Uykum kaçtı gece 3- 4 arası Balkonumda oturup Mehtabı seyrediyordum....Hemen yanı başında yıldızı ile muhteşem...Bir şey daha dikkatimi çekti.
Pır pır yanıp sönen bir cisim, önce Uçak sandım, 1 saat boyunca aynı yerde durmaz ya, zaten neden dursun ki? Bir saat sonra aniden döndü, döndü ve kayboldu ...UFO
Sabah kahvaltıda evdekilere anlattım. İyi ki anlattım, şimdi anlatsam inandırıcı olmazdı belki de...
Her kanalda Ufo nun göründüğü haberleri var. O kadar enteresan ve kafa yorulacak bir durum ki ...
Benim ikinci görüşüm, kime anlatsam tuhaf tuhaf bakıyor. Ne yani, yalan mı söyleyeceğim. Gördüm işte...Yıllar önce ve bu Ayın dokuz, on veya on birin de. Gününü tam hatırlamıyorum.
En acısı, en zoru.... Eşyalarını toplamak, düzenlemek, dağıtmak....
Koklayıp, koklayıp ağlamak.....
Eski ama çok eski sararmış, görüntüsü net olmayan onlarca fotoğraf.....
Atılmaz, verilmez......Benim sararmışların arasına koyup arada bakmak, hatırlamak...
Bundan sonra sesleri yok, görüntüleri yok, kokuları yok.....Sadece fotoğraflarda, akıllarda kalan anılar... işte o kadar.
Hatıralardaki anılarla avunmak ...Bir varmış, Bir yokmuş....Babacığım, Halacığım mekanınız Cennet olsun....
Babamın evine gidip eşyalarını alamadık. HATUN “ Asla bu eve gelemezler” demiş...
(15 yıl olmuş baba evine gitmeyeli. Kötüyse insan kötüdür, Annemden sonra Babacığımın kötü tercihi. Bilemezdi ki...Eğdi başını, ezildi.)
Kendi Avukatı o kadar sinirlenmiş ki, itiraz etmiş “Dört ay olmuş ayıp ve günahtır “ demiş
Avukat, bizi (Kardeşimle) eve götürdü, Hatunla karşılaşmadık, yoktu...
Eşyalarını topladık, evimize geldik. Her şeyini düzenledik geç oldu ama bizim yüzümüzden geç olmadı....
Bazı şeyleri aldık ( HATIRALAR) kimilerini, giysileri gereken yere, halamınkilerle yolladık.
Kim ne derse desin, Allah herkesi iyilerle karşılaştırsın ...Hatun kötü biri ama Avukatı bizden yana oldu. “Ona da şükürler olsun” dedik. Gerisini Allaha havale....
Gel de hayal kurma
O kadar gerçekti ki yaşanmışlıklarım, hayal kurmaya vaktim olmadı
Ta !ki arkadaşım sorana kadar. "Eline fırsat geçse, bundan sonra ne yapmak isterdin?"....Hiç düşünmemiştim. "Bana fırsat ver, zormuş hayal kurmak"...."Hayal işte,nesi zor olacak" dedi...
Ama gerçekleşecek bir şey olsun, öyle palavradan olmaz, yaşım genç değil, ileriye dönük hayaller...Aman aman önce bol sağlık ve bol para....O zaman hayallerde gerçektir.
Bu sitenin bana çok getirileri oldu. Sürekli kendimi dinliyordum.. Boş kaldığım anlarda baş ağrılarımla uğraşıyordum. Artık boş anım kalmadı. Dış streslerden kendimi burada buluyorum. Öyle güzel fikirler, yorumlarla karşılaştım ki, bazı kararsızlıklarımın üstüne kesin kararlar oturttum..Hatta öyle bir oturttum ki, çaktım kararları...SAYENİZDE..
En yakınlarımın şaşkınlıkla, "Ne oldu değiştin" diye sorduklarında, "sitedeki arkadaşlarımın fikirleri, yorumları hayatımın dönüm noktası oldu, desem inanır mısınız bana?"...Dedim
İşte o arkadaşlarımı da alır giderdim. Tatillere, gezilere. Yurt içi veya yurt dışında yaşayan site arkadaşlarımı da...İsterlerse..
HAYAL KURMAK, ARZU ETMEKSE ŞAYET ..Hep beraber ..Düşünmek bile güzel.
Gittiğimiz yerlerde araba kiralar, karış karış gezerdik. Ben müze gezmeyi sevmem. İçerilerde uzun uzadıya kalamam. Giren girsin ben dışarıda beklerim. Yakınlarda bir kafe de, kahve ile sigaramı Tüttürür, baş ucu defterime notlar düşerdim...
Hayalimi soran arkadaşıma anlatıyorum..."Hayalinin içinde bana yer yok mu" diyor...HAYAL İŞTE...
Sizinle hep beraber, hayal bile olsa gezi güzel olurdu...Uzuuun bir seyahat
Siz bilmeden bana o kadar güzellikler armağan ettiniz ki
Benden size, hayallerin gerçek olması dileği ile kucak dolusu sevgiler..
Hayırlı Kandiller diliyorum...Herşey ama herşey gönlümüzce olsun inşallah:1hug:a.s.
Galiba böyle harika hayalin gerçekleşmesine ihtiyacımız var kk dostum. Hayalde olsa birlikte olma düşüncesi ne kadar güzel. Düşünsene neler yapılmazki zamanın nasıl geçtiğini anlayamayız bile birlikteyken.:)) Umarım birgün mutlaka birlikte olacağız.( kk dostalarıyla)
AYIKLA PİRİNCİN TAŞINI
Gençken, arkadaşlarımızı dost sanarken, hızla yürüyen yıllar da, pirinci taşlarından ayıklar gibi atıyorsunuz hayatınızdan tek tek olmadı, bir daha kontrol ediyorsunuz.Evet gençken anlayamadığımız, bize ne kadar zarar verdiklerini fark edemediklerimiz..
Onlar için ikaz da etseler tınmadığımız,omuz silktiğimiz..Yıllarda...
Bakıyoruz evlenmiş, çoluk çocuk sahibi olmuşuz yeni yeni bir çok arkadaş daha
Her şeyi paylaşabileceğimizi sandığımız, hayatımızın içine giriveriyorlar. Sanıyoruz ki dostumuz, sıkıntımızı alıp rahatlatacaklar. Sanıyoruz ki sadece onlarda kalacak sırlarınız...
En çok Kaynana, Elti, Görümce anlatılırdı ya...Bilmeden hâla anlatırdık. Anlatılanlar dolaşırken etrafta, nereden duyulmuş bu laflar diye şaşar, toz kondurmazdık. Zaman geçtikçe, canımız yandıkça, yoklarsa zor zamanlarda yanımızda, anlardık kim dost kim değil.
Başlarız ayıklamaya dost sandığımız aslında arkadaşlarımızı...Sanırım uzun sürerdi...
Geç fark ettim gözlük takma zamanı gelmiş...Takınca gördüm. İrili ufaklı bir sürü taş, geç bile kalmışım..Ayıklamak için.
Öyleleri vardı ki aralarında yıllarca, bıkmadan birbirimize çiçeklere baktığımız gibi suladığımız,otlarını temizlediğimiz, bir yaprağına bile kıyamadığımız, iyi ve kötü günde koklaşıp ağlaştığımız...Gözlük bile takmaya gerek olmayan...Onlar kaldı..
Artık lüzumsuz sırtımızda taşımaya değmeyen arkadaşa ne gerek var...Az olsun ama öz olsun.
Ayıkla pirincin taşını gitsin...dedim. Ayıkladım gittiler...
Yeşilimin duyguları
:a015:evet yeşilim ben arkadaşımda bi helalık alsaydım ama bi türlü alamadımmmm dilim varmadııı ölümü kondurmadım ona:çok üzgünüm:Yitirdiklerimizin ardından acılara katlanmak kolay olmuyor ama hayat akışına devam ediyor.
Yeni vefat haberleri, hasta haberleri.....
Doğum, evlilik haberleri...Üzülürken içimizin sevinçle dolduğu güzellikler olmasa çekilmezdi yaşam.
Yitirmek korkusu en acısıyken, boş şeylere üzülmeyi, küsmeyi adet edinmişiz. “Vah! Vah! Vah!” Diye.... Sanki çözümü yokmuşçasına....
Sonraları anlıyoruz ama geç kalmış oluyoruz.
Tartışmalar yerine uzlaşmak varken, yok sen haklısın, ben haklıyım ortada kalan sorunlar büyüyor.
Talihsiz sarf edilen sözcükler unutulmuyor. Haydi kin dolu günlere merhaba
Dün yitirdiğimiz bir arkadaşımızın ardından ağlayan, diğer arkadaşımız “ Beni affedemeden göçtü” sözü ve dinmeyen göz yaşlarını görünce ”Son pişmanlığın fayda etmediğini” Bir kez daha hatırladım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?