para biriktirme alışkanlığım çocukluğuma dayanıyor. ilk okula başlarken babam adıma bir banka hesabı açtırıp odama da kumbara koymuştu . artık nasıl para biriktirmişsem hesabı siz yapın.. 3. sınıfta amcam bir trafik kazası geçirdi , karşı tarafta vefat eden oldu ve tüm masraflar benim o çocukken biriktirdiğim hesaptan karşılandı .
eh ben devam ettim tabi yine kumbarayla :) her dönem birikimler yapıp bir şeyler başarmak bana felaket derecede zevk veriyordu. sonra şu air walker patlamasının olduğu dönem hiç unutmuyorum 320 dolar birikim yapmışım hemen gidip eve bi air walker aldırıp ailece sportif kişiliklere bürünmüştük
babam borsada değerlendirirdi parasını sonraki birikimim direk elden babama teslim bir 500 dolardı baba bana da hesap aç ben de kazanayım diyerek
üniversitede bu alışkanlık daha bir alevlenerek devam etti tabi ki. ama bu sefer herkesten gizli olmalıydı
o zamanlar parayı evde biriktiriyordum bir banka hesabı bana bunu herkesin bilmesi gibi geliyordu ne saçmalıksa .. yalan söylemekten nefret etmeme rağmen bu alışkanlık yüzünden anneme afilli bir yalan söyleyiverdim .. ( annem odamdaki 7000tl yi bulmuş temizlik yaparken. gözleri faltaşı gibi koşarak geldi bu paralar ne kızım diye ...tabi yanımda babam oturuyor ben gayet sakin bir şekilde 'klübün parası anne yarın hesap açtıracağım' dedim. ilerleyen bir tarihte şahsi bir hesap açıldı mecburen:) )
özetle arkadaşlar benim için para biriktirmek vazgeçilmez bir tutku . her şeyin iyisini almaya çalışırım maymun iştahlılığım yoktur pek. tek başıma çift kişilik dolabı dolduruyorum. birikim yapıp canım istediğinde kendimi şımartmayı seviyorum.
okul hayatı da bitti şimdi kendime yeni bir düzen kurma çabalarındayım. iyi ki para biriktirmişim zira kendime olan güvenim paha biçilemez. param olmasa yeni hayata nasıl atılacağım konusunda çok çekimser olabilirdim. hepinize öneriyorum!