- 24 Ocak 2021
- 9.944
- 22.393
-
- Konu Sahibi Asivesisman103
- #61
Ağzını yırtarım öyle kaynananın. Asla görüşme şimdiye kadar susman hata ...
Ağzını yırtarım öyle kaynananın. Asla görüşme şimdiye kadar susman hata ...Arkadaşlar baslik icin lütfen kızmayın sadece içimden geleni yazdım. Konumu paylasiyim tecrübeli annelerden yardım rica ediyorum.
Benim annem ve babam ben bebekken ayrılmışlar ben babamı hiç görmedim . Annem ben 12 yaşında iken evlendi. 12 yaşa kadar anaanne yanında kalabalık bir evde büyüdüm. Çocuklukta dış ortamdan çok zorluk çektim ( ozamanlarr boşanan kadın cevreden pozitif bir tehlike gibiydi , çocukta onun meyvesi vs) . Yani çok fazla çocukluk travmam var .
Babamla(üvey) genel olarak problemim yok . Okuttu büyüttü Rabbım razı olsun vs. Ama ailesi çok çok büyük travmalar yaşattı psikolojik olarak. Ben bunları ne anneme ne babama anlatmadım hala.
Neyse asıl konuya geliyim benim k.v üvey olduğumu biliyor. Ve ara ara bunu bana karşı kullanır. İşte baban mirasını kendi şeyinden düşene verir( yani kendi oğlu) sen avcunun yalarsın falan . Ben tepki gösterince ay ben cahilim yaşlıyım der ağlar . Bu arada üvey babamın 4 tane evi var .herseyi bende hak sahibi olayım diye annemin üzerine yapti. Ama bunu k.v anlatmadım ne münasebet ona ne? Ben annesinin söylediklerini eşime hiç anlatmadım. Ama son 10 gündür bana sürekli ;baban kendi torununun yüzünü görünce seninkilerin suratına bakmayacak vs demeye başladı.( kendileri çocuklarıma çöp almadı ama annem babam sürekli alır maddi manevi yanımızda) . Babam çocuklarım için ölüyor resmen) Ben ona bunu söylediğinde bak anne üzülüyorum ve evin içinde sarhoş gibi geziyorum diye söyledim. Tabi yine ağladı ben cahilim oğluma söyleme vs diye. Yine eşime anlatmadim. Ama 2 gün önce yine aradı çocukları göreyim diye görüntülü aradı. ( ya ne güzel küsmüştü kendi kendine barıştı) . Sonra kardeşinin bebeği dogdumu dedi bende evet diyince. Ayyy babanda kendi torunu oluyor toruna doyar diyince 11 yaşındaki oğlum duydu ve şok oldu. İlk önce kendisinin benim üvey çocuğum olduğunu sandı çünkü babamla iletişimim çok çok iyi hatta annemden iyidir. Oğlum benim üvey olacağıma hiç ihtimal vermedi. Ben üstü kapalı anlattım ama çocuğun resmen ruh hali değişti. ( babama çok düştün). Bugün babam arayınca dede sen bebeği daha çok seviyorsun dimi ben zaten senin torunun değilmişim keske kalbinin içini görsemde beni nekadar sevdiğini görebilsem diyince babamın şeker 400 e çıktı ve eşimi arayıp bağırmış çağırmış annene söyle ya çenesini tutsun yada ben tutarım kızımdan ve torunlarimi üzecek tek birsey daha yaparsa kötü olur vs demiş. Eşimde annesini aramış bağırmış . Annesi hanfendi yerlere yatmış yine hasta numarası çok yapar beni aradı bende artık yılların birikimi ağzıma geleni saydım küfür dahil. Resmen çocukluk travmalarım geri geldi hersey gözlerimin önünden geçiyor ,kalbim çok hızlı atıyor.Bir insan niye birini bile bile bukadar üzer anlamıyorum. En çokta oğluma üzülüyorum resmen benim geçmişim yüzünden o da üzülüyor bu dünyada en çok dedesine güveniyordu ne hissediyor anlamıyorum. Yaşında 11 aslında ama bir anda 2 yaşında çocuğa döndü. Huyu değişti huzursuzluk yapiyor. Sizce bir pedagog yardimimi alsak. Çok uzun oldu ÖZÜR DİLERİM
Krizi çok kötü yonetiyorsunuz.Uvey olmak saklanacak yada saklanması gereken bir kavram değil.Kan bağı yada can bağı.Elalem buna kayınvalide iz dahil zaten cahil bir kadınım demiş yani kendini bilmesi güzel.Esiniz belliki iyi biri tepki olmasada negatiflik yok.Oncelikle başımıza geçmişte ne gelirse gelsin yardım alıp zamaninda içimizdeki duygularla basetmeyi bunları evrene salmayi öğrenmek zorundayız Sizi buradan vurmaya çalışan tek kayınvalideniz olmayabilir ilerde Yarayı bu kadar açık bu kadar kabuk tutmaz bırakırsanız daha çok kanatirlar.Oncelikle geçmiş bitti şimdi evli mutlu ve bir ailenin ferdi yetişkin bir kadın olarak öncelikle siz yaşadıklarınizi sindiriin onlarla vedalaşıp geçmişe sırtınızı dönün.Babaniza üzüldüm konuda sadece.Bunlari hak etmiyor.Cocugunuza güzel bir dille can bağını emek vermenin bizi birşeylere ait hissettirdiğini insanın en çok emek verdiğini sevdiğini ve insanın kalbinin bazen tüm çevresine yetecek kadar sevgi barindirdigini güzel bir dille anlatabilirsiniz.Bu tuzaklara böyle söylemlere üzülmeye gerek yok.Bilmeyen bir kayinvalide olması kendini belli başlı konularda yetistirememis olması sevgi ve saygıyı ortaya fit atarak sağlamaya çalışması onun ömrünü kısaltır.Siz sadece tepkinizi ciddi sağlam durarak ve etkilenmeyerek gösterebilirsiniz
Neden?şuraya kadar haklıydınız burdan sonra fena halde haksız oldunuz bi anda. Bunu yapmasaydınız keşke. Hiç hoş değil.
Neden?
Hakkedene hakettiğini vermiş
Yıllar sürmüş gerçi, tek suçu o konu sahibinin
Düşüncelerimi burda yazmıştım. Maalesef kimse beğenmemiş ilk yazdığım mesajı ama halen arkasındayım, bu tiplerin seviyesine inip haklıyken küfür ederek haksız konuma düşmeye gerek yok. Zamanında seni ilgilendirmez diyip sınırını çizemediği ve bu sefer olaya oğlu dahil olduğu için kendini tutamamış olabilir anlıyorum onu, ama böyle bi duruma kadar susup küfredecek kadar patlama noktasını beklememeliydi bence.Ya orası öyle tabii ki berbat biri kayınvalide. Ama böyle olduğu belli zaten yani rezil ve kötü kalpli. Seviyesine düşmeye değmezmiş bence. Sadece telefonu kapatıp oğluyla konuşup eşine de artık görüşmeyeceğini söyleseydi keşke diyorum. Hadsiz bile olsa eşinin annesi ne bileyim küfür baya kötü yani bilemedim. Tabi konu sahibi haklı onda hemfikiriz zaten.
Herkesin bir sınırı bir taşma noktası vardırDüşüncelerimi burda yazmıştım. Maalesef kimse beğenmemiş ilk yazdığım mesajı ama halen arkasındayım, bu tiplerin seviyesine inip haklıyken küfür ederek haksız konuma düşmeye gerek yok. Zamanında seni ilgilendirmez diyip sınırını çizemediği ve bu sefer olaya oğlu dahil olduğu için kendini tutamamış olabilir anlıyorum onu, ama böyle bi duruma kadar susup küfredecek kadar patlama noktasını beklememeliydi bence.
O kız çocuğu büyüdü.Artik susarak değil konuşup içindekini dökerek iyilesmeli.Belkide geçmişe şimdiki halinizle gidip o küçük kıza sımsıkı sarilmalisiniz .Bunun için terapi var Yaşadıklarıniz kolay değil.Saygi duyuyorum hayatınızı insaa etmenize.Cocukluk travmaları en zoru.Kendiniz için kendinizi en iyiye götürme gücü içinizde.Dilerim bir gün içsel huzurunuz tamamlanır.En iyisini dilerim kalan ömrünüzde.Saglikli mutlu ve sevgi ile donanin inşallah.Aslinda zor olan kriz yonetememek değil nasıl anlatılır yada yaşamayan anlarmi ,anlasada nekadar anlar bilmiyorum ama benim gibi büyüyen çocukların ilk öğrendikleri şey SUSMAK. malesef kaybetmemek için susmak gerek bunu öğreniriz. Çünkü bir tarafımız eksik ve elimizdekileri korumak kaybetmemek için susarız. Baktığımızda başına kötü şeyler gelen kız çocukları hep susmadı mi ? .
Mesela ben, dedemden aklım çıkardı. Annemle ben evin kapısını kullanamazdık . Evden kömürlüğe bağlanan bir kapı var onu kullanarak girip çıkardık eve. Annem bu kapı sokağa daha yakın derdi bende inanmış gibi yapardım. Yada ben isteyken sesli gülme konuşma odanda otur deden hasta başı ağrıyor derdi ama bilirdim bizi istemediğini anladığımı anneme söylemez susardım. Nitekim dedemle nezaman wc ye falan giderken karşılaşsak nefretini kusardi bana ama anneme anlatmadım.anlatsam ne olacaktı gidecek yerimiz yok.
Yada üvey babanem sürekli benim yanımda arkadaşları ile benden nefret ettiğini, ellalemin çocuğu olduğumu söylerdi hatta okula gittiğim için ilerde o.pu olacağımı söylerdi . Yada üvey amcam kardeşime iyi bakmazsan kapıya atılacağımı onun benim hayat sigortam olduğunu yada soyadımın farklı olduğunu benim miras alamayacağımi söylerdi ben yine susardım. Çünkü söylersen belki annem babamdan bosanir onu kaybederim diye korkardım. Yani susmaya alışmış bir bünye var. Zamanla yenerim inşallah.
Ne iğrençmiş kaynananız yahu. Allahtan bulsun ne istiyorda saçma sapan konuşuyor. Bu gıcık ve vasıfsız insanların varlığı yeto da yetoArkadaşlar baslik icin lütfen kızmayın sadece içimden geleni yazdım. Konumu paylasiyim tecrübeli annelerden yardım rica ediyorum.
Benim annem ve babam ben bebekken ayrılmışlar ben babamı hiç görmedim . Annem ben 12 yaşında iken evlendi. 12 yaşa kadar anaanne yanında kalabalık bir evde büyüdüm. Çocuklukta dış ortamdan çok zorluk çektim ( ozamanlarr boşanan kadın cevreden pozitif bir tehlike gibiydi , çocukta onun meyvesi vs) . Yani çok fazla çocukluk travmam var .
Babamla(üvey) genel olarak problemim yok . Okuttu büyüttü Rabbım razı olsun vs. Ama ailesi çok çok büyük travmalar yaşattı psikolojik olarak. Ben bunları ne anneme ne babama anlatmadım hala.
Neyse asıl konuya geliyim benim k.v üvey olduğumu biliyor. Ve ara ara bunu bana karşı kullanır. İşte baban mirasını kendi şeyinden düşene verir( yani kendi oğlu) sen avcunun yalarsın falan . Ben tepki gösterince ay ben cahilim yaşlıyım der ağlar . Bu arada üvey babamın 4 tane evi var .herseyi bende hak sahibi olayım diye annemin üzerine yapti. Ama bunu k.v anlatmadım ne münasebet ona ne? Ben annesinin söylediklerini eşime hiç anlatmadım. Ama son 10 gündür bana sürekli ;baban kendi torununun yüzünü görünce seninkilerin suratına bakmayacak vs demeye başladı.( kendileri çocuklarıma çöp almadı ama annem babam sürekli alır maddi manevi yanımızda) . Babam çocuklarım için ölüyor resmen) Ben ona bunu söylediğinde bak anne üzülüyorum ve evin içinde sarhoş gibi geziyorum diye söyledim. Tabi yine ağladı ben cahilim oğluma söyleme vs diye. Yine eşime anlatmadim. Ama 2 gün önce yine aradı çocukları göreyim diye görüntülü aradı. ( ya ne güzel küsmüştü kendi kendine barıştı) . Sonra kardeşinin bebeği dogdumu dedi bende evet diyince. Ayyy babanda kendi torunu oluyor toruna doyar diyince 11 yaşındaki oğlum duydu ve şok oldu. İlk önce kendisinin benim üvey çocuğum olduğunu sandı çünkü babamla iletişimim çok çok iyi hatta annemden iyidir. Oğlum benim üvey olacağıma hiç ihtimal vermedi. Ben üstü kapalı anlattım ama çocuğun resmen ruh hali değişti. ( babama çok düştün). Bugün babam arayınca dede sen bebeği daha çok seviyorsun dimi ben zaten senin torunun değilmişim keske kalbinin içini görsemde beni nekadar sevdiğini görebilsem diyince babamın şeker 400 e çıktı ve eşimi arayıp bağırmış çağırmış annene söyle ya çenesini tutsun yada ben tutarım kızımdan ve torunlarimi üzecek tek birsey daha yaparsa kötü olur vs demiş. Eşimde annesini aramış bağırmış . Annesi hanfendi yerlere yatmış yine hasta numarası çok yapar beni aradı bende artık yılların birikimi ağzıma geleni saydım küfür dahil. Resmen çocukluk travmalarım geri geldi hersey gözlerimin önünden geçiyor ,kalbim çok hızlı atıyor.Bir insan niye birini bile bile bukadar üzer anlamıyorum. En çokta oğluma üzülüyorum resmen benim geçmişim yüzünden o da üzülüyor bu dünyada en çok dedesine güveniyordu ne hissediyor anlamıyorum. Yaşında 11 aslında ama bir anda 2 yaşında çocuğa döndü. Huyu değişti huzursuzluk yapiyor. Sizce bir pedagog yardimimi alsak. Çok uzun oldu ÖZÜR DİLERİM
Şeytan şeytann ne biçim insanla rvar ya iyi yapmışsın helal oldun babanada en iyiini yapmış.Arkadaşlar baslik icin lütfen kızmayın sadece içimden geleni yazdım. Konumu paylasiyim tecrübeli annelerden yardım rica ediyorum.
Benim annem ve babam ben bebekken ayrılmışlar ben babamı hiç görmedim . Annem ben 12 yaşında iken evlendi. 12 yaşa kadar anaanne yanında kalabalık bir evde büyüdüm. Çocuklukta dış ortamdan çok zorluk çektim ( ozamanlarr boşanan kadın cevreden pozitif bir tehlike gibiydi , çocukta onun meyvesi vs) . Yani çok fazla çocukluk travmam var .
Babamla(üvey) genel olarak problemim yok . Okuttu büyüttü Rabbım razı olsun vs. Ama ailesi çok çok büyük travmalar yaşattı psikolojik olarak. Ben bunları ne anneme ne babama anlatmadım hala.
Neyse asıl konuya geliyim benim k.v üvey olduğumu biliyor. Ve ara ara bunu bana karşı kullanır. İşte baban mirasını kendi şeyinden düşene verir( yani kendi oğlu) sen avcunun yalarsın falan . Ben tepki gösterince ay ben cahilim yaşlıyım der ağlar . Bu arada üvey babamın 4 tane evi var .herseyi bende hak sahibi olayım diye annemin üzerine yapti. Ama bunu k.v anlatmadım ne münasebet ona ne? Ben annesinin söylediklerini eşime hiç anlatmadım. Ama son 10 gündür bana sürekli ;baban kendi torununun yüzünü görünce seninkilerin suratına bakmayacak vs demeye başladı.( kendileri çocuklarıma çöp almadı ama annem babam sürekli alır maddi manevi yanımızda) . Babam çocuklarım için ölüyor resmen) Ben ona bunu söylediğinde bak anne üzülüyorum ve evin içinde sarhoş gibi geziyorum diye söyledim. Tabi yine ağladı ben cahilim oğluma söyleme vs diye. Yine eşime anlatmadim. Ama 2 gün önce yine aradı çocukları göreyim diye görüntülü aradı. ( ya ne güzel küsmüştü kendi kendine barıştı) . Sonra kardeşinin bebeği dogdumu dedi bende evet diyince. Ayyy babanda kendi torunu oluyor toruna doyar diyince 11 yaşındaki oğlum duydu ve şok oldu. İlk önce kendisinin benim üvey çocuğum olduğunu sandı çünkü babamla iletişimim çok çok iyi hatta annemden iyidir. Oğlum benim üvey olacağıma hiç ihtimal vermedi. Ben üstü kapalı anlattım ama çocuğun resmen ruh hali değişti. ( babama çok düştün). Bugün babam arayınca dede sen bebeği daha çok seviyorsun dimi ben zaten senin torunun değilmişim keske kalbinin içini görsemde beni nekadar sevdiğini görebilsem diyince babamın şeker 400 e çıktı ve eşimi arayıp bağırmış çağırmış annene söyle ya çenesini tutsun yada ben tutarım kızımdan ve torunlarimi üzecek tek birsey daha yaparsa kötü olur vs demiş. Eşimde annesini aramış bağırmış . Annesi hanfendi yerlere yatmış yine hasta numarası çok yapar beni aradı bende artık yılların birikimi ağzıma geleni saydım küfür dahil. Resmen çocukluk travmalarım geri geldi hersey gözlerimin önünden geçiyor ,kalbim çok hızlı atıyor.Bir insan niye birini bile bile bukadar üzer anlamıyorum. En çokta oğluma üzülüyorum resmen benim geçmişim yüzünden o da üzülüyor bu dünyada en çok dedesine güveniyordu ne hissediyor anlamıyorum. Yaşında 11 aslında ama bir anda 2 yaşında çocuğa döndü. Huyu değişti huzursuzluk yapiyor. Sizce bir pedagog yardimimi alsak. Çok uzun oldu ÖZÜR DİLERİM
Çok şanslısınız böyle bir babaya sahip olduğunuz için ne mutlu.bence oğlunuz için pedagog yardımı alın.Ne düşünüyor nasıl algılıyor uzman biri doğru bir şekilde yardımcı olacaktır.Bir daha da dengesiz kayınvalidenizle de aklını başına alana kadar görüşmeyin.Hersey yolunda bir problem yokken travmalarınızı deşmesi çocuğunuza bunu yaşatmasının alttan alınacak bir yanı da yok.Had çok önemliİnanın ki kısasa kısas bile olmadı günlerdir kalbim 4 mevsimi yaşıyor. Evim, işim, eşim , çocuklarım herseyim var ama kendimi yağmur altına bırakılmış kedi yavrusu gibi sahipsiz ve kimsesiz hissediyorum. Çocukken babalar günü olunca sokakta duvar dibine siner annem görmesin diye sessiz sessiz ağlardım. Yada okulda törenlerde babalarıyla gelen çocukları görünce üzülürdüm aynı şeyleri yaşıyorum. Öğleden önce gülüyordum şimdi ağır depresifim resmen dengem altüst oldu
Babaniz çok delikanlı adammış. Gereken kişiye haddini bildirmiş. Allah sağlık sıhhat versin dağ gibi babanız oldukça korkmayın. Ve kendinizi toparlayin. Bundan sonrada zarar veren kişilerden uzak durun ailecekEvet eşimde niye söylemedin içinde yaşadın diye kızdı. Ama bir hastalık geçirdim beynim uzun süre susuz kaldi ve daha yeni yeni kendime geliyorum . Eşime söylesem daha kötü olur gibi hissettim kaldıramıyorum hasta olmaktan korkuyorum. Oğluma mevzu gelene kadar kafamda affetmeye görmezden gelmeye çalistim
Babanızın ellerinden saygıyla öperim. Allah sağlık sıhhat versin. Çok duygulandımTeşekkür ederim davranışları devam etmez diye umuyorum. Dedesi aradı okuldan gelince, yarın okul çıkışı balık tutmaya gidelim dedi. Haftasonu da pikniğe gidelim dedi. oğlum çok sever dedesi ile mangal yakmayı . Babam gerekirse pedagog a bende gelirim birlikte konuşuruz hatta istersen senin içinde doktor önerisi alırız birkaç seans gidersin dedi. Allahtan eşim ile arası bozulmadı. Eşim annesi adına özür diledi. Babam biz senden razıyız oğlum . Seni seviyoruz ama önceliğimiz kızımız ve torunlarımız bundan sonra annen bu davranışlara devam ederse ben müdahil olurum dedi
Beni babanız çok duygulandırdı ya. Ne öz babalar görüyoruz ödleri kopuyor elin oğlu kızlarını boşayacak diye, bırak bağır çağır savunmayı türlü yalakalıklar yapıyorlar boşanırsa torun torba başına kalacak korkusundan. Babanız arkanızda dağ gibi maşallah, o adama üvey mi denir? Travmalarınızın mükâfatı olmuş.
Kayınvalideye gelecek olursak, siz artık patlamışsınız ve ilişkiniz kopmuş zaten. Bence bu saatten sonra araya giren mesafe kapanmaz. Kurtuldunuz diye düşünüyorum bu kadar kötü niyetli, fesat kalpli bir insandan. Ama ben eşinizin tavrını merak ettim, hiç bahsetmemişsiniz. Bu olaylara ne tepki verdi? Oğlunuzun bu kadar üzülmesine karşı sesini çıkarmadı mı?