Merhaba canlar. Ben 28 yaşında bekar bir kadınım. Abim 32 yaşında ve 3.5 yıllık evli. Açıkçası abimin evliliği beni bu konuya karşı aşırı derecede korkutuyor artık. Sizin de yorumunuzu merak ettiğim için konuyu buraya taşımak istedim.
Abimle çoğu kız kardeş-abi kavgacı ilişkisinden ziyade çok iyi anlaşırız. onunla erkek arkadaşım dahil her konuyu paylaşır sırrımı anlatırım. O da aynı şekilde her derdini benle paylaşır. Özellikle evliliğiyle alakalı tek sırdaşıyım diyebilirim. Çünkü ayıbını huzursuzluğunu asla dışarıya anlatmaz belli etmez. Ama birine anlatmazsam içimde patlayacak dayanamıyorum Sevda diyor benimle dertleşiyor. Gerçi elimden pek bişey gelmiyor.
Abimle yengem severek evlendiler. bekarken de ara sıra kavgaları oluyordu hatta 1 kere ayrıldılar. Yengem hemşire yani çalışan bir kadın. Evlendikten sonra bir süre alışamadı bu hayata. kavgaları o zaman başladı. Bu arada yengem aslan burcu. Aşırı inatçı, sinirli ve gururlu bir insandır. Burnu düşse eğilip almaz. Ama varı yoku bilir. halden anlar. evine gideriz yedirip içirir çok iyi anlaşır bizimle. Derdi abimle. Abim ise namazında, sabırlı, alttan alan ve ev işlerinde yengeme yardımcı olan bir insan. 6.5 aylık bir de oğulları var. İlk etaplarda ev temizliğine vs çok karışmazdı ama yediğini içtiğini yıkar evde yemek bile yapar. Gezme konusunda yengemi istediği yere götürür ama evcimendir. Yengem ilk günden beri beklentilerini yükseltmeye başladı abim yaptıkça. Üstüne ekledi hep. Küstü mü de hayatta gelip özür dilemez gönül almaz. Abim yemin ediyor, 3.5 yıldır bir kere gelip ''hadi gel barışalım, küs kalmayalım gerek yok'' gibi şeyler söyleyerek bir kere sarılmışlığı yok. Hep abim gidiyormuş. Çoğu zaman artık konuşmak bile istemiyorum gerek yok böyle iyi hem kavga da etmiyoruz diyormuş küs kalmak için. Ara ara ayrı yatıyorlarmış. Mesela abim mevlid kandilinde sohbete gitmiş camiye, telefonu sessize almış. Yengemi de bize bırakmıştı yeğenimle. Aramış ulaşamamış. Suratı bi asıldı ben farketmiştim. Neyse abim geldi gittiler. YOlda beynini yemiş. Neden açmadın? Ya çocuğa bişey olsa. Kim götürecek? vs vs. sürekli fitne ve kavga. O tartışmadan sonra abimle 2 gün küsmüş olmayan bir şey için. Adam sohbete gittiğine de pişman olmuş. Abim yemek yapar, ev temizliğine yardım eder, eşine sadık bir insandır bildiğim kadarıyla, bakımlıdır sürekli güzel kokar. Hani pis bir erkek de değildir. Ama yengeme bir türlü yaranamadı. Çocuk olduktan sonra daha da beter olmuş. Biz anne babası boşanmış bir aile çocuklarıyız. Abim sırf o kaderi oğlu da yaşamasın diye boşanmıyor. Yoksa 100 kere boşanmıştım diyor. Zaten evlendikten sonra saçı sakalı bile beyazladı. Aile terapistine gittiler, yarım bırakmışlar yengem hamile kalınca. Evde sürekli ota boka kavga eden, her kavgada birkaç gün küsen geçimsiz bir kadın var ne yapıcam bilmiyorum diyor. Yengem zaten evlilikten umudunu kesmiş, konuşmak istemiyorum en azından kavga etmiyoruz zaten anlaşamıyoruz diyormuş sürekli. Sizce abim ne yapmalı?
