Sanırım evlatlarının evine hevesleri var. Olur o kadar. Anlayışlı olmak gerekiyor.
Çünkü senin annen baban da gelmek isteyecek. Eşinden anlayış beklemez misin?
Hepimiz bekleriz.
Ama kalma konusunda isteksizsen bunu belli etmeni öneririm. Evleri uzak sayılmaz. Özel araçları varsa kolaylıkla gidebilirler evlerine.
Benim annem alt sokakta oturuyor. Bazen gidip orda kalıyorum 5 gün
ama benim durumumda bundan rahatsız olan kimse yok. Bu sebeple sorun olmuyor.
Yemek yapmayı bilmiyorum, beceremiyorum vs gibi şeyler de bana abartı geliyor. Elbette tecrübe önemli ama bazı yemekleri herkes yapabilir.
Mesela güveç... ya da et sote. Herkes yapabilir .
Herkesin yapabileceği kolay yemekler seç.
Su böreği yapamam dersen anlarım. Ki kimse de senden su böreği beklemez. Ama bi güveçi de yapamam dememek gerekiyor.
Mesela ben kendimden küçük kuzenimden pilavın ayarını öğrendim. Lapa oluyordu benimkiler. Ona sordum çünkü güzel pilav yapıyordu.
Annemden yengemden kv den .. herkesten sorup öğrenmeye bak.
Öğrenmek isteyene herkes seve seve yardımcı olur.
Bir diğer mesele. Sen tek değilsin. Eşin var. Bu eve bir misafir gelecekse yemekleri ben yaparım. Ama temizlik ve alışveriş eşimdedir.
Söylememe gerek bile yoktur. Sabah erkenden kalkıp yapar.
Ben kalkınca yemek yaparım sadece .
Bu şekilde is bölümü olsun aranızda. En baştan ona sorumlu hissettirmek gerekiyor.
Sorumlu hissetmezse iş daima sana yapışmış olur.
Ben hiç-bir zaman bi evi süpürme ya da silme konsunda sorumlu hissetmem. Eşim de banyonun temizliğini, mutfağı ya da yemeği düşünmez. Kimse kimseye müdahale etmez.
Yapamadığımız zamanlarda da birbirimize anlayış gösteririz.
Bu dengeyi şimdiden kur.
Misafir eşinin tarafından geliyor zaten. Bi zahmet o da bunalsın azıcık.