10 Yaşımdaki kızımın takıntısı (OKB)

Yokuspokus · 26 Nisan 2018

pelin- .!.:
Daha once baska bir konuya da yazmistim.
Ortaokulda din öğretmenimiz, cinlerin banyoda ve tuvalette bizi izledigini, o yuzden ozel yerlerimize dokunmamamizi, bos odaya girerken cinlere selam vermemiz gerektigini falan soylemisti. Inanilmaz korkmustum, hatta onun yuzunden yillarca kronik kabizlik sorunu yasadim çünkü tuvalete girdigim gibi geri cikiyordum. Banyo yaparken ic camasirlarimi cikarmiyordum, havlunun altinda giyiniyordum vs vs.
Ben maalesef kendi kendime atlatmak zorunda kaldim, o zamandan beri de agnostigim, aksi halde kafayi yerim.

Ben yedim

Yazını gördüm, konu da benzer olunca kendimden yazmak istedim.
Dini eğitime erken bir yaşta başladığımı söyleyebilirim, annem ve babam tabi kontrollüydü sadece ezberden tekerleme gibi sureler vb. şeylerden ibaretti belli bir yaşa kadar bildiklerim ve fakat dini daha çok merak edip ısrar edince yatılı kursa göndermişlerdi. O kursta öğrendiklerim-anlatılanlar ve daha neler... Çok sorduğum, sorguladığım ve itiraz ettiğim için de sevilmezdim, mimlenmiştim. Bilmiyorum belki susturmak için yaptılar, uyum sağlamam için; baktılar bu kız çok deşiyor, korkutma yoluna baş vurdular. Öyle hikayeler dinledim, öyle şeyler hep bir ağızdan şahitli bilmem neli anlatıldı ki (ortaokul zamanı olması lazım) karanlık odalarda otursam zerre ürpermeyen ben, ışığı kapatıp uyuyamaz hale geldim.
Annem fark etti vb. ama düşünce geçişleri, doluya almama-boşu doldurmama, sürekli bir "Varlık,neden, niçin, nasıl" sorgusu vardı.

Onu nasıl aştım, yok sayarak tıpkı senin gibi. Reset attım inanç kısmıma komple.
Uzunca bir süre ateisttim, oradan agnostik kısma kaydım. Oradan deist. Şimdi elhamdülillah geri döndüm diyeyim ama inancımı yeniden yapılandırıp, daha ayrıntı öğrenip-araştırıp, nelerin hurafe nelerin insanı "Günah" denilenden/uydurma günahlardan uzak tutmak adına milletin bire bin katması olduğunu idrak ederek. :)) Mesela bu yukarıda anlattığın şey pelin, ergenlikte verilmeye başlanan bir hurafe bilgiden ibaret, sebebi de mastürbasyondan uzak tutmak. Sonra gusül hikayeleri var insanı obsesif eden, küpe deliklerini üç kere suda şöyle yapmazsan abdest olmaz, eteğinin altına şu uzunlukta tayt giymezsen namazda eteğin açılması riskini bile bile göze almış olursun ve namazın olmaz vb. Bu obsesyon işte...Böyle saçmalıklar silsilesi yüzünden, insanların kafaları gidiyor. Ha kimi inanıyor da buna zehir gibi diğerine bulaştırmaya devam ediyor.

İsteyen, merak eden çocuğa, yaşını gözeterek, her inanıştan azar azar anlatsak, gelmiş geçmiş tüm inançlarla birlikte dinden önce insanın "İnanma ihtiyacı"nı irdeleyebileceği bir algıya kavuştursak ne güzel olur. İşte o zaman seçim gibi seçim olur. Diğerleri ezber, kopya, korku filmi...

Konu sahibi, illaki aşılır bir problem bu, biraz zaman alır ama yaşamamış gibi olursunuz.Çabuk atlatmanızı diliyorum.

mahtuana · 26 Nisan 2018

Malesef cocuklar birbirne acimasiz ben 11 yasindayken benimde teyzemin kizi banyoda cinler bizi izler eger hosuna gidersen seni alir goturur sen guzelsinya seni kesin goturur demisti ve onun yuzunden baya bi donem banyoya korkarak ve ustumde ic camasirimla banyo yapmistim bazen hala aklima gelir korkarim. Cocuklar boyle seyleri buyuklerden duyuyor boyle ailelere kiziyorum. Kizimin bir arkadasi geldi odalara giriyorlar bende gozumun onunde olsun diye kapilari kapattim kiz 3 yasinda kizima diyorki o odalarin kapisini annen hayalet var diye kapatti girme kizim kormus kacarak geldi hayalet diye birsey yoktur diye bagriyor bana sordu anne hayaletler yoktur demi diye bende anlattim yok korkma saka yapmis diye kac gun hayalet yoktur deyip durdu bende bak odana gidelim yok oyle birsey sakin korkma vs diyerek unuttu. Insallah kiziniz cabuk atlatir bu durumu

Yogurtcu bayram · 26 Nisan 2018

lepka .!.:
inanın ilmiyorum . ben kızımın nelere baktığını biliyorum ve gözlemlemeye çalışıyorum ama işte arkadaşları ile ne konuşuyor bilmiyorum malesef müdahale edemiyorum

Siz çocuğunuzla ilgileniyorsunuz ama arkadaşlarının anneleri ilgilenmiyor çocuğunuzun kafasını bulandırıp korkutmuşlar. Bazı kadınkar var bu cinli perili ruhlu şeylerle ilgilenen belki çocuklarının yanında konuşuyorlarsa çocuklarda bunu beyinlerinde kurgulayıp arkadaşlarına yansıyorlar. Kızınızın arkadaşlarının annelerini tanıyormusunuz

Yildizz45 · 26 Nisan 2018

Bu hastaligi yillardir ceken birisi olarak yaziyorum bende kiziniz gibi cok duygusaldim hemen agliyordum kafamda bi dusunceyi buyutup kendi kendimi uzerdim benim ailem malesef anlamadi bi rahatsizligim oldugunu en son 17 yasinda kizlik zari takintisi oldu adetken dustum yirtildimi gibi bi dusunce geliyordu surekli anneme anlattim doktora gitmeden onceki geceyi hic unutmam sikintidan dudagim ucuklamisti doktora gittim hic bise yok demesine ragmen bu dusunceden kurtulamadim o an rahatliyordum ama tekrar tekrar doktora gittik artik babam karsisina aldi kizim oyle bi durum varsada arkandayiz sen uzulme artik diye benimle konusmustu psikiyatriye gittim ilac kullandim rahatladim ama bu arada derslerim mahvoldu ilk donem cok iyiydi takdir almistim ikinci donem hic bise alamadim.bu sorunu kendimce bastirdm arkadaslarimla gezip tozdum iki yillik universte okudum bi ara calistim sonra evlendim.bebegim oldu herseyi basa sardik bu kezde otizmi okudum netten bebegim otizmmi diye kafayi yedim oglumun en ufak hareketini otizme yordum.esime de anlatmiyordum icime atiyordum surekli.bi gun esim evden cikinca kapida benim aglamami duymus eve bi girdi ne oldu dedi anlatmak zorunda kaldim psikiyatriye gittik suan rahatladm insallah bi daha nuksetmez.kiziniz icinde emdr yontemini tavsiye edebilirim eger iyi olmasaydim bende bu yontemi deneyecektim isinin ehli bir psikologa goturun.Allah yardimciniz olsun bi ceken bilir

Emira SY · 26 Nisan 2018

Ayyy o yaşta bana da böyle seyler anlatmıştı bir arkadaşım mahvetmisti beni

zamanla geçecek bu bir süreç canım merak etme.

Ben şunu hatırlıyorum ablam senin korkunu olcelim demişti eline bir tülbent alıp bir ucunu bana tutturup diğer ucundan ihlas suresi okumaya başlamıştı. Galiba 7 tane okudu her okuduğunda tulbenti tutarak bana yaklaşıyordu en son kalan kısmı güya benim korkummus :) sonra o tulbenti benim belime sardı ve korkun geçene kadar çıkarma dedi sonra ben baya rahatlamıştim. Ne ara çıkardım hatırlamıyorum bile. Bilmiyorum doğru bir yöntem mi ama psikolojik olarak rahatlattigi kesin.
Bence ne yapın biliyor musunuz hiç bu meseleleri konuşmadan tatile filan gidin. Spor ve sanat kurslarına yazdırın. Zamanla sönecektir bu düşünceler...

lepka · 26 Nisan 2018

Bibibella .!.:
Dininizi yaşayan insanlar mısınız mesela çocukkları sübyan okuluna gönderiyorlar bi tanıdıgımında çocugu etkilenmişti bir ara biraz dini konulardan uzaklaştırın çok korkmuş belli ki zaten bu kadar kücük cocukların bunlara maruz bırakılmasını hiç anlamıyorum biZ kaldıramıyoruz onlar nasıl kaldırsın geçmiş olsun kıyamam neler yaşadı kim bilir

yok yok öyle değil din aşırı bizim evde konuşulmaz. standart kelimeler allah korusun allah büyük vs. gibi

lepka · 26 Nisan 2018

Aybeyzeyduru .!.:
Çok üzüldüm ya bu çocuklar nerden duyuyolar böyle şeyleri ben de öğretmenim aynı konuyla bana geldiler ama saçma olduğunu anlattım ve bi daha konusu açılmadı öğretmeniyle konuşturun belki daha etkili olur onun yaşındayken benim de arkadaşlarım aklıma sokmuştu böyle şeyleri annem de aynı sizin gibi çok korkmuştu size tavsiyem üzerine gitmeyin kendisi konuşmak isterse konuşun saçma olduğunu kardeşine olan duyguların geçici olduğunu bu düşüncelerin de onu üzmesine izin vermemesi gerektiğine inandırın ve bi hobi edindirin ilaç olayı da şöyle ben normalde karşıyımdır ama bi ara gerçekten çok kötü hissetimve doktora gittim doktor aslında sadece yorulduğumu ve rahatlamam için bi ilaç verdi çok kısa bi süre işte 1 ay gibi bi süre kullandım ve gerçekten çok rahatladım eski halime döndüm tekrar gitmedim yeterliydi ama gerçekten o ara gitmeseydim ne olurdu bilmiyorum yani doktorunbdediklerini uygulayın ve lütfen bi hobi bulun at binmek mesela çok iyi gelir o konuştuğu kızın da ailesiyle de görüşün öğretmeni ne sorun

açıkcası sınav kaygısını öğretmenleri fark etmiş ve hassas biri olduğunu ama kızım bu konuların kimsenin bilmesini istemiyor halası ve teyzesi bilmiyormuş gibi davranıyor.

Helenra · 26 Nisan 2018

Üf zaten şu çocuklarda üç harfliler sevdası olmasa olmaz.
Benim ilerizekalı arkadaşlarım da çok severdi yok cin çağırmaca yok bilmem ne saçma sal.k işte çocukların birilerini korkutma için anlatacakları tek şey üç harfliler ve ben buna çok kızıyorum. Korkup atlatamayan küçük çocuklar çok fazla, kızınız gibi.

lepka · 26 Nisan 2018

Yogurtcu bayram .!.:
Siz çocuğunuzla ilgileniyorsunuz ama arkadaşlarının anneleri ilgilenmiyor çocuğunuzun kafasını bulandırıp korkutmuşlar. Bazı kadınkar var bu cinli perili ruhlu şeylerle ilgilenen belki çocuklarının yanında konuşuyorlarsa çocuklarda bunu beyinlerinde kurgulayıp arkadaşlarına yansıyorlar. Kızınızın arkadaşlarının annelerini tanıyormusunuz

sadece merhaba
gidip gelişmişliğimizin yok yani düğünde seyranda o kadar
ev ortamlarını bilmiyorum

monalazo · 26 Nisan 2018

lepka .!.:
Merhabalar,

Öncelikle nasıl başlasan ne desem bilmiyorum. Ne zaman nasıl oldu. Niye fark etmedim bilmiyorum.

Umutsuzluk ne kötü bir şeymiş.

benim aslında ne güzel bir hayatım varmış !!!

10 yaşınca güzeller güzeli bir kızım var.hani derler ya pamuklara sarıp büyüttüm. El bebek gülbebek.

Not : 2 yaşında erkek kardeşi var

Kızım hep ağlamaklı sabah kahvaltıda ağlıyor babası bir şey söylüyor gözleri doluyor. Nazlı çok nazlı ben buna bağladım herşeyi

Ama öyle değilmiş.

4. sınıfa (şuan .) giderken servisindeki arkadaşının kızıma kötü şeyler anlattığını öğrendik ama 1.5 sene sonra. Arkadaşı kızıma üç harflilerin var olduğunu onların bize yaklaştığını istersek çağırıp gelebileceğini. Geceleri banyo yapmamasını yoksa çarpılacağını çantasından tek çorap çıkması. Kalemliğinden değişik yazılarda not kağıtları çıktı. Kalemliğin kırmızılara boyanmış halde bulunduğu. Yollardaki mezarların onlara ait olduğunu. Gece duvara dönük uyuması yoksa oradan girip gelebileceklerini söylemişler. Ve kızım bir yıl geceleri bebekliğinden kalma muskası vardı onu eline alarak uyumuş. Arkadaşı babana söyle ben söylyecem bana hoca bulsun sende de sanada hoca bulsunlar demişler. Okunmamamız lazım

şuan aklıma gelen bunlar

Bu yıl o arkadaşıyla aynı serviste ve okulda değiller biz kolejdeki eğitim sistemi ağır geldiğini düşünerek ve mutsuzluğunu buna bağlayarak oradan alıp devlet okuluna yazdırdık.

9 yaşındaki bir çocuk için bunlar gerçekten çok korkutucu değil mi benim kızımda korkmuş. Korkmuş ama yine o arkadaşıyla bu konular hakkında hep konuşmuş. Konuştukça daha çok korkup sürekli düşünmüş. Hiçbir saniye kafası boş kalmadan. Kızım yüzü solgun kan değerleri yaptırıyoz çok güzel ama bembeyaz. Sürekli ağlamaklı ve midesi iki günde bir bulanıyor.

Sabahları o okula giderken notlar bırakıyorum annecim seni çok seviyorum bana neyin olduğunu söyler misin diye notlar bırakıyorum ama net cvp yok. Uzun uzun mektup yazdım kızım söyle annem neyin oda yazmış mektup yine söylemiyor.

Ama uzun uzun ağlamalar başlıyor bu arada. Artık dayanamıyor ve bir gün ağlamaklı gelip anne ben üç harflileri çağırmayı biliyorum nasıl çağırıyorsun annem ayakta üç kere çağırıyorum ya da üç şeyi yan yana getirince böyle bişi yok gelmez onlar ama anlamıyor. Baba konuşuyor yok. Babaannede , dede konuşuyor yok. Çalıştığım kurumda yetişkin psikolog vardı onu getirdim. Ayrıca küçük bir ama devlet hastanesine ergen çocuk Psikiyatri varmış onada götürdüm. Okuldaki öncelikle korkularına odaklandı. Çocuk çok korkutulmuş. Kandırılmış dedi. Bu olaylar olurken notlarda da düşme var birde bunun için ağlıyor. Çünkü odaklanamadığını söylüyor. Gittiğimiz psikiyatri ilaç vereceğini söylemiş kızıma böyle devam edersen demiş. Ama sert bir doktor sevmedik sakinleştirmedi. Arkadaşıının babasını konuyu açtık sonra kız geldi ecem banada arkadaşlarım çorapla kağıttaki notlarda şaka yapmışlar ama ben sana söylemey unuttum felan dedi özür diledi ertesi gün geldi saban anne şimdi iyim ama ben şimdi ne düşüneceğim dedi. Ben baktım baktım baktım. Derslerinin düşün annem dedim. Daha büyük bir ilde doktora gittik ılımlı hoş bir bayan oda teşhis şu demeden 25 mg ilaç verdi en azından bir rahatlasın dedi ama bu sefer gerçekken farklı şeyler olmaya başladı.

Kızım içinden Allah benim kaderimi başkasına yazsın (bir ablasından duymuş) hasta birine yazsın. Allah kardeşimin Allah belasını versin. Allah var mı yok mu Allah mı üç harflileri yarattı yoksa üç harflilermi Allahı yarattı. Allah nasıl var oldu. allaha içimden küfür etmek geliyor (HAŞA) hemen töbe ediyorum ama aklımdan da çıkmıyor diyor. Sürekli Allah korusun deyip içinden korumasın keşke düşse falan diyormuş. Ya da elinden biri bir şey alınca onlarda benim gibi olacak diye korkuyorum diyor. İçinde geçmeyen bir sıkıntı var ve ağlayarak iyi olduğunu söylüyor.

Şuan Ankara’da bir Profesör bulduk ona götüreceğiz ama bence dini takıntıları var. Sınav kaygısı da var.

Buraya yazmamdaki sebep başına böyle şeyler gelen var mı. Tedavisi ilaç ve uzun uzun süren bir ilaç ama geçecek mi bunları unutacak mı. Hep böyle olursa nasıl dayanacak. Ömğr nasıl geçecek. Ya kendine bir şey yaparsa.Nasıl davranacağım bilmiyorum sadece bana anlatıyor birazda babaanneye anlatıyor.

Kardeş kıskançlığı değil. Tamam biraz daha ilgi göstermeye başladım küçük tamamen babaannede resmen buna da çok üzülüyorum. Doyamadım ona da. Hiç kızmadık hiç hep güzel güzel konuştuk. Çok uslu bir bebekti çok aklı başında konuşurdu. Kızılacak bir çocuk değil.

İşte bakmakla korumakla olmuyormuş. Düşmesin diye peşinde dolaşıyorsun ama arkadaşlarıyla ne konuşuyor. İç dünyası ne bilmiyorum bilemedim fark edemedim. Bir anne yavrusunun sıkıntısını fark edemez mi ya ben nasıl edemedim.

Uzun oldu ama umarım yol gösteren birileri olur.

Not: konunun yeri belki bura değil ama belki fikir veren olur diye buraya açtım

Öncelikle geçmiş olsun, durum gerçekten karışık görünüyor. Çocuklar böyle konularda konuşmayı çok severler, küçükken bizde yapardık, birbirimizi korkuturduk, eğlenceli gelirdi bize ama sadece tuvalete giderken aklımıza gelirdi kapının önüne birini dikerdik. Kızınız kadar sorgulama yapmazdık. Kızınızın bu kadar etkilenmesinin altında başka psikolojik sebepler olabilir. Ama anlatılan şeyler yapılan kötü şakalarla desteklenmiş o yaşta ki çocuğun inanmaması mümkün değil pek. Bende çantamdan bir şeyler çıksa etkilenirdim herhalde. Bence kızınızı bilimsel konulara yönlendirin. Uzay, karadelikler, süpernovalar vs..astekler, inkalar, piramitler...tam zıtdı konularda merakının uyanmasını sağlayın. Evde küçük bilimsel, eğlenceli deneyler yapın. Daha önce gitmediğiniz farklı bir yere gidin. Yani çocuğun dikkatini dağıtın. İlaç olmaz bence. Yan etkileri var.

Yokuspokus · 26 Nisan 2018

Helenra .!.:
Üf zaten şu çocuklarda üç harfliler sevdası olmasa olmaz.
Benim ilerizekalı arkadaşlarım da çok severdi yok cin çağırmaca yok bilmem ne saçma sal.k işte çocukların birilerini korkutma için anlatacakları tek şey üç harfliler ve ben buna çok kızıyorum. Korkup atlatamayan küçük çocuklar çok fazla, kızınız gibi.

İlkokulda başlar bu hikayeler zaten Helenra. Kiki kibrit cini diye oyun bile vardı, evden kibrit getirip onla cin çağırmaya filan çalışırdık. Bu ağızdan ağza, kulaktan kulağa hikayeler bitmiyor. Bu yüzden çocuğu öncesinden mümkün olduğunca basit bir bilgi ile donatmak ve gerektiği an "Yok" demesini, "Saçmalık bu" demesini sağlayabilecek bir hale getirmek gerekiyor. Çevre çok acayip.

_Winner_ · 26 Nisan 2018

Sizi korkutmak istemem ama ne yapıp edip alanında en iyi psikiyatr kimse ona götürün ama en iyisi olsun. Bu olayın birebir aynısını kuzenim yasadı. Bu sadece etkilenme gibi durmuyor altında farklı bir durum var gibi hissettim.

lepka · 26 Nisan 2018

Kestanesekeriiim .!.:
Bu hastaligi yillardir ceken birisi olarak yaziyorum bende kiziniz gibi cok duygusaldim hemen agliyordum kafamda bi dusunceyi buyutup kendi kendimi uzerdim benim ailem malesef anlamadi bi rahatsizligim oldugunu en son 17 yasinda kizlik zari takintisi oldu adetken dustum yirtildimi gibi bi dusunce geliyordu surekli anneme anlattim doktora gitmeden onceki geceyi hic unutmam sikintidan dudagim ucuklamisti doktora gittim hic bise yok demesine ragmen bu dusunceden kurtulamadim o an rahatliyordum ama tekrar tekrar doktora gittik artik babam karsisina aldi kizim oyle bi durum varsada arkandayiz sen uzulme artik diye benimle konusmustu psikiyatriye gittim ilac kullandim rahatladim ama bu arada derslerim mahvoldu ilk donem cok iyiydi takdir almistim ikinci donem hic bise alamadim.bu sorunu kendimce bastirdm arkadaslarimla gezip tozdum iki yillik universte okudum bi ara calistim sonra evlendim.bebegim oldu herseyi basa sardik bu kezde otizmi okudum netten bebegim otizmmi diye kafayi yedim oglumun en ufak hareketini otizme yordum.esime de anlatmiyordum icime atiyordum surekli.bi gun esim evden cikinca kapida benim aglamami duymus eve bi girdi ne oldu dedi anlatmak zorunda kaldim psikiyatriye gittik suan rahatladm insallah bi daha nuksetmez.kiziniz icinde emdr yontemini tavsiye edebilirim eger iyi olmasaydim bende bu yontemi deneyecektim isinin ehli bir psikologa goturun.Allah yardimciniz olsun bi ceken bilir

şöyle kızım bir yıl erken gitti okula şuan 4 olması gerekirken 5. sınıfta
ve kızımın notları şuan en düşük 78 ama bu not bile düşük geliyor ona.
diyor ki anne okuduklarımı anlıyaıyorum adepte olamıyorum. okuyorum okuyorum ama düşünceler beni engelliyor.
ben biliyorum ki benim kızımın kafasında bunlar olmazsa eskisi gibi 100 yapar gelir

ayluni · 26 Nisan 2018

Ayni seyleri yasadim desem :-( hatta yasadik kardedim ben en yakin birkac arkadasim... bizden 3 yas buyuk bir kiz vardi. Bizi toplayip bu konulari acardi neler anlatirdi neler. Bu konular yasak oldugu icin yazamiyorum, annem birgun bizi konusurken duymus. Tabii sizin kadar ilgili degildi :) o kizla konusmayacaksiniz artik dedi. O sizi korkutmak ic8n anlatiyor abartarak anlatiyor dedi bir ya da iki kere konustu sadece. Birkac yil korkum devam etti benim ara ara gece uyuyamadik korktuk. Kiz resmen hepimizin piskolojisini bozdu. Hala da yolda gorsem ama nefretle bakarim yuzune.
Kiziniz cok hassas ama atlatacagini dusunuyorum. Onunla devamli konusan eahatlatan bir ailesi var cok sansli. Kafasini dagitacak seyler yapin mesela sporla ilgilensin kursa gitsin ordaki arkadaslariyla takilsin gibi. Destek zaten aliyormussunuz. Biz onu da gormedik.
O gunlerimi hatirladim icim sıkıldı sanki savas sahnesi gibi. Atlattim bitti insallah kiziniz da atlatir en yakin zamanda

lepka · 26 Nisan 2018

_Vendetta_ .!.:
Sizi korkutmak istemem ama ne yapıp edip alanında en iyi psikiyatr kimse ona götürün ama en iyisi olsun. Bu olayın birebir aynısını kuzenim yasadı. Bu sadece etkilenme gibi durmuyor altında farklı bir durum var gibi hissettim.

ne gibi mesela açabilirsiniz ben en kötüsüne bile malesef hhazırladım kendimi

cayimin sekeri · 26 Nisan 2018

Astoria .!.:
Evet görünüşe göre obsesyonları var. Kızınız belli ki çok hassas, temiz, titiz, ayrıntıcı, dürüst bir kız. O yüzden de arkadaşlarının bu inançla alakalı söylemleri onu fazlasıyla etkilemiş. Ama korkmayın, iyi bir ruh sağlığı uzmanıyla çok rahat bir şekilde aşabilir. Mümkünse sadece ilaç desteği değil, psikoterapi de alsın. Siz de kızınıza evde şunları söyleyebilirsiniz:

"Kızım sen de insansın, ben de insanım. Duygularına söz geçiremediğin zamanlar olacaktır. Bir insan istediğini düşünebilir ama her düşündüğünü yapamaz. Sen düşündüklerin ya da hissettiklerinden değil, yaptıklarından sorumlusun. Düşüncelerinin önüne geçme, durdurmaya çalışma. Bu düşünceler senin asıl düşüncelerin değil, bu bir hastalık ve herkes hasta olabilir. Seni bir uzmana götüreceğiz, sen de iyileşmek için elinden geleni yapmalısın."

Neden durdurmaya çalışmasın diyorum, zira obsesyonlar yani takıntılar böyledir. Durdurmak istedikçe inatla artar, onu yener. Sıkıntıları daha da artar. O yüzden o düşüncenin akıp gitmesine izin vermeli. Ve ilaç ile birlikte psikoterapi de alması gerekiyor, sadece ilaçla bunu aşamaz. Lütfen bilişsel-davranışçı terapi de uygulayan bir uzmana da götürün. Geçmiş olsun, en kısa sürede atlatmasını diliyorum.

su yazıyı sizden okuyunca ne kadar rahatladım.
hatta benzerlerini yazıp sildim yanlış bilgi vermemek adına .doğru yolda olduğuma ve gerçekten çözüme kavusmada çok ise yarayan bu tutumum hakkındaki endişelerim bitti.
sanırım çocuklar okula başladıktan itibaren çok fazla bilgiye maruz kaldıkları için.
dediğiniz gibi daha hassas çocuklar malesef ki bazı gereksiz çok fazla bilgiye sahip arkadaşları tarafından farkında olmadan zor bir sürece maruz kalıyor.
bir çocuğa verilen gereksiz ve yalan yanlış bilgiler yüzünden başka aileler günlerde sıkıntı yaşıyor.
çocuklar birbirine herşeyi anlatıyor.
anne babanın haberi olur yada olmaz ama anlatırlar.
benim oğlum çok şükür ki paylaşıyor benimle ve daha fazla bilgi kirliliği oluşmadan zihninde ,müdahale ediyorum.
yoksa fazlasıyla hassas bir çocuk tıpkı konu sahibin çocuğu gibi.
genelde böyle şeyleri konuşmak istemez çocuklar ama her çocuğa bir yaklaşma biçimi vardır.
bana utana sıkıla anlatıp daha sonra babasına
" bana biliyor musun böyle oldu ama annem de de olmuş küçükken " diye korkmadan anlatıyor.
peki şimdi olmuyor mu? diye de mutlaka ekliyor ki sanırım bunun cevabı da anı kurtarmak adına yeni bir yanlış bilgi olmamali.
elbette bazen oluyor.ama ne yaptığım önemli olan ne düşündüğüm değil.
bu konuyu epey araştırdım ve 8 yas civarı çocukların içlerindeki dürtü sesini keşfettikleri, kulak verdikleri zamanlarmis.
ve bu onları korkutuyor doğal olarak.
çok basit bir örnek
Servisle gelirken marketi görünce in ve biseyler al diyor içindeki ses .
ama orada inince kaybolacagim yada eve geç kalacağım endişesi.
Ve ya cebimde para bile yok insem ne yapacağım gibi somut bir gerekçeyle sebep sonuç ilişkini kurabilirse o zaman çok daha kolay atlatiliyor bu süreç.
zaten sebep sonuç iliskinide bu dönemde kavrıyor tam olarak çocuklar.
vicdanın ve merhametin ağır bastığı çocuklar hatta yetişkinler daha çok etkileniyor ve korkuyor bu durumdan.kendi hatası , suçu gibi görüyor.
mutlaka yardım alınmalı işin ehlinden altından başka psikolojik sorunlar çıkabilir veya dönüşebilir.
çocuk kalbi kadar saf temiz bişey daha yok.
ve onlarınki kadar bilgiye aç ve açık bir beyin.
keşke sırf laf olsun diye soylenilen bazı seyleyin sonucunu hesaba katsak.

_Winner_ · 26 Nisan 2018

lepka .!.:
ne gibi mesela açabilirsiniz ben en kötüsüne bile malesef hhazırladım kendimi

Kızınız çok üzülerek ve asla emin olmayarak söylüyorum ama şizofreni temelli ifadeler kullanıyor.
Yaşadığımız için aynisini çok tanıdık geldi.
Bir şey söyleyip ic sesiyle tam tersini söylemek, düşüncelerin kendini engellendiğini belirtmesi vs...
Yani Allah korusun inşallah yoktur insallah sadece benzerliktir ama tedbiri elden birakmamak lazim

Helenra · 26 Nisan 2018

GangstaWalk .!.:
İlkokulda başlar bu hikayeler zaten Helenra. Kiki kibrit cini diye oyun bile vardı, evden kibrit getirip onla cin çağırmaya filan çalışırdık. Bu ağızdan ağza, kulaktan kulağa hikayeler bitmiyor. Bu yüzden çocuğu öncesinden mümkün olduğunca basit bir bilgi ile donatmak ve gerektiği an "Yok" demesini, "Saçmalık bu" demesini sağlayabilecek bir hale getirmek gerekiyor. Çevre çok acayip.

Hayır baksana herkes yazmış yahu herkese anlatıyorlar böyle saçma sapan şeyleri.
Onlara da diğer çocuklar anlatıyor.
Hoş değil gerçekten ne zevk alıyorlar anlamadım ki korktukları için mi diğer çocuklara onlar da anlatıyorlar başkaları da korksun diye yani onu anlamıyorum ama acı bir durum...

Mila86 · 26 Nisan 2018

lepka .!.:
Merhabalar,

Öncelikle nasıl başlasan ne desem bilmiyorum. Ne zaman nasıl oldu. Niye fark etmedim bilmiyorum.

Umutsuzluk ne kötü bir şeymiş.

benim aslında ne güzel bir hayatım varmış !!!

10 yaşınca güzeller güzeli bir kızım var.hani derler ya pamuklara sarıp büyüttüm. El bebek gülbebek.

Not : 2 yaşında erkek kardeşi var

Kızım hep ağlamaklı sabah kahvaltıda ağlıyor babası bir şey söylüyor gözleri doluyor. Nazlı çok nazlı ben buna bağladım herşeyi

Ama öyle değilmiş.

4. sınıfa (şuan .) giderken servisindeki arkadaşının kızıma kötü şeyler anlattığını öğrendik ama 1.5 sene sonra. Arkadaşı kızıma üç harflilerin var olduğunu onların bize yaklaştığını istersek çağırıp gelebileceğini. Geceleri banyo yapmamasını yoksa çarpılacağını çantasından tek çorap çıkması. Kalemliğinden değişik yazılarda not kağıtları çıktı. Kalemliğin kırmızılara boyanmış halde bulunduğu. Yollardaki mezarların onlara ait olduğunu. Gece duvara dönük uyuması yoksa oradan girip gelebileceklerini söylemişler. Ve kızım bir yıl geceleri bebekliğinden kalma muskası vardı onu eline alarak uyumuş. Arkadaşı babana söyle ben söylyecem bana hoca bulsun sende de sanada hoca bulsunlar demişler. Okunmamamız lazım

şuan aklıma gelen bunlar

Bu yıl o arkadaşıyla aynı serviste ve okulda değiller biz kolejdeki eğitim sistemi ağır geldiğini düşünerek ve mutsuzluğunu buna bağlayarak oradan alıp devlet okuluna yazdırdık.

9 yaşındaki bir çocuk için bunlar gerçekten çok korkutucu değil mi benim kızımda korkmuş. Korkmuş ama yine o arkadaşıyla bu konular hakkında hep konuşmuş. Konuştukça daha çok korkup sürekli düşünmüş. Hiçbir saniye kafası boş kalmadan. Kızım yüzü solgun kan değerleri yaptırıyoz çok güzel ama bembeyaz. Sürekli ağlamaklı ve midesi iki günde bir bulanıyor.

Sabahları o okula giderken notlar bırakıyorum annecim seni çok seviyorum bana neyin olduğunu söyler misin diye notlar bırakıyorum ama net cvp yok. Uzun uzun mektup yazdım kızım söyle annem neyin oda yazmış mektup yine söylemiyor.

Ama uzun uzun ağlamalar başlıyor bu arada. Artık dayanamıyor ve bir gün ağlamaklı gelip anne ben üç harflileri çağırmayı biliyorum nasıl çağırıyorsun annem ayakta üç kere çağırıyorum ya da üç şeyi yan yana getirince böyle bişi yok gelmez onlar ama anlamıyor. Baba konuşuyor yok. Babaannede , dede konuşuyor yok. Çalıştığım kurumda yetişkin psikolog vardı onu getirdim. Ayrıca küçük bir ama devlet hastanesine ergen çocuk Psikiyatri varmış onada götürdüm. Okuldaki öncelikle korkularına odaklandı. Çocuk çok korkutulmuş. Kandırılmış dedi. Bu olaylar olurken notlarda da düşme var birde bunun için ağlıyor. Çünkü odaklanamadığını söylüyor. Gittiğimiz psikiyatri ilaç vereceğini söylemiş kızıma böyle devam edersen demiş. Ama sert bir doktor sevmedik sakinleştirmedi. Arkadaşıının babasını konuyu açtık sonra kız geldi ecem banada arkadaşlarım çorapla kağıttaki notlarda şaka yapmışlar ama ben sana söylemey unuttum felan dedi özür diledi ertesi gün geldi saban anne şimdi iyim ama ben şimdi ne düşüneceğim dedi. Ben baktım baktım baktım. Derslerinin düşün annem dedim. Daha büyük bir ilde doktora gittik ılımlı hoş bir bayan oda teşhis şu demeden 25 mg ilaç verdi en azından bir rahatlasın dedi ama bu sefer gerçekken farklı şeyler olmaya başladı.

Kızım içinden Allah benim kaderimi başkasına yazsın (bir ablasından duymuş) hasta birine yazsın. Allah kardeşimin Allah belasını versin. Allah var mı yok mu Allah mı üç harflileri yarattı yoksa üç harflilermi Allahı yarattı. Allah nasıl var oldu. allaha içimden küfür etmek geliyor (HAŞA) hemen töbe ediyorum ama aklımdan da çıkmıyor diyor. Sürekli Allah korusun deyip içinden korumasın keşke düşse falan diyormuş. Ya da elinden biri bir şey alınca onlarda benim gibi olacak diye korkuyorum diyor. İçinde geçmeyen bir sıkıntı var ve ağlayarak iyi olduğunu söylüyor.

Şuan Ankara’da bir Profesör bulduk ona götüreceğiz ama bence dini takıntıları var. Sınav kaygısı da var.

Buraya yazmamdaki sebep başına böyle şeyler gelen var mı. Tedavisi ilaç ve uzun uzun süren bir ilaç ama geçecek mi bunları unutacak mı. Hep böyle olursa nasıl dayanacak. Ömğr nasıl geçecek. Ya kendine bir şey yaparsa.Nasıl davranacağım bilmiyorum sadece bana anlatıyor birazda babaanneye anlatıyor.

Kardeş kıskançlığı değil. Tamam biraz daha ilgi göstermeye başladım küçük tamamen babaannede resmen buna da çok üzülüyorum. Doyamadım ona da. Hiç kızmadık hiç hep güzel güzel konuştuk. Çok uslu bir bebekti çok aklı başında konuşurdu. Kızılacak bir çocuk değil.

İşte bakmakla korumakla olmuyormuş. Düşmesin diye peşinde dolaşıyorsun ama arkadaşlarıyla ne konuşuyor. İç dünyası ne bilmiyorum bilemedim fark edemedim. Bir anne yavrusunun sıkıntısını fark edemez mi ya ben nasıl edemedim.

Uzun oldu ama umarım yol gösteren birileri olur.

Not: konunun yeri belki bura değil ama belki fikir veren olur diye buraya açtım

Çocukken oturduğumuz yerde bir komşumuz vardı. Aynı zamanda da akrabaydık. Çocuklarından biri benim sınıf arkadaşımdı. Arada sırada yakın olduğumuz için onunla oynamaya giderdim. Akrabamız dediğim kişinin eşi her gittiğimde bize masal diye üç harflilerden, perilerden vs.. bahsederdi. Sözde yaşanmış hikayeler... Ben ne zaman oraya gitsem geceleri korkudan uyuyamaz annemi korkuyorum diye yanıma çağırırdım. Annem de bendeki değişikliği sezdi. Neden korktuğumu sorunca Anneme o kadının bize anlattığı hikayeleri anlattım. Öyle şeylere asla inanmamam gerektiğini uzun uzun anlattı. Annem bir daha beni o akrabaya göndermedi. Ben de bir daha gitmek istemedim zaten. Korkularım falan da geçti. Şimdi düşününce, o kadının anlattıkları çok komik ve saçma geliyor. İnşallah kızınızda tez zamanda eski sağlığına kavuşur.

Milana22 · 26 Nisan 2018

Ben dayanamayip yazacagim ama hem topa tutulacagim hemde ban yiyecegim buyuk ihtimalle

Ama bir anne olarak dayanamadim

Bakin benimde 10 yasinda oglum var ve maalesef zorunlu din dersi aklini cok karistiriyor cunku cok fazla soyut kavram var , onlar biz yetiskinler gibi bakamiyorlar olaya , bu tarz konular yanlis anlatildiginda korkuyorlar hemde cok korkuyorlar

Ben basima gelecekleri tahmin ettigim icin 4.sinifa basladigi gun aldim karsima anlattim , bak bu sene din dersi goreceksin , lutfrn aklina takilan herseyi ama herseyi bana sor , ben sana senin anlayacagin sekilde anlatacagim dedim ve cok sukur sorunsuz atlattik
Ama daha 2 gun obce 23 nisan toreninden ciktik cocuklari yemege goturduk , bunlar bize donup anne cin var mi diye sordu , ben yok cocugum dedim , bi sinif arkadasi var dedi , ogretmrn anlatti ogretmen yalan soylemez sen bilmiyorsun dedi ve diyen cocuk aylardir gece uyku sorunu yasiyormus annesi soyledi
Benimki hic inanmamis o yuzden gelip bana sorma geregi duymamis

Cok uzatmiyim
Sizi anliyorum , cocugunuz korkmakta hakli , bu yas cocugunun kaldiracagi seyler degil bunlar

Once siz din , allah konularinda cocugunuzla konusun , belli ki akli cok karisik , onu korkutmadan , gunaha giriyorsun demeden anlatin , sizden ogrenmesi ve duymasi cok onemli
Ben bu konunun psikologlul bir konu oldugunu dusunmuyorum
Size guvenerek korkularindan kurtulmasi lazim , bence baska yolu yok bunun

10 Yaşımdaki kızımın takıntısı (OKB)

Nope thanks

canımın hepsi kızlarım

Üye

Popüler Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Aktif Üye

Aktif Üye

I'm worse at what I do best.

Aktif Üye

akşam güneşi

Nope thanks

Popüler Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

I'm worse at what I do best.

Guru

Nirvana

Benzer Konular