aslında bu kadar da anormal bi durum değil bahsettiğim. çoğu kişi 50-60 yaşında milyonları olan adam olarak hayal etmiş ama birinin 20-35 yaşlarında güzel bir evinin arabasının ve düzenli gelirinin olması da zenginliktir bence. eşiniz ayda 20bin kazansa eviniz arabanız hazır olsa kaçınız çalışır? tabi çalışmak isteyenler de olur tercih meselesi ama eşiniz maddi olarak destek olursa -ki bence öyle olmalı aile olmanın anlamı budur ayrı ayrı hesap yapılmamalı- çoğu kadın çalışmaz gibime geliyo. rahat işi vardır evde canı sıkılıyodur çalışır ama kimse zorunda değilken kasiyerlik garsonluk sekreterlik gibi işleri yapmaz
Çocuğum, insan sadece maaş-para için çalışmaz.
Çalışmak, sevdiğim işi yapmak benim için her şeyden önce kendimi gerçekleştirmek.
Sabah uyandığımda bir amacım var,
okuluma gideceğim, çocuklarla, ekibimle birlikte olacağız, bu çok keyifli ve geliştirici.
Bana göre çalışarak aynı zamanda topluma faydalı bir iş yapıyorum,
öğretmen kökenli okul müdürüyüm.
Ayrıca bu durum bana sosyal bir statü sağlıyor.
Evliyken üniversite okudum, çocuğum varken yüksek lisans yaptım.
Bu durumun iş ortamında, eş ailesinde ve yakın sosyal çevremde etkisini inkar edemem.
İnsanlar 'bu kadın eğitimli' diye daha farklı yaklaşıyor.
Oğluma güzel örnek oluyorum.
Akşamları eşimle konuşacak, paylaşacak bir sürü konumuz oluyor, o da öğretmen.
İlerde emekli olacağım, emekli maaşımla ihtiyaç sahibi iki öğrenciyi okutmak,
kalanıyla da yettiği kadar dünyayı gezmek istiyorum.
Kısacası konu sadece para olsaydı eşimin kazancı iyi, ailesinin durumu çok daha iyi, oturur onların parasını harcardım ama konu farklı, en azından benim için.
Sen de bakış açını biraz geliştir lütfen.