Kendimden örnek verecekolursam; 3 yıllık evliyim. İşten hemen hemen eş zamanlı dönüyoruz. Akşam yemeklerini genelde birlikte yaparız. Eşim yemek yapmayı çok sever, benden daha meraklıdır. Birlikte yemek yapmak çoğu zaman birbirimizi yesekte çok eğlenceli geçer, herşeye çok karışıyor mutfakta kaynana gibi aynı
Yemekten sonra hemen hemen her gece (çok yorgun değilsek) alırız çerezimizi, içeceğimizi birlikte seçtiğimiz bir filmi izleriz. Sonra mutfağa ineriz, güzel bir kahve yaparız onu içer fal bakmaya çalışırız. Mutfak muhabbeti yaparız, günümüzü anlatırız. Bazen yatmadan önce ikimize ait bir kitabı okuruz. Birkaç sayfasını o sesli olur, birkaç sayfasını ben. (Ama bunu genelde haftasonu akşamlarında yapıyoruz) . Bu rutinden sıkıldığımızda dışarı çıkarız. Ya birine gideriz, ya bir yere gideriz. Haftaiçi, haftasonu geldiğinde ne yapacağımızın planını kurarız. Absürt gelebilir belki ama; bazı geceler yakarım tütsüyü, açarım internetten dinlendirici bir müzik, ütüyle ısıtırım havlularımı, aromatik masaj yağlarımla birbirimize masajlar yaparak, masajcılık oynarız
Zaten iki kedimiz var onlarla istesek de sıkılamayız. Ha birde eşimin bir internet oyunu var; o oynar ben onu izlemeye bayılırım. Birlikte her dakikamızı o kadar değerli görüyorum ki. Uyumak bile istemiyorum, uyumak zaman kaybı gibi geliyor bana. Ne bileyim bu tip şeylerle her gününüzü değerlendirin, monotonluğa kurban gitmeyin. Eşim için şafak sayıyorum bu arada. Anlatırken yine özledim bak şimdi oldu mu yav..