Yengem abime karşı ilgisiz ve sürekli kavga edip küsüyor

Ay aklıma geldi dediğiniz doğru bire bir yaşadığımız bir şeyi anlatayım. Çok sevdiğimiz bir nişanlı çift vardı arkadaşlarımız. Ev dizildi salonlar tutuldu gelinlie kadar alındı ancak düğüne 3 hafta kala ayrıldılar. Ne oldu diye ilk erkeğe sormak durumunda kaldık bir anda öğrenmiştik öyle şeyler anlattı ki, işte zor bir karakter anlaşamıyoruz çok kavga ediyoruz bu kadar sinirli birisi benim çocuklarıma annelik yapamaz vs vs. Sonrasında kız arkadaşımla konuştuğumda öğrendik ki çocuk onu aylardır aldatıyormuş ve başkasına aşıkmış. Kız bu durumu öğrenince düğün iptal olmuş. Tabi aldattığı kızla da iletişime geçmiş kız da tüm ss leri arama kayıtlarını atmış haberi yokmuş çocuğun nişanlı olduğundan.

Baktığında erkeğe inanırsan kız zor bir karakterdi ve adam dayanamayıp düğünü iptal etti, kıza sorarsan adam aylarcaaa aldatmış seviyorum derken bile yalanmış. O zamandan beri asla çocukla görüşmüyoruz ve biz de tek taraflı dinlemeyiz konuları. Neyin altından ne çıkacağı hiç belli olmaz çünkü sadece tahmin yürütülür.
Aynen öyle çünkü kimse kendini kötülemez. Abiyi dinlediği gibi yengeyide dinlemesi lazım. Benimde yakın arkadaşım nişan attı 2 hafta kala hep karşı tarafı kötüledi ben bi yorumda bulunmadım bilemem çünkü karşı tarafıda bi dinlemek gerek her zaman
 
Denk gelsen bir kaşık suda boğacaksın galiba?!! Ben yengemi abimden çok seviyorum. Algıda sorun yaşıyorsun galiba. Yengemle alakalı en ufak kötü bir şey söylemedim. söylersem hakkını yerim. Ama abimle anlaşamıyorlar. derdi abimle demek ki. Abimi anlatıyorum doğru eleştirin diye onda da öve öve bitiremedin diyorsun. Ne kadar erkek düşmanı feminist bir yapıdasınız? Yazık
Bence yengen abini artık sevmiyor olabilir ya da zaman içinde aradığı erkek olmadığını fark etmiştir. Herkes lohusalık, işe dönme vs falan demiş ama muhtemelen çocuktan önce de değişen bişey yoktur.
 
Ben sevmiyorum abiniz karakterdeki erkekleri alacak karısını oturacak konuşacak olmadimi güzellikle boşanacak ikiside.Bir şekilde birbirlerini anlarlar iki taraflı duzelirlerse devam edecekler.Severken evlenirken sizemi sormuş ilerde kocanızin ablasida burda konu açar mesela sizle ilgili onada bunları yazarım siz bilirkişi değilsiniz niyetiniz ne olursa olsun karışmayın madem çocuğu büyütüp bosansinlar.Ben olsam anlatamadigim insanla evliliği sürdürmem sonra insan o duyguları o anlaşma halini o uyumu başka insanla yakalıyor işin içine aldatma gitebiliyor bunun sonu bu.Oturup konuşup ayrılıp anne baba kalsınlar birşeyi kopana kadar mecburi yürütmenin sevgisiz saygısız bitmiş evliliği çocuğa yükleyip yaşamanın manası yok insan aptal değilse iki taraflı da .Zorla aile olunmaz zorla mutlu olunmaz sevmediğin insanla su içilmez
 
Yuvasını kurtarmaya çalışıyor. yıkılmasın diye sabrediyor. Ama anlatamıyorsun insanlara
Size kalmamış. Ben de görümceyim. Benim yengem de aslan burcu. Diktir. İnadı vardır. Kafasını koyduğunu yapar. Ama iyidir. Hoştur. Anama,babam saygılıdır. Benle arası iyidir. Evinde , işinde gücünde. Evine bakar. Temizdir. Ailesi çok iyidir.
Eeee ne yapalım?? Yengem dik diye. Çok sosyal diye yada inat diye yengeme mi kızalim. Terazide iyilik ağır basiyorsa onu göreceksiniz.
Sizi hiç ama hiç ilgilendirmez. Tasası sizi almamış. İki yetişkin insan ne yapacağına karar verir.
 
Merhaba canlar. Ben 28 yaşında bekar bir kadınım. Abim 32 yaşında ve 3.5 yıllık evli. Açıkçası abimin evliliği beni bu konuya karşı aşırı derecede korkutuyor artık. Sizin de yorumunuzu merak ettiğim için konuyu buraya taşımak istedim.
Abimle çoğu kız kardeş-abi kavgacı ilişkisinden ziyade çok iyi anlaşırız. onunla erkek arkadaşım dahil her konuyu paylaşır sırrımı anlatırım. O da aynı şekilde her derdini benle paylaşır. Özellikle evliliğiyle alakalı tek sırdaşıyım diyebilirim. Çünkü ayıbını huzursuzluğunu asla dışarıya anlatmaz belli etmez. Ama birine anlatmazsam içimde patlayacak dayanamıyorum Sevda diyor benimle dertleşiyor. Gerçi elimden pek bişey gelmiyor.
Abimle yengem severek evlendiler. bekarken de ara sıra kavgaları oluyordu hatta 1 kere ayrıldılar. Yengem hemşire yani çalışan bir kadın. Evlendikten sonra bir süre alışamadı bu hayata. kavgaları o zaman başladı. Bu arada yengem aslan burcu. Aşırı inatçı, sinirli ve gururlu bir insandır. Burnu düşse eğilip almaz. Ama varı yoku bilir. halden anlar. evine gideriz yedirip içirir çok iyi anlaşır bizimle. Derdi abimle. Abim ise namazında, sabırlı, alttan alan ve ev işlerinde yengeme yardımcı olan bir insan. 6.5 aylık bir de oğulları var. İlk etaplarda ev temizliğine vs çok karışmazdı ama yediğini içtiğini yıkar evde yemek bile yapar. Gezme konusunda yengemi istediği yere götürür ama evcimendir. Yengem ilk günden beri beklentilerini yükseltmeye başladı abim yaptıkça. Üstüne ekledi hep. Küstü mü de hayatta gelip özür dilemez gönül almaz. Abim yemin ediyor, 3.5 yıldır bir kere gelip ''hadi gel barışalım, küs kalmayalım gerek yok'' gibi şeyler söyleyerek bir kere sarılmışlığı yok. Hep abim gidiyormuş. Çoğu zaman artık konuşmak bile istemiyorum gerek yok böyle iyi hem kavga da etmiyoruz diyormuş küs kalmak için. Ara ara ayrı yatıyorlarmış. Mesela abim mevlid kandilinde sohbete gitmiş camiye, telefonu sessize almış. Yengemi de bize bırakmıştı yeğenimle. Aramış ulaşamamış. Suratı bi asıldı ben farketmiştim. Neyse abim geldi gittiler. YOlda beynini yemiş. Neden açmadın? Ya çocuğa bişey olsa. Kim götürecek? vs vs. sürekli fitne ve kavga. O tartışmadan sonra abimle 2 gün küsmüş olmayan bir şey için. Adam sohbete gittiğine de pişman olmuş. Abim yemek yapar, ev temizliğine yardım eder, eşine sadık bir insandır bildiğim kadarıyla, bakımlıdır sürekli güzel kokar. Hani pis bir erkek de değildir. Ama yengeme bir türlü yaranamadı. Çocuk olduktan sonra daha da beter olmuş. Biz anne babası boşanmış bir aile çocuklarıyız. Abim sırf o kaderi oğlu da yaşamasın diye boşanmıyor. Yoksa 100 kere boşanmıştım diyor. Zaten evlendikten sonra saçı sakalı bile beyazladı. Aile terapistine gittiler, yarım bırakmışlar yengem hamile kalınca. Evde sürekli ota boka kavga eden, her kavgada birkaç gün küsen geçimsiz bir kadın var ne yapıcam bilmiyorum diyor. Yengem zaten evlilikten umudunu kesmiş, konuşmak istemiyorum en azından kavga etmiyoruz zaten anlaşamıyoruz diyormuş sürekli. Sizce abim ne yapmalı?
Farkında mısınız bütün konu hep “-mış… -miş…” Davulun sesi uzaktan hoş gelmiş, satır satır yazmışsınız 🥲 Get a life baby😀
 
Merhaba canlar. Ben 28 yaşında bekar bir kadınım. Abim 32 yaşında ve 3.5 yıllık evli. Açıkçası abimin evliliği beni bu konuya karşı aşırı derecede korkutuyor artık. Sizin de yorumunuzu merak ettiğim için konuyu buraya taşımak istedim.
Abimle çoğu kız kardeş-abi kavgacı ilişkisinden ziyade çok iyi anlaşırız. onunla erkek arkadaşım dahil her konuyu paylaşır sırrımı anlatırım. O da aynı şekilde her derdini benle paylaşır. Özellikle evliliğiyle alakalı tek sırdaşıyım diyebilirim. Çünkü ayıbını huzursuzluğunu asla dışarıya anlatmaz belli etmez. Ama birine anlatmazsam içimde patlayacak dayanamıyorum Sevda diyor benimle dertleşiyor. Gerçi elimden pek bişey gelmiyor.
Abimle yengem severek evlendiler. bekarken de ara sıra kavgaları oluyordu hatta 1 kere ayrıldılar. Yengem hemşire yani çalışan bir kadın. Evlendikten sonra bir süre alışamadı bu hayata. kavgaları o zaman başladı. Bu arada yengem aslan burcu. Aşırı inatçı, sinirli ve gururlu bir insandır. Burnu düşse eğilip almaz. Ama varı yoku bilir. halden anlar. evine gideriz yedirip içirir çok iyi anlaşır bizimle. Derdi abimle. Abim ise namazında, sabırlı, alttan alan ve ev işlerinde yengeme yardımcı olan bir insan. 6.5 aylık bir de oğulları var. İlk etaplarda ev temizliğine vs çok karışmazdı ama yediğini içtiğini yıkar evde yemek bile yapar. Gezme konusunda yengemi istediği yere götürür ama evcimendir. Yengem ilk günden beri beklentilerini yükseltmeye başladı abim yaptıkça. Üstüne ekledi hep. Küstü mü de hayatta gelip özür dilemez gönül almaz. Abim yemin ediyor, 3.5 yıldır bir kere gelip ''hadi gel barışalım, küs kalmayalım gerek yok'' gibi şeyler söyleyerek bir kere sarılmışlığı yok. Hep abim gidiyormuş. Çoğu zaman artık konuşmak bile istemiyorum gerek yok böyle iyi hem kavga da etmiyoruz diyormuş küs kalmak için. Ara ara ayrı yatıyorlarmış. Mesela abim mevlid kandilinde sohbete gitmiş camiye, telefonu sessize almış. Yengemi de bize bırakmıştı yeğenimle. Aramış ulaşamamış. Suratı bi asıldı ben farketmiştim. Neyse abim geldi gittiler. YOlda beynini yemiş. Neden açmadın? Ya çocuğa bişey olsa. Kim götürecek? vs vs. sürekli fitne ve kavga. O tartışmadan sonra abimle 2 gün küsmüş olmayan bir şey için. Adam sohbete gittiğine de pişman olmuş. Abim yemek yapar, ev temizliğine yardım eder, eşine sadık bir insandır bildiğim kadarıyla, bakımlıdır sürekli güzel kokar. Hani pis bir erkek de değildir. Ama yengeme bir türlü yaranamadı. Çocuk olduktan sonra daha da beter olmuş. Biz anne babası boşanmış bir aile çocuklarıyız. Abim sırf o kaderi oğlu da yaşamasın diye boşanmıyor. Yoksa 100 kere boşanmıştım diyor. Zaten evlendikten sonra saçı sakalı bile beyazladı. Aile terapistine gittiler, yarım bırakmışlar yengem hamile kalınca. Evde sürekli ota boka kavga eden, her kavgada birkaç gün küsen geçimsiz bir kadın var ne yapıcam bilmiyorum diyor. Yengem zaten evlilikten umudunu kesmiş, konuşmak istemiyorum en azından kavga etmiyoruz zaten anlaşamıyoruz diyormuş sürekli. Sizce abim ne yapmalı?

Size ne? Kendi hayatınıza bakın.
 
Öncelikle empati yapalım; siz evli olsaydınız ve eşiniz sizin evde yaşadığınız her sorunu kız kardeşine anlatsaydı ve kız kardeşi de buraya gelip konu açsaydı (yatak odasında ayrı yatma muhabbetine bile değinerek) Ne hissederdiniz? Eğer gerçekten araları düzelsin istiyorsanız yengenizle başbaşa çay kahve içerken "nasılsın? her şey yolunda mı?" diye bir sorun. Belki abinizin size yansıtmadığı ve hatalı olduğu noktalar vardır. (Sizin yazdıklarınızdan da abinizin hataları olduğu belli oluyor zaten) Sonuçta kimse yoğurdum ekşi demez. Yengeyi de iyice dinlemek lazım.
 
Siz bana öncelikle aynı zihniyettesiniz diyemezsiniz.Beni tanımıyorsunuz neyim nasıl insanım hiç bilmiyorsunuz.Bu yanlış.Yazarım size ne diye düşünürsünüz elbette o da sizin bakışınız seviyeniz derim.
İkinci olarak bu görümceye karışmayın vb diye başlayan cümleyi yazmanızda sıkıntı yok ki.O da bir uyarı.Bunu yapmaması gerektiğini fikriniz olarak yazmanız ne güzel işte.Bu faydalı olur.Takıldıklarım bunlar değil ki.Neden bu kadar alındınız
Alınmadım, şaşırdım...
 
Merhaba canlar. Ben 28 yaşında bekar bir kadınım. Abim 32 yaşında ve 3.5 yıllık evli. Açıkçası abimin evliliği beni bu konuya karşı aşırı derecede korkutuyor artık. Sizin de yorumunuzu merak ettiğim için konuyu buraya taşımak istedim.
Abimle çoğu kız kardeş-abi kavgacı ilişkisinden ziyade çok iyi anlaşırız. onunla erkek arkadaşım dahil her konuyu paylaşır sırrımı anlatırım. O da aynı şekilde her derdini benle paylaşır. Özellikle evliliğiyle alakalı tek sırdaşıyım diyebilirim. Çünkü ayıbını huzursuzluğunu asla dışarıya anlatmaz belli etmez. Ama birine anlatmazsam içimde patlayacak dayanamıyorum Sevda diyor benimle dertleşiyor. Gerçi elimden pek bişey gelmiyor.
Abimle yengem severek evlendiler. bekarken de ara sıra kavgaları oluyordu hatta 1 kere ayrıldılar. Yengem hemşire yani çalışan bir kadın. Evlendikten sonra bir süre alışamadı bu hayata. kavgaları o zaman başladı. Bu arada yengem aslan burcu. Aşırı inatçı, sinirli ve gururlu bir insandır. Burnu düşse eğilip almaz. Ama varı yoku bilir. halden anlar. evine gideriz yedirip içirir çok iyi anlaşır bizimle. Derdi abimle. Abim ise namazında, sabırlı, alttan alan ve ev işlerinde yengeme yardımcı olan bir insan. 6.5 aylık bir de oğulları var. İlk etaplarda ev temizliğine vs çok karışmazdı ama yediğini içtiğini yıkar evde yemek bile yapar. Gezme konusunda yengemi istediği yere götürür ama evcimendir. Yengem ilk günden beri beklentilerini yükseltmeye başladı abim yaptıkça. Üstüne ekledi hep. Küstü mü de hayatta gelip özür dilemez gönül almaz. Abim yemin ediyor, 3.5 yıldır bir kere gelip ''hadi gel barışalım, küs kalmayalım gerek yok'' gibi şeyler söyleyerek bir kere sarılmışlığı yok. Hep abim gidiyormuş. Çoğu zaman artık konuşmak bile istemiyorum gerek yok böyle iyi hem kavga da etmiyoruz diyormuş küs kalmak için. Ara ara ayrı yatıyorlarmış. Mesela abim mevlid kandilinde sohbete gitmiş camiye, telefonu sessize almış. Yengemi de bize bırakmıştı yeğenimle. Aramış ulaşamamış. Suratı bi asıldı ben farketmiştim. Neyse abim geldi gittiler. YOlda beynini yemiş. Neden açmadın? Ya çocuğa bişey olsa. Kim götürecek? vs vs. sürekli fitne ve kavga. O tartışmadan sonra abimle 2 gün küsmüş olmayan bir şey için. Adam sohbete gittiğine de pişman olmuş. Abim yemek yapar, ev temizliğine yardım eder, eşine sadık bir insandır bildiğim kadarıyla, bakımlıdır sürekli güzel kokar. Hani pis bir erkek de değildir. Ama yengeme bir türlü yaranamadı. Çocuk olduktan sonra daha da beter olmuş. Biz anne babası boşanmış bir aile çocuklarıyız. Abim sırf o kaderi oğlu da yaşamasın diye boşanmıyor. Yoksa 100 kere boşanmıştım diyor. Zaten evlendikten sonra saçı sakalı bile beyazladı. Aile terapistine gittiler, yarım bırakmışlar yengem hamile kalınca. Evde sürekli ota boka kavga eden, her kavgada birkaç gün küsen geçimsiz bir kadın var ne yapıcam bilmiyorum diyor. Yengem zaten evlilikten umudunu kesmiş, konuşmak istemiyorum en azından kavga etmiyoruz zaten anlaşamıyoruz diyormuş sürekli. Sizce abim ne yapmalı?
Bir de kadını dinlemek lazım....Bu işin kadını erkeği yok yengeniz karakterinde kim olursa olsun çekilmez, ayrılmak en doğrusu,bu dediklerinizi bir kadın gelse anlatsa eşim küsüyor ,her şeyde desteğim ama bunaltiyor yoruyor dese önce aile terapisti deriz olmuyorsa ayrıl deriz......
 
Merhaba canlar. Ben 28 yaşında bekar bir kadınım. Abim 32 yaşında ve 3.5 yıllık evli. Açıkçası abimin evliliği beni bu konuya karşı aşırı derecede korkutuyor artık. Sizin de yorumunuzu merak ettiğim için konuyu buraya taşımak istedim.
Abimle çoğu kız kardeş-abi kavgacı ilişkisinden ziyade çok iyi anlaşırız. onunla erkek arkadaşım dahil her konuyu paylaşır sırrımı anlatırım. O da aynı şekilde her derdini benle paylaşır. Özellikle evliliğiyle alakalı tek sırdaşıyım diyebilirim. Çünkü ayıbını huzursuzluğunu asla dışarıya anlatmaz belli etmez. Ama birine anlatmazsam içimde patlayacak dayanamıyorum Sevda diyor benimle dertleşiyor. Gerçi elimden pek bişey gelmiyor.
Abimle yengem severek evlendiler. bekarken de ara sıra kavgaları oluyordu hatta 1 kere ayrıldılar. Yengem hemşire yani çalışan bir kadın. Evlendikten sonra bir süre alışamadı bu hayata. kavgaları o zaman başladı. Bu arada yengem aslan burcu. Aşırı inatçı, sinirli ve gururlu bir insandır. Burnu düşse eğilip almaz. Ama varı yoku bilir. halden anlar. evine gideriz yedirip içirir çok iyi anlaşır bizimle. Derdi abimle. Abim ise namazında, sabırlı, alttan alan ve ev işlerinde yengeme yardımcı olan bir insan. 6.5 aylık bir de oğulları var. İlk etaplarda ev temizliğine vs çok karışmazdı ama yediğini içtiğini yıkar evde yemek bile yapar. Gezme konusunda yengemi istediği yere götürür ama evcimendir. Yengem ilk günden beri beklentilerini yükseltmeye başladı abim yaptıkça. Üstüne ekledi hep. Küstü mü de hayatta gelip özür dilemez gönül almaz. Abim yemin ediyor, 3.5 yıldır bir kere gelip ''hadi gel barışalım, küs kalmayalım gerek yok'' gibi şeyler söyleyerek bir kere sarılmışlığı yok. Hep abim gidiyormuş. Çoğu zaman artık konuşmak bile istemiyorum gerek yok böyle iyi hem kavga da etmiyoruz diyormuş küs kalmak için. Ara ara ayrı yatıyorlarmış. Mesela abim mevlid kandilinde sohbete gitmiş camiye, telefonu sessize almış. Yengemi de bize bırakmıştı yeğenimle. Aramış ulaşamamış. Suratı bi asıldı ben farketmiştim. Neyse abim geldi gittiler. YOlda beynini yemiş. Neden açmadın? Ya çocuğa bişey olsa. Kim götürecek? vs vs. sürekli fitne ve kavga. O tartışmadan sonra abimle 2 gün küsmüş olmayan bir şey için. Adam sohbete gittiğine de pişman olmuş. Abim yemek yapar, ev temizliğine yardım eder, eşine sadık bir insandır bildiğim kadarıyla, bakımlıdır sürekli güzel kokar. Hani pis bir erkek de değildir. Ama yengeme bir türlü yaranamadı. Çocuk olduktan sonra daha da beter olmuş. Biz anne babası boşanmış bir aile çocuklarıyız. Abim sırf o kaderi oğlu da yaşamasın diye boşanmıyor. Yoksa 100 kere boşanmıştım diyor. Zaten evlendikten sonra saçı sakalı bile beyazladı. Aile terapistine gittiler, yarım bırakmışlar yengem hamile kalınca. Evde sürekli ota boka kavga eden, her kavgada birkaç gün küsen geçimsiz bir kadın var ne yapıcam bilmiyorum diyor. Yengem zaten evlilikten umudunu kesmiş, konuşmak istemiyorum en azından kavga etmiyoruz zaten anlaşamıyoruz diyormuş sürekli. Sizce abim ne yapmalı?
Abinin agzı da maşallah fırıncının küreği :nazar: :KK70:
 
Namaz, sohbet, bunları yazmaktaki amacınız neydi? Hani eğer ağbinizin masumiyetini kanıtlamaya çalıştıysanız o durum hiç öyle değil. Yani biz onun öyle olmadığını biliyoruz. Masum bile olsa maneviyatı bizi bağlamaz. İyi insandır deyip geçebilirdiniz.

Yengeniz durup dururken delirmemiştir. Keşke burada olsa da konu açsa. Bence kadın ağbinizden soğumuş. Çocuk için değil, düzelir umuduyla boşanmıyor. Geri çeksin kendini biraz nedir öyle her şeyin içinde ağbiniz?
 
Denk gelsen bir kaşık suda boğacaksın galiba?!! Ben yengemi abimden çok seviyorum. Algıda sorun yaşıyorsun galiba. Yengemle alakalı en ufak kötü bir şey söylemedim. söylersem hakkını yerim. Ama abimle anlaşamıyorlar. derdi abimle demek ki. Abimi anlatıyorum doğru eleştirin diye onda da öve öve bitiremedin diyorsun. Ne kadar erkek düşmanı feminist bir yapıdasınız? Yazık
Abin boşamıyor iyi de olsa kötü de olsa eeee? Dış kapının dış mandalısın adam boşasa da sana ne
 
Size kalmamış. Ben de görümceyim. Benim yengem de aslan burcu. Diktir. İnadı vardır. Kafasını koyduğunu yapar. Ama iyidir. Hoştur. Anama,babam saygılıdır. Benle arası iyidir. Evinde , işinde gücünde. Evine bakar. Temizdir. Ailesi çok iyidir.
Eeee ne yapalım?? Yengem dik diye. Çok sosyal diye yada inat diye yengeme mi kızalim. Terazide iyilik ağır basiyorsa onu göreceksiniz.
Sizi hiç ama hiç ilgilendirmez. Tasası sizi almamış. İki yetişkin insan ne yapacağına karar verir.
Bir de nedense erkek kardeşler/abiler evlendikten sonra kıymete biniyor nedense 😂
 
Kendimden örnek vereyim yine,bakın bunu marifetmiş gibi ya da biz çok iyiymişiz izlenimi vermek için anlatmıyorum.Normali bu diye anlatıyorum.
Erkek kardeşim evleneceği dönem dayımın annemlerin apartmanında olan evi boşaldı ve o evi tutabileceğini söyledi dayım kardeşime.Aile apartmanı yani.
Ben kardeşimle konuşup,yeni evli olacaksınız bence çok yakın oturmak doğru değil dedim ve hatta eşinin annesine yakın olmalarının ileride eşi için daha iyi olacağını söyledim (bebek vs olunca) annem ve babam dünyanın en iyi insanları ama ailemiz çok kalabalık.Bu kalabalığın kardeşimi ve eşini yormasını istemedim.

Evlendiler,bir gün hepimiz otururken ablam haddini aştı bir laf kullandı kardeşime ve eşine.Orada yüzüm düştü,bir şey diyemedim ama ertesi günü arayıp,tabiri caizse haddini bildirdim.Herkes duracağı yeri bilmeli ve dedim ki
‘Allah korusun yarın bir gün kardeşimizin eşiyle sorun yaşarsan eğer,yanında olmam’
Bu çok küçük bir örnek ama o günden sonra ablam davranışlarına ve sözlerine dikkat etti.

Lütfen herkes duracağı yeri bilsin,görümce olmanız demek abinizin,yengenizin yatak odasına kadar bilme hakkını vermiyor size.
 
X