Yönümü şaşırdım

morciceklidal

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
13 Haziran 2022
406
397
Selamlar kısaca anlatmaya çalışacağım
23 yaşındayım ilköğretimden sonra aile yönlendirmesi ve benim de o yaştaki isteğimle dini eğitim için okuldan ayrıldım
Ve açıktan lise mezunu oldum o zamanlarda aklımda hiç üni yoktu
Takva biri değildim ama dini yaşamaya çalışan biriydim
Geniş ailem bu durumdan memnundu ama babam hep okutmak istemişti
21 yaşındayken hayatıma biri girdi aileme söyledim babam tanışmayı dahi kabul etmedi ve benim hiç bir söz hakkım olmadan bitti
Bu beni çok kırdı çünkü kendimi okumayıp dizlerinin dibinde her dediklerini yapan kendi isteğinin önemi olmayan pasif ev kızı olarak hissettim ki zaten öyle olduğunu fark ettim
Annem sıkıntı etmedi ama babam çok fazla tepki verdi bende o kişiyi hayatımdan çıkardım ama tabi bazı şeyler de kafama dank etti.
Demek ki bir daha böyle bir durum yaşandığında da benim kararımın önemi olmayacak onların bir kriterine uymazsa tanışmayı dahi kabul etmeyecekler çünkü ben sadece tanışın ısrarcı olmayacağım tanıyın istiyorum demiştim hiç sebep göstermeksizin reddetti
Kabul etmeyince benim de hiç bir maddi dayanağım olmadığı ve uzun yıllar boyunca da olamayacağı için bitirdim
Ve kendi kendime okumaya karar verdim sınava hazırlandım kendi ayaklarımın üstünde duran biri olup bir daha aynı muameleye maruz kalmak istemedim
Sınava çok az zaman kala çok büyük hata yaptım maalesef şöyle ki;
Benim çok eskiden çocukluktan beri sevdiğim biri vardı bunu ailem biliyordu o kişi görücü usulü olarak görüşmek istediğini aileme iletti ben de o zamanki hislerim depreşti ve kabul ettim
Ailem sözde karar senin vs diyorlardı ama istediklerini biliyordum çünkü istemediği kişilere bi şans bile vermiyorlar tecrübeliyim o konuda.
bizim aile kültürümüzde çekirdek aile karar alamıyor geniş aile olarak amcalar dedeler hep beraber karar veriliyor ve insanın kendi babası da buna müsaade edince böyle gidiyor bu.
Bu kişiyle de sınav geçene kadar görüşüp tanışalım dedim buna o geniş aileden asla onay çıkmadı ve maks bir ay içinde karar verilecek ya nişan takılacak ya da direkt reddet bir iki görüşme yeter denildi.
Bu Arada o yeni aday okuma konusunda sorun çıkarmıyordu destek olacağını söylemişti o yüzden de reddetmedim ama tüm bunların haricinde eski hislerim epey uyanmıştı ve çok seviyordum.
Nişan oldu ve bu kişi çok saçma davranmaya başladı neye uğradığımı şaşırdım akıl sağlığını yitirmiş gibiydi daha ben ne olduğunu anlamadan iki hafta içinde aileme saçma sapan şeyler söyledi
-bu kızın gözü dışarda, sürekli millete bakıyor
-benden önce biriyle bişeyler yaşamış ( ilk anlattığım kişiyi kast ediyor halbuki hiç bir şey yaşamadım sadece bir kere arabasına bindim bunu da aileme söyledim buraya dönücem tekrar)
-nişandan sonra da bir sürü kişiyle görüştü yakaladım vs
Olmayan bir sürü şeyi olmuş gibi tüm geniş aileme anlattı ben de doğrusunu anlattım evet bana inandılar çocuğun sağlıklı olmadığını kendi ailesi bile kabul edip özür diledi ama sonuçta olan oldu ve benim ailem aşırı Yıprandı
Şimdi ise benim derdim;
Bu olaydan sonra babam ve ailedeki diğer erkekler ki bunlar babamı gazlıyor benim sırf o çocuğun arabasına bindim diye hoppa bir kız olduğumu üniversiteye falan gidemeyeceğimi gidersem iyice yoldan çıkacağımı vs söyleyip beni aşırı bi suçlu günahkar konumuna düşürdüler
Zaten bu zamana kadar hep insanlar ne der diye muhafazakar takılan bir aileydi
Evlenseydim düğün süreci için de bir sürü tartışma çıkıyordu ben kapalı bir kadınım ama misafir gelince benim ekstra süslenip hazırlanmam bile onları rahatsız ediyordu bana ters ters bakışlar laflar ediyorlardı takmıyordum bunları yapan annem babam değil amcamdı
Ama babam ona asla toz kondurmaz biz birşy desek suçlu oluruz
Tamam bu zor süreçte desteği de oldu o çocukla bu yalanlar konuşulurken babam tutuldu kaldı amcam ilgilendi.
Sınav zamanı gelince de babam “bende isterim sınava girmeni ama amcanı da razı et” dedi onun izniyle sınava gittim.
Şuan da sonuç bekliyoruz okula yollamam demeye başladı ki bu babamın fikri değil eminim ki başkasının sözleri aklına girmiş
Bu hikayede kimsenin kötü niyetle bişey yaptığını sanmıyorum çünkü onlar da çok üzüldü ama benim hayatımı etkiliyor.
Hatalar ortak yapıldı başta o çocuğu tanımama müsaade etmeleri gerekirdi sırf tanışma aşamasında millet duyar gören olur sonra bu iş olmazsa gezdi gezdi evlenmedi derler diye tanışma kısa tutuldu ve bunu da açık açık söylediler yani benim tahminim falan değil.

Her neyse kısacası “millet ne der, öyle yapma bize yakışmaz, biz diğer aileler gibi değiliz, bizim bi adımız var, sen dini eğitim aldın sana yakışıyor mu” gibi laflar duymaktan çok sıkıldım
Benim amacım bir an önce kendi ayakları üzerinde durabilen yeri gelince “millet ne derse desin ben böyle istiyorum” diyebilecek konuma gelmek
Bunu da nasıl yaparım bilmiyorum hiç bir güvencem yok herhangi bir işe girmeme asla müsaade etmezler
Okul konusunu nasıl yapacağım bilmiyorum
Okul okusam en az 4 yıl ki sonra hemen işe de giremememe ihtimali Yüksk yaşım 27 olacak o zamana kadar da bu baskıyla devam etmek istemiyorum artık her şey bana batmaya başladı
Okuldan vazgeçsem üstlerine gitmesem sonra imam hatip mezunuyum öyle bi yerde iş bulmaya çalışsam çok iyi bir iş olmaz ve yine beni “sen hocasın” lafıyla vururlar zatem sırf o yüzden bu alandan uzaklaşmak istiyorum
Ne yapmalıyım bilmiyorum çok kararsızım
Bu arada okul İyi bir bölümde olacaksa özel olacak yoksa devlette düzgün bölümlere yaşadığım şehirde giremem başka şehirde yollamazlar bir de kpssye giricem şimdi ailemi ikna edip özel okula başlarsam bir iki yıla es kaza bi de atanırsam okul mu iş mi karmaşası olacak

Bundan sonrası için endişelerim çok fazla çünkü bir kere o evlilik sürecinde ailemin tavrını gördüm ve çok üzüldüm abartıyorum sanacaksınız ama düğünü kadın erkek ayrı olmasın dedim diye bile kötü oldum bana verilen emeklere yazık olmuş falan.
Halbuki sülalemiz böyle değil yanlış anlaşılmasın sadece biz böyleyiz diğer akrabalarımız oldukça açıktır onlarda Mevlüt’lü düğün falan olmaz ve bana “bize yakışmaz” diyenlerin de amacı din değil namaz bile kılmıyorlar ama kendi kafalarında böyle tabuları var.
Ben bunu nasıl aşacağım bilmiyorum
Onlara göre Benim kendim biriyle tanışmaya zaten asla hakkım yok bu fingirdeklik oluyor görücü usulü olacak e onda da tanışmaya müsaade etmiyolar
Yani git gide büyüyorum ve artık görücü usulü diye bir şey de kalmadı ki nasıl olacak bilmiyorum bunu kaygısını taşımaya başladım
Biriyle evlensen evlilik süreci çok sorun evlenmesen sürekli bi baskı gerçi bu olay olmadan önce böyle bi baskı yoktu ama şuan afedersiniz yollu gözüyle bakılıyor resmen
Yani okul konusjnda ısrarcı olmakta bile acaba mı diye düşünüyorum çünkü o dört yıl daha bu baskı altında kalacak olmak korkutuyor
Karşıma ilk çıkanla evlensem mi diyorum sonra da sanki evlenirken rahat rahat mı evleniyorsun onda da bir sürü dert… bi yandan geç kalmışlık hissi yaşıtlarım işe başlarken benim okula yeni başlamam…
Kısaca kendime bir yol çizemiyorım
Belki yardımcı olacak biri vardır


Edit: 3. Sayfada yeni gelişmeleri yazdım
 
Son düzenleme:
Ne diyebilirim bilmiyorum. Okumaktan veya bir meslek edinip o aileden kopmaktan başka çareniz yok. İster hoca olun dini eğitim verin ister başka bişey. O ailede kalırsanız sonunuz maalesef eve tıkılmış söyledikleri asla önemsenmeyen bir kadından başkası olmayacak.
 
Selamlar kısaca anlatmaya çalışacağım
23 yaşındayım ilköğretimden sonra aile yönlendirmesi ve benim de o yaştaki isteğimle dini eğitim için okuldan ayrıldım
Ve açıktan lise mezunu oldum o zamanlarda aklımda hiç üni yoktu
Takva biri değildim ama dini yaşamaya çalışan biriydim
Geniş ailem bu durumdan memnundu ama babam hep okutmak istemişti
21 yaşındayken hayatıma biri girdi aileme söyledim babam tanışmayı dahi kabul etmedi ve benim hiç bir söz hakkım olmadan bitti
Bu beni çok kırdı çünkü kendimi okumayıp dizlerinin dibinde her dediklerini yapan kendi isteğinin önemi olmayan pasif ev kızı olarak hissettim ki zaten öyle olduğunu fark ettim
Annem sıkıntı etmedi ama babam çok fazla tepki verdi bende o kişiyi hayatımdan çıkardım ama tabi bazı şeyler de kafama dank etti.
Demek ki bir daha böyle bir durum yaşandığında da benim kararımın önemi olmayacak onların bir kriterine uymazsa tanışmayı dahi kabul etmeyecekler çünkü ben sadece tanışın ısrarcı olmayacağım tanıyın istiyorum demiştim hiç sebep göstermeksizin reddetti
Kabul etmeyince benim de hiç bir maddi dayanağım olmadığı ve uzun yıllar boyunca da olamayacağı için bitirdim
Ve kendi kendime okumaya karar verdim sınava hazırlandım kendi ayaklarımın üstünde duran biri olup bir daha aynı muameleye maruz kalmak istemedim
Sınava çok az zaman kala çok büyük hata yaptım maalesef şöyle ki;
Benim çok eskiden çocukluktan beri sevdiğim biri vardı bunu ailem biliyordu o kişi görücü usulü olarak görüşmek istediğini aileme iletti ben de o zamanki hislerim depreşti ve kabul ettim
Ailem sözde karar senin vs diyorlardı ama istediklerini biliyordum çünkü istemediği kişilere bi şans bile vermiyorlar tecrübeliyim o konuda.
bizim aile kültürümüzde çekirdek aile karar alamıyor geniş aile olarak amcalar dedeler hep beraber karar veriliyor ve insanın kendi babası da buna müsaade edince böyle gidiyor bu.
Bu kişiyle de sınav geçene kadar görüşüp tanışalım dedim buna o geniş aileden asla onay çıkmadı ve maks bir ay içinde karar verilecek ya nişan takılacak ya da direkt reddet bir iki görüşme yeter denildi.
Bu Arada o yeni aday okuma konusunda sorun çıkarmıyordu destek olacağını söylemişti o yüzden de reddetmedim ama tüm bunların haricinde eski hislerim epey uyanmıştı ve çok seviyordum.
Nişan oldu ve bu kişi çok saçma davranmaya başladı neye uğradığımı şaşırdım akıl sağlığını yitirmiş gibiydi daha ben ne olduğunu anlamadan iki hafta içinde aileme saçma sapan şeyler söyledi
-bu kızın gözü dışarda, sürekli millete bakıyor
-benden önce biriyle bişeyler yaşamış ( ilk anlattığım kişiyi kast ediyor halbuki hiç bir şey yaşamadım sadece bir kere arabasına bindim bunu da aileme söyledim buraya dönücem tekrar)
-nişandan sonra da bir sürü kişiyle görüştü yakaladım vs
Olmayan bir sürü şeyi olmuş gibi tüm geniş aileme anlattı ben de doğrusunu anlattım evet bana inandılar çocuğun sağlıklı olmadığını kendi ailesi bile kabul edip özür diledi ama sonuçta olan oldu ve benim ailem aşırı Yıprandı
Şimdi ise benim derdim;
Bu olaydan sonra babam ve ailedeki diğer erkekler ki bunlar babamı gazlıyor benim sırf o çocuğun arabasına bindim diye hoppa bir kız olduğumu üniversiteye falan gidemeyeceğimi gidersem iyice yoldan çıkacağımı vs söyleyip beni aşırı bi suçlu günahkar konumuna düşürdüler
Zaten bu zamana kadar hep insanlar ne der diye muhafazakar takılan bir aileydi
Evlenseydim düğün süreci için de bir sürü tartışma çıkıyordu ben kapalı bir kadınım ama misafir gelince benim ekstra süslenip hazırlanmam bile onları rahatsız ediyordu bana ters ters bakışlar laflar ediyorlardı takmıyordum bunları yapan annem babam değil amcamdı
Ama babam ona asla toz kondurmaz biz birşy desek suçlu oluruz
Tamam bu zor süreçte desteği de oldu o çocukla bu yalanlar konuşulurken babam tutuldu kaldı amcam ilgilendi.
Sınav zamanı gelince de babam “bende isterim sınava girmeni ama amcanı da razı et” dedi onun izniyle sınava gittim.
Şuan da sonuç bekliyoruz okula yollamam demeye başladı ki bu babamın fikri değil eminim ki başkasının sözleri aklına girmiş
Bu hikayede kimsenin kötü niyetle bişey yaptığını sanmıyorum çünkü onlar da çok üzüldü ama benim hayatımı etkiliyor.
Hatalar ortak yapıldı başta o çocuğu tanımama müsaade etmeleri gerekirdi sırf tanışma aşamasında millet duyar gören olur sonra bu iş olmazsa gezdi gezdi evlenmedi derler diye tanışma kısa tutuldu ve bunu da açık açık söylediler yani benim tahminim falan değil.

Her neyse kısacası “millet ne der, öyle yapma bize yakışmaz, biz diğer aileler gibi değiliz, bizim bi adımız var, sen dini eğitim aldın sana yakışıyor mu” gibi laflar duymaktan çok sıkıldım
Benim amacım bir an önce kendi ayakları üzerinde durabilen yeri gelince “millet ne derse desin ben böyle istiyorum” diyebilecek konuma gelmek
Bunu da nasıl yaparım bilmiyorum hiç bir güvencem yok herhangi bir işe girmeme asla müsaade etmezler
Okul konusunu nasıl yapacağım bilmiyorum
Okul okusam en az 4 yıl ki sonra hemen işe de giremememe ihtimali Yüksk yaşım 27 olacak o zamana kadar da bu baskıyla devam etmek istemiyorum artık her şey bana batmaya başladı
Okuldan vazgeçsem üstlerine gitmesem sonra imam hatip mezunuyum öyle bi yerde iş bulmaya çalışsam çok iyi bir iş olmaz ve yine beni “sen hocasın” lafıyla vururlar zatem sırf o yüzden bu alandan uzaklaşmak istiyorum
Ne yapmalıyım bilmiyorum çok kararsızım
Bu arada okul İyi bir bölümde olacaksa özel olacak yoksa devlette düzgün bölümlere yaşadığım şehirde giremem başka şehirde yollamazlar bir de kpssye giricem şimdi ailemi ikna edip özel okula başlarsam bir iki yıla es kaza bi de atanırsam okul mu iş mi karmaşası olacak

Bundan sonrası için endişelerim çok fazla çünkü bir kere o evlilik sürecinde ailemin tavrını gördüm ve çok üzüldüm abartıyorum sanacaksınız ama düğünü kadın erkek ayrı olmasın dedim diye bile kötü oldum bana verilen emeklere yazık olmuş falan.
Halbuki sülalemiz böyle değil yanlış anlaşılmasın sadece biz böyleyiz diğer akrabalarımız oldukça açıktır onlarda Mevlüt’lü düğün falan olmaz ve bana “bize yakışmaz” diyenlerin de amacı din değil namaz bile kılmıyorlar ama kendi kafalarında böyle tabuları var.
Ben bunu nasıl aşacağım bilmiyorum
Onlara göre Benim kendim biriyle tanışmaya zaten asla hakkım yok bu fingirdeklik oluyor görücü usulü olacak e onda da tanışmaya müsaade etmiyolar
Yani git gide büyüyorum ve artık görücü usulü diye bir şey de kalmadı ki nasıl olacak bilmiyorum bunu kaygısını taşımaya başladım
Biriyle evlensen evlilik süreci çok sorun evlenmesen sürekli bi baskı gerçi bu olay olmadan önce böyle bi baskı yoktu ama şuan afedersiniz yollu gözüyle bakılıyor resmen
Yani okul konusjnda ısrarcı olmakta bile acaba mı diye düşünüyorum çünkü o dört yıl daha bu baskı altında kalacak olmak korkutuyor
Karşıma ilk çıkanla evlensem mi diyorum sonra da sanki evlenirken rahat rahat mı evleniyorsun onda da bir sürü dert…
Kısaca kendime bir yol çizemiyorım
Belki yardımcı olacak biri vardır
Omcelikle gorucu usulu evlenmeyin siz. Zira size kendileri gibi bir es bulurlar bir ise yaramaz evlilik. Okul konusunda israr edin ilerisini zamana birakın gun dogmadan neler dogar. Anlattiginiz gibi tanidiklar var cevremde. Dediginiz gibo namaz kilmazlar ama kimseyi de din konusunda begenmezler. Cehalet işte. Durumunuzu yasayan cok bu ulkede izucı malesef. Okula bi baslayin ama bu arada okul 27 de biterse de gec degil 30 da ise baslasaniz nolacakki. Okumazsaniz 30 da da işe baslayamayacaksiniz anlattiginiza gore. Okuyun 30 unuzda baslasaniz yine bisey olmaz. Ozelde duzgün bir bolum okuyun seceneginiz var madem.
 
Senin bir yolun yok ki yönün olsun ablacığım, sen kafesteki bir kuşsun resmen. Gerçekten okurken çok üzüldüm senin adına ama bence en mantıklısı okumak. Bir kere çalışma ihtimalin oldu mu gerekirse çeker gidersin. Evlenince hiçbir şeyin daha iyi olacağını düşünmüyorum ben. Kocan seni dövse ,o muhteşem amcan bizim kız ne yaptı da dövdü adam diyecek gibi geliyor bana. Çoluk çocukla iyice batarsın çünkü arkanda duracak yada san boşanma şansı verecek bir aile yok. Bu yüzden evlenme. Allem et kallem et oku.
 
Oku mutlaka diyorsunuz ama nasıl ikna edip okurum onu da bilmiyorum annem huylarına git özür dile bi daha olmaz falan de okuluna git diyor ama içimden normal konuşmak bile gelmiyor ki huylarına gidip ikna etmeye çalışayım
 
Oku mutlaka diyorsunuz ama nasıl ikna edip okurum onu da bilmiyorum annem huylarına git özür dile bi daha olmaz falan de okuluna git diyor ama içimden normal konuşmak bile gelmiyor ki huylarına gidip ikna etmeye çalışayım
Kök ailen yani annen baban malasef ki çok pasif insanlar. Normal şartlarda baban size ne diye çıksa kimsenin birşey diyememesi lazım ama malasef yapacak bir şey yok. " Nabza göre şerbet" olayınız bu olacak. Ne gerekiyorsa onu yapacaksın. Özür dilemen mi gerekiyor, git dile. Ama içinden bunu kendim için yapıyorum diye düşün sürekli. O aileden kurtulup kendi ayakların üzerinde durmak için mecbursun
 
Omcelikle gorucu usulu evlenmeyin siz. Zira size kendileri gibi bir es bulurlar bir ise yaramaz evlilik. Okul konusunda israr edin ilerisini zamana birakın gun dogmadan neler dogar. Anlattiginiz gibi tanidiklar var cevremde. Dediginiz gibo namaz kilmazlar ama kimseyi de din konusunda begenmezler. Cehalet işte. Durumunuzu yasayan cok bu ulkede izucı malesef. Okula bi baslayin ama bu arada okul 27 de biterse de gec degil 30 da ise baslasaniz nolacakki. Okumazsaniz 30 da da işe baslayamayacaksiniz anlattiginiza gore. Okuyun 30 unuzda baslasaniz yine bisey olmaz. Ozelde duzgün bir bolum okuyun seceneginiz var madem.
Yani seçenek derken aslında bu son olaylar olmasa evet seçeneceğim vardı ama bu olayda öyle suçlu durumuna düştüm ki artık devlet okuluna bile olmaz diyorlar ama bana yüz yüze hiç söylemedi anneme söylemiş bana söylediği zaman ne diyeceğim onu şimdiden kafamda ayarlamaya çalışıyorum
 
Yani seçenek derken aslında bu son olaylar olmasa evet seçeneceğim vardı ama bu olayda öyle suçlu durumuna düştüm ki artık devlet okuluna bile olmaz diyorlar ama bana yüz yüze hiç söylemedi anneme söylemiş bana söylediği zaman ne diyeceğim onu şimdiden kafamda ayarlamaya çalışıyorum
İzin olayi asiri garip ce kötüymuş. Sozi kimse birey olarak kabul etmemiş . Sanki onlarin esyasisinız. Oyleki evleneceginiz adami bile siz secemiyorsunuz. birinin arabasina binmek nasip bu denli suç olabilir. Şurasi da ayri uzucuki bu insanlar sizi dogumunuzdan itibaren buyutmus taniyor. Yani ben kizima guveniyorum ya da ben yegenime guveniuorum demek bu kadar mı zor. Hersey insanlar için ayrıca. Okul komusunda dik durun onceden soz verdiniz ben o kadar emek verdim deyin bastirın. Aksi halde evde koca bekletecek bunlar size. En azindan üniversite ortaminız olur. Ne bileyim orada biriyle tanisirsiniz icinize siner sonra tanismiyir gubi istemeye gelsin ancak bu sekilde siz istediginizle evlenirsiniz bu ailede. Gorusmenizi de gizleyin malum ondan anlamiyirlar. Okul irtaminiz olur mesleginiz olur hep hep artı. Yasa hiç hic takilmayın. Bastirın ailenize ısrar edin. 29 unda ozel univden mesun olan biriyle tanistım. Şimdi 30 olmus yeni evlendi meslegi 1 yildir vat gayet mutlu
 
İzin olayi asiri garip ce kötüymuş. Sozi kimse birey olarak kabul etmemiş . Sanki onlarin esyasisinız. Oyleki evleneceginiz adami bile siz secemiyorsunuz. birinin arabasina binmek nasip bu denli suç olabilir. Şurasi da ayri uzucuki bu insanlar sizi dogumunuzdan itibaren buyutmus taniyor. Yani ben kizima guveniyorum ya da ben yegenime guveniuorum demek bu kadar mı zor. Hersey insanlar için ayrıca. Okul komusunda dik durun onceden soz verdiniz ben o kadar emek verdim deyin bastirın. Aksi halde evde koca bekletecek bunlar size. En azindan üniversite ortaminız olur. Ne bileyim orada biriyle tanisirsiniz icinize siner sonra tanismiyir gubi istemeye gelsin ancak bu sekilde siz istediginizle evlenirsiniz bu ailede. Gorusmenizi de gizleyin malum ondan anlamiyirlar. Okul irtaminiz olur mesleginiz olur hep hep artı. Yasa hiç hic takilmayın. Bastirın ailenize ısrar edin. 29 unda ozel univden mesun olan biriyle tanistım. Şimdi 30 olmus yeni evlendi meslegi 1 yildir vat gayet mutlu
Bu çocuk görücü usulü olarak gelince ben görüşelim dediğim için suçlu ben oldum sen istedin diye biz kabul ettik oldu :) yani sorsan tabi ki istediğin kişiyle evlenebilirsin ama bak senin istediğin kişi başımıza ne işler açtı oluyor.
Beni kimsenin birey yerine koymadığını anlayalı epey olmuştu ama keşke o çocukla hiç görüşmeyi kabul etmeseydim.
Okul için elimden geleni yapıcam eğer son raddeye kadar asla olmaz denirse ne yapıcam bilmiyorum gizlice tercihlerimi yapsam nasıl olur acaba
 
Bu çocuk görücü usulü olarak gelince ben görüşelim dediğim için suçlu ben oldum sen istedin diye biz kabul ettik oldu :) yani sorsan tabi ki istediğin kişiyle evlenebilirsin ama bak senin istediğin kişi başımıza ne işler açtı oluyor.
Beni kimsenin birey yerine koymadığını anlayalı epey olmuştu ama keşke o çocukla hiç görüşmeyi kabul etmeseydim.
Okul için elimden geleni yapıcam eğer son raddeye kadar asla olmaz denirse ne yapıcam bilmiyorum gizlice tercihlerimi yapsam nasıl olur acaba
Aynem yapim tercihleri. Gorusmeseydim falan deyip kendinizde hata aramayin. İnsanoğlunjn basina herşey gelebilir. Evlenip bosanadabilirdiniz yani hayat bu. Kendinizi suçlamayın . Bunu onlar dusundürtuyor size. Gizlice tercih yapın kesinlikle. Surasi geldi der tekrar israr edersiniz
 
Ailen korkunç insanlar bu hikayede suçlu yok diyerek kendini kandırıyorsun ama resmen seni bir ateşin içine atıyorlar. Yerinde olsam o adamla evlenmemek için elimden geleni yapardım bir felaketten diğerine gitme. Ailen beynini o kadar yıkamış ki onların ne kadar kötü olduğunun farkında bile değilsin çok üzüldüm. Cıngar çıkar okulunu oku, okurken bir yerde çalış muhtaç olma. Kaç kurtar kendini bunların arasından.
 
Selamlar kısaca anlatmaya çalışacağım
23 yaşındayım ilköğretimden sonra aile yönlendirmesi ve benim de o yaştaki isteğimle dini eğitim için okuldan ayrıldım
Ve açıktan lise mezunu oldum o zamanlarda aklımda hiç üni yoktu
Takva biri değildim ama dini yaşamaya çalışan biriydim
Geniş ailem bu durumdan memnundu ama babam hep okutmak istemişti
21 yaşındayken hayatıma biri girdi aileme söyledim babam tanışmayı dahi kabul etmedi ve benim hiç bir söz hakkım olmadan bitti
Bu beni çok kırdı çünkü kendimi okumayıp dizlerinin dibinde her dediklerini yapan kendi isteğinin önemi olmayan pasif ev kızı olarak hissettim ki zaten öyle olduğunu fark ettim
Annem sıkıntı etmedi ama babam çok fazla tepki verdi bende o kişiyi hayatımdan çıkardım ama tabi bazı şeyler de kafama dank etti.
Demek ki bir daha böyle bir durum yaşandığında da benim kararımın önemi olmayacak onların bir kriterine uymazsa tanışmayı dahi kabul etmeyecekler çünkü ben sadece tanışın ısrarcı olmayacağım tanıyın istiyorum demiştim hiç sebep göstermeksizin reddetti
Kabul etmeyince benim de hiç bir maddi dayanağım olmadığı ve uzun yıllar boyunca da olamayacağı için bitirdim
Ve kendi kendime okumaya karar verdim sınava hazırlandım kendi ayaklarımın üstünde duran biri olup bir daha aynı muameleye maruz kalmak istemedim
Sınava çok az zaman kala çok büyük hata yaptım maalesef şöyle ki;
Benim çok eskiden çocukluktan beri sevdiğim biri vardı bunu ailem biliyordu o kişi görücü usulü olarak görüşmek istediğini aileme iletti ben de o zamanki hislerim depreşti ve kabul ettim
Ailem sözde karar senin vs diyorlardı ama istediklerini biliyordum çünkü istemediği kişilere bi şans bile vermiyorlar tecrübeliyim o konuda.
bizim aile kültürümüzde çekirdek aile karar alamıyor geniş aile olarak amcalar dedeler hep beraber karar veriliyor ve insanın kendi babası da buna müsaade edince böyle gidiyor bu.
Bu kişiyle de sınav geçene kadar görüşüp tanışalım dedim buna o geniş aileden asla onay çıkmadı ve maks bir ay içinde karar verilecek ya nişan takılacak ya da direkt reddet bir iki görüşme yeter denildi.
Bu Arada o yeni aday okuma konusunda sorun çıkarmıyordu destek olacağını söylemişti o yüzden de reddetmedim ama tüm bunların haricinde eski hislerim epey uyanmıştı ve çok seviyordum.
Nişan oldu ve bu kişi çok saçma davranmaya başladı neye uğradığımı şaşırdım akıl sağlığını yitirmiş gibiydi daha ben ne olduğunu anlamadan iki hafta içinde aileme saçma sapan şeyler söyledi
-bu kızın gözü dışarda, sürekli millete bakıyor
-benden önce biriyle bişeyler yaşamış ( ilk anlattığım kişiyi kast ediyor halbuki hiç bir şey yaşamadım sadece bir kere arabasına bindim bunu da aileme söyledim buraya dönücem tekrar)
-nişandan sonra da bir sürü kişiyle görüştü yakaladım vs
Olmayan bir sürü şeyi olmuş gibi tüm geniş aileme anlattı ben de doğrusunu anlattım evet bana inandılar çocuğun sağlıklı olmadığını kendi ailesi bile kabul edip özür diledi ama sonuçta olan oldu ve benim ailem aşırı Yıprandı
Şimdi ise benim derdim;
Bu olaydan sonra babam ve ailedeki diğer erkekler ki bunlar babamı gazlıyor benim sırf o çocuğun arabasına bindim diye hoppa bir kız olduğumu üniversiteye falan gidemeyeceğimi gidersem iyice yoldan çıkacağımı vs söyleyip beni aşırı bi suçlu günahkar konumuna düşürdüler
Zaten bu zamana kadar hep insanlar ne der diye muhafazakar takılan bir aileydi
Evlenseydim düğün süreci için de bir sürü tartışma çıkıyordu ben kapalı bir kadınım ama misafir gelince benim ekstra süslenip hazırlanmam bile onları rahatsız ediyordu bana ters ters bakışlar laflar ediyorlardı takmıyordum bunları yapan annem babam değil amcamdı
Ama babam ona asla toz kondurmaz biz birşy desek suçlu oluruz
Tamam bu zor süreçte desteği de oldu o çocukla bu yalanlar konuşulurken babam tutuldu kaldı amcam ilgilendi.
Sınav zamanı gelince de babam “bende isterim sınava girmeni ama amcanı da razı et” dedi onun izniyle sınava gittim.
Şuan da sonuç bekliyoruz okula yollamam demeye başladı ki bu babamın fikri değil eminim ki başkasının sözleri aklına girmiş
Bu hikayede kimsenin kötü niyetle bişey yaptığını sanmıyorum çünkü onlar da çok üzüldü ama benim hayatımı etkiliyor.
Hatalar ortak yapıldı başta o çocuğu tanımama müsaade etmeleri gerekirdi sırf tanışma aşamasında millet duyar gören olur sonra bu iş olmazsa gezdi gezdi evlenmedi derler diye tanışma kısa tutuldu ve bunu da açık açık söylediler yani benim tahminim falan değil.

Her neyse kısacası “millet ne der, öyle yapma bize yakışmaz, biz diğer aileler gibi değiliz, bizim bi adımız var, sen dini eğitim aldın sana yakışıyor mu” gibi laflar duymaktan çok sıkıldım
Benim amacım bir an önce kendi ayakları üzerinde durabilen yeri gelince “millet ne derse desin ben böyle istiyorum” diyebilecek konuma gelmek
Bunu da nasıl yaparım bilmiyorum hiç bir güvencem yok herhangi bir işe girmeme asla müsaade etmezler
Okul konusunu nasıl yapacağım bilmiyorum
Okul okusam en az 4 yıl ki sonra hemen işe de giremememe ihtimali Yüksk yaşım 27 olacak o zamana kadar da bu baskıyla devam etmek istemiyorum artık her şey bana batmaya başladı
Okuldan vazgeçsem üstlerine gitmesem sonra imam hatip mezunuyum öyle bi yerde iş bulmaya çalışsam çok iyi bir iş olmaz ve yine beni “sen hocasın” lafıyla vururlar zatem sırf o yüzden bu alandan uzaklaşmak istiyorum
Ne yapmalıyım bilmiyorum çok kararsızım
Bu arada okul İyi bir bölümde olacaksa özel olacak yoksa devlette düzgün bölümlere yaşadığım şehirde giremem başka şehirde yollamazlar bir de kpssye giricem şimdi ailemi ikna edip özel okula başlarsam bir iki yıla es kaza bi de atanırsam okul mu iş mi karmaşası olacak

Bundan sonrası için endişelerim çok fazla çünkü bir kere o evlilik sürecinde ailemin tavrını gördüm ve çok üzüldüm abartıyorum sanacaksınız ama düğünü kadın erkek ayrı olmasın dedim diye bile kötü oldum bana verilen emeklere yazık olmuş falan.
Halbuki sülalemiz böyle değil yanlış anlaşılmasın sadece biz böyleyiz diğer akrabalarımız oldukça açıktır onlarda Mevlüt’lü düğün falan olmaz ve bana “bize yakışmaz” diyenlerin de amacı din değil namaz bile kılmıyorlar ama kendi kafalarında böyle tabuları var.
Ben bunu nasıl aşacağım bilmiyorum
Onlara göre Benim kendim biriyle tanışmaya zaten asla hakkım yok bu fingirdeklik oluyor görücü usulü olacak e onda da tanışmaya müsaade etmiyolar
Yani git gide büyüyorum ve artık görücü usulü diye bir şey de kalmadı ki nasıl olacak bilmiyorum bunu kaygısını taşımaya başladım
Biriyle evlensen evlilik süreci çok sorun evlenmesen sürekli bi baskı gerçi bu olay olmadan önce böyle bi baskı yoktu ama şuan afedersiniz yollu gözüyle bakılıyor resmen
Yani okul konusjnda ısrarcı olmakta bile acaba mı diye düşünüyorum çünkü o dört yıl daha bu baskı altında kalacak olmak korkutuyor
Karşıma ilk çıkanla evlensem mi diyorum sonra da sanki evlenirken rahat rahat mı evleniyorsun onda da bir sürü dert… bi yandan geç kalmışlık hissi yaşıtlarım işe başlarken benim okula yeni başlamam…
Kısaca kendime bir yol çizemiyorım
Belki yardımcı olacak biri vardır
Amca denen yaratığın kendi çocukları var mı?
 
Ailen korkunç insanlar bu hikayede suçlu yok diyerek kendini kandırıyorsun ama resmen seni bir ateşin içine atıyorlar. Yerinde olsam o adamla evlenmemek için elimden geleni yapardım bir felaketten diğerine gitme. Ailen beynini o kadar yıkamış ki onların ne kadar kötü olduğunun farkında bile değilsin çok üzüldüm. Cıngar çıkar okulunu oku, okurken bir yerde çalış muhtaç olma. Kaç kurtar kendini bunların arasından.
O adamla evlenmemi istemiyorlar zaten o konu direkt kapandı bitti bu konuda haklarını yiyemem
 
Çok merak ettim o geniş ailenin diğer çocuklarına da size yapılanlar yapıldı mı? Babanızın yeğenleri üzerinde söz hakkı var mı mesela. Amcanız size bu derece karışabildiğine göre.
Durumunuza üzüldüm. Umarım bir çıkış yolu açılır ve kurtulursunuz. Asla pes etmeyin.
Onun çocukları henüz çok küçük.
Büyüdüklerinde de babam zorlasalar bile karışmaz öyle biri değil
 
Selamlar kısaca anlatmaya çalışacağım
23 yaşındayım ilköğretimden sonra aile yönlendirmesi ve benim de o yaştaki isteğimle dini eğitim için okuldan ayrıldım
Ve açıktan lise mezunu oldum o zamanlarda aklımda hiç üni yoktu
Takva biri değildim ama dini yaşamaya çalışan biriydim
Geniş ailem bu durumdan memnundu ama babam hep okutmak istemişti
21 yaşındayken hayatıma biri girdi aileme söyledim babam tanışmayı dahi kabul etmedi ve benim hiç bir söz hakkım olmadan bitti
Bu beni çok kırdı çünkü kendimi okumayıp dizlerinin dibinde her dediklerini yapan kendi isteğinin önemi olmayan pasif ev kızı olarak hissettim ki zaten öyle olduğunu fark ettim
Annem sıkıntı etmedi ama babam çok fazla tepki verdi bende o kişiyi hayatımdan çıkardım ama tabi bazı şeyler de kafama dank etti.
Demek ki bir daha böyle bir durum yaşandığında da benim kararımın önemi olmayacak onların bir kriterine uymazsa tanışmayı dahi kabul etmeyecekler çünkü ben sadece tanışın ısrarcı olmayacağım tanıyın istiyorum demiştim hiç sebep göstermeksizin reddetti
Kabul etmeyince benim de hiç bir maddi dayanağım olmadığı ve uzun yıllar boyunca da olamayacağı için bitirdim
Ve kendi kendime okumaya karar verdim sınava hazırlandım kendi ayaklarımın üstünde duran biri olup bir daha aynı muameleye maruz kalmak istemedim
Sınava çok az zaman kala çok büyük hata yaptım maalesef şöyle ki;
Benim çok eskiden çocukluktan beri sevdiğim biri vardı bunu ailem biliyordu o kişi görücü usulü olarak görüşmek istediğini aileme iletti ben de o zamanki hislerim depreşti ve kabul ettim
Ailem sözde karar senin vs diyorlardı ama istediklerini biliyordum çünkü istemediği kişilere bi şans bile vermiyorlar tecrübeliyim o konuda.
bizim aile kültürümüzde çekirdek aile karar alamıyor geniş aile olarak amcalar dedeler hep beraber karar veriliyor ve insanın kendi babası da buna müsaade edince böyle gidiyor bu.
Bu kişiyle de sınav geçene kadar görüşüp tanışalım dedim buna o geniş aileden asla onay çıkmadı ve maks bir ay içinde karar verilecek ya nişan takılacak ya da direkt reddet bir iki görüşme yeter denildi.
Bu Arada o yeni aday okuma konusunda sorun çıkarmıyordu destek olacağını söylemişti o yüzden de reddetmedim ama tüm bunların haricinde eski hislerim epey uyanmıştı ve çok seviyordum.
Nişan oldu ve bu kişi çok saçma davranmaya başladı neye uğradığımı şaşırdım akıl sağlığını yitirmiş gibiydi daha ben ne olduğunu anlamadan iki hafta içinde aileme saçma sapan şeyler söyledi
-bu kızın gözü dışarda, sürekli millete bakıyor
-benden önce biriyle bişeyler yaşamış ( ilk anlattığım kişiyi kast ediyor halbuki hiç bir şey yaşamadım sadece bir kere arabasına bindim bunu da aileme söyledim buraya dönücem tekrar)
-nişandan sonra da bir sürü kişiyle görüştü yakaladım vs
Olmayan bir sürü şeyi olmuş gibi tüm geniş aileme anlattı ben de doğrusunu anlattım evet bana inandılar çocuğun sağlıklı olmadığını kendi ailesi bile kabul edip özür diledi ama sonuçta olan oldu ve benim ailem aşırı Yıprandı
Şimdi ise benim derdim;
Bu olaydan sonra babam ve ailedeki diğer erkekler ki bunlar babamı gazlıyor benim sırf o çocuğun arabasına bindim diye hoppa bir kız olduğumu üniversiteye falan gidemeyeceğimi gidersem iyice yoldan çıkacağımı vs söyleyip beni aşırı bi suçlu günahkar konumuna düşürdüler
Zaten bu zamana kadar hep insanlar ne der diye muhafazakar takılan bir aileydi
Evlenseydim düğün süreci için de bir sürü tartışma çıkıyordu ben kapalı bir kadınım ama misafir gelince benim ekstra süslenip hazırlanmam bile onları rahatsız ediyordu bana ters ters bakışlar laflar ediyorlardı takmıyordum bunları yapan annem babam değil amcamdı
Ama babam ona asla toz kondurmaz biz birşy desek suçlu oluruz
Tamam bu zor süreçte desteği de oldu o çocukla bu yalanlar konuşulurken babam tutuldu kaldı amcam ilgilendi.
Sınav zamanı gelince de babam “bende isterim sınava girmeni ama amcanı da razı et” dedi onun izniyle sınava gittim.
Şuan da sonuç bekliyoruz okula yollamam demeye başladı ki bu babamın fikri değil eminim ki başkasının sözleri aklına girmiş
Bu hikayede kimsenin kötü niyetle bişey yaptığını sanmıyorum çünkü onlar da çok üzüldü ama benim hayatımı etkiliyor.
Hatalar ortak yapıldı başta o çocuğu tanımama müsaade etmeleri gerekirdi sırf tanışma aşamasında millet duyar gören olur sonra bu iş olmazsa gezdi gezdi evlenmedi derler diye tanışma kısa tutuldu ve bunu da açık açık söylediler yani benim tahminim falan değil.

Her neyse kısacası “millet ne der, öyle yapma bize yakışmaz, biz diğer aileler gibi değiliz, bizim bi adımız var, sen dini eğitim aldın sana yakışıyor mu” gibi laflar duymaktan çok sıkıldım
Benim amacım bir an önce kendi ayakları üzerinde durabilen yeri gelince “millet ne derse desin ben böyle istiyorum” diyebilecek konuma gelmek
Bunu da nasıl yaparım bilmiyorum hiç bir güvencem yok herhangi bir işe girmeme asla müsaade etmezler
Okul konusunu nasıl yapacağım bilmiyorum
Okul okusam en az 4 yıl ki sonra hemen işe de giremememe ihtimali Yüksk yaşım 27 olacak o zamana kadar da bu baskıyla devam etmek istemiyorum artık her şey bana batmaya başladı
Okuldan vazgeçsem üstlerine gitmesem sonra imam hatip mezunuyum öyle bi yerde iş bulmaya çalışsam çok iyi bir iş olmaz ve yine beni “sen hocasın” lafıyla vururlar zatem sırf o yüzden bu alandan uzaklaşmak istiyorum
Ne yapmalıyım bilmiyorum çok kararsızım
Bu arada okul İyi bir bölümde olacaksa özel olacak yoksa devlette düzgün bölümlere yaşadığım şehirde giremem başka şehirde yollamazlar bir de kpssye giricem şimdi ailemi ikna edip özel okula başlarsam bir iki yıla es kaza bi de atanırsam okul mu iş mi karmaşası olacak

Bundan sonrası için endişelerim çok fazla çünkü bir kere o evlilik sürecinde ailemin tavrını gördüm ve çok üzüldüm abartıyorum sanacaksınız ama düğünü kadın erkek ayrı olmasın dedim diye bile kötü oldum bana verilen emeklere yazık olmuş falan.
Halbuki sülalemiz böyle değil yanlış anlaşılmasın sadece biz böyleyiz diğer akrabalarımız oldukça açıktır onlarda Mevlüt’lü düğün falan olmaz ve bana “bize yakışmaz” diyenlerin de amacı din değil namaz bile kılmıyorlar ama kendi kafalarında böyle tabuları var.
Ben bunu nasıl aşacağım bilmiyorum
Onlara göre Benim kendim biriyle tanışmaya zaten asla hakkım yok bu fingirdeklik oluyor görücü usulü olacak e onda da tanışmaya müsaade etmiyolar
Yani git gide büyüyorum ve artık görücü usulü diye bir şey de kalmadı ki nasıl olacak bilmiyorum bunu kaygısını taşımaya başladım
Biriyle evlensen evlilik süreci çok sorun evlenmesen sürekli bi baskı gerçi bu olay olmadan önce böyle bi baskı yoktu ama şuan afedersiniz yollu gözüyle bakılıyor resmen
Yani okul konusjnda ısrarcı olmakta bile acaba mı diye düşünüyorum çünkü o dört yıl daha bu baskı altında kalacak olmak korkutuyor
Karşıma ilk çıkanla evlensem mi diyorum sonra da sanki evlenirken rahat rahat mı evleniyorsun onda da bir sürü dert… bi yandan geç kalmışlık hissi yaşıtlarım işe başlarken benim okula yeni başlamam…
Kısaca kendime bir yol çizemiyorım
Belki yardımcı olacak biri vardır
Şimdi bak kardeşim. Kendini çok güzel ifade eden birisin. Yazının hepsini de okudum. Anladığım kadarıyla bir aşirete mensupsun.( Yanlış ise düzelt) Aileler karar alabilir. Çok mutaassıp aileler var. Seni de evlilik-is konusunda ikilemde bırakmışlar. Ama burada senin bir hatan bir de yanlış düşüncen var. Hatan şu. Ailen o ilk tanışmaya fırsat vermedikleri genç için baktın ki konu seni yoruyor. Mevzutu kapatıp direkt okumaya yönelecektin. Yani ekmeğini eline alana kadar erkek konusunu kapatacaktin ki ailen de hee bu çok kararlı diyecekti ve okuman tamamlanırdi bunu anladım. Ama sen eskiden kalma hislerini hortlatmissin. Yani aile de razı gelince evliliğe yönelme durumun olmuş. Hemen değerlendirmişsin. Aslında neye karar verecegini sasirmissin. Okumayı hemen kenara bırakıp evlilik demişsin. Halbuki ailene ben evlilik istemiyorum şu an desen bişey demezlermis. Ama sen de geç kalma korkusu oluşmuş. Bu duruma yönelmissin. Bu senin hatan. Yanlış düşüncen ise evlenince her şey harika olmuyor. Aksine bir sorumluluk. Üstelik maddi bir gücün yok. Yarın öbür gün sorun yasarsan ne olacak. Bak ilk durumda sorun yasamissin. Ama tecrüben sana ders olmamış. Önce kendine yatırım yapmalısın. Sonra evlilik olacaksa olur. Evlilik kaderdir. Zorlamayın. Birisi karşınıza çıkarsa değerlendirin. Sırf evlenmek için evlenmeyin.
 
Şimdi bak kardeşim. Kendini çok güzel ifade eden birisin. Yazının hepsini de okudum. Anladığım kadarıyla bir aşirete mensupsun.( Yanlış ise düzelt) Aileler karar alabilir. Çok mutaassıp aileler var. Seni de evlilik-is konusunda ikilemde bırakmışlar. Ama burada senin bir hatan bir de yanlış düşüncen var. Hatan şu. Ailen o ilk tanışmaya fırsat vermedikleri genç için baktın ki konu seni yoruyor. Mevzutu kapatıp direkt okumaya yönelecektin. Yani ekmeğini eline alana kadar erkek konusunu kapatacaktin ki ailen de hee bu çok kararlı diyecekti ve okuman tamamlanırdi bunu anladım. Ama sen eskiden kalma hislerini hortlatmissin. Yani aile de razı gelince evliliğe yönelme durumun olmuş. Hemen değerlendirmişsin. Aslında neye karar verecegini sasirmissin. Okumayı hemen kenara bırakıp evlilik demişsin. Halbuki ailene ben evlilik istemiyorum şu an desen bişey demezlermis. Ama sen de geç kalma korkusu oluşmuş. Bu duruma yönelmissin. Bu senin hatan. Yanlış düşüncen ise evlenince her şey harika olmuyor. Aksine bir sorumluluk. Üstelik maddi bir gücün yok. Yarın öbür gün sorun yasarsan ne olacak. Bak ilk durumda sorun yasamissin. Ama tecrüben sana ders olmamış. Önce kendine yatırım yapmalısın. Sonra evlilik olacaksa olur. Evlilik kaderdir. Zorlamayın. Birisi karşınıza çıkarsa değerlendirin. Sırf evlenmek için evlenmeyin.
Evet ilk konuda hata yaptım okumayı hedeflerken evlilik olayına hiç girmemeliydim ama o an eski hislerle beraber onu sevdiğimi düşünüp böyle bir şey yaptım maalesef.
Şuan evlilik meselesini rafa kaldırıp kendi hedefime tekrar odaklanmak istiyorum ama bu sefer de biz seni okutmayız diyecekler o yüzden ne yapacağımı bilemiyorum
 
X