Aldığınız öğrenim kredilerini dövize çevirip, kenara atacak kadar tuzunuz kuruydu madem, keşke başvurmasaydınız da, gerçekten ihtiyacı olan bir gariban çocuğu yararlansaydı..
Kusura bakmayın ama, bu kadarı tasarruf değil.. Düpedüz kul hakkına girmişsiniz.. Ben de öğrenciyken çalışıyordum mecburen. Bir de vergi veriyordum devlete. Benden aldığı vergiyi, size burs olarak mı veriyordu devlet acaba..
arkadaşlar bende sizlere bişey danışmak istiyrm.bn bzm nikahta takılan bilezikleri,altınları falan bankaya atabilir miyim? yani götürsem bilezikleri bankaya kendime ait bi kasam olsa o şekilde olur mu? bi de oluyosa nasıl oluyo yardımcı olursanız çok sevinirim.
arkadaşlar ben bekarken maaşımı alır almaz 750 ila 100o biraz arasında bir paarayı(ay ay değişiyordu en az 750 lira) başka bir hesapta biriktiriyordum
benim tavsiyem para elinize geçer geçmez az demeyin 3 5 kuruş ayırın maaşınıza göre
7 yıldır para biritiremeyen arkadaşım eğer ayda 100 lira koymuş olsa idi şimdi 7 yılda 8400 lira biriktirmiş olacaktı.
en güzel birikim altın
altın alın ya da altın hesabı açın
ve yatırım yapmaya biran önce başlayın
5 lira da olsa atın kenara
Bakalım aydan aya atacağım. Bir de erkek arkadaşım kredi kartını iptal ettir diyor kontrolsüz harcama yapıyorsun dedi. Gerekirse benim kartımı kullanırsın dedi ama hayatta isteyemem çekinirim. Kredi kartsız yaşam nasıl olur ki. Aslında iptal ettirsem cebimde olursa harcarım ama işte aması var :26:
evet koyabilirsin canım
biz öyle yaptık kasa kiralıyorsun
150 lira idi biz kiraladığımızda
yıllık ödüyorsun o parayı
kendine ait kasan oluyor
çok güvenilir
Yedi yıldır çalışıyorum ama kenarda beş kuruş param yok. üstelik altı yıl Van'da çalıştım maaşımı harcayacak ortam olmuyordu hep biriktiriyordum ama Ankara'ya geldiğimde ihtiyacım olan olmayan her şeyi alıyordum. Ankara'ya geldiğimde sadece araba aldım zaten paranın yarısını babam verdi kalanını da kredi çekmiştim. Ev alayım diyorum birikmiş olmayınca da hepsini kredi çekmeye cesaret edemiyorum. Toki konutlarına baktım şu an Ankara'da satışta olan yerler mamak ile gültepe semti kırk yıllık çin çin semtinin adını gültepe koymuşlar. Ankara'nın en güvensiz semtleri çin çin'de ki evlerin camlarını tabanca ile taramışlar. Onun için buralardan ev almaya cesaret edemedim. İki bin ytl civarında maaşım var 600 ytl kredi taksidi ödüyorum kalanı da kartımdan yapmış olduğum gereksiz harcamalara gidiyor. Benim alış veriş merkezlerine gitmemem lazım. Babam ucuz olursa kamyon lastiği de al diye dalga geçiyor. Kendi kendime kitap dışında para harcamayacağım diyorum ama olmuyor. Hatta bir kere bilerek kredi kartımı almadan gittim mağazada gördüğüm şeylere kafam takıldı eve gidip kartımı alıp mağazaya geri geldi düşünün artık bende ki manyaklığı. Şöyle kaba taslak bir hesap yaptım bugüne kadar resmen şöyle orta halli bir ev parası harcamışım. Sizler nasıl para biriktiriyorsunuz?:26:
Bence bu kadar ön yargılı cevap vermeden önce iyice bi sorsaydınız. Benim o kredilere herkesten çok ihtiyacım vardı ki başvurularım sonucu bunu almaya hak kazandım...Zaten öğr. kred. başvuruda bulunan herkese çıkar, başbakanlık bursu ise maddi durumum yeterli olmadığı için çıktı ve ben bu hakkımı kaybetmemek adına 4 yıl boyunca hiçbir dersten kalmadım...Artı part time işlerle günlük ihtiyaçlarımı yurt paramı falan da kazanabiliyordum, bu yüzden hiçbirine dokunmadım ve paramı biriktirdim...Bencede aklı başında olan herkes gezip tozmak yerine benim yaptığımı ve fazlasını yapabilmelii....
Yapmayın etmeyin...
Ben çok üzülüyorum böyle konulara...
Daha önce bir arkadaş daha açmıştı böyle bir konu orda da yazmıstım...
Kopyalıyorum aynen...
'''Tam da bu konudan muzdaripken denk geldi yazınız...
650 lira maas alıyorum, 2 yıldır zamsız çalışıyorum...
Çamaşır makinesinden bulaşık makinesine, bütün mutfak gereçlerinden incik cinciğe kadar aileme tek kuruş harcatmadan, hem de en iyisinden aldım bütün çeyizimi...
Toplamda 2,5 yıl sürdü, hala da bitmedi o ayrı...
Ha bu arada kredi borçlarımız için aileme destek oldum, sadece son 6 aydır falan maaşımın tamamını alıyorum...
Unutmadan bu süreç içinde kardeşime bir laptop kendime de yürüyüş bandından notebookuma kadar da aldım...
Bütün bunları neden anlatıyorum...
Bu zamanda 1250 gibi bir rakamdan bahsediyorsunuz...
Neler neler yapardım o para benim elimde olsaydı...
Nacizane tavsiyem lütfen kıymetini bilin, eminim kolay kazanmıyorsunuzdur...'''
Belkı yıne aynı seylerı yazıyor gıbı olacagım ama gurur duyuyorum cunku azcık parayla bunları basarabıldıgım ıcın...
Kaldı kı bu arkadas 1250 alıyordu sız 2000 gıbı bır rakamdan bahsedıyorsunuz, ne kadar sanslı oldugunuzu unutmayın lutfen...
İnşallah genç yaşta bu kadar da güzel bir rakam kazanıyorken hayırlı birikimler yaparsınız
Benim de maddi durumum çok bozuktu üniversitedeyken..
Bebek bakımından, yönetici asistanlığına kadar birçok iş yaptım.
Çalıştığımı bizzat kendi isteğimle ibraz ettim ve bursumu kestirdim..,
"Aklı başında" olmanıza sözüm yok, ben "vicdan ve hak'"dan söz ediyorum..
Aynı yollardan geçmiş biri olarak size "iyice soracağım" birşey olabileceğini de hiç sanmıyorum..
Burs hak etmek için 4 sene boyunca hiçbir dersten kalmamanız yetmez, ihtiyaç sahibi olma halinizin de devam ediyor olması gerekir.
O kenara attığınız para haramdır, başka da sözüm yok.
bende 4 yıl çalıştım hiç para harcamadan bütün kazandıklarımı biriktirdim de ne oldu düğünümü yapsın,çeyizimi dizsin diye aileme verdim,annem diğerlerine ne yaptıysa bana da aynısını yaptı.Kayda değer hiç bişey almamış..bi uyku seti bile almamış...bende kendim beceremem annem daha iyi bilşr dediydim keşke vermeseydim..evlendim o yok bu yok...misafirim gelse nevresim yok,çarşaf yok yeteri kadar havlu yok...ancak dantel,patik,örgü vs... benim paralara ne oldu fossssssss...
Annemle tartışmasını bile yaptım birazcık utanacağına "ne yapayım çalışıyorsun biriktir tekrar çok istiyorsan "dedi...bir sürü borcumuz var kredilerle uğraşıyoruz nasıl para biriktireceksek...Eşimin ailesine de o kadar yüklendi ki yok şu olacak yok bu olacak diye.Beni tembihliyodu şunu iste diye bende annem en iyisini bilir diye her istediğini şart koştum eşime alınacak diye..Durumları benim ailemden kötü olmasına rağmen ikiletmediler hala da yaranamadılar anneme.düğünümde takılan altınları bile vermedi sanki düğünde borç yapmış gibi.Eşim bunun bi kere bile lafını yapmadı.Verdiğim paranın haddi hesabı yok 10 küsür milyar verdim.Bundan hariç ne zaman ailemi görmeye gitsem babam "hiç sormuyorsun babanın harçlığı var mı yokmu diye " söylenip para istiyordu veriyordum ,sonra anneme de veriyordum ki bu insanların evine 2 maaş girdiği halde.ve eşimin bunlardan hiç haberi yoktu hiç evli diye düşünmediler...kardeşim evli kocasından hayır yok o arar para gönderebilir misin bi de ona gönderirim..evliyim ama halen onlara yardım etme sorumluluğum var sanki...annem arar kardeşinin maddi durmu iyi değil der bana anlatır ee madem iyi değil annesin yardım etsene diyesim geliyor diyemiyorsun işte kırılır diye.Kendi evime en ufak bişey alacağımı duysa "alma paranı harcama elin oğluna " diyor..evlenmişim o benim kocam diye hiç düşünmüyor elin oğluymuş..hep paramı elin oğlu yiyor gözüyle bakıyor evliliğimize -ki eşimde benle aynı maaşı alıyor-yani hiç bi üstünlüğüm yok.
Yani arkadaşım diyeceğim o ki sen en azından kendine harcamışsın tadını çıkar evlenince zaten harcayamazsın sonuçta evin ihtiyaçları oluyor onlara harcarsın.Kendin için harcadığın paraya niye acıyorsun ki...Bak ailende arkandaymış ne güzel
Canım içim acıdı.Seni daha çok üzmek istemem ama senin gibi olan çok var. Ben anlamıyorum kendi ana babası böyle yaparsa insana el ne yapmaz.Anlattığın kadarıyla eşin iyi huylu birine benziyor.Sende onun kıymetini bil.Birbirinize kenetlenmiş bir aile olun.O zaman annen babanın yaptıkları fazla etkilemez benim kocam var bana yeter dersin.Tabi onlar ne olursa olsun annen baban ama eğer sana karşı iyi niyetli davranmıyorlarsa sende onlara karşı çok verici olma.Herşeyin ölçülü olsun.
bende 4 yıl çalıştım hiç para harcamadan bütün kazandıklarımı biriktirdim de ne oldu düğünümü yapsın,çeyizimi dizsin diye aileme verdim,annem diğerlerine ne yaptıysa bana da aynısını yaptı.Kayda değer hiç bişey almamış..bi uyku seti bile almamış...bende kendim beceremem annem daha iyi bilşr dediydim keşke vermeseydim..evlendim o yok bu yok...misafirim gelse nevresim yok,çarşaf yok yeteri kadar havlu yok...ancak dantel,patik,örgü vs... benim paralara ne oldu fossssssss...
Annemle tartışmasını bile yaptım birazcık utanacağına "ne yapayım çalışıyorsun biriktir tekrar çok istiyorsan "dedi...bir sürü borcumuz var kredilerle uğraşıyoruz nasıl para biriktireceksek...Eşimin ailesine de o kadar yüklendi ki yok şu olacak yok bu olacak diye.Beni tembihliyodu şunu iste diye bende annem en iyisini bilir diye her istediğini şart koştum eşime alınacak diye..Durumları benim ailemden kötü olmasına rağmen ikiletmediler hala da yaranamadılar anneme.düğünümde takılan altınları bile vermedi sanki düğünde borç yapmış gibi.Eşim bunun bi kere bile lafını yapmadı.Verdiğim paranın haddi hesabı yok 10 küsür milyar verdim.Bundan hariç ne zaman ailemi görmeye gitsem babam "hiç sormuyorsun babanın harçlığı var mı yokmu diye " söylenip para istiyordu veriyordum ,sonra anneme de veriyordum ki bu insanların evine 2 maaş girdiği halde.ve eşimin bunlardan hiç haberi yoktu hiç evli diye düşünmediler...kardeşim evli kocasından hayır yok o arar para gönderebilir misin bi de ona gönderirim..evliyim ama halen onlara yardım etme sorumluluğum var sanki...annem arar kardeşinin maddi durmu iyi değil der bana anlatır ee madem iyi değil annesin yardım etsene diyesim geliyor diyemiyorsun işte kırılır diye.Kendi evime en ufak bişey alacağımı duysa "alma paranı harcama elin oğluna " diyor..evlenmişim o benim kocam diye hiç düşünmüyor elin oğluymuş..hep paramı elin oğlu yiyor gözüyle bakıyor evliliğimize -ki eşimde benle aynı maaşı alıyor-yani hiç bi üstünlüğüm yok.
Yani arkadaşım diyeceğim o ki sen en azından kendine harcamışsın tadını çıkar evlenince zaten harcayamazsın sonuçta evin ihtiyaçları oluyor onlara harcarsın.Kendin için harcadığın paraya niye acıyorsun ki...Bak ailende arkandaymış ne güzel
Annenizin tavrına çok şaşırdım ve öfkelendim.Başka biri yapsa söylenecek söz çok da
bunu yapan bir''anne''olunca insan tıkanıp kalıyor yorum yapmakta.
O yüzden sınırı aşmadan sadece şunu söyleyebilirim ki gönül rahatlığıyla maddi olarak
elinizi ayağınızı çekebilirsiniz ailenizden.çok istiyorlarsa maneviyat verirsiniz ama maddi olarak
yapacağınız her yardım kendinize ve eşinize haksızlık olur.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?