• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yedi yıldır çalışıyorum kenarda beş kuruş param yok

savurganlık konusunda bende şikayetçi idim..
hatta aylar önce bu başlığa nası kendimi frenlerim diye yazmıştım:9:
ve çare olarakta araba almaya karar vermiştim..
neticede 2 hafta önce aldım arabamı..
ama kendimden kısmak çok zor geldi..
yani bankaya ödemem gereken bir miktar var,sonra bakıyorum elimde kalan para az olmasada,genede telefon faturası,kredi kartı taksidi,bi kaç ıvız zıvır harcamama kesilliyor..
ve ben 2 aylık dişimi sıkma sonunda tatil paramı bile kenara atabildim..
hiç kıyafet almadım,haftada bi kere arkadaşlarla dışarı çıktım,telefon görüşmelerimi kısa tuttum,faturadan tasarruf ettim,ayakkabı ve çanta delisi ben bunların olduğu dükkanlardan hep kaçtım,2 aydır mağaza bile gezmiyorum diyebilirim,
istenince yapılıyomuş,ve bi ayette denildiği gibi "ALLAH israf edenleri sevmez"..
artık içim daha rahat..
 
para biriktirme alışkanlığım çocukluğuma dayanıyor. ilk okula başlarken babam adıma bir banka hesabı açtırıp odama da kumbara koymuştu . artık nasıl para biriktirmişsem hesabı siz yapın.. 3. sınıfta amcam bir trafik kazası geçirdi , karşı tarafta vefat eden oldu ve tüm masraflar benim o çocukken biriktirdiğim hesaptan karşılandı .
eh ben devam ettim tabi yine kumbarayla :) her dönem birikimler yapıp bir şeyler başarmak bana felaket derecede zevk veriyordu. sonra şu air walker patlamasının olduğu dönem hiç unutmuyorum 320 dolar birikim yapmışım hemen gidip eve bi air walker aldırıp ailece sportif kişiliklere bürünmüştük :D
babam borsada değerlendirirdi parasını sonraki birikimim direk elden babama teslim bir 500 dolardı baba bana da hesap aç ben de kazanayım diyerek :D
üniversitede bu alışkanlık daha bir alevlenerek devam etti tabi ki. ama bu sefer herkesten gizli olmalıydı :27: o zamanlar parayı evde biriktiriyordum bir banka hesabı bana bunu herkesin bilmesi gibi geliyordu ne saçmalıksa .. yalan söylemekten nefret etmeme rağmen bu alışkanlık yüzünden anneme afilli bir yalan söyleyiverdim .. ( annem odamdaki 7000tl yi bulmuş temizlik yaparken. gözleri faltaşı gibi koşarak geldi bu paralar ne kızım diye ...tabi yanımda babam oturuyor ben gayet sakin bir şekilde 'klübün parası anne yarın hesap açtıracağım' dedim. ilerleyen bir tarihte şahsi bir hesap açıldı mecburen:) )
özetle arkadaşlar benim için para biriktirmek vazgeçilmez bir tutku . her şeyin iyisini almaya çalışırım maymun iştahlılığım yoktur pek. tek başıma çift kişilik dolabı dolduruyorum. birikim yapıp canım istediğinde kendimi şımartmayı seviyorum.
okul hayatı da bitti şimdi kendime yeni bir düzen kurma çabalarındayım. iyi ki para biriktirmişim zira kendime olan güvenim paha biçilemez. param olmasa yeni hayata nasıl atılacağım konusunda çok çekimser olabilirdim. hepinize öneriyorum! :1:

ayyy çok takdir ettim seni:nazar:
 
3 ay öncesine kadar ben de öyleydim. 1000 tlden aşağı kredi kartı borcu ödemezdim, aldıklarım da hep ıvır zıvır şeyler, sürekli dışarıdan yemek vs. 3 ay önce ev aldım borca girdim, tabi bütün kartlar iptal :37: şimdiden kredinin faizinin 4,500tl sini ödedim bile :1: para birikmiyor çünkü, savurganlıktan şikayetçiler borca girsin. Temiz iş :27:
 
Son düzenleme:
Yedi yıldır çalışıyorum ama kenarda beş kuruş param yok. üstelik altı yıl Van'da çalıştım maaşımı harcayacak ortam olmuyordu hep biriktiriyordum ama Ankara'ya geldiğimde ihtiyacım olan olmayan her şeyi alıyordum. Ankara'ya geldiğimde sadece araba aldım zaten paranın yarısını babam verdi kalanını da kredi çekmiştim. Ev alayım diyorum birikmiş olmayınca da hepsini kredi çekmeye cesaret edemiyorum. Toki konutlarına baktım şu an Ankara'da satışta olan yerler mamak ile gültepe semti kırk yıllık çin çin semtinin adını gültepe koymuşlar. Ankara'nın en güvensiz semtleri çin çin'de ki evlerin camlarını tabanca ile taramışlar. Onun için buralardan ev almaya cesaret edemedim. İki bin ytl civarında maaşım var 600 ytl kredi taksidi ödüyorum kalanı da kartımdan yapmış olduğum gereksiz harcamalara gidiyor. Benim alış veriş merkezlerine gitmemem lazım. Babam ucuz olursa kamyon lastiği de al diye dalga geçiyor. Kendi kendime kitap dışında para harcamayacağım diyorum ama olmuyor. Hatta bir kere bilerek kredi kartımı almadan gittim mağazada gördüğüm şeylere kafam takıldı eve gidip kartımı alıp mağazaya geri geldi düşünün artık bende ki manyaklığı. Şöyle kaba taslak bir hesap yaptım bugüne kadar resmen şöyle orta halli bir ev parası harcamışım. Sizler nasıl para biriktiriyorsunuz?:26:

Al benden de o kadar. Benim de elde sadece araba var.
Bir telefon faturasından tutta, aklına ne geliyorsa normalin üzerinde harcama yapıyorum.
Hiç değişme çabasına girmedim aslında ama değişmem gerektiğinin farkındayım.
 
ilk işe girdiğim dönemde çok geziyordum çok harcıyordum çok alıyordum!
son 1 senedir duruldum çünkü aybaşında kredi kartlarımdan sonra elimde para kalmaması yerine, maaşımın tamamına yakınının birikim hesabıma gittiğini görmek çok güzel bir duygu
 
Ben de öğretmenim ek dersimle beraber 2400 tlyi buluyor maaşım.meslekte 4 yılım doldu.Her ay 400 tl kız kardeşime üniye hazırlık özel ders aldırıyorum.bankadan kredi çekmiştim babama ayda 700 tl onu ödüyorum son 6 aydayım haziran ayında babam bana ödeyecek borcunu.Yani böylece 15bin tl param olmuş olacak.Bu arada atandığımdan beri içimden gelerek aileme yardımcı oluyorum.Mesela anneme salon takımı oturma odası takımı yemek masası aldım.Tüm evi baştan aşağı kapı duvar boyattım.Pencereleri değiştirttim pimapen yaptırdım tüm evin pencerelerini 4000 tl pencere taksidi ödedim.Annemin kuaför masrafıydı ufak tefeğiydi ben karşılarım.Gel gelelim ailemle yaşıyorum kira derdim faturalar babama ait.sadece kendi cep telefonu faturamı öderim.En büyük zaafım alışveriş çılgınlığım her ay 600-700 kredi kartıma veriyorum.Kıyafet alışverişlerim beni mahvetti.içim acıyor şu an verdiğim paralara her ay artık kapatıcam borcumu diyorum illa bişeyler alıyorum.Sonra da diyorum amaaan başka da lüksüm yok küçük bi yerde yaşıyorum.Ama asgari ücretle geçinenleri görünce gerçekten utanıyorum.Artık kararlıyım kendimi sıkıcam.Aileme harcadıklarım için pişman değilim helal olsun.Onlar bana bakmış evlenmeden ne yapabilirsem artık.
 
bekarken biriktirdiğim paralarla annemin evine doğalgaz döşettim yemek odası takımı koltuk takımı aldım askerde olan kardeşimin harçlığı bana aitti evlendiğimdede 10bin tl birikmişim vardı bende ne kirli çıkıymışım heee:9:

Aaay çok heyecanlı :52: Bende yeni işimde 6. ayıma girdim ve ikinci maaşımdan itibaren para biriktirmeye başladım, bankaya hesap açtırdım. Epeydir çalışan biriyim bende ve hep alışveriş hep alışveriş. Ayakkabı, kıyafet, makyaj, yemek içme pek olmasa da orayada giderdi ama bildiğim tek şey acımadan harcamaktı. Kaliteli yerlerde indirimden alırdım çünkü fazla mal göz çıkarmaz ya çok olmalı :65: Şimdide harcıyorum gerçi ama sınır koyarak ( yinede durduramıyorum kendimi).


Yıl sonunda en azından 6.000 tl birikmiş olması gerek ve asıl hedefin 10.000 tl'ydı ama nerdeee. Ve biliyorumki çok faydası olcak bana inşaallah allahın izniyle.

Erkek arkadaşım 17 yıl sonra ev alabilcek param olcağını hesapladı tabi allah güç kuvvet, sağlık ve iş verirse...
 
malesef çoğu kadın gibi alış-veriş konusunda ben de kendime engel olamıyor-DUM :)

ama annem sayesinde bunu başarıyorum. maaşımın çoğu kısmıyla altın birikimi yapıyoruz.
geri kalan kısmıyla da kendime harcıyorum. eşitlemiş oluyorum.

annem olmasa o parayı haftasında bitiririm ama çok şükür onun gibi biri var :27:
 
Kızlar önemli olan harcamalarınızın ne kadarının zorunlu ne kadarının keyfi olduğu..
Kişinin öncelikle kendi muhasebesini bilmesi gerekiyor. Bir dışarı çıkıyoruz 50-60 tl gitmiş ve nereye gittiği belli bile değil.
Çoğumuz böyle bir birikim maaşımızdan ya da kartımızdan zorunlu olarak kesilmezse ne yazık ki kendi irademizle yapamıyoruz. Ama günümüzde böyle birikim yapmanın ve yaparken kar etmenin de çok güzel yolları var. Mutlaka ki medyadan reklamlardan görüyorsunuzdur.. Ayda 100 tl lerle bile hayat kalitenizi düşürmeden güzel meblağlar birikebilir. Önemli olan birikim bilincine ulaşabilmek.. :kkk:
 
Back
X