- 20 Haziran 2016
- 3.732
- 8.014
Merhabalar
Çok fazla detaya girip sizi sıkmak istemiyorum ama çok bunalmış durumdayım. Bir buçuk aylık evliyim ondan önce de 6-7 ay kadar bir nişanlılık dönemim oldu. Bu süreçte eşimin ailesi bizi hiç önemsemedi sanki komşu çocuğuymuşuz gibi davrandılar. Maddi yardım beklentimiz zaten çok yoktu ama manevi olarakta bir kere bile arayıp sormadılar. Nişan düğün tarihini bile önemsemediler. Evimizi dizerken eşimin abisi gelip yardım bile etmedi o koca koca eşyaları eşim sırtlayıp taşıdı hep. (Bu arada eşimin abisi akraba evliliği yapmış ve kayınvalidemlerle yaşıyor bir tane de bebeği var çok detay vermek istemiyorum tanıdık çıkar diye)
Bu konudan çok kavga ettik şimdi anlıyorum ki çok boşaymış. Kimse bir şey yapmadı diye benim hiçbir şeyim eksik olmadı çok şükür. Velhasıl evlendik balayına gittiğimiz gün abisi arayıp birkaç bin lira para istedi. Nasılsınız bile demeden. Eşim de sözde abisine borcu olduğunu göndereceğini söyledi. Çok ciddi kavga ettik. Ona para konusunda kendi başına karar veremeyeceğini, artık bizim bir aile olduğumuzu ve bu eve çalışıp benim de para getirdiğimi anlattım. Bana hak verdi özür diledi o günden sonra da maddi anlamda benden habersiz hareket etmiyor.
Gelelim asıl mevzuya. Eşimin şirket arabası var ve arabayı şahsi olarak kullanmasına patronu izin veriyor. Eşimi çok seviyor. Kaynım da buna güvenerek sanırım sözde arabasını yükseltmek için daha biz nişanlıyken arabayı sattı. O günden sonra da bizim üzerimize çöktü. Nişanlıyız alışverişteyiz işimiz gücümüz var pat arıyor çocuk hasta gel bizi hastaneye götür. Pat arıyor köye gidicez bizi köye götür. Bir oldu iki oldu artık yeter dedim ve kavga ettik tekrar. Evlenince böyle olmayacağını bizim bir aile olacağımızı şu an onlarla yaşadığı için mecbur olduğunu söyledi. Bu arada abisi de arabasının parasını çatır çatır yedi zaten fiyatlar da artınca sattığından daha düşük model bile alacak durumu kalmadı araba alması yalan oldu yani.
Şimdi de sürekli bizi köye götür bizi köyden getir. Köy dediği de git gel 2 saatlik yol. Bi de beni bugün götür, annemi şu gün getir, babamı bugün alırsın, biz şu gün dönücez diye emrivaki bir şekilde konuşuyor. Ben artık çok sıkıldım bu durumdan kavga da ettik defalarca. Abisi de biliyor benim istemediğimi ama yüzsüz gibi sürekli bık bık araba peşinde. Bir haftasonum var kocamla vakit geçirmek istiyorum ben sana göre plan yapmak zorunda mıyım? Bu cuma düğün var onların köyünde neymiş efendim perşembeden beni bırakırsın pazar alırsınmış. Biz zaten düğün günü gidicez neden bir gece daha fazla kalmak için bizi rahatsız ediyorsun. Eşime de söyledim zaten gidicez on kere mi gidilicek o köye neden bizle gidilmiyor diye. Valla bıktım artık gerçekten bunlarla uğraşmaktan enayi yerine koyduruyor kendini. Nasıl bir yol izlemem lazım ben zırt pırt abisine şoförlük yapmasını istemiyorum biz hiç teyzemlere bizi götür getir demedik annemle yani nasıl bir yüzsüzlük bu anlamıyorum. Canım o kadar sıkıldı ki eşimin yüzüne bile bakasım yok dünden beri
Çok fazla detaya girip sizi sıkmak istemiyorum ama çok bunalmış durumdayım. Bir buçuk aylık evliyim ondan önce de 6-7 ay kadar bir nişanlılık dönemim oldu. Bu süreçte eşimin ailesi bizi hiç önemsemedi sanki komşu çocuğuymuşuz gibi davrandılar. Maddi yardım beklentimiz zaten çok yoktu ama manevi olarakta bir kere bile arayıp sormadılar. Nişan düğün tarihini bile önemsemediler. Evimizi dizerken eşimin abisi gelip yardım bile etmedi o koca koca eşyaları eşim sırtlayıp taşıdı hep. (Bu arada eşimin abisi akraba evliliği yapmış ve kayınvalidemlerle yaşıyor bir tane de bebeği var çok detay vermek istemiyorum tanıdık çıkar diye)
Bu konudan çok kavga ettik şimdi anlıyorum ki çok boşaymış. Kimse bir şey yapmadı diye benim hiçbir şeyim eksik olmadı çok şükür. Velhasıl evlendik balayına gittiğimiz gün abisi arayıp birkaç bin lira para istedi. Nasılsınız bile demeden. Eşim de sözde abisine borcu olduğunu göndereceğini söyledi. Çok ciddi kavga ettik. Ona para konusunda kendi başına karar veremeyeceğini, artık bizim bir aile olduğumuzu ve bu eve çalışıp benim de para getirdiğimi anlattım. Bana hak verdi özür diledi o günden sonra da maddi anlamda benden habersiz hareket etmiyor.
Gelelim asıl mevzuya. Eşimin şirket arabası var ve arabayı şahsi olarak kullanmasına patronu izin veriyor. Eşimi çok seviyor. Kaynım da buna güvenerek sanırım sözde arabasını yükseltmek için daha biz nişanlıyken arabayı sattı. O günden sonra da bizim üzerimize çöktü. Nişanlıyız alışverişteyiz işimiz gücümüz var pat arıyor çocuk hasta gel bizi hastaneye götür. Pat arıyor köye gidicez bizi köye götür. Bir oldu iki oldu artık yeter dedim ve kavga ettik tekrar. Evlenince böyle olmayacağını bizim bir aile olacağımızı şu an onlarla yaşadığı için mecbur olduğunu söyledi. Bu arada abisi de arabasının parasını çatır çatır yedi zaten fiyatlar da artınca sattığından daha düşük model bile alacak durumu kalmadı araba alması yalan oldu yani.
Şimdi de sürekli bizi köye götür bizi köyden getir. Köy dediği de git gel 2 saatlik yol. Bi de beni bugün götür, annemi şu gün getir, babamı bugün alırsın, biz şu gün dönücez diye emrivaki bir şekilde konuşuyor. Ben artık çok sıkıldım bu durumdan kavga da ettik defalarca. Abisi de biliyor benim istemediğimi ama yüzsüz gibi sürekli bık bık araba peşinde. Bir haftasonum var kocamla vakit geçirmek istiyorum ben sana göre plan yapmak zorunda mıyım? Bu cuma düğün var onların köyünde neymiş efendim perşembeden beni bırakırsın pazar alırsınmış. Biz zaten düğün günü gidicez neden bir gece daha fazla kalmak için bizi rahatsız ediyorsun. Eşime de söyledim zaten gidicez on kere mi gidilicek o köye neden bizle gidilmiyor diye. Valla bıktım artık gerçekten bunlarla uğraşmaktan enayi yerine koyduruyor kendini. Nasıl bir yol izlemem lazım ben zırt pırt abisine şoförlük yapmasını istemiyorum biz hiç teyzemlere bizi götür getir demedik annemle yani nasıl bir yüzsüzlük bu anlamıyorum. Canım o kadar sıkıldı ki eşimin yüzüne bile bakasım yok dünden beri