- 7 Haziran 2018
- 8.062
- 21.007
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Fırında tepsi yemeği yaptım kıymalı patatesli falan ama sorun bu değil işte onu yaparken bir çok şeyi düşünüyorum o yüzden zaman uzuyor akşam oluyor
Haftada bir evi süpür, sil, toz al, banyo temizle, balkon yıka, mutfak tezgahı, davlumbaz, ocak cifle. Ve yine haftada 1 ütü yap zaten 2 kişinin ütüsü bir haftada en fazla 1 saat sürer. Her ay camlarını silersin bir de buna bir detaylı temizlik eklersin koltuk silmek dolap içi temizliği gibi. Haftalık saydığım işler 1 gün sürer tek bir gününü ayırırsın diğer 6 gün sadece yemek yapmak kalır. Yemeği de iki günlük yaparsan daha az yorulursun çünkü hergün yemek yapacak olmak ne yapacağını düşünmek zor. Dediğim gibi temizliği 1 güne sığdır ve kendine vakit ayır.Selamlar 2 aylık evliyim yardımınıza çook ihtiyacım var. Bir türlü düzene oturtamadım ev işlerini temizlik yapacağım zaman çok düşünüyorum neyi nasıl ne zaman yapsam, nereden başlasam, hangi günler yapsam... ilk başlarda hiçbir şey bilmemenin verdiği korkuyla başladım, çoğu şeyi araştırarak soruşturarak öğrendikten sonra kendime plan program yapmaya çalıştım. Ama olmuyoor ! Araya bir şeyler girince, dışarı çıkınca vs plan bozulunca kafam çok karışıyor. Bunları şimdi yapmazsam ne zaman yapacağım diyorum günlük rutin işleri her zaman yaparken öyle alışacağım sonra kapıları, camları, buzdolabı içi, fırın davlumbazı falan unutacakmışım gibi geliyor korkuyorum. Planı bozup bozup yenisini yapıyorum. Misal banyoyu temizleyeceğim lavaboyu temizledim, klozete çamaşır suyu döktüm üstünüde şimdi mi temizlesem yoksa başka bir gün mü ee şimdi temizlemesem başka gün ne zamann ? diğer günler işim olmayacak mı sanki diyorum. Bir işi yaparken diğerini düşünüyorum sanki tek bir işe yoğunlaşırsam diğerlerini unutacağım gibi geliyor. Böyle böyle kafam karışıyor. Evlenmeden önce pek ev işi yapmadım sadece yemek yapardım sevdiğim için yeni yeni şeyler denerdim. Eşim çok seçici bir insan kolay beğenmiyor her şeyi. İlk zamanlar bu yüzden çok kavga ettik sanırım hevesim kırıldı zaten kendimi alıştırmaya çalışıyordum bide onun anlayışsızlığı beni daha da kötü yaptı bildiğim şeyide yapamamaya başladım. Ondan manevi olarak destek, motivasyon bekliyorum o tam tersi... Evlenmeden öncede sorunlar yaşamıştık benim kafamda biraz soru işareti vardı malesef neyse konum şimdi bu değil... Çok araştırdım, sordum ne nasıl yapılır diye, öğrendim aslında çoğu şeyi fakat uygulama kısmına gelince elim ayağıma dolaşıyor yanlış yapma korkusu, yetiştirememe korkusu (birini yapsam, diğeri kalacak gibi), eşimin beğenmemesi korkusu, misafir korkusu... kendime güvenim sıfıra iniyor resmen. kafam o kadar dolu ve karışık ki. beş dakika otursam zamanımı boşa harcıyorum gibi geliyor kalkıp bir şeyler yapmam gerek gibi hissediyorum ama olmuyor iştee ( günlük yapılacaklar haftalık yapılacaklar hepsi birbirine giriyor. Mesela bugün temizlik günüm ama yemek bittiği için yemek yaptım sabahtandır uğraştım temizlik kaldı üzülüyorum. Üstelik eşim beğenir mi beğenmez mi diye düşüne düşüne yaptım kesin bir kusur buluyor. Yardımınıza ihtiyacım var kızlar ne olur akıl verin bana çok üzülüyorum böyle giderse hiçbir şey yapamayacağım siz nasıl yapıyorsunuz ? Umarım kendimi iyi ifade edebilmişimdir kafam çok dolu kusura bakmayın
Psikolojik olarak desteğe ihtiyacınız var.
Yazık ya bu ne stres ?Selamlar 2 aylık evliyim yardımınıza çook ihtiyacım var. Bir türlü düzene oturtamadım ev işlerini temizlik yapacağım zaman çok düşünüyorum neyi nasıl ne zaman yapsam, nereden başlasam, hangi günler yapsam... ilk başlarda hiçbir şey bilmemenin verdiği korkuyla başladım, çoğu şeyi araştırarak soruşturarak öğrendikten sonra kendime plan program yapmaya çalıştım. Ama olmuyoor ! Araya bir şeyler girince, dışarı çıkınca vs plan bozulunca kafam çok karışıyor. Bunları şimdi yapmazsam ne zaman yapacağım diyorum günlük rutin işleri her zaman yaparken öyle alışacağım sonra kapıları, camları, buzdolabı içi, fırın davlumbazı falan unutacakmışım gibi geliyor korkuyorum. Planı bozup bozup yenisini yapıyorum. Misal banyoyu temizleyeceğim lavaboyu temizledim, klozete çamaşır suyu döktüm üstünüde şimdi mi temizlesem yoksa başka bir gün mü ee şimdi temizlemesem başka gün ne zamann ? diğer günler işim olmayacak mı sanki diyorum. Bir işi yaparken diğerini düşünüyorum sanki tek bir işe yoğunlaşırsam diğerlerini unutacağım gibi geliyor. Böyle böyle kafam karışıyor. Evlenmeden önce pek ev işi yapmadım sadece yemek yapardım sevdiğim için yeni yeni şeyler denerdim. Eşim çok seçici bir insan kolay beğenmiyor her şeyi. İlk zamanlar bu yüzden çok kavga ettik sanırım hevesim kırıldı zaten kendimi alıştırmaya çalışıyordum bide onun anlayışsızlığı beni daha da kötü yaptı bildiğim şeyide yapamamaya başladım. Ondan manevi olarak destek, motivasyon bekliyorum o tam tersi... Evlenmeden öncede sorunlar yaşamıştık benim kafamda biraz soru işareti vardı malesef neyse konum şimdi bu değil... Çok araştırdım, sordum ne nasıl yapılır diye, öğrendim aslında çoğu şeyi fakat uygulama kısmına gelince elim ayağıma dolaşıyor yanlış yapma korkusu, yetiştirememe korkusu (birini yapsam, diğeri kalacak gibi), eşimin beğenmemesi korkusu, misafir korkusu... kendime güvenim sıfıra iniyor resmen. kafam o kadar dolu ve karışık ki. beş dakika otursam zamanımı boşa harcıyorum gibi geliyor kalkıp bir şeyler yapmam gerek gibi hissediyorum ama olmuyor iştee ( günlük yapılacaklar haftalık yapılacaklar hepsi birbirine giriyor. Mesela bugün temizlik günüm ama yemek bittiği için yemek yaptım sabahtandır uğraştım temizlik kaldı üzülüyorum. Üstelik eşim beğenir mi beğenmez mi diye düşüne düşüne yaptım kesin bir kusur buluyor. Yardımınıza ihtiyacım var kızlar ne olur akıl verin bana çok üzülüyorum böyle giderse hiçbir şey yapamayacağım siz nasıl yapıyorsunuz ? Umarım kendimi iyi ifade edebilmişimdir kafam çok dolu kusura bakmayın
He valla ohhh sefam olsun kız atarım giderAynen canım ugrasilmaz o zaman at gitsin senden kiymetli mi
Şöyle izah edeyim.Bu sitede de herkes psikolojik destek almalı zaten nası bişeyse
Gel beni tanı sonra bana teşhis koy bacım Psikolog DOKTORLAR bile hastalarını bilmem kaç seans çağırıyor sen 2 cümleden hemen anladın canım
Şöyle izah edeyim.
Birine psikolojik desteğe ihtiyacınız var demek o insana hakaret veya kişiliğine saldırı değildir.
Bedenimiz hastalandığında nasıl doktora, eczacıya başvuruyorsak ruhsal dengemiz bozulduğunda da psikoloğa/psikolojik danışmana/psikiyatriste başvurmak doğal hatta gereklidir.
İkincisi ben size teşhis koymadım.
Teşhis olarak adlandırabilmek için örneğin;
-sizin depresyonda olduğunuzu düşünüyorum,
-sizde obsesif kombulsif bozukluk var
Vb şeklinde yorum yapmış olmam lazımdı.
Benim uzmanlık alanım Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık.
Bununla birlikte danışanın sorunu hakkında bir karara varmak için en az 3. Tercihen 4.seansı beklerim.
Ben de alanında uzman bir hocamdan ihtiyaç duyduğumda psikolojik danışmanlık-destek aldım/alıyorum.
Bundan gocunmadığım gibi tersine bu desteğin beni hem özel hayatımda hem de iş yaşamında çok geliştirdiğini düşünüyorum.
Alanda yapılan çalışmalar tüm dünyada ruh sağlığı ile ilgili rahatsızlıkların artışa geçtiğini gösteriyor.
Kişisel olarak ben de özellikle metropollerde yaşayan bizlerin büyük bir bölümünün psikolojik desteğe ihtiyacımız olduğunu düşünüyorum.
Temizlik konusunda takıntıları olan çok kişiyle tanıştım, bazılarıyla danışman olarak çalıştım.
Temizlik konusuna takılmak, sürekli bunu düşünmek, yapılan temizliği yeterli görmemek ve beğenmemek, tüm boş vakitlerini temizlik yaparak geçirmek vb davranışlar kişinin iç dünyasında çözemediği başka sorunları olduğunu gösterir.
Birlikte çalıştığım öğretmen arkadaşlarımdan biri de benzeri durumda.
3 yaşında bir kızı olmasına rağmen her akşam 18:00'de okuldaki mesaisini tamamlayıp evine gittikten sonra tüm evi süpürüp sildiğini,
her hafta sonu detaylı temizlik yaptığını öğrenince endişelendim ve onu da destek almaya yönlendirdim.
Uzun uzun yazıp başınızı şişirdim.
Sizin mesajınıza da tamamen iyi niyetle bir farkındalık oluşturmaya yönelik olarak cevap yazmıştım.
Açıklama yapmadan tek cümle yazınca kendimi tam olarak ifade edememişim.
Amacım sizi üzüp incitmek değildi,
özür diliyorum.
Yazik ya birine ver ihtiyaci olan. Atmaaaa sakinHe valla ohhh sefam olsun kız atarım gider
Annem de atmayı cok sever bazen dıyo kı sen bıyere cıktıgında atasım gelıyo su halını
Atsında yenısını alsın ben atmıcaktım yaa naptın diye ajitasyon da yaparım ooohh gelsın yenı halı