Selamlar kısaca anlatmaya çalışacağım
23 yaşındayım ilköğretimden sonra aile yönlendirmesi ve benim de o yaştaki isteğimle dini eğitim için okuldan ayrıldım
Ve açıktan lise mezunu oldum o zamanlarda aklımda hiç üni yoktu
Takva biri değildim ama dini yaşamaya çalışan biriydim
Geniş ailem bu durumdan memnundu ama babam hep okutmak istemişti
21 yaşındayken hayatıma biri girdi aileme söyledim babam tanışmayı dahi kabul etmedi ve benim hiç bir söz hakkım olmadan bitti
Bu beni çok kırdı çünkü kendimi okumayıp dizlerinin dibinde her dediklerini yapan kendi isteğinin önemi olmayan pasif ev kızı olarak hissettim ki zaten öyle olduğunu fark ettim
Annem sıkıntı etmedi ama babam çok fazla tepki verdi bende o kişiyi hayatımdan çıkardım ama tabi bazı şeyler de kafama dank etti.
Demek ki bir daha böyle bir durum yaşandığında da benim kararımın önemi olmayacak onların bir kriterine uymazsa tanışmayı dahi kabul etmeyecekler çünkü ben sadece tanışın ısrarcı olmayacağım tanıyın istiyorum demiştim hiç sebep göstermeksizin reddetti
Kabul etmeyince benim de hiç bir maddi dayanağım olmadığı ve uzun yıllar boyunca da olamayacağı için bitirdim
Ve kendi kendime okumaya karar verdim sınava hazırlandım kendi ayaklarımın üstünde duran biri olup bir daha aynı muameleye maruz kalmak istemedim
Sınava çok az zaman kala çok büyük hata yaptım maalesef şöyle ki;
Benim çok eskiden çocukluktan beri sevdiğim biri vardı bunu ailem biliyordu o kişi görücü usulü olarak görüşmek istediğini aileme iletti ben de o zamanki hislerim depreşti ve kabul ettim
Ailem sözde karar senin vs diyorlardı ama istediklerini biliyordum çünkü istemediği kişilere bi şans bile vermiyorlar tecrübeliyim o konuda.
bizim aile kültürümüzde çekirdek aile karar alamıyor geniş aile olarak amcalar dedeler hep beraber karar veriliyor ve insanın kendi babası da buna müsaade edince böyle gidiyor bu.
Bu kişiyle de sınav geçene kadar görüşüp tanışalım dedim buna o geniş aileden asla onay çıkmadı ve maks bir ay içinde karar verilecek ya nişan takılacak ya da direkt reddet bir iki görüşme yeter denildi.
Bu Arada o yeni aday okuma konusunda sorun çıkarmıyordu destek olacağını söylemişti o yüzden de reddetmedim ama tüm bunların haricinde eski hislerim epey uyanmıştı ve çok seviyordum.
Nişan oldu ve bu kişi çok saçma davranmaya başladı neye uğradığımı şaşırdım akıl sağlığını yitirmiş gibiydi daha ben ne olduğunu anlamadan iki hafta içinde aileme saçma sapan şeyler söyledi
-bu kızın gözü dışarda, sürekli millete bakıyor
-benden önce biriyle bişeyler yaşamış ( ilk anlattığım kişiyi kast ediyor halbuki hiç bir şey yaşamadım sadece bir kere arabasına bindim bunu da aileme söyledim buraya dönücem tekrar)
-nişandan sonra da bir sürü kişiyle görüştü yakaladım vs
Olmayan bir sürü şeyi olmuş gibi tüm geniş aileme anlattı ben de doğrusunu anlattım evet bana inandılar çocuğun sağlıklı olmadığını kendi ailesi bile kabul edip özür diledi ama sonuçta olan oldu ve benim ailem aşırı Yıprandı
Şimdi ise benim derdim;
Bu olaydan sonra babam ve ailedeki diğer erkekler ki bunlar babamı gazlıyor benim sırf o çocuğun arabasına bindim diye hoppa bir kız olduğumu üniversiteye falan gidemeyeceğimi gidersem iyice yoldan çıkacağımı vs söyleyip beni aşırı bi suçlu günahkar konumuna düşürdüler
Zaten bu zamana kadar hep insanlar ne der diye muhafazakar takılan bir aileydi
Evlenseydim düğün süreci için de bir sürü tartışma çıkıyordu ben kapalı bir kadınım ama misafir gelince benim ekstra süslenip hazırlanmam bile onları rahatsız ediyordu bana ters ters bakışlar laflar ediyorlardı takmıyordum bunları yapan annem babam değil amcamdı
Ama babam ona asla toz kondurmaz biz birşy desek suçlu oluruz
Tamam bu zor süreçte desteği de oldu o çocukla bu yalanlar konuşulurken babam tutuldu kaldı amcam ilgilendi.
Sınav zamanı gelince de babam “bende isterim sınava girmeni ama amcanı da razı et” dedi onun izniyle sınava gittim.
Şuan da sonuç bekliyoruz okula yollamam demeye başladı ki bu babamın fikri değil eminim ki başkasının sözleri aklına girmiş
Bu hikayede kimsenin kötü niyetle bişey yaptığını sanmıyorum çünkü onlar da çok üzüldü ama benim hayatımı etkiliyor.
Hatalar ortak yapıldı başta o çocuğu tanımama müsaade etmeleri gerekirdi sırf tanışma aşamasında millet duyar gören olur sonra bu iş olmazsa gezdi gezdi evlenmedi derler diye tanışma kısa tutuldu ve bunu da açık açık söylediler yani benim tahminim falan değil.
Her neyse kısacası “millet ne der, öyle yapma bize yakışmaz, biz diğer aileler gibi değiliz, bizim bi adımız var, sen dini eğitim aldın sana yakışıyor mu” gibi laflar duymaktan çok sıkıldım
Benim amacım bir an önce kendi ayakları üzerinde durabilen yeri gelince “millet ne derse desin ben böyle istiyorum” diyebilecek konuma gelmek
Bunu da nasıl yaparım bilmiyorum hiç bir güvencem yok herhangi bir işe girmeme asla müsaade etmezler
Okul konusunu nasıl yapacağım bilmiyorum
Okul okusam en az 4 yıl ki sonra hemen işe de giremememe ihtimali Yüksk yaşım 27 olacak o zamana kadar da bu baskıyla devam etmek istemiyorum artık her şey bana batmaya başladı
Okuldan vazgeçsem üstlerine gitmesem sonra imam hatip mezunuyum öyle bi yerde iş bulmaya çalışsam çok iyi bir iş olmaz ve yine beni “sen hocasın” lafıyla vururlar zatem sırf o yüzden bu alandan uzaklaşmak istiyorum
Ne yapmalıyım bilmiyorum çok kararsızım
Bu arada okul İyi bir bölümde olacaksa özel olacak yoksa devlette düzgün bölümlere yaşadığım şehirde giremem başka şehirde yollamazlar bir de kpssye giricem şimdi ailemi ikna edip özel okula başlarsam bir iki yıla es kaza bi de atanırsam okul mu iş mi karmaşası olacak
Bundan sonrası için endişelerim çok fazla çünkü bir kere o evlilik sürecinde ailemin tavrını gördüm ve çok üzüldüm abartıyorum sanacaksınız ama düğünü kadın erkek ayrı olmasın dedim diye bile kötü oldum bana verilen emeklere yazık olmuş falan.
Halbuki sülalemiz böyle değil yanlış anlaşılmasın sadece biz böyleyiz diğer akrabalarımız oldukça açıktır onlarda Mevlüt’lü düğün falan olmaz ve bana “bize yakışmaz” diyenlerin de amacı din değil namaz bile kılmıyorlar ama kendi kafalarında böyle tabuları var.
Ben bunu nasıl aşacağım bilmiyorum
Onlara göre Benim kendim biriyle tanışmaya zaten asla hakkım yok bu fingirdeklik oluyor görücü usulü olacak e onda da tanışmaya müsaade etmiyolar
Yani git gide büyüyorum ve artık görücü usulü diye bir şey de kalmadı ki nasıl olacak bilmiyorum bunu kaygısını taşımaya başladım
Biriyle evlensen evlilik süreci çok sorun evlenmesen sürekli bi baskı gerçi bu olay olmadan önce böyle bi baskı yoktu ama şuan afedersiniz yollu gözüyle bakılıyor resmen
Yani okul konusjnda ısrarcı olmakta bile acaba mı diye düşünüyorum çünkü o dört yıl daha bu baskı altında kalacak olmak korkutuyor
Karşıma ilk çıkanla evlensem mi diyorum sonra da sanki evlenirken rahat rahat mı evleniyorsun onda da bir sürü dert… bi yandan geç kalmışlık hissi yaşıtlarım işe başlarken benim okula yeni başlamam…
Kısaca kendime bir yol çizemiyorım
Belki yardımcı olacak biri vardır
