Merhaba Bayanlar,
Lütfen sıkılmayın okuyun.
Şimdi ben 7 aylık evliyim. Kocamla aynı işyerinde çalışıyorduk, benim müdürümdü.
Bana aşık olmuş ve 8 ay içinde tutmuş ters davranıyor, sürekli birşeyler söylüyor ve sürekli tartışıyorduk iş ilişkisinde, meğerse içimde birşeyler varmış doluymuş bana.
Neyse en son ben buna sinirlendim, işten istifa edeceğim sırada patladı ben sana aşığım, çok çok aşığım falan:/ Ben ona karşı hiçbirşey hissetmediğimi söyledim ama o pes etmedi, en yakınlarımla bile konuşmuş, bir şans verirse kendimi sevdireceğim çok mutlu edeceğim falan diye.
Neyse ben sevmeden kabul ettim, dedim bu zamana kadar severek başladım da ne oldu, gittiler ya da gittim bitti dedim, şans verdim başladı flört dönemimiz, açık söyleyeyim sevmediğimi çok hissettiriyordum, o da bunu anlıyor ve daha çok çabalıyordu onu seveyim diye.
Çok sabırlı davrandı, çok sevdi, bunu çok çok hissettirdi, çok değer verdiğini hissettiriyordu, birgün büyük bir tartışma oldu ben ayrıldım, o günde kardeşimde kalıyorum, kapıda bekliyor, arıyor açmıyorum, istemiyorum ama, net bitti bende.
Kardeşimi arıyor son bir kez konuşalım falan, neyse en son yüzüne de söyleyeyim tekrar diye zorla indirdi kardeşim beni, arabada konuşuyoruz, şu an 29 yaşında.
15-21 yaşları arasında sevgilisi olmuş 5-6 yıl sürmüş ama askeriyede okuduğundan sürekli görüşme olmuyormuş, yine de ilişkisi 6 yıl sürmüş, 6 yıl sürmesine rağmen hayatında ilk kez bana aşık olmuş, kimseyi sevmedim sen bana hissettirdin herşeyi, o kızı bile seni sevdiğim kadar sevemedim, sen karşıma çıkınca anladım ben hiç sevmediğimi, aşık olmadığımı dedi ve erkek adam ağlamaz ama o sert duruşlu adam karşımda ağladı.
O kadar hakaret, ağır konuşmama rağmen hala yalvarmaya devam etti yeniden başladık sonra evet dediği oldu ve bende sevdim kocamı evlendik.
Beni çok sevdiğinden o kadar Emin'im ki ne olursa olsun hep yanındayım, seni asla bırakmam, sen bıraksanda vazgeçmem falan derdi ki yeni evli olmamıza rağmen eşim askeriye geçmişi olduğu için biraz sinirli, sinirlenince fazla tepki gösteriyor, bende sinirli, gururlu, dediğim dedik biriyim ve kavgalar büyüyor.
Birkaç kez boşanalım bile dedim, çok basit gibi hemen vazgeçebildim evlilikten ama her defasında eşim tuttu beni ama fazla tepki gösterip bağırınca dayanamıyorum, en son tartışmamızda çok bağırmalı çağırmalı bir tartışmaydı, bana ağır bir keline kullandı, sinir anında çıkmış ağzından, öyle denemek istememiş sözde, neyse o gece bir şekilde yine aynı yatakta uyuduk, sabah kalktım kahvaltı hazırlıyorum özür maksatlı geldi sarıldı öptü, benim suratım asık yine, konuşmuyorum bakmıyorum, öyle ruhsuz kahvaltı yaparken neyin var Canan dedi bana, bende neyim mi var dedim, birde soruyor musun dedim, ben öyle söylemek istemedim derken ne oldu yine beni bırakmayı mı düşünüyorsun, hiç konuşmayacak mısın benle dedi, kardeşlerim gelene kadar konuşmayacağım ondan sonrasını da bilmiyorum, boşanmak istiyorum dedim ve ilk defa emin misin dedi, saçmalama demedi.
Bak emin misin, istemiyor musun beni dedi, evet dedim ama çok kırılmıştım, sonra git bakanlarla konuş dedim, birşey diyor musun diye sordu, git dedim ve gitti ben çok şairdim, bu sefer kalmadı yanımda, ikna etmeye çalışmadı, sadece emin misin dedi.
Neyse giderken çok beklemiş gitme geri dön dememi, gurur var bende aramadım çıktım tek başıma birşeyler içtim Taksim'de. Akşam 22:00 gibi babasıyla konuşmuş, babası yazdı kızım iyi düşünün, neredesin dedi söyledim, ne yapıyorsun kızım tek başına oralarda dedi, yerimi kocama söyledi, istemedim ama geldi aldı beni zorla, eve gittik konuşalım mı dedi, tamam dedim, ben barışacağız diye düşünürken ilk sorusu ilk soru hala boşanmak mı istiyorsun oldu, istemiyordum aslında ama evet dedim, o da bende dedi, böyle olmuyor dedi, tamam dedim, eşyaları en yapacağız, şöyle yaparız, böyle yaparız deyince bende ne çabuk eşyalara geldin diye açtım ağzımı, ayıp sana eşya mı düşünüyorsun da, epey hakaretler oldu derken bana o sinirle "sen bana eski kız arkadaşımın cezasısın" dedi, madem cezaydım niye evlendin deyince ben seni istedim, benim olmanı istedim, sevdim ve istedim Canan hala anlamadın mı bunu dedi ama bu cezamın lafı çok kırdı beni, babalar geldi konuştuk barıştık, gayet iyiyiz maşallah ama o kelime aklıma geldikçe kendimi kötü hissediyorum, abartıyor muyum acaba bilmiyorum.
Ben onun canını acıttım, o da benimkini acıtmak için mi dedi, niye dedi anlamadım, eski kız arkadaşı alışkanlıkmış bunda, hayatta en çok beni sevmiş sevmese zaten katlanmaz mıydı bana?
Bilmiyorum ama o kelimeye çok takılı kaldım ve sürekli tartışmacı, herşeyi kafasında kuran, takıntılı bir kadın olmamak içinde tekrardan sormuyorum bu kelimeyi ona.
Nasıl çıkaracağım eski ağır kelimeleri aklımdan?
Lütfen sıkılmayın okuyun.
Şimdi ben 7 aylık evliyim. Kocamla aynı işyerinde çalışıyorduk, benim müdürümdü.
Bana aşık olmuş ve 8 ay içinde tutmuş ters davranıyor, sürekli birşeyler söylüyor ve sürekli tartışıyorduk iş ilişkisinde, meğerse içimde birşeyler varmış doluymuş bana.
Neyse en son ben buna sinirlendim, işten istifa edeceğim sırada patladı ben sana aşığım, çok çok aşığım falan:/ Ben ona karşı hiçbirşey hissetmediğimi söyledim ama o pes etmedi, en yakınlarımla bile konuşmuş, bir şans verirse kendimi sevdireceğim çok mutlu edeceğim falan diye.
Neyse ben sevmeden kabul ettim, dedim bu zamana kadar severek başladım da ne oldu, gittiler ya da gittim bitti dedim, şans verdim başladı flört dönemimiz, açık söyleyeyim sevmediğimi çok hissettiriyordum, o da bunu anlıyor ve daha çok çabalıyordu onu seveyim diye.
Çok sabırlı davrandı, çok sevdi, bunu çok çok hissettirdi, çok değer verdiğini hissettiriyordu, birgün büyük bir tartışma oldu ben ayrıldım, o günde kardeşimde kalıyorum, kapıda bekliyor, arıyor açmıyorum, istemiyorum ama, net bitti bende.
Kardeşimi arıyor son bir kez konuşalım falan, neyse en son yüzüne de söyleyeyim tekrar diye zorla indirdi kardeşim beni, arabada konuşuyoruz, şu an 29 yaşında.
15-21 yaşları arasında sevgilisi olmuş 5-6 yıl sürmüş ama askeriyede okuduğundan sürekli görüşme olmuyormuş, yine de ilişkisi 6 yıl sürmüş, 6 yıl sürmesine rağmen hayatında ilk kez bana aşık olmuş, kimseyi sevmedim sen bana hissettirdin herşeyi, o kızı bile seni sevdiğim kadar sevemedim, sen karşıma çıkınca anladım ben hiç sevmediğimi, aşık olmadığımı dedi ve erkek adam ağlamaz ama o sert duruşlu adam karşımda ağladı.
O kadar hakaret, ağır konuşmama rağmen hala yalvarmaya devam etti yeniden başladık sonra evet dediği oldu ve bende sevdim kocamı evlendik.
Beni çok sevdiğinden o kadar Emin'im ki ne olursa olsun hep yanındayım, seni asla bırakmam, sen bıraksanda vazgeçmem falan derdi ki yeni evli olmamıza rağmen eşim askeriye geçmişi olduğu için biraz sinirli, sinirlenince fazla tepki gösteriyor, bende sinirli, gururlu, dediğim dedik biriyim ve kavgalar büyüyor.
Birkaç kez boşanalım bile dedim, çok basit gibi hemen vazgeçebildim evlilikten ama her defasında eşim tuttu beni ama fazla tepki gösterip bağırınca dayanamıyorum, en son tartışmamızda çok bağırmalı çağırmalı bir tartışmaydı, bana ağır bir keline kullandı, sinir anında çıkmış ağzından, öyle denemek istememiş sözde, neyse o gece bir şekilde yine aynı yatakta uyuduk, sabah kalktım kahvaltı hazırlıyorum özür maksatlı geldi sarıldı öptü, benim suratım asık yine, konuşmuyorum bakmıyorum, öyle ruhsuz kahvaltı yaparken neyin var Canan dedi bana, bende neyim mi var dedim, birde soruyor musun dedim, ben öyle söylemek istemedim derken ne oldu yine beni bırakmayı mı düşünüyorsun, hiç konuşmayacak mısın benle dedi, kardeşlerim gelene kadar konuşmayacağım ondan sonrasını da bilmiyorum, boşanmak istiyorum dedim ve ilk defa emin misin dedi, saçmalama demedi.
Bak emin misin, istemiyor musun beni dedi, evet dedim ama çok kırılmıştım, sonra git bakanlarla konuş dedim, birşey diyor musun diye sordu, git dedim ve gitti ben çok şairdim, bu sefer kalmadı yanımda, ikna etmeye çalışmadı, sadece emin misin dedi.
Neyse giderken çok beklemiş gitme geri dön dememi, gurur var bende aramadım çıktım tek başıma birşeyler içtim Taksim'de. Akşam 22:00 gibi babasıyla konuşmuş, babası yazdı kızım iyi düşünün, neredesin dedi söyledim, ne yapıyorsun kızım tek başına oralarda dedi, yerimi kocama söyledi, istemedim ama geldi aldı beni zorla, eve gittik konuşalım mı dedi, tamam dedim, ben barışacağız diye düşünürken ilk sorusu ilk soru hala boşanmak mı istiyorsun oldu, istemiyordum aslında ama evet dedim, o da bende dedi, böyle olmuyor dedi, tamam dedim, eşyaları en yapacağız, şöyle yaparız, böyle yaparız deyince bende ne çabuk eşyalara geldin diye açtım ağzımı, ayıp sana eşya mı düşünüyorsun da, epey hakaretler oldu derken bana o sinirle "sen bana eski kız arkadaşımın cezasısın" dedi, madem cezaydım niye evlendin deyince ben seni istedim, benim olmanı istedim, sevdim ve istedim Canan hala anlamadın mı bunu dedi ama bu cezamın lafı çok kırdı beni, babalar geldi konuştuk barıştık, gayet iyiyiz maşallah ama o kelime aklıma geldikçe kendimi kötü hissediyorum, abartıyor muyum acaba bilmiyorum.
Ben onun canını acıttım, o da benimkini acıtmak için mi dedi, niye dedi anlamadım, eski kız arkadaşı alışkanlıkmış bunda, hayatta en çok beni sevmiş sevmese zaten katlanmaz mıydı bana?
Bilmiyorum ama o kelimeye çok takılı kaldım ve sürekli tartışmacı, herşeyi kafasında kuran, takıntılı bir kadın olmamak içinde tekrardan sormuyorum bu kelimeyi ona.
Nasıl çıkaracağım eski ağır kelimeleri aklımdan?
Son düzenleyen: Moderatör: