Yüz hafızası ve takıntı.


Dur o kadar şaapma ruh hastalığımızı. Valla atarlar buradan hepimizi ahsjsjs.

Bilmiyorum belki de dediğin gibi içten içe oyun haline getirmişimdir ama Rahatsız oluyorum bu durumdan.

Benim hafızam senin gibi zehir kıvamında değil aslında. Sadece görsel olarak iyiyim. Diğer kısımlar çöp. Bir de numaralar, numaraları unutmam. Ancak al bu şiiri ezberle desen beynim çalışmıyor o noktada.

Evet ben de bedenimi zihnimi yoruyorum sürekli, takılmayayım diye. Ama lanet ya alışverişte ya da önemli bir görüşmede gelip buluyor beni. Hatta eşimle ilk cicim aylarında "ne bokoyon arka mosoyo" diye kıskançlık yapmıştı bir Kez. Dur allasen zaten hafızam karışık diyemedim.
 

Ben çok özeniyorum sizin gibi insanlara valla bak. Ben rezalet durumdayım bu hususta. Ses güzel şarkı yok ahsjsjs.

Bir de çok güzel uyduruyorum, daha büyük rezillik. Hayır hatırlamıyorsan sus değil mi. Mesela sevdiğim bir şarkıyı ya da türküyü açıp dinleyemiyorum niye çünkü beyinde yok o şarkı ya da şarkının adı. Bildiğin yok olmuş.
 
Dalgın olman ve başka bir şeye odaklanamaman büyük sorun aslında çünkü hatırlamaya çalışma nerede ne zaman gelecek belli olmuyor, belki araba kullanırken, belki aklını tümüyle vermen gereken dikkat isteyen bir iş anında olabilir ve dikkatsizliğin Allah göstermesin istenmeyen bir durum yaşamana neden olabilir, normalde insanlar aman ne önemsiz bir şey düşünmeyiver diyebilir ama psikoloji de tam olarak bir ismi cismi var mıdır ya da psikolojik bir sorun mudur bilmiyorum lakin kendinizi düşünmekten alıkoyamıyorsunuz, çözümsüz kalması hatırlama isteğinizi daha çok körüklüyor zira, normal değiliz kabul ama merak ediliyorsa benim bu takıntılarım bir travma, yaşadığım bir olay sebebiyle olmadı mesela, ezberimin kuvvetli olduğunu, ezberlediklerimi zamanla hafızamda koruyabildiğimi fark etmemle birlikte nasılsa ezberimde tutabiliyorum o zaman biri numarasını verdiğinde aklımda tutar sonra rehbere geçerim, sayılarla aram iyi madem plakaları da aklımda tutayım derken de gelişti ve tepemde gereksiz bilgilerle gezer oldum.

Yani doğuştan gelen ve nimet mi eziyet mi desem bilmiyorum öyle bir şey işte, bazı dezavantajları da oluyordu, ilkokuldayken önemli gün ve haftalarda, müsamerelerde kaçışın olmuyordu, öğretmenler dayıyordu 11 kıta şiiri, insafsız hafızam okuma bayramında okuduğum şiir bile hafızamda, yaşlanınca herşeyi unutursam o da kötü, o yüzden nankörlük etmeyeyim, kirli mirli bilgileri hatırlıyor olabilmek güzel neticede.
 

O rüya sayma işinden ben de rahatsız oluyordum, işte eskisi kadar değil artık diyeyim.
Diğer kısımları çöp filan değildir, bir yönden çok yoruyorsan derman kalmıyordur öbür taraflardan toplamaya ya da ilgi alanında değildir.

Bak ben de numara ezberlemem. "Eşinin tel no ne?" diye sor bi. Bakmadan söyleyemem. :) Son iki numarasını biliyorum, bi de operatör kısmını. Gerisi yok. :)) Çünkü diğer taraflardan yorgun kafam.
Ama koy bir şehrin göbeğine, 2-3 güne kalmadan çözeyim, çıkarayım sana haritasını. :)
Beyin, hafıza sırlı bir şey işte ne diyebiliriz.
 
Son düzenleme:
Biraz yendim plaka takintimi , simâları unutmayi, tabelalari okumayi,kaldirim tasi saymayi ,merdiven saymayi.Bakmayarak okumayarak yendim bu kez de dikkat eksikligim nuksetti.Esimde bir o kadar dikkatlidir kendini yorar asla unutmaz bende zittiyim bazen" gordunmu surdaki seyi ? "dediginde gormemem imkansızken evet diyorum ,oysa gormedim daha dogrusu dikkat etmedim.Bu siteyi bu nedenle cok seviyorum bendekileri bir baskasinda da oldugunu gorup bir nevi kendime terapi veya bir baskasina merhem olmayi seviyorum ♡
 

Tam da bu yüzden ne ehliyet aldım ne araba kullanmaya meylettim :) oğlum olmasa yine denerdim ama o varken yapmam.

Elbette güzel yanları vardır ama dediğin gibi abla, dalgınlık kısmı büyük sıkıntı. Genel olarak dikkat dağınıklığım yok hatta Türkçe paragraf sorularında epey iyiydim eskiden. Sadece bu hatırlama isteği ya da dürtüsü adı neyse, bu geldiğinde dünyanın en ebleh insanına dönüşüyorum. Şayet biri ile konuşuyor isem ne dediğini duymuyor ya da anlamıyorum. Kaynanam sağır olduğumu düşünüyor zaten ahsjsjs. Çoğu kişi kulaklarımın iyi duymadığını düşünüyor. Aslında duyuyorum bir sıkıntı yok ama işte o an anlamıyorum. Beynime gitmiyor söylenen her ne ise.
 
Buyuk bir trafik kazasindan sonra 18 yasima girdigimde ehliyetimi almistim o gun bugundur daha bu sene bi kac aydir araba kullaniyorum asla kullanamassin (gerizekali muamelesi gordugum) dediler kullaniyorum bazen sagima hic bakmiyomusum veya soluma bunu da yenersem biz herseyi basaririz isteyelim yeter.Esim kullanamazsin drdikce icimdeki ses evet kullanamam ama disim kullanicam diyor ve hukmediyorum o an kendime :)) trafikte yedigim mobinglerde cabasi o korna yokmu o korna
 

Beni de koy bir şehrin göbeğine, ayak kısmından çıkar burası başı mı kıçı mı diye sorarım ahsjsjs. O kadar feci durumdayım.

Kimse de demedi ki şöyle yap da işe yarasın. Çözümü yok sanki.
 

Ben de duymadığım bir şeye evet veya hayır gibi yanıtlar veriyorum. Karşımdaki insan tuhaf tuhaf bakıyor ise verdiğim cevapların yersiz olduğunu anlıyorum ajsjsj. KBB uzmanına bile gittim. Gayet iyi durumda bir sorun yok dedi. Ama bildiğin duymuyor anlamıyorum. Ulaşmıyor beynime sesler. Ya da aynı anda birden fazla ses veya konuşma varsa tamam idrak iptal. Hiçbir şey anlamıyorum.
 
Bence beynimizin bir kısmına yüklenince diğer yeteneklere yer kalmıyor. Ben de anlamlı anlamsız, işime yarayacak ya da yaramayacak bütün bilgileri sünger gibi çekiyorum maalesef. Öyle ki artık yer kalmadığı için gerekli şeyleri siliyorum sanki bazen.

Seneler önce bir kere gördüğüm insanın ismini, yüzünü, yıllar önce olmuş bir olayı tüm ayrıntılarıyla, öylesine okuduğum bir yazıdaki dandik bir ayrıntıyı hatırlayabilirim. Repertuarım aşırı geniştir. Hatta artık insanların sadece kendi işine yarayacak bir ayrıntı vereceklerini anladığım zaman lafını kesip soruyorum bu benim bir işime yarayacak mı, yaramayacaksa söyleme çünkü unutamıyorum diye

Ama gel gör ki asla yol bulamam, yol tarif edemem. Bir aşağı sokakta eviniz neresi diye sorsalar hebele hübele olurum, elim ayağıma karışır. Evin sağ tarafındaki yoldan döndüğümde evi bulamıyorum. O kadar kendime güvenmiyorum ki bildiğim yollara bile navigasyonla gidiyorum.

Biri bana yol sorduğunda hemen role girip "ayyy ben de bilmiyorum ki yeni taşındık buraya " diyorum
 
Seni çok iyi anlıyorum, benzer sorunu yaşadığımdan o anki durumunu hafızamda canlandırabiliyorum, beynin bildiğin bütün yüzleri taramaya başlıyor o anda ve bulamadıkça kendini daha çok zorluyorsun, dediğim gibi senin görsel hafızaya bağlı olduğundan kal gelmesine bir çözüm var mıdır bilmiyorum ama başka bir uzmana da danışmanda fayda var, burada esprili yazıyoruz ama aslında rahatsız edici bir durum.
 
İnsanlar guluyor yorumlarda dalga geciyor saskinlikla okudum. Cahillik resmen. Yardim almaniz gereken bir durum sonucta hayatinizi zorlastiriyor. Herkesin dertleri kendine gore agirdir tartisilmaz bu. Mutlaka yardim alin. Psikologa gidin eger ileri boyutta oldugunu dusunurse zaten psikiyatriye yonlendirir.
 

Ahshjs bu yalanı tek söyleyen ben değilmişim çok mutlu oldum. Ödüm patlıyor biri adres soracak diye. Sorduğu an ben de yeni taşındım, ben de yabancıyım burada diyorum. Bir gün bşrç evime girerken görüp hani yabancıydın diyecek diye korkuyorum.

Taksi mesela. Allahım ne olur bilsin gideceğimiz yeri diye dua ediyorum. "abla ben bilmiyorum sen tarif et" dediği anda ne yapacağımı şaşırıyorum. Özürlüyüm ben edemem de Diyemez ki insan. Ya tanıdık gelen bir yerde erkenden iniyorum ya da navigasyon açmasını söylüyorum. Minibüs ya da otobüste gidiyorsam önceden kaydettiğim görsellere bakıp, gördüğüm anda iniyorum. Zira yanlış yerde inersem mıçtım, bulamam yolu.
 

Kimse dalga geçmedi yahu dert küçümsenmesi alışık olduğumuz bir durum. Alınmıyorum ben :)

Halihazırda grup terapisine gidiyorum. Çok detaylı bahsetmedim gerçi ama daha da zorlanırsam bireysel yardım alırım.
 

Ben de yanımda biri varken çok utanıyorum. Göz göre göre yalan söylüyorum çünkü. Bir de yanımdaki tarif etmek için ağzını açtığı an hemen çekeliyorum onu da olay yerinden uzaklaşıyorum
 
Bende de tam tersi var. Yüz hafızam berbattır. Lise yıllarında okulda bayağı muhabbet ettiğimiz bir kız var. Ben bu kızla aynı serviste olduğumu 2 ay sonra kendisi gelip konuyu açtığında anladım. Çünkü serviste örtündüğü için tanıyamamışım kızı. Kızcağız da başörtüsüne karşı radikal bir karşıtlığım filan var zannetmiş.

Benzer şekilde kursta 2 saat boyunca partner olduğum kızı ertesi gün görünce emin olamadım o mu değil mi diye, bi elinde alyans olduğu aklımda kalmış o da çok genç durduğu için dikkatimi çekmişti. Karşıdan gülümsüyor, gülümsüyorum bir yandan da çaktırmadan elini kontrol etmeye çalışıyorum alyansı var mı yok mu diye kendimce o yanıma gelene kadar ordan anlayacağım aynı kız mı değil mi?

He yüz konusunda durum böyleyken işitselde ve yer-yön bulmada iyiyimdir. Kolay kolay kaybolmam. Bir duyduğumu kolay kolay unutmam. Sırf bu yüzden beynime kazılı çok saçma genişlikte, arabesk, fantazi, pop çeşit çeşit türde bir şarkı repertuvarım var. Hatta ev arkadaşım oyuna çevirmişti birara iyice. Tribute bir albümden ard arda şarkı açıp hangi cover kimin sesten bulabilecek miyim ya da ilk bir iki notadan şarkıyı çıkarabilecek miyim diye deniyordu onda da hiç fena değildim.
 
Kafamız dolu ondan hayatcım :)
Alıntıdır;
*zeka geriliği olarak düşündüğüm 23 yıl kadar sakladığım durumdur. bir gün arkadaş ortamında ilkokulda yapılan saçmalıklardan söz ediyorduk. ben de harfleri hatta kelimeleri sürekli ters yazdığımdan bahsettim. ve böylece bilinçli arkadaş benim disleksi olabileceğimden bahsetti. neyse ben araştırmalarla testlerle sahiden de eskiden zeka geriliği olarak gördüğüm bir çok şeyin bu nörolojik durumdan kaynaklandığını gördüm. hemen bu durumdan müzdarip ebeveynlerimi de anne ben salak değil hastaymışım diye aradım. çünkü ilkokul 3 sınıfta hala yazarken numaraları, harfleri ters yazıyordum. öğretmenin sınıf içersinde yüksek sesle oku dediği bi parçada bazı kelimeleri aslında alakası olmayan kelimelerde değiştirip okuyordum. yani örnekğin havlu- avlu gibi birbirine yakın gelen kelimeleri götümden atmak suretiyle söylerdim. velasıl beni rehber öğretmene yönlendirdiler, annemi okula çağırdılar. çok bilinçli rehber öğretmen bu durumu zeka geriliği gibi salakça bir neden öne sürdü. ileriki yıllarda sorunlar küçük ama sinir bozucu olarak devam etti.

çarpım tablosunu hala öğrenememiş olmam, sağımı solumu karıştırmam, analog saatte saati söyleyememem *, yol tarif edememe üzerine bulamama, toplum içerisinde sesli okuyamama, isim hafızası vs. sayısal zekamda yok hani o yönden de yırtamıyorum.

ama başka duyularda bi kıpraşma olduğunu biliyorum. mesela görsel hafızam daha iyi en azından gözümle fotokopi çekme özelliğimi keşfettim. ezber yapamıyorum bu şekilde sayfayı zihnimde örnekliyorum. isim hatırlama kısmına gelirsek kişi adını söylediği zaman zihnimde adını yazıp bir kaç saniye düşünüyorum bu da çok etkili. yol hatırlama kısmı biraz karışık kuş bakışı haritayı kafamda oturtmam için bir kaç kez o bölgede kaybolmam gerekiyor. çarpım tablosunu da melodik tekerleme olayına bağladım 7'ler ve 8'ler hariç biraz kurtardım ondan da. disleksi için önerilen tedavi mega zeka, hafıza teknikleri dersleri olabilir şimdi 23 yaşındayım zihnim bunu kaldırmak için oldukça tembel.
belki üzerine çocukken gidilseydi görsel hafızam bu kadar iyi olur muydu bilmiyorum. güzel sanatlar fakültesinde değil de mühendislik faküldesinde okuyabilir miydim?*


Biliyorum degiliz ama disleksi uzerine yazilmis bir yorum dikkatimi cekti.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Z
çok uzunca iç dökme, her şeyden biraz
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
3K
SARILARIN FILIZ
16 - 22 Aralık 2024 Haftalık Burç Yorumları
2
Yorumlar
23
Görüntüleme
906
Nhessa
29 Nisan - 5 Mayıs 2024 Haftalık Burç Yorumları
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
3K
Nhessa
G
Boşanmış bir eş döner mi?
4 5 6
Yorumlar
116
Görüntüleme
13K
BedeviHatun02
B
R
geçmeyen acı, vajinal yanma, vulvar vestibülit
6 7 8
Yorumlar
145
Görüntüleme
48K
zumra65555
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…