kardeşimle birlikte. Sağlıkçı olduğu ve psikiyatri bölümünü seçmeye karar verdiği için, onla paslaşıyorum. Tek başına mümkün değil her şeyi düşünmek, güvendiği, bildiği her insanla, tecrübelerinden faydalanmak için de konuşulmalı... Daha ben çok başındayım yolun, böyle diyorum da, bakalım neler göreceğim...

Genişletmek için tıkla...

Cok sey goreceksin :)
Bende arkadaslarindan sagliksiz sacma seyler ogrenmesini istemiyorum , o yuzden bu yaz arastirip okuyup rehber hocasiyla konusup anlatacagim ama dusundukce mideme kramplar giriyor :)
Eminim benim sipa beni terleten sorular soracak tonla , durup dururken trump neden kotu bir baskan diye sorabilen bir veletten herseyi bekliyorum ben:)

O arkadaş resmen kıza tuzak kurmuş. Resmen psikolojisini mahvetmiş. O arkadaş sosyopat mıdır nedir. Önce o kızın ağzını burnunu kırmak lazım. Ama işte çocuk diye yapamıyorsanız gidin anasının babasının ağzını burnunu kırın. Özür ile düzelmiyor işte. Size önerim ya iyi bir din öğretmeni bulun otursun düzgünce yaşına göre anlatsın. Ya da ateist bir öğretmen bulun otursun o anlatsın. Yani çocuk ondan bundan duyduğu şeyler ile çok arada kalmış.

Allah a küfretse ne olur. Parantez içinde haşa yazıyorsunuz. Size de kızdım. Size boyle soyledigi zaman hasa falan demeyin lütfen.

eeyla__ .!.:

Ne uzucu. Icinizdeki aciyi anlayabiliyorum..bu konularda ne yapilir ne edilir bilmiyorum, ama ben her konuda sunu dusunuyorum; ne kadar cok ilgi verirseniz negatif bir duruma/konuya/hisse, okadar buyur, buyur ve buyur. Yani normal yasantiniza geri donmeye calisin. Zihnini bambaska seylerle mesgul etmeye calisin, tatile cikin, gezmelere gidin, lunaparklara, kutuphanelere, eglenceli zaman gecirmesini saglayin. Ailece o konu yokmus gibi davranmaya calisin, ama gormezden gelerek degil, sadece 'hayata eglenceli bir sekilde devam ederek'. Cocugunuza endiseyle bakmayin, mutlulukla sevgiyle bakin.

Genişletmek için tıkla...

şuan sadece onunla ilgilenmemi istiyor.
birazda şımarmalar başladı
ben aslında hiç sormuyorum normal hayatımız ne ise öyle davranıyorum ama o sıkıldığı iiçin anlatmak istiyor

Cok cok gecmis olsun insallah atlatirsiniz. Mutlaka iyi bir doktor arastirin hemen ilaca yonelmek yerine yapilabilecek seyleri soylesin bence.Bir de tamamen hissi olarak 2 tavsiyem var.Birincisi sanki ihmal etmissiniz guveni daha cok babannede bulmus(biz de yasadik,pedagog gorusmesinden sonra duzeldi) Anormal ilgi gosterin,gezin, oyunlar oynayin,tatil plani yapin vs.Guveni sizde hissedince emin olun babanneyi degil uyurken sizi ister.
Ikinci olarak,iyi bir doktoru bulduktan sonra onun da gorusunu alarak dini egitim alabilecegi bir ablaya gidebilirsiniz. Maneviyati,Allaha inanci kuvvetlenirse daha az etkilenir.Mesela uc harflileri biliyor ama onu cevreleyen koruyan melekleri de biliyor mu gibi..Ben dini yonden kendimi yeterli bulmuyorum, hamdolsun inancim sonsuz ama cocuklarima eksik ogretirim diye korktugum icin ya da yasina uygun ogretemem diye kreste ozellikle bu egitimi de vereni buldum.

bi arkadasim bana da 3 harfliletden bahsetse ben de korkarim hala yaşima ragmen ki daha 10 yasinda akil cagina erisememis bi cocuktan bahsediyoruz hakli cocuk etkilenmekte..
o cocugun annesiyle iletisime gecebilir misiniz acaba ? cocuguyla konussa o cocuk da kiziniza ben sana şaka yaptim dese 1.agizdan duymasi daha etkileyici olur bence
ama hemen gecmez
sizin tek yapmaniz gereken "3 harfliler yok " seklinde konusmamaniz
cunku bende de takintililik var bendeki kapi ocak pencereye defalarca bakarim okb hastaligi var azcik ama esim bana kapiyi kontrol ettim bakma diyoya benim aksine bakasim geliyo anlatabilmisimdir umarim.
yani 3 harfliler yok demeniz onda "aa evet yok " dusuncesini olusturmayacak
siz mumkun oldugunca dusundurmemeye calisin cikin gezin ve yalniz basina odasinda olmasin siz de olun ama takip edildigini anlamasin
yani mahsus kiziniz ders calisirken utu yapicam deyin orda utu yapin mahsus giyleri bozun katlayin falan ya da bugun neler yaptiniz kizinizla sohbet edin odasinda siz ayarlayin onu bi sekilde
aslinda bi evcil hayvan ozellikle kedi besleseniz bakin gorun o cocuk hem nasil akilli oluyo hem nasil sevecen paylasimci oluyo hem de psikolojisi duzgun yasitlarina gore daha olgun anlayisli oluyo inanamazsiniz...
evcil hayvan beslenilen bi evde cocuk daha akilli uslu laf dinleyen olgun pozitif bi cocuk oluyo ben hep bunu gordum
ben bile kediler geliyo kapimiza mama veriyorum her gun rastlasirsak seviyorum oyun oynuyoruz ve moralim bozuksa oyle iyi geliyoki bana beynim 0 laniyo psikolojim duzeliyo resmen

merhaba,

konuyu takip etmeye başladım, yazıp yazamamk konusunda çekimser kaldım.. ama küçücük bir çocuğun yaşadıklarına kayıtsız kalamadım.. Bu hastalık tedavi edilebilir bir hastalık fakat, tedavi süreci kişiye göre değişiyor.. Nereden mi biliyorum bizzat kendim de OKB hastasıydım.. küçük yaşlarda ne zaman başladığını bile tam olarak hatırlayamadığım bir hastalık.. önce simetri ile başladı.. sonrasında bir şeyi 4 kez yapıp, 8 - 16 ya tamamlamakla devamı geldi.. mesela odanın ışığını kapatıcam çakmağa 4 kez sağ el ile, 4 kez sol el ile sonra 8 ve 16 ya tamamlayarak kapatmak.. terliklerimi düzeltmeden yatamamak.. Terliklerin aynı hizada olduğundan emin olana kadar 4 kez sağ 4 kez sol elle 16 ya taamlayana kadar aynı eylemi yapmak.. insanın saatlerini alabiliyor bu durum.. Sonra Dua ederken Tövbe Haşa küfür etmek.. abdest alırken olmadı deyip sil baştan sürekli abdest alıp saatlerce banyodan çıkamamak.. daha neler neler.. bunları yapmadığında da kötü bir şey olacak hissi.. mutlaka yapmam lazım yapmazsan kötü bir şey olacak diye içim tükene tükene yapıyordum her şeyi.. sonra ilaç tedavisine başladım 20 li yaşlarım da falan.. 2 yıl önce bıraktım.. şimdi hastalığım geçti mi diye sorarsanız çok şükür geçti diyebilirim.. ama stresli olduğum dönemlerde, ya da üzücü ya da endişe verici bir şey yaşadığımda ufak çaplı yoklasa da, günlük yaşamımı etkilemiyor.. düşünceler kısmına gelirsek, dua ederken küfür etme vs.. onları da serbest bırakmayı savaşmamayı öğrendim.. evet aklıma geliyor ve gelip gitmelerine izin veriyorum.. bir süre sonra zihnimde rahatlıyor, ruhumda.. asla ama asla yaptıklarını düşüncelerini küçümsemeyin.. çok saçma şeyler olduğunu söylemeyin.. evet seni anlıyorum ama bunların hepsi geçecek şeklinde yaklaşın.. ve kesinlikle anne baba olarak, OKB ile ilgili kitaplar alıp okuyun ve çocuğunuzu o şekilde anlamaya çalışın.. Ben ilaç tedavisini bıraktıktan sonra o kitapları okuya okuya kendimi rahatlattım.. Rabbim evladınıza ŞAFİ adıyla şifa versin inşallah..