10 Yaşımdaki kızımın takıntısı (OKB)

Ya ben o kız arkadaşın psikolojisinden şüphe ettim. Nasıl bir psikopatmış öyle. Umarım doğru uzmanı bulursunuz ve kızınız bir an önce iyi olur.
 
Ay gerçekten çok güldüm benimki daha doğmadı ama şimdiden nasıl anlatmam lazım bazı şeyleri diye düşünüyorum. Çocukları bilgisiz bırakınca maalesef arkadaşlarından ya da çevreden yanlış bilgiler ediniyorlar ve bu konu sahibin de yaşadığı gibi büyük sıkıntılara neden olabiliyor. Bu tarz konular okudukça gözüm korkuyor, ben ne kadar korumaya çalışsam da kendi başına sosyal bir çevreye girince yanlış şeyler öğrenecek bu kaçınılmaz olacak
O yuzden o ogrenmeden siz anlatacaksiniz
Ben 10 senedir boyle yapiyorum
Mesela su anda cinselligi merak ettigini fark ettim
O arkadaslariyla konusmadan onlemimi alip ben anlatacagim
Hep bir adim onde olmaniz lazim , zor ama imkansiz degil
 
Haklı çocuk, bak denemiştir de o fasulye tanesi göbeğe nasıl giriyor diye, almıştır bir fasulye göbek deliğinden itmeye çalışmıştır. :))

Geçen pazar akşam üstü annemlere geçmiştim orada "Ya bu çocuktan şimdi sakal mı çıkacak" filan öyle bakıp bi melankolik deli oluyordum, konu açıldı cinsel eğitime geldi. Kardeşimde notlar varmış işte oradan başladım toparlamaya. 10 yaşındaki bir çocuğun salt cinsel birliktelik üzerine değil, her şekilde donatılması gerekiyor Milana. Bu halin hastalıkları, korunma yöntemleri, hayvanlarda çiftleşme, insanlarda vb. ve bu da yeterli değil, hukuk kısmı hakkında da nasıl bir düzenleme olduğunu üstünden ufacık çıtlatmak lazım. Mesela yanlış bilmiyorsam (örnek vereyim) 15 yaşında bir kız çocuğu, 15 yaşında bir erkek çocuğu ilişkiye girdiler merak ettiler vb. diyelim, kız da istedi. Ama sonradan kız "Bana tecavüz etti" dedi... Erkek çocuğun ıslah evine gönderilme durumu gerçekleşebiliyor. Yani bunlara karşı da erkek çocuk-kız çocuk haklarını, müşkül durumda kalacağı anları, üzerine alacağı riskleri bilmeli.
Kaç yaşında verilmesi gerekiyor bu bilgilerin? Ben de eğitimciyim, üniversitede teorik olarak aldık bu bilgileri ama gerçek hayata gelince iş çok zorlaşıyor. Bir de bilgilerin çocuğun seviyesini aşmaması gerekiyor ki o da sıkıntı çünkü çocuk meraklı olunca her şeyi sorar. Gerçekten şimdiden gözüm korkuyor, daha doğmadı ama her şeyin en doğrusunu en iyisini yapmaya çalışmak için şimdiden araştırıyorum çoğu şeyi.
 
İşte kızınız çok hassas, titiz, mükemmelliyetçi bir çocuk. Doğal olarak arkadaşını ya da X kişiyi o kadar etkilemeyen bir şey kızınızı çok daha fazla etkilemiş. Olabilir bunlar, psikolojik rahatsızlıkları grip gibi görüp atlatacağımız günler de gelecek elbette. Siz de kızınıza karşı korkutucu bir şekilde yaklaşmayın, bunun bir hastalık olduğunu ve herkesin başına gelebileceğini, düşüncelerinden sorumlu olmadığını ve aklına bu düşünce gelirse durdurmaya çalışmaması gerektiğini söyleyin. Zira endişelenip durdurmaya çalışıyor belli ki, bu da ters teperek iyice baskı yapıyor ona.


ama şuda var içimden geçmeyen sıkıntı var.
korkuyorum yardımcı olamassam diye
sürekli konuşmak istiyor bu hafta
mesela derslerinide geçirtirmden yapıyor.
sınavlarına bildiği halde anne gel bir daha çalışalım diyor.
seninle daha güzel çalışıyorum diyor.
daha şimdiden böyle içim sıkkınken ben nasıl anne olacağım diyor.
 
Haklı çocuk, bak denemiştir de o fasulye tanesi göbeğe nasıl giriyor diye, almıştır bir fasulye göbek deliğinden itmeye çalışmıştır. :))

Geçen pazar akşam üstü annemlere geçmiştim orada "Ya bu çocuktan şimdi sakal mı çıkacak" filan öyle bakıp bi melankolik deli oluyordum, konu açıldı cinsel eğitime geldi. Kardeşimde notlar varmış işte oradan başladım toparlamaya. 10 yaşındaki bir çocuğun salt cinsel birliktelik üzerine değil, her şekilde donatılması gerekiyor Milana. Bu halin hastalıkları, korunma yöntemleri, hayvanlarda çiftleşme, insanlarda vb. ve bu da yeterli değil, hukuk kısmı hakkında da nasıl bir düzenleme olduğunu üstünden ufacık çıtlatmak lazım. Mesela yanlış bilmiyorsam (örnek vereyim) 15 yaşında bir kız çocuğu, 15 yaşında bir erkek çocuğu ilişkiye girdiler merak ettiler vb. diyelim, kız da istedi. Ama sonradan kız "Bana tecavüz etti" dedi... Erkek çocuğun ıslah evine gönderilme durumu gerçekleşebiliyor. Yani bunlara karşı da erkek çocuk-kız çocuk haklarını, müşkül durumda kalacağı anları, üzerine alacağı riskleri bilmeli.
Biliyorum canim , o konularda yeterli donanimim var , brn eylem kismini nasil anlatacagimi dusunuyorum kara kara
Acik acik konusacagim sonra yazarim sana ozelden neler geldi basima diye
 
ama şuda var içimden geçmeyen sıkıntı var.
korkuyorum yardımcı olamassam diye
sürekli konuşmak istiyor bu hafta
mesela derslerinide geçirtirmden yapıyor.
sınavlarına bildiği halde anne gel bir daha çalışalım diyor.
seninle daha güzel çalışıyorum diyor.
daha şimdiden böyle içim sıkkınken ben nasıl anne olacağım diyor.

Düşünmemek için derslerine odaklanmak istiyor ehehe, mantıklı. :) Annesi siz de ona deyin ki, "Sen şimdiden doğmamış çocuğunu bu kadar düşünüyorsan eminim ki çok iyi, düşünceli bir anne olacaksın. İçinin sıkıntısı da geçecek, hep birlikte bunu başaracağız"
 
O yuzden o ogrenmeden siz anlatacaksiniz
Ben 10 senedir boyle yapiyorum
Mesela su anda cinselligi merak ettigini fark ettim
O arkadaslariyla konusmadan onlemimi alip ben anlatacagim
Hep bir adim onde olmaniz lazim , zor ama imkansiz degil
Daha hamilelik sürecindeyim, yani doğunca neler olacak, onu nasıl gözetleyip büyüteceğim, nasıl her derdini anlayacağım ve bunlara yetişeceğim, bunları düşünüyorum. Hiç deneyimim olmadığı için ya sorunlarını anlayamazsam diye korkuyorum. Aslında öğretmenim ben de ama öğretmenlik ile ebeveynlik çok farklı şeyler, okulda öğrencinin derdini bir nebze anlayıp çözmeye çalışıyorsun ama ebeveyn olunca tüm sorunları sana kalıyor ve yanlış yaparsam diye korkuyorum
 
Kaç yaşında verilmesi gerekiyor bu bilgilerin? Ben de eğitimciyim, üniversitede teorik olarak aldık bu bilgileri ama gerçek hayata gelince iş çok zorlaşıyor. Bir de bilgilerin çocuğun seviyesini aşmaması gerekiyor ki o da sıkıntı çünkü çocuk meraklı olunca her şeyi sorar. Gerçekten şimdiden gözüm korkuyor, daha doğmadı ama her şeyin en doğrusunu en iyisini yapmaya çalışmak için şimdiden araştırıyorum çoğu şeyi.

Doğru diyorsun, teoride kafamızda ayarlıyoruz ama pratikte işte, biraz şey gibi olması lazım sanırım ders işler gibi, ani olmaması için üzerine düşünülecek zamanı kazanmak için yazdırmak gibi, "Bu sorularını not alalım, aklına takılanları sen yaz buraya, cevaplayabileceklerim üzerine düşüneyim, bilgilerimi tazeleyeyim sana anlatayım olur mu?" gibi. Anında cevap vermek yanlış yaptırabiliyor.
 
Daha hamilelik sürecindeyim, yani doğunca neler olacak, onu nasıl gözetleyip büyüteceğim, nasıl her derdini anlayacağım ve bunlara yetişeceğim, bunları düşünüyorum. Hiç deneyimim olmadığı için ya sorunlarını anlayamazsam diye korkuyorum. Aslında öğretmenim ben de ama öğretmenlik ile ebeveynlik çok farklı şeyler, okulda öğrencinin derdini bir nebze anlayıp çözmeye çalışıyorsun ama ebeveyn olunca tüm sorunları saba kalıyor ve ya yanlış yaparsam diye korkuyorum
Hepimiz ilk cocugumuzda deneyimsiziz
Bu is zaten birilerinin anlatmasiyla ogrenilmiyor
Ben hep derim annelik icgudulerinizi dinleyin , en dogru yolu o gosterecektir size
Bir de rica ediyorum , miy miy kendine guvensiz anne olmayin , bu cocukla olan tum iliskinize yansiyor
Kendinize guvenin , siz onun annesisiniz , ilk dogdugu andan itibaren siz bakin , yikayin , altini acin , korkmayin
Yapamam edemem demeyin
Hepimiz tecrubesiziz ve hepimiz ilk defa yasadigimiz anneligimizde heyecanlaniyoruz
Ben iyi bir anne oldugumu biliyorum cunku ilk dogdugu gunden beri icgudulerime guvenip , kendim ilgileniyorum oglumla , simdi bebegim var ona karsi da ayni sekildeyim
Hicbir zaman tecrubem yok ne yapicam demedim , siz de demeyin
Bu cok keyifli ve yorucu bir yolculuk , korkacak hicbir sey yok
 
Biliyorum canim , o konularda yeterli donanimim var , brn eylem kismini nasil anlatacagimi dusunuyorum kara kara
Acik acik konusacagim sonra yazarim sana ozelden neler geldi basima diye

İyi olur, tecrübelerinden faydalanmak isterim kesinlikle :*
Ben de bol bol sana anlatacağım başıma gelenleri, gelecekleri. En sakin günlerimi yaşıyorum biliyorum. :))
 
inanın sizin yaşadıklarınıza üzüldüm
kızım anne bu allah takınsı son zamanda var dedi
iki üç haftadır diyor. zaten takıntıları değişiyor.
sınav hatasında başarısızlık takıntısı
bir ara bir cümle takma
sonra kardeşi hakkında düşünce
değişebiliyor. sürekli
sadece ilaç mı kullandınız acaba


evet ben sadece ilaç tedavisi oldum.. terapiste gitmedim gitseydim belki daha kısa sürede toparlayabilirdim..
hastalık tam olarak geçmiyor, sadece şiddeti en alt seviyeye getirilebiliyor.. Baktınız ilaç ve terapi ile yol alamıyorsunuz o zaman hipnoz tedavisini de deneyim derim.. yaşı küçük olduğu için belki daha çabuk toparlanır..

gerçekten bu hastalık insana eziyetten başka bir şey değil.. ama çok şükür Rabbime ben artık iyiyim.. Dualarımda kızınıza da yer açtım.. Tüm kalbimle bir an önce şifa bulmasını diliyorum..
 
Doğru diyorsun, teoride kafamızda ayarlıyoruz ama pratikte işte, biraz şey gibi olması lazım sanırım ders işler gibi, ani olmaması için üzerine düşünülecek zamanı kazanmak için yazdırmak gibi, "Bu sorularını not alalım, aklına takılanları sen yaz buraya, cevaplayabileceklerim üzerine düşüneyim, bilgilerimi tazeleyeyim sana anlatayım olur mu?" gibi. Anında cevap vermek yanlış yaptırabiliyor.
Teşekkür ederim :) tecrübeli annelerin bilgilerinden yararlanmak gerçekten iyi oluyor ama özellikle de araştırıp doğru yaklaşımlarla çocuklarını eğiten annelerden bilgi almak daha güzel ve doğru :) gerçekten teşekkürler :)
 
Benim eşime de okb teşhisi kondu bu tarz konular da değilde aklından korkunç eylemler geçirip sonra niye bunu düşündüm ben böyle bi insanmiyim diye hep agladi psikoloğa gitti hap kullandı kitaplar okudu.ve düzeldi. Psikologun dediği insan beyninde herseyi düşünür engel olamayız beynimize hakim olamayız dusuncelerimizden değil davranışlarımız dan eylemlerimizden sorumluyuz demiş. Yani o sesli Hayır öyle değil böyle konuşmaları beyniyle savaştı için .savasmicak istediğini düşüncek bunu anlaması için iyi bi psikoloğa gitmesi lazım.ilgili bir ailesiniz belli gecicek bu günler inanıyorum çok geçmiş olsun
Düşünmemek için derslerine odaklanmak istiyor ehehe, mantıklı. :) Annesi siz de ona deyin ki, "Sen şimdiden doğmamış çocuğunu bu kadar düşünüyorsan eminim ki çok iyi, düşünceli bir anne olacaksın. İçinin sıkıntısı da geçecek, hep birlikte bunu başaracağız"

ne güzel içimi rahatlatıyorsunuz
umarım geçecek yeneceğiz.
çok çok çok düşünüyor
keşke bunu ben sorumluluk duygusu güzel birşey diye düşünmeseydim
 
evet ben sadece ilaç tedavisi oldum.. terapiste gitmedim gitseydim belki daha kısa sürede toparlayabilirdim..
hastalık tam olarak geçmiyor, sadece şiddeti en alt seviyeye getirilebiliyor.. Baktınız ilaç ve terapi ile yol alamıyorsunuz o zaman hipnoz tedavisini de deneyim derim.. yaşı küçük olduğu için belki daha çabuk toparlanır..

gerçekten bu hastalık insana eziyetten başka bir şey değil.. ama çok şükür Rabbime ben artık iyiyim.. Dualarımda kızınıza da yer açtım.. Tüm kalbimle bir an önce şifa bulmasını diliyorum..


annne mutlu olmak istiyorum diyor
kuzum benim
 
Hepimiz ilk cocugumuzda deneyimsiziz
Bu is zaten birilerinin anlatmasiyla ogrenilmiyor
Ben hep derim annelik icgudulerinizi dinleyin , en dogru yolu o gosterecektir size
Bir de rica ediyorum , miy miy kendine guvensiz anne olmayin , bu cocukla olan tum iliskinize yansiyor
Kendinize guvenin , siz onun annesisiniz , ilk dogdugu andan itibaren siz bakin , yikayin , altini acin , korkmayin
Yapamam edemem demeyin
Hepimiz tecrubesiziz ve hepimiz ilk defa yasadigimiz anneligimizde heyecanlaniyoruz
Ben iyi bir anne oldugumu biliyorum cunku ilk dogdugu gunden beri icgudulerime guvenip , kendim ilgileniyorum oglumla , simdi bebegim var ona karsi da ayni sekildeyim
Hicbir zaman tecrubem yok ne yapicam demedim , siz de demeyin
Bu cok keyifli ve yorucu bir yolculuk , korkacak hicbir sey yok
Tabi ki de yaşayarak öğreneceğim :) yapamam edemem diye davranmayı düşünmedim hiç çünkü o benim çocuğum ve ben bir şekilde onu büyüteceğim inşallah, her şeyini kendim yapabilirim, ilk zamanlarda tabi ki zorluk yaşarım diye korkuyorum ama herkes ilk çocuğunda yaşamıştır. Ben sadece çocuğumun derdini anlayamayıp sonradan büyük sorunlar ortaya çıkarsa diye korkuyorum. Belki de yersiz bir korkudur, o doğunca öğreneceğim bunu da sanırım :)
 
Ablamı ve beni ben 10 yaşındayken kuran kursuna göndermişlerdi yaz tatilinde.
O ara bu mevzular çok döndü ve ben de tuvalete yalnız gidemiyor tek başıma çok korkuyordum.
O zamanki yasadiklarimla su tavsiyeyi verebilirim ne kadar uzerinde durursaniz konuyu büyütürseniz korku da o kadar büyüyor.
Bence hemen bi faaliyet bi etkinlik bulun çok yorulsun vakti bile kalmasın düşünmeye.
Gece hemen yorgunluktan uyusun mesela.
Artık yüzme jimnastik ne bileyim tekvando satranç kursu ne olursa neye ilgisi varsa.
Şu aşamada derslerini falan düşünmeyin zaten okul kapanacak bi şekilde toparlar.
Evet tabi ki uzman desteği alın onu dinleyin ama konunun etrafında ne kadar dönerseniz malesef korkularda o derece artıyor.
 
Tabi ki de yaşayarak öğreneceğim :) yapamam edemem diye davranmayı düşünmedim hiç çünkü o benim çocuğum ve ben bir şekilde onu büyüteceğim inşallah, her şeyini kendim yapabilirim, ilk zamanlarda tabi ki zorluk yaşarım diye korkuyorum ama herkes ilk çocuğunda yaşamıştır. Ben sadece çocuğumun derdini anlayamayıp sonradan büyük sorunlar ortaya çıkarsa diye korkuyorum. Belki de yersiz bir korkudur, o doğunca öğreneceğim bunu da sanırım :)
Korkmayin
Inanin bana onu sadece siz anlayacaksiniz , agladiginda neden agladigini , neye ihtiyaci oldugunu siz bileceksiniz
Bu endiseleri atin icinizden :)
Siz de gayet bilincli bir annesiniz eminim tum endiseleriniz yersiz aslinda :)
 
annne mutlu olmak istiyorum diyor
kuzum benim


henüz anne olamadım.. Rabbim bana da nasip etsin diye sürekli dua ediyorum, şifamı bulmaya çalışıyorum.. ''Anne mutlu olmak istiyorum'' demesi içimi cız ettirdi.. gözlerim doldu.. O kuzuyu koklaya koklaya öpün benim için.. emin olsun ki geçecek ve çok ama çok mutlu olacak..
 
Cok uzuldum size ve kiziniza. Yureginizin yanginini buradan hissettim. Ama eminimki bu sevgi yogunlugu ile yeniceksiniz.
Spor muzik vb aktivitelere gonderin. Bos zamani olmasin.
 
X