Kızlar merhaba, benim bi çok sıkıntım var ama şuanda en çok rahatsız eden durum eşimin abisinin oğlu..
yani yeğeni..
yurt dışında yaşıyorlar..
eşimin ailesi başka biz başka bi ilde yaşıyoruz..
yurt dışındaki abisi oğlunu dershaneye yollamak istiyor fakat bir tek bizim olduğumuz ilde yabancı öğrenci kursları var..
eğer bu kurslara gidip üniversiteye girmez ise yurt dışındaki vize süreci elinden alınacak..
onlarda bunu değerlendirip biran evvel bu kurstan faydalanmasını sağlamaya çalışıyorlar ..
bizim olduğumuz ilde kalacak başka yeri yok..
kursun anlaşmalı olduğu yurtlar varmış eşim konuştu
kursun müdürü de yurtta kalmasını öngörmüş yeğeninin durumunu anlatınca
ama abisi ben hem dershane hem de yurt masraflarının altından kalkamam diyip duruyor
bizde daha 1,5 yıllık evliyiz
çocuk düşünüyoruz ve özel yaşantımız oluyor olacakta
bizde kalmasını dolaylı yollardan bahsediyor aslında ama yarım ağızla da herkesin özel yaşamı var deyipte bizi düşünüyor gibi davranıyor
üstelik kalacağı süreç öyle 2-3 ay değil ki, 9-10 ay ..
haftada 3 gün dershane olacak ya geri kalan günler??
eşim sürekli şehir dışına gidiyor işi için
ben kendimle ve eşimle ilgilenmekte zorlanırken 18-19 yaşındaki bi oğlanla da nasıl uğraşayım
beni ayakta uyutur eşimden korkar ama eşim olmadığında benim merhametimi kullanıp başına buyruk davranabilecek bi çocuk her ergen gibi
üstelik derslere bağlı bi çocuk değil, gece oturur gündüz uyur..
ben düzeni düzenli yaşamı severim bana göre değil
herşeyi geçtim bu büyük bir sorumluluk ...başına bi iş gelse ne cevap vericez??
ben kayınvalideme de söylemiştim, ben bu sorumluluğu alamam bende isterim bizde kalmasını ama ben bu sorumluluğu kaldıramam dedim
15 gün sonra abisi yurtdışından gelecek
ailelerimizin olduğu yere gidecek bizde gidicez..
orda konuşulacakmış durum
ne yapayım ne diyeyim bilemedim bana akıl verin nolur
((
ya kalsın ne var! demeyeceğim..
çünkü eve birşey alsanızda eşinizle konuşuyorsunuz. bir karar alırken bir yere gitmek kalmak vs yani aklımıza gelecek herşeyi içimize sinen istediğimiz bütçemiz ölçüsünde yapıyoruz.
böyle önemli birşeyde sorumluluğu ayrı bırakıyorum. içinize sinmeyen rahatsız olacağınız belki huzurunuz bozacağınız bir kararda bence gerçekten ne istiyorsanız öyle davranın.
yani sırf iyilik yapalım kötü olmayalım diye kendi rahat ve huzurunuzu bozmayın..başka türlü kötü olmaktan iyidir. hani belki korktuğunuz gibi olmaz herşey ama sırf birileri rahat edecek diye kendi rahatınızı bozmak çözüm değil..bir düzen var sonuçta..
gerçi çok uzak biri değil.abisinin oğlu. ama başka imkanları denesinler yurt vs.
artık herkes kendine bakamıyor. ama yine de siz bilirsiniz. belki içinize siner.. alışırsınız.. valla ne yalan söyleyim ben olsam kabul etmezdim. bu konuda iyilik yapıp denize atacak lüksüm halim yok.
aslında benzer bir durum ben annemle yaşarken oldu. teyzemin oğlu bizde kalacaktı.. ama o zaman başka bir durum. evli çift olunca öyle olmuyor. Kalsın falan dedik. ama içimizde rahat değildi.. sonra vazgeçtiler..ama biz de rahatladık. çünkü kolay birşey değil..
ayrıca abisi yurt için ek masraf diyormuş.. o kadarını da karşılasın sonuçta kendi çocuğu.. bulsun buluştursun kredi çeksin.. çocuk okuyunca çalışınca sana değil onlara faydası olacak..
siz 10 ay iyi olursunuz 1 gün kötü aklında o kalır.. hani herşey işi bitene kadar iyisinizdir..
bir de şu var onun yemesi içmesi, lüksleri... onlar biraz da sorumluluğu atmak istiyorlar.. hem bir evi olsun hem başında abisi olsun hem de kısabildikleri kadar kıssınlar..