Böyle birine acınır onunla yarışılmazO kadar sinirlendim ki. Bizde önce çocuklar yemek yer üstelik boşver misafiri. Ayrıca sırf çocuğuna kalsın diye cenazede ayran kolileri saklayıp evine götüren, dürümü çantasına koyan insanlar gördü bu gözler. Az uyanık olun. Acırsanız acınacak hale gelirsiniz.
o zaman sende annene sesini çıkarcaksın cnmKv yapsa eşim kıyameti koparır. Aslında doğru söylemek gerekirse, o yapsa bu kadar zoruma gitmezdi.
Bu ne ya, aşevi mi işletiyor anneniz? Gerçi aşevinde de herkese yetecek yemek vardır. Anladığım kadarıyla 30 kişiden aşağısını kabul etmiyor anneniz. Peki o evin işini kim yapıyor sorması ayıp, misafir gelmeden önce ve gittikten sonra kim temizliyor o evi cidden merak ettim? O kadar adama yemek, pasta börek kim yapıyor? Anneniz kaç yaşında? Ben bi yemekli misafir alsam 3 gün hasta yatıyorum! Ayrıca istediği kadar arasın, istediği kadar ısrar kıyamet çağırsın niye gidiyorsunuz? Siz aç kalacaksınız, çocuklarınız aç kalacak, bunu bile bile niye gidiyorsunuz? Siz artık o evin kızı değilsiniz, koskoca evli barklı, iki çocuklu bir kadınsınız. Çocuk muamelesi yaptırmayın kendinize rica ederim.
Bu üslup bana doğru geldi aslinda. Söylesem mi bu sekilde acaba?? Kırmayayım dökmeyeyim diye hep kaçamak takıldım. O şekilde kurtardım bugüne kadar.
Anne evine 6 senede sadece 3 kez yemeğe gitmek bile tuhafken üstüne bir de aç dönüyorsun. Sen annene yeter demezsen annen hiç demeyecek haberin olsun.
Çok çok saçma bir konuyla karşınızdayım sevgili dostlar. Özet geçmeye çalışacağım. Annem misafiri cok seven bir insan. Evlenene kadar üzerime düşen herseyi yaptım. Akşam 6 gibi girdiğim mutfaktan gece 11 de çıkardım. Yemek sofrasına da zaten oturmazdım mutfakta ayak üstü ne bulursam o şekilde idare ederdim. Çünkü evin kızıydım neticede.
Ben evlendikten sonra annem davetlerine devam etti.Arada beni çağırırdı ama işten yorgun geliyorum, sana çok faydalı olamam vb bahaneler ile kabul etmezdim. Çünkü çok kalabalık misafir alıyor. Ayaküstü değil, masada doğru düzgün yemek yemek istiyordum. Hem ev işi hem işimin yoğunluğu bana yetiyordu. Bir gün hamileyken pazar sabahı kahvaltıya çağırdı. Kadın kadına arkadaşlarıyla yaptığı bir planmış öyle dedi. Anne kocam ne yapacak, adamın bir pazarı var desem de ikna olmadı. Yok işte az kişiyiz ,bizbizeyiz, her zaman olmaz ısrar kıyamet ikna etti. 8 kişilik masayı hazırladık. Ama bir baktım kapı sürekli çalıyor. En son 14 saydım. Masaya bulduğumuz sandalyeleri, tabureleri doldurduk. Tabi ben yine dımdızlak ortada kaldım..masadan artan bir kaç parça getirip elime verdi sağolsun. Neyse bugün böylece geçti.
Hamileligimin Son dönemine geldik. 36 haftalık hamileyim. Tekrar kahvaltıya çağırdı. Kesinlikle olmaz anne gelemem dedim. Zorla ikna etti şehir dışından iki arkadaşı ve bir kaç kişiymiş. Kalktım gittim. Bu defa anladım kalabalık olduğunu yine. Anne en azından çocuklara ve bana mutfağa bir sofra hazırlasak diye yalvardım.kabul etmedi. Milleti zorla masaya tıkıştırdı. Ama bu sefer karnım burnumda olduğundan dolayı sofradakilerin içine sinmedi. Haydi sen de gel diye sürekli çağırdılar. Onların yemesini beklemem içlerine sinmediginden. (Yer yok, sandalye yok, tabure yok )migrenim tuttu dedim gidip yattım. Sonra kalkıp gittim. Bu sefer bir lokma ekmek bile yemedim. Annemin evinde misafir muamelesi görecek değiliz herhalde diye teselli ettim kendimi.
Aradan 3 yıl geçti. Annem abartmıyorum 25 kere çağırdı. Bahanelerle geçiştirdim. Annecim sağol düşünmen yeter, yemiş kadar oldum, çocukla gelip ayak altında gezmeyelim dedim.arkadaşlar böyle olmaması lazım ama ne bileyim çok bozuluyordum. Hani annesinin evi neticede aç kalsa ne olacak, yer bulamasa ne olacak. Ama eve aç gelip peynir ekmek yerken bir iki damla gözümden aktı, yalan söyleyemem. "Bir daha bu duruma düşmem akıllı kadınım ben" diye karar verdim.
3 yıl aradan sonra düne geliyoruz. İftar yemeği daveti varmış. Israr kıyamet çağırdı. Kabul ediyorum alemin safı benim. Artık 32 yaşındayım, iki çocuğum var. Yere gazete serip otururuz gerekirse, ayıbı olmaz bu isin, değisiklik olur diye düşünüp gittim. Bu defa fazladan sofra kurulmuş. Oh be oturduk. Kızım mama diye bekliyor, oğlum anne yemek yijezz diyor. Ama bu sefer çok çok çok kalabalık. Kapı susmak bilmiyor. Annem ezan okununca yemek kalmadı dedi. Bana 2 yemek kaşığı kadar pilav, 1 dilim börek, yarım kase çorba getirdi. Çorbayı ve pilavı kızıma yedirdim. Böreği oğluma yedirdim. Ekmek bile yok,yok yani. Tatlıdan, salatadan görüp isteyecekler diye ödüm koptu. Eşim masadaydı, onlar yemiş,tabaklarında yeterince varmış. Öyle dedi. Çocuklar aradà sofradan kalkıp gidiyordu.annem de haydi yemeğini bitir hazır onlar oyalanıyorken diyip durdu. Artık dayanamadım. "Anne ben yemiyorum çocuklarıma yediriyorum " diyebildim. Ya dalga geçiyor benimle resmen önümde yemek yok ki, ne yiyeceksem artık. Ben kendisi rezil olmasın diye 22.30 a kadar hiçbirsey yokmuş gibi aç aç oturdum. Ama bu yaptığına kendisi hiç utanmadı. Şimdi düşününce 3 kere aynı salakligi yapmış olmam komik gelebilir. Ama ben yaşarken zorlandım.
Lanet olsun icimdeki insan sevgisine ki hala anneme "anne gözünü seveyim beni çağırma, haydi benimle dalga geciyorsun da, bari şu iki çocuğa acı da yapma şu rezilliği" diyemiyorum.
heralde 4 5 senedir evlisin ve bu 3 kere olmuş. idare edilebilir. ayrıca huyunu biliyorsun. ona göre davranırsın. gerekirse yanında yemek götür.
Evin temizligini yardımcısı yapıyor. Yemeği tatlıyı Kız kardeşlerim ve annem beraber yapıyor. Annem sanırım aklına gelen herkesi çağırıp bir kerede aradan çıkaralım diye düşünüyor. Tekrar tekrar yapmak istemiyor.
6 senedir evliyim. 30 a yakın sayıda bu sekilde çağırdı. Bir sürü bahane uydurarak sadece 3 kere kabul ettim. İkisinde çocuklar yoktu. Bana yapılanı kabul ettim. Ama çocuklarıma dün yaptığını kabul edemiyorum. Giderken yemek götürmek anneme küfürden daha kötü. Benim yüzüme bakmaz.
6 senedir evliyim. 30 a yakın sayıda bu sekilde çağırdı. Bir sürü bahane uydurarak sadece 3 kere kabul ettim. İkisinde çocuklar yoktu. Bana yapılanı kabul ettim. Ama çocuklarıma dün yaptığını kabul edemiyorum. Giderken yemek götürmek anneme küfürden daha kötü. Benim yüzüme bakmaz.
6 senedir evliyim. 30 a yakın sayıda bu sekilde çağırdı. B
Bakmazsa bakmasın. Size çocuklarınıza sürekli böyle davranmasını istemiyorsanız tepkinizi gostereceksiniz. Şakaya vuramayacak. Bir durup düşünecek kızımı bu kadar neden üzdüğünü. Bir daha yemek yiyip gidin. Ya da yemek götürün. Misafirin yanında söyleyin. Daha önce aç kaldık. Hadi ben neyse ama çocuklarımı aç bırakamam diye . Belki hizaya gelir.6 senedir evliyim. 30 a yakın sayıda bu sekilde çağırdı. Bir sürü bahane uydurarak sadece 3 kere kabul ettim. İkisinde çocuklar yoktu. Bana yapılanı kabul ettim. Ama çocuklarıma dün yaptığını kabul edemiyorum. Giderken yemek götürmek anneme küfürden daha kötü. Benim yüzüme bakmaz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?