- 20 Temmuz 2022
- 970
- 4.608
- 42
Arkadaşlar baslik icin lütfen kızmayın sadece içimden geleni yazdım. Konumu paylasiyim tecrübeli annelerden yardım rica ediyorum.
Benim annem ve babam ben bebekken ayrılmışlar ben babamı hiç görmedim . Annem ben 12 yaşında iken evlendi. 12 yaşa kadar anaanne yanında kalabalık bir evde büyüdüm. Çocuklukta dış ortamdan çok zorluk çektim ( ozamanlarr boşanan kadın cevreden pozitif bir tehlike gibiydi , çocukta onun meyvesi vs) . Yani çok fazla çocukluk travmam var .
Babamla(üvey) genel olarak problemim yok . Okuttu büyüttü Rabbım razı olsun vs. Ama ailesi çok çok büyük travmalar yaşattı psikolojik olarak. Ben bunları ne anneme ne babama anlatmadım hala.
Neyse asıl konuya geliyim benim k.v üvey olduğumu biliyor. Ve ara ara bunu bana karşı kullanır. İşte baban mirasını kendi şeyinden düşene verir( yani kendi oğlu) sen avcunun yalarsın falan . Ben tepki gösterince ay ben cahilim yaşlıyım der ağlar . Bu arada üvey babamın 4 tane evi var .herseyi bende hak sahibi olayım diye annemin üzerine yapti. Ama bunu k.v anlatmadım ne münasebet ona ne? Ben annesinin söylediklerini eşime hiç anlatmadım. Ama son 10 gündür bana sürekli ;baban kendi torununun yüzünü görünce seninkilerin suratına bakmayacak vs demeye başladı.( kendileri çocuklarıma çöp almadı ama annem babam sürekli alır maddi manevi yanımızda) . Babam çocuklarım için ölüyor resmen) Ben ona bunu söylediğinde bak anne üzülüyorum ve evin içinde sarhoş gibi geziyorum diye söyledim. Tabi yine ağladı ben cahilim oğluma söyleme vs diye. Yine eşime anlatmadim. Ama 2 gün önce yine aradı çocukları göreyim diye görüntülü aradı. ( ya ne güzel küsmüştü kendi kendine barıştı) . Sonra kardeşinin bebeği dogdumu dedi bende evet diyince. Ayyy babanda kendi torunu oluyor toruna doyar diyince 11 yaşındaki oğlum duydu ve şok oldu. İlk önce kendisinin benim üvey çocuğum olduğunu sandı çünkü babamla iletişimim çok çok iyi hatta annemden iyidir. Oğlum benim üvey olacağıma hiç ihtimal vermedi. Ben üstü kapalı anlattım ama çocuğun resmen ruh hali değişti. ( babama çok düştün). Bugün babam arayınca dede sen bebeği daha çok seviyorsun dimi ben zaten senin torunun değilmişim keske kalbinin içini görsemde beni nekadar sevdiğini görebilsem diyince babamın şeker 400 e çıktı ve eşimi arayıp bağırmış çağırmış annene söyle ya çenesini tutsun yada ben tutarım kızımdan ve torunlarimi üzecek tek birsey daha yaparsa kötü olur vs demiş. Eşimde annesini aramış bağırmış . Annesi hanfendi yerlere yatmış yine hasta numarası çok yapar beni aradı bende artık yılların birikimi ağzıma geleni saydım küfür dahil. Resmen çocukluk travmalarım geri geldi hersey gözlerimin önünden geçiyor ,kalbim çok hızlı atıyor.Bir insan niye birini bile bile bukadar üzer anlamıyorum. En çokta oğluma üzülüyorum resmen benim geçmişim yüzünden o da üzülüyor bu dünyada en çok dedesine güveniyordu ne hissediyor anlamıyorum. Yaşında 11 aslında ama bir anda 2 yaşında çocuğa döndü. Huyu değişti huzursuzluk yapiyor. Sizce bir pedagog yardimimi alsak. Çok uzun oldu ÖZÜR DİLERİM
Benim annem ve babam ben bebekken ayrılmışlar ben babamı hiç görmedim . Annem ben 12 yaşında iken evlendi. 12 yaşa kadar anaanne yanında kalabalık bir evde büyüdüm. Çocuklukta dış ortamdan çok zorluk çektim ( ozamanlarr boşanan kadın cevreden pozitif bir tehlike gibiydi , çocukta onun meyvesi vs) . Yani çok fazla çocukluk travmam var .
Babamla(üvey) genel olarak problemim yok . Okuttu büyüttü Rabbım razı olsun vs. Ama ailesi çok çok büyük travmalar yaşattı psikolojik olarak. Ben bunları ne anneme ne babama anlatmadım hala.
Neyse asıl konuya geliyim benim k.v üvey olduğumu biliyor. Ve ara ara bunu bana karşı kullanır. İşte baban mirasını kendi şeyinden düşene verir( yani kendi oğlu) sen avcunun yalarsın falan . Ben tepki gösterince ay ben cahilim yaşlıyım der ağlar . Bu arada üvey babamın 4 tane evi var .herseyi bende hak sahibi olayım diye annemin üzerine yapti. Ama bunu k.v anlatmadım ne münasebet ona ne? Ben annesinin söylediklerini eşime hiç anlatmadım. Ama son 10 gündür bana sürekli ;baban kendi torununun yüzünü görünce seninkilerin suratına bakmayacak vs demeye başladı.( kendileri çocuklarıma çöp almadı ama annem babam sürekli alır maddi manevi yanımızda) . Babam çocuklarım için ölüyor resmen) Ben ona bunu söylediğinde bak anne üzülüyorum ve evin içinde sarhoş gibi geziyorum diye söyledim. Tabi yine ağladı ben cahilim oğluma söyleme vs diye. Yine eşime anlatmadim. Ama 2 gün önce yine aradı çocukları göreyim diye görüntülü aradı. ( ya ne güzel küsmüştü kendi kendine barıştı) . Sonra kardeşinin bebeği dogdumu dedi bende evet diyince. Ayyy babanda kendi torunu oluyor toruna doyar diyince 11 yaşındaki oğlum duydu ve şok oldu. İlk önce kendisinin benim üvey çocuğum olduğunu sandı çünkü babamla iletişimim çok çok iyi hatta annemden iyidir. Oğlum benim üvey olacağıma hiç ihtimal vermedi. Ben üstü kapalı anlattım ama çocuğun resmen ruh hali değişti. ( babama çok düştün). Bugün babam arayınca dede sen bebeği daha çok seviyorsun dimi ben zaten senin torunun değilmişim keske kalbinin içini görsemde beni nekadar sevdiğini görebilsem diyince babamın şeker 400 e çıktı ve eşimi arayıp bağırmış çağırmış annene söyle ya çenesini tutsun yada ben tutarım kızımdan ve torunlarimi üzecek tek birsey daha yaparsa kötü olur vs demiş. Eşimde annesini aramış bağırmış . Annesi hanfendi yerlere yatmış yine hasta numarası çok yapar beni aradı bende artık yılların birikimi ağzıma geleni saydım küfür dahil. Resmen çocukluk travmalarım geri geldi hersey gözlerimin önünden geçiyor ,kalbim çok hızlı atıyor.Bir insan niye birini bile bile bukadar üzer anlamıyorum. En çokta oğluma üzülüyorum resmen benim geçmişim yüzünden o da üzülüyor bu dünyada en çok dedesine güveniyordu ne hissediyor anlamıyorum. Yaşında 11 aslında ama bir anda 2 yaşında çocuğa döndü. Huyu değişti huzursuzluk yapiyor. Sizce bir pedagog yardimimi alsak. Çok uzun oldu ÖZÜR DİLERİM
Son düzenleme: