- 17 Ağustos 2023
- 7.522
- 20.843
Diyorum zaten iki tarafinda gönlü olmali.Mesela ṣu an bir taraf çok istiyor bir tarafda hiç istemiyor.Buda dogru degil ama.Önceden konuşulmasi lazim evlenmeden bak ben böyle bir insanim kaç yil mesela istemem çocuk bunu erkekte kadında bilmeli belki 10 yil istemeyecek bunu önceden söylesin haksızlık oluyor sonra.Evlenince zaten çocuk isteyeceginin farkinda olmali.Mesela konu sahibi ben fizigimin bozulmasini istemiyorum hic oyle bir istegim yok diyor yani böyle konuşunca yakın 2 3 yilda isteyecek gibi gelmedi bana.Erkekte baba olmayi çok istiyor.Böyle devam ederlerse zaten yavaştan aralari bozulacak bence çunki biryere kadar sabr edecegini düşünüyorum.Yani burda kadın istemiyor diye erkegide hiçe saymamak lazim haksız sayilmaz bana gore evlenince bulari zaten önceden düşünmeliydi.Inṣallah haklarinda hayirlisi olur kotu birsey olmaz.Tabii ki doğal bir istek ama anne baba olmaya tek taraflı karar verilmez ki. Eşimin gönlü olsun diye anne olunması sizce aşırı doğru bişey mi?
Bence çift terapisi gerektiren bir durum. Konu sahibesinin bebek istememe nedenleri ve eşinin bebek konusunda çok ısrarcı olma nedenleri bir uzman tarafından dengelenmeli. Belki karşılıklı olarak daha sakin ve anlayışlı bir konuşma yapılsa bebek konusu 3 5 aya çözülecek hale gelebilir. Haklarında hayırlısı olsunDiyorum zaten iki tarafinda gönlü olmali.Mesela ṣu an bir taraf çok istiyor bir tarafda hiç istemiyor.Buda dogru degil ama.Önceden konuşulmasi lazim evlenmeden bak ben böyle bir insanim kaç yil mesela istemem çocuk bunu erkekte kadında bilmeli belki 10 yil istemeyecek bunu önceden söylesin haksızlık oluyor sonra.Evlenince zaten çocuk isteyeceginin farkinda olmali.Mesela konu sahibi ben fizigimin bozulmasini istemiyorum hic oyle bir istegim yok diyor yani böyle konuşunca yakın 2 3 yilda isteyecek gibi gelmedi bana.Erkekte baba olmayi çok istiyor.Böyle devam ederlerse zaten yavaştan aralari bozulacak bence çunki biryere kadar sabr edecegini düşünüyorum.Yani burda kadın istemiyor diye erkegide hiçe saymamak lazim haksız sayilmaz bana gore evlenince bulari zaten önceden düşünmeliydi.Inṣallah haklarinda hayirlisi olur kotu birsey olmaz.
Tehdit etmiyorum, boşanabileceğini söyledim öyle bir şey düşünmüyor ve istemiyor. Kararından vazgeçen tek insan ben değilimdir herhalde. İnsanların kararı zamanla değişebilir. Evet hoş değil ama değişiyor işte.Evlenmeden önce eşinizle bir plan yapmışsınız ve şimdi ben vazgeçtim yaa demeniz o kadar itici geliyor ki. Makul bir sebebiniz varsa söyleyin adama yok eğer keyfi bir şekilde artık istemiyorum diyorsanız tehdit etmek yerine gidip boşanma davası açın..
Bu aba altından sopa göstermek.. istiyorsan boşan demek yerine gidip dava açın. Büyük ihtimalle hemen boşar zaten hakim. Hem adam da bir yuva sahibi olmaktan mahrum olmamış olur. Erkek yapınca ne kadar hoş bulmuyorsam kadın yapınca da hoş değil.. sözünden dönen yarı yolda bırakan insan zaten çocuk yapmamalı..Tehdit etmiyorum, boşanabileceğini söyledim öyle bir şey düşünmüyor ve istemiyor. Kararından vazgeçen tek insan ben değilimdir herhalde. İnsanların kararı zamanla değişebilir. Evet hoş değil ama değişiyor işte.
Şu an sizi seviyor kararinizi degiştire bilecegine inandigi için tabiki direk evet demez.Ama bir aradan sonra zaten kendisi isteyecek boşanmayı umarim o zaman geç olmaz ve pişman olmazsiniz.Tehdit etmiyorum, boşanabileceğini söyledim öyle bir şey düşünmüyor ve istemiyor. Kararından vazgeçen tek insan ben değilimdir herhalde. İnsanların kararı zamanla değişebilir. Evet hoş değil ama değişiyor işte.
Eşinizden gizli bir şey yapmayın, ortaya çıkar mutlaka ve mutlu evliliğiniz yerini güvensiz mutsuz bi evliliğe bırakır..Merhaba, lütfen linçlemeden yardımcı olur musunuz? Daha önce konu açmıştım hatırlayan vardır belki, eşimin çok çocuk istediğini ama benim hiç hazır hissetmemem üzerine. Öncelikle şunu söyleyeyim, eşim beni evet zorluyor, ısrar ediyor ama bu elbette boğazıma yapışarak vs değil. Tatlı dille beni ikna etmeye çalışıyor, ben istemiyorum dedikçe duygusal olarak çok manipüle etmeye çalışıyor. Ben kesinlikle hazır değilim ve istemiyorum şu an. Zaman istedim ama ben baba olmak istiyorum diyor başka bir şey söylemiyor. Doğum kontrol hapı kullanıyorum, bu ay bırakmamı söylüyor. Geçen gün konuştuk baya, ağladı ben aile olmak istiyorum kötü bir niyetim yok diye. Bana sürekli bebekle ilgili pozitif hikayeler anlatıyor. Geçen bir video görmüş, bir kadın istemeden hamile kalmış ama doğumdan sonra bebeğine çok bağlanmış ve o düşüncelerinden pişman olmuş vs. 2.5 yıllık evliyiz. Önceden bu zamanlarda çocuk düşünürüz diye konuşmuştuk ama benim fikrim değişti. Hem maddi hem manevi hazır değiliz bence. Ben daha önceki konumda bu konuda ne yapabilirim diye sizlerden fikir almıştım ama maalesef işe yaramadı. Yeri geldi kavga da ettik ama adam ben baba olmak istiyorum diye tutturuyor. Ben istemiyorum ama sana saygı da duyuyorum istersen ayrılalım dedim en son. Bir daha duymayayım o sözü dedi. Kesinlikle çocuğumun annesi sen olacaksın diyor. Aramız gayet iyi bu arada, mutluyuz bu konu dışında. Belki size yanlış gelecek ama o kadar çıkmazdayım ki ondan habersiz korunmayı düşünüyorum. Olmuyor diye bilsin istiyorum. Hap kullanırsam yakalanma ihtimalim yüksek diye şu an şu 3 aylık iğneleri düşünüyorum ama o da iğneyi bıraksanız dahi 1 yıl kadar hamile kalmanız çok zormuş ve bu süre uzayabilirmiş. Ayrıca tüpleri zayıflattığı için dış gebelik ihtimali oluşturuyormuş, zaten bir dış gebelik geçmişim var bir daha o acıyı yaşamak istemiyorum. Habersiz şekilde korunmak ne kadar mantıklı? Hata mı ediyorum böyle düşünerek. Offf başkası anlatsa bu durumu, ona kocanla konuş ve istemediğini söyle sana saygı duymak zorunda vs. derdim ama işin içinde olunca öyle olmuyormuş. Lütfen özellikle yaşça benden büyük hanımlardan öneri bekliyorum. 27 yaşındayım. Şu an psikolojik olarak da hassas bir dönemdeyim, ona göre yorum yaparsanız sevinirim. Teşekkürler.
Ben de kocamı seviyorum ve boşanmak istemiyorum. Onu da anlıyorum ama istemeye istemeye çocuk sahibi olmak o çocuğa da haksızlık olacak. Dışarıdan haksız göründüğümün farkındayım ama duygularıma engel olamıyorum, hazır değilim ne yapabilirim ki. Sözümden döndüm derken evet öyle konuştuk ama maddi olarak da çok rahatta değiliz. Çalışmam lazım, eşim işten ayrılırsın diyor. Çalışmaya devam edemem çünkü işim gereği ayda birkaç kes resmi kurumlarda işim oluyor ve bu kurumlar iş yerime uzak yerler. Git gel belki ilk aylarda yapılabilir ama resmi olarak 7 aya kadar çalışmak zorundayım, özel sektördeyim. Hamile bir kadının yapabileceği bir işte çalışmıyorum. Pozisyon olarak da benim işimi yapabilecek başka çalışan yok. Direkt gözden çıkarırlar bu durumda beni.Bu aba altından sopa göstermek.. istiyorsan boşan demek yerine gidip dava açın. Büyük ihtimalle hemen boşar zaten hakim. Hem adam da bir yuva sahibi olmaktan mahrum olmamış olur. Erkek yapınca ne kadar hoş bulmuyorsam kadın yapınca da hoş değil.. sözünden dönen yarı yolda bırakan insan zaten çocuk yapmamalı..
Kesinlikle ben de terapiye gitmeliyiz diye düşünüyorum ama eşim ben bu konuda terapiye gelmem diyor. İkna etmeye çalışacağım. En mantıklı yol bu gibi.Bence çift terapisi gerektiren bir durum. Konu sahibesinin bebek istememe nedenleri ve eşinin bebek konusunda çok ısrarcı olma nedenleri bir uzman tarafından dengelenmeli. Belki karşılıklı olarak daha sakin ve anlayışlı bir konuşma yapılsa bebek konusu 3 5 aya çözülecek hale gelebilir. Haklarında hayırlısı olsun
Bunu eşinize çocuk yapmaktan vazgeçeriz sende ikna olursun gibi lanse etmeyin. Belki kaygılarınızdan kurtulup siz çocuk istersiniz. Eşinize bardağın dolu kısmını gösterin ve size destek olmak için gelmesi gerektiğini söylerin bence.Kesinlikle ben de terapiye gitmeliyiz diye düşünüyorum ama eşim ben bu konuda terapiye gelmem diyor. İkna etmeye çalışacağım. En mantıklı yol bu gibi.
Hazır olmaktan anladığınız ne? Eşiniz maddi konuları düşünmüyor mu?hazır değilim ne yapabilirim ki. Sözümden döndüm derken evet öyle konuştuk ama maddi olarak da çok rahatta değiliz.
Eşinizi gizli gizli korunarak kandırmayın fikrimi açıkca söyledim bosanabiliriz secenegini tekrar söylersiniz. Siz kilo iş vs bunlari kendinize bahane ediyorsunuz. Hamilelik çalismaya engel bir durum degil ben 24 hafta ambulansta calistim hasta indir kaldir il disi kilometrelerce nakil yaptim gece gündüz , riski bir gebelik olursa o zaman rapor alir haklarinizi kullanirsiniz. Oturup istememe nedenlerinizi tekrar gözden geçirin kendinize dürüst olun. Daha önce cocuk isteyip hatta dis gebelik gecirip bu fikirden tamamen uzaklasma sebebiniz farkli bir durum olmali, ana sebebi bulun esinize bunu anlatin. Kilo alcam, calisamicam, uyuyamayacam demek gercekci sebepler değil çünkü sadece bahane. Derseniz ben kesinlikle anne olmak istemiyorum bir birey yetistirmek istemiyorum bunda netseniz boşanirsiniz yolunuza bakarsiniz eşinizinde baba olmaya hakki var.Ben de kocamı seviyorum ve boşanmak istemiyorum. Onu da anlıyorum ama istemeye istemeye çocuk sahibi olmak o çocuğa da haksızlık olacak. Dışarıdan haksız göründüğümün farkındayım ama duygularıma engel olamıyorum, hazır değilim ne yapabilirim ki. Sözümden döndüm derken evet öyle konuştuk ama maddi olarak da çok rahatta değiliz. Çalışmam lazım, eşim işten ayrılırsın diyor. Çalışmaya devam edemem çünkü işim gereği ayda birkaç kes resmi kurumlarda işim oluyor ve bu kurumlar iş yerime uzak yerler. Git gel belki ilk aylarda yapılabilir ama resmi olarak 7 aya kadar çalışmak zorundayım, özel sektördeyim. Hamile bir kadının yapabileceği bir işte çalışmıyorum. Pozisyon olarak da benim işimi yapabilecek başka çalışan yok. Direkt gözden çıkarırlar bu durumda beni.
Daha önceki de isteyerek olmadı. İlaç kullandığım halde hamile kalmıştım fakat ilacın etkisiyle sağlıklı bir hamilelik olmadı, dış gebelik oldu fakat herhangi bir işleme gerek kalmadan düşükle sonuçlandı.Eşinizi gizli gizli korunarak kandırmayın fikrimi açıkca söyledim bosanabiliriz secenegini tekrar söylersiniz. Siz kilo iş vs bunlari kendinize bahane ediyorsunuz. Hamilelik çalismaya engel bir durum degil ben 24 hafta ambulansta calistim hasta indir kaldir il disi kilometrelerce nakil yaptim gece gündüz , riski bir gebelik olursa o zaman rapor alir haklarinizi kullanirsiniz. Oturup istememe nedenlerinizi tekrar gözden geçirin kendinize dürüst olun. Daha önce cocuk isteyip hatta dis gebelik gecirip bu fikirden tamamen uzaklasma sebebiniz farkli bir durum olmali, ana sebebi bulun esinize bunu anlatin. Kilo alcam, calisamicam, uyuyamayacam demek gercekci sebepler değil çünkü sadece bahane. Derseniz ben kesinlikle anne olmak istemiyorum bir birey yetistirmek istemiyorum bunda netseniz boşanirsiniz yolunuza bakarsiniz eşinizinde baba olmaya hakki var.
Maddi ve manevi hazırlık. Tabi maddi olarak hazır olsaydık da manevi olarak yine hazır hissetmeyecektim sanırım. Eşim bu konularda biraz hayalperest maalesef. Çocuk rızkıyla gelir düşüncesinde. Bense tam tersi böyle düşünmüyorum. Her şey çalışarak ve çabalayarak oluyor.Hazır olmaktan anladığınız ne? Eşiniz maddi konuları düşünmüyor mu?
Eşiniz hayaıperest olabilir de sizin sebepleriniz de çok gerçekçi gelmedi. Çevirmenlik mesleği hamileyken gerçekten yapılamıyor mu mesela?Maddi ve manevi hazırlık. Tabi maddi olarak hazır olsaydık da manevi olarak yine hazır hissetmeyecektim sanırım. Eşim bu konularda biraz hayalperest maalesef. Çocuk rızkıyla gelir düşüncesinde. Bense tam tersi böyle düşünmüyorum. Her şey çalışarak ve çabalayarak oluyor.
Şu an asıl mesleğimi icra etmiyorum. Muhasebe eğitimim de vardı, o alanda iş buldum. O sebeple bankaya, resmi kurumlara git gel yapıyorum.Eşiniz hayaıperest olabilir de sizin sebepleriniz de çok gerçekçi gelmedi. Çevirmenlik mesleği hamileyken gerçekten yapılamıyor mu mesela?
İldışı mı?Şu an asıl mesleğimi icra etmiyorum. Muhasebe eğitimim de vardı, o alanda iş buldum. O sebeple bankaya, resmi kurumlara git gel yapıyorum.
Belki maddi sebepleriniz konusunda rahatlarsanız manevi olarak daha rahat hissedersiniz. Cünkü manevi anlamda bi hazirlik olmuyor yıllarca cok isteyip sonra bunalima giren kadinlarda var hic istemeyip olunca keske daha önce olsaydi diyenlerde. Maddi zorluk öyle değil ama sizi zora soktugu an bunalim kacinilmazDaha önceki de isteyerek olmadı. İlaç kullandığım halde hamile kalmıştım fakat ilacın etkisiyle sağlıklı bir hamilelik olmadı, dış gebelik oldu fakat herhangi bir işleme gerek kalmadan düşükle sonuçlandı.
Hayır ama git gel 1.5 saatimi alıyor tolu taşıma sonrası yürüme mesafesi de var.İldışı mı?
Aminn canım valla yalan olmasın 1 seneyi buldu hatta biraz geçmiş bile olabilir 2. Yıl dönümümüzde öğrendim hamile olduğumu hiç umudumun olmadığı aydaÇok sevindim adınıza, inşallah sağlıkla alın kucağınızane kadar süre sonra hamile kaldınız?
Merhaba, lütfen linçlemeden yardımcı olur musunuz? Daha önce konu açmıştım hatırlayan vardır belki, eşimin çok çocuk istediğini ama benim hiç hazır hissetmemem üzerine. Öncelikle şunu söyleyeyim, eşim beni evet zorluyor, ısrar ediyor ama bu elbette boğazıma yapışarak vs değil. Tatlı dille beni ikna etmeye çalışıyor, ben istemiyorum dedikçe duygusal olarak çok manipüle etmeye çalışıyor. Ben kesinlikle hazır değilim ve istemiyorum şu an. Zaman istedim ama ben baba olmak istiyorum diyor başka bir şey söylemiyor. Doğum kontrol hapı kullanıyorum, bu ay bırakmamı söylüyor. Geçen gün konuştuk baya, ağladı ben aile olmak istiyorum kötü bir niyetim yok diye. Bana sürekli bebekle ilgili pozitif hikayeler anlatıyor. Geçen bir video görmüş, bir kadın istemeden hamile kalmış ama doğumdan sonra bebeğine çok bağlanmış ve o düşüncelerinden pişman olmuş vs. 2.5 yıllık evliyiz. Önceden bu zamanlarda çocuk düşünürüz diye konuşmuştuk ama benim fikrim değişti. Hem maddi hem manevi hazır değiliz bence. Ben daha önceki konumda bu konuda ne yapabilirim diye sizlerden fikir almıştım ama maalesef işe yaramadı. Yeri geldi kavga da ettik ama adam ben baba olmak istiyorum diye tutturuyor. Ben istemiyorum ama sana saygı da duyuyorum istersen ayrılalım dedim en son. Bir daha duymayayım o sözü dedi. Kesinlikle çocuğumun annesi sen olacaksın diyor. Aramız gayet iyi bu arada, mutluyuz bu konu dışında. Belki size yanlış gelecek ama o kadar çıkmazdayım ki ondan habersiz korunmayı düşünüyorum. Olmuyor diye bilsin istiyorum. Hap kullanırsam yakalanma ihtimalim yüksek diye şu an şu 3 aylık iğneleri düşünüyorum ama o da iğneyi bıraksanız dahi 1 yıl kadar hamile kalmanız çok zormuş ve bu süre uzayabilirmiş. Ayrıca tüpleri zayıflattığı için dış gebelik ihtimali oluşturuyormuş, zaten bir dış gebelik geçmişim var bir daha o acıyı yaşamak istemiyorum. Habersiz şekilde korunmak ne kadar mantıklı? Hata mı ediyorum böyle düşünerek. Offf başkası anlatsa bu durumu, ona kocanla konuş ve istemediğini söyle sana saygı duymak zorunda vs. derdim ama işin içinde olunca öyle olmuyormuş. Lütfen özellikle yaşça benden büyük hanımlardan öneri bekliyorum. 27 yaşındayım. Şu an psikolojik olarak da hassas bir dönemdeyim, ona göre yorum yaparsanız sevinirim. Teşekkürler.