- 8 Mayıs 2023
- 1.014
- 1.646
- 36
-
- Konu Sahibi Claire Fraser
- #161
dün 36 yaşıma bastım. 24 yaşındayken evlendim 30 da boşandım 2 yaş bebe ile :) hayatın ne kadar zor olduğunu sert bir şekilde gördüm. hayatıma birileri girdi denedim ama olmadı evliliğin eşiğinden döndüm diyebilirim.bu yaşıma kadar yaşadıklarımı anlatmaya parmaklarımın gücü yetmez ama bir şekilde her kötü olayın üstesinden gelmem gerektiğini silkelenmem gerektiğini kendi kendime sötylüyorum. çocuğun olması güzel birşey ama inan ki çok zor birşey. şimdi ki aklım olsaydı çocuk olmadan önce boşanır hayatıma bakardım. malesef tek başına her yüküyle uğraşıyorum. dünyanın sonu değil 5 kez de evlenebilirsiniz belki ikinciden sonrası daha iyi olur lütfen bu şekilde net çizgiler çekmeyin kendi hayatınızla alakalı. tabiki yeniden sevilecek ve seveceksiniz.Yaşamak istemiyorum. Nefes almak bile zor geliyor. Hiçbiryerde duramıyorum. Hiçbir yere hiçkimseye ait olamıyorum. Ruhum üşüyor.Kalbim çok ağrıyor.
1-2 saatlik uykuyla işe gidiyorum.
34 yaşındayım. Başımdan iki evlilik geçti. İki evliliğimden de çocuğum yok.
ilk evliliğimi 25 yaşımda yaptım. İlk eşim kendisinden yaşça çok büyük yabancı uyruklu bir kadınla birliktelik yaşadı ve bu bayan hamile kaldığını iddia etti. 6 ay evli kaldım. Aldatılmayı kadınlık onuruma yediremedim. Hiç uzatmadan bitirdim. Kendisi pişman oldu, bebeğe yapılan testler sonucu babası, eski eşim çıkmadı. Eski eşim bana geri dönmek istedi yalvardı ancak asla kabul etmedim.
" Ben seni aldatsaydım ne olurdu ? " diye sordum.
Sen kadın olduğunu unutuyorsun, erkeklerle kendini kıyas etmeden bıktım usandım, kadının şakası olmaz kadın namustur, yanıtını aldım.
Ailemin yanına döndüm. Aile büyüklerimin yardımı ile hemen işe başladım. Spora yazıldım. Haftasonları da terapi alıyordum.
Bir daha evlilik düşünmüyordum. Kimseye güvenemezdim.
Aradan 6 yıl geçti. İkinci eşimle, iş arkadaşlarımın vasıtası ile tanıştırıldım.
Ondan öylesine emindim ki..bu defa mutlu olacaktım. Çok gözyaşı dökmüştüm, demek ki evren beni ödüllendiriyordu.
Evlenmeden önce hayattan beklentilerim, ideolojik görüşlerim, sevdiğim filmler, ev dekorasyonu, anne olma arzum ve çocuk yetiştirme tarzına kadar eşimle defalarca konuştuk.
İnce eleyip oldukça sık dokudum. Ancak en başta annesi beni " bakire olmadığım " gerekçesi ile kabul etmemiş. Bunu yüzüme boşanma aşamasında söyledi ancak..
Eşimin ilk evliliği idi ancak aynı evi yatağı paylaştığı kız arkadaşları olmuş. Eşim de bakire değildi ancak kayınvalidem bir erkeğin bakire olmamasının, cinsel tecrübesizliğin büyük bir problem olduĝunu, boşanmış dul kadınların kırmızı çizgisi olduğunu söyledi.
Anne oğul arasında acayip bir bağ vardı. Ben kuma gitmişim o aileye.
Birşekilde boşandım ama maddi manevi ailecek tükendik.
Haklarımı v.s alamadım. O konuya hiç girmeyelim.
Ben hayata tutunamıyorum. Hayat evlilikten ibaret değildir diyeceksiniz ama işte içimdeki anne olma arzumu birtürlü bastıramıyorum.
1.5 yıl kadar yalnız yaşadım. Ev kiraları astronomik rakamlara yükseldi. Ailemin yanına mecbur döndüm. Ancak annemin evine de sığamıyorum.
Herşey için çok geç değil mi ? Ben bir daha evlenemeyeceğim, asla sevilmeyeceğim, bu yaştan sonra evladım olmaz yaş 34..
iki kez boşanmış bir kadını kim ister ki bu toplumda? ben nasıl birine güvenebilirim ?
Evlilik meraklısı değilim. Lütfen böyle düşünmeyiniz.
Saç uçlarıma kadar kırgın ve umutsuzum.
Hayata tutunamıyorum..
Bu zihindeki birine umarım evlatlık çocuk vermezler. Kız çocuğunu da erkeklere düşman olarak yetiştirir olan o kız çocuğuna olur. Bu kadar erkeklerden nefret eden birisi asla normal değildirKoruyucu ailelik dusunmezmisiniz? Bir cocugun maddi sorumlulugunu ustlenebilecek geliriniz var mi?
Eee hafi evlendin hamile kaldin, cinsiyeti erkek ne yapacaksın cami avlusuna mi birakacaksin?Erkek çocuk istemiyorum diyorum
is te mi yo rum
sevmiyorum
sevmek zorunda değilim
kız cocukları çok güzel cok narin prenses gibi uysal dünyaları bambaşka güzel kokuyorlar
erkek cocugu bahçe yoksa bakılmaz
Yorumlari görmemiştim. Oyleymis.Bu zihindeki birine umarım evlatlık çocuk vermezler. Kız çocuğunu da erkeklere düşman olarak yetiştirir olan o kız çocuğuna olur. Bu kadar erkeklerden nefret eden birisi asla normal değildir
canım benim ,ben 40 yaşıma geldim ve hala cocuk için uğraşıyorum 9 ay önce kuvezdeki evladımı kaybettim ,asla öyle düşünme yaşın gayet normal, bence bu dangalaklardan allahım seni kurtamışYaşamak istemiyorum. Nefes almak bile zor geliyor. Hiçbiryerde duramıyorum. Hiçbir yere hiçkimseye ait olamıyorum. Ruhum üşüyor.Kalbim çok ağrıyor.
1-2 saatlik uykuyla işe gidiyorum.
34 yaşındayım. Başımdan iki evlilik geçti. İki evliliğimden de çocuğum yok.
ilk evliliğimi 25 yaşımda yaptım. İlk eşim kendisinden yaşça çok büyük yabancı uyruklu bir kadınla birliktelik yaşadı ve bu bayan hamile kaldığını iddia etti. 6 ay evli kaldım. Aldatılmayı kadınlık onuruma yediremedim. Hiç uzatmadan bitirdim. Kendisi pişman oldu, bebeğe yapılan testler sonucu babası, eski eşim çıkmadı. Eski eşim bana geri dönmek istedi yalvardı ancak asla kabul etmedim.
" Ben seni aldatsaydım ne olurdu ? " diye sordum.
Sen kadın olduğunu unutuyorsun, erkeklerle kendini kıyas etmeden bıktım usandım, kadının şakası olmaz kadın namustur, yanıtını aldım.
Ailemin yanına döndüm. Aile büyüklerimin yardımı ile hemen işe başladım. Spora yazıldım. Haftasonları da terapi alıyordum.
Bir daha evlilik düşünmüyordum. Kimseye güvenemezdim.
Aradan 6 yıl geçti. İkinci eşimle, iş arkadaşlarımın vasıtası ile tanıştırıldım.
Ondan öylesine emindim ki..bu defa mutlu olacaktım. Çok gözyaşı dökmüştüm, demek ki evren beni ödüllendiriyordu.
Evlenmeden önce hayattan beklentilerim, ideolojik görüşlerim, sevdiğim filmler, ev dekorasyonu, anne olma arzum ve çocuk yetiştirme tarzına kadar eşimle defalarca konuştuk.
İnce eleyip oldukça sık dokudum. Ancak en başta annesi beni " bakire olmadığım " gerekçesi ile kabul etmemiş. Bunu yüzüme boşanma aşamasında söyledi ancak..
Eşimin ilk evliliği idi ancak aynı evi yatağı paylaştığı kız arkadaşları olmuş. Eşim de bakire değildi ancak kayınvalidem bir erkeğin bakire olmamasının, cinsel tecrübesizliğin büyük bir problem olduĝunu, boşanmış dul kadınların kırmızı çizgisi olduğunu söyledi.
Anne oğul arasında acayip bir bağ vardı. Ben kuma gitmişim o aileye.
Birşekilde boşandım ama maddi manevi ailecek tükendik.
Haklarımı v.s alamadım. O konuya hiç girmeyelim.
Ben hayata tutunamıyorum. Hayat evlilikten ibaret değildir diyeceksiniz ama işte içimdeki anne olma arzumu birtürlü bastıramıyorum.
1.5 yıl kadar yalnız yaşadım. Ev kiraları astronomik rakamlara yükseldi. Ailemin yanına mecbur döndüm. Ancak annemin evine de sığamıyorum.
Herşey için çok geç değil mi ? Ben bir daha evlenemeyeceğim, asla sevilmeyeceğim, bu yaştan sonra evladım olmaz yaş 34..
iki kez boşanmış bir kadını kim ister ki bu toplumda? ben nasıl birine güvenebilirim ?
Evlilik meraklısı değilim. Lütfen böyle düşünmeyiniz.
Saç uçlarıma kadar kırgın ve umutsuzum.
Hayata tutunamıyorum..
Bravo bakış aciniz hoşuma gitti cok güzel yazmişsiniz arkadaşim hayatta kücük şeylerle bile mutlu olmayi becermek gerek yoksa hepimiz bi gün ölüp gidecegiz zaten cokta takılıp kalmamak lazim takinti yüzünden herkes bunalimda zaten bu hayatta..Isyerimde baktigim kediler var, bir tane idi peşine yavru takılmış. Görsen el kadar daha ufacık belli ki ayırıp atmışlar. Önce anlamadım yavru mamasi vermedim ağır geldi içim yandı. Buraya söylediğim kargo kutusunu kapıya koydum köpük kutu. İçine girip yatıyor içim yanıyor soğukta sığındığı bir o. Asla yaklasmiyor asla yanımda durmuyor sabah beni görünce kaçıp gidiyor. İstersen o kediye merhametin bile seni mutlu eder hayat tam bu an. Sosyal kurslara katılır yardım derneklerine katılır. Yada teleskoba takar oturur bunalıma girer.
Abooooo olaylar olaylar, ben bu mesajı nasıl görmedimÖncelikle bu konuda verilen cezalar kaldırıldı! (sadeceKhomyuk ) Bugüne kadar Mune 'nin hiç bir işlemine müdahale etmedim ama burada hastalıklı bir tip var. Bunu göz önüne koyduğumuzda böyle hareket etmeyi uygun gördüm. Mune de olsa aynısını yapardı.
çok dikkatli bir üyemiz bu üyenin ; @neselimeseodunu olabilir mi diye şikayet etti ona teknik bir bağlantı yok diye geri dönüş yaptık. Lakin içime kurt düştü @neselimeseodunu bu üyenin başka üyeliklerine bakarken @vejetaryanpirana isimli üyeye ulaştım. Tesadüfe bakın ki @vejetaryanpirana ileClaire Fraser aynı kişi dolayısıyla @neselimeseodunu 'de aynı kişi.
Şimdi bu üye yıllardır intihar ediyor. Kendi tercihi saygı duyarım. İntihar et veya etme demem ama amacı ilgi çekmek veya intihar etmek olsa da her iki durumda da hastalıklı bir tip reçetesine acil olarak tedavi öneriyorum.
36 yaşında daha evlenmemiş evleniriz çocuk yaparız ya diyen bir sürü arkadaşım var neyin sıkıntısı buYaşamak istemiyorum. Nefes almak bile zor geliyor. Hiçbiryerde duramıyorum. Hiçbir yere hiçkimseye ait olamıyorum. Ruhum üşüyor.Kalbim çok ağrıyor.
1-2 saatlik uykuyla işe gidiyorum.
34 yaşındayım. Başımdan iki evlilik geçti. İki evliliğimden de çocuğum yok.
ilk evliliğimi 25 yaşımda yaptım. İlk eşim kendisinden yaşça çok büyük yabancı uyruklu bir kadınla birliktelik yaşadı ve bu bayan hamile kaldığını iddia etti. 6 ay evli kaldım. Aldatılmayı kadınlık onuruma yediremedim. Hiç uzatmadan bitirdim. Kendisi pişman oldu, bebeğe yapılan testler sonucu babası, eski eşim çıkmadı. Eski eşim bana geri dönmek istedi yalvardı ancak asla kabul etmedim.
" Ben seni aldatsaydım ne olurdu ? " diye sordum.
Sen kadın olduğunu unutuyorsun, erkeklerle kendini kıyas etmeden bıktım usandım, kadının şakası olmaz kadın namustur, yanıtını aldım.
Ailemin yanına döndüm. Aile büyüklerimin yardımı ile hemen işe başladım. Spora yazıldım. Haftasonları da terapi alıyordum.
Bir daha evlilik düşünmüyordum. Kimseye güvenemezdim.
Aradan 6 yıl geçti. İkinci eşimle, iş arkadaşlarımın vasıtası ile tanıştırıldım.
Ondan öylesine emindim ki..bu defa mutlu olacaktım. Çok gözyaşı dökmüştüm, demek ki evren beni ödüllendiriyordu.
Evlenmeden önce hayattan beklentilerim, ideolojik görüşlerim, sevdiğim filmler, ev dekorasyonu, anne olma arzum ve çocuk yetiştirme tarzına kadar eşimle defalarca konuştuk.
İnce eleyip oldukça sık dokudum. Ancak en başta annesi beni " bakire olmadığım " gerekçesi ile kabul etmemiş. Bunu yüzüme boşanma aşamasında söyledi ancak..
Eşimin ilk evliliği idi ancak aynı evi yatağı paylaştığı kız arkadaşları olmuş. Eşim de bakire değildi ancak kayınvalidem bir erkeğin bakire olmamasının, cinsel tecrübesizliğin büyük bir problem olduĝunu, boşanmış dul kadınların kırmızı çizgisi olduğunu söyledi.
Anne oğul arasında acayip bir bağ vardı. Ben kuma gitmişim o aileye.
Birşekilde boşandım ama maddi manevi ailecek tükendik.
Haklarımı v.s alamadım. O konuya hiç girmeyelim.
Ben hayata tutunamıyorum. Hayat evlilikten ibaret değildir diyeceksiniz ama işte içimdeki anne olma arzumu birtürlü bastıramıyorum.
1.5 yıl kadar yalnız yaşadım. Ev kiraları astronomik rakamlara yükseldi. Ailemin yanına mecbur döndüm. Ancak annemin evine de sığamıyorum.
Herşey için çok geç değil mi ? Ben bir daha evlenemeyeceğim, asla sevilmeyeceğim, bu yaştan sonra evladım olmaz yaş 34..
iki kez boşanmış bir kadını kim ister ki bu toplumda? ben nasıl birine güvenebilirim ?
Evlilik meraklısı değilim. Lütfen böyle düşünmeyiniz.
Saç uçlarıma kadar kırgın ve umutsuzum.
Hayata tutunamıyorum..
Rica ederim mune abla ne özürüAbooooo olaylar olaylar, ben bu mesajı nasıl görmedim
Kazen bu durumda en doğrusunu yapmışsın, yazdıklarına katılıyorum eğer durumun böyle olduğunu bilsem senin yaptığını yapardım.
Khomyuk şimdiye kadar yaptığım her işlemin arkasında durdum çünkü kriterim site kurallarıydı, site kurallarını uygulamaktı ama sizden özür dilemezsem de içim rahat etmez, bu sefer farklı bir durumla karşı karşıyayız, bilsem hakkınızdaki raporları pas geçerdim, özür dilerim
O kadar doğru kiErkeklerin geneli çöp zaten.sana özel bir durum değil.kader mahkumu değilsiniz yani.daha doğrusu tüm ülke kadınları olarak neredeyse hepimiz kader mahkumuyuz.evet dibine kadar haklısın, sonuna kadar haklısın.boş boş motivasyon etmeye çalışmayacagim seni diğer arkadaşlar gibi.dayanmaktan başka şansımız var mı onu söyle.intihar edecek cesaretin var mı? Yok eğer yoksa paşa paşa ölene kadar sabretmekten başka seçeneğin kalmıyor demektir.sana hak versek ne vermesek ne değişecek.hayir anlamadığım nokta madem bu kadar sevmiyorsun bu dünyada olmayı neden başka bir canlı daha getirmek istiyorsun.bu ne tutarsızlık.o da büyüyecek.senin oyuncağın olarak kalmayacak yani.o da senin benim düşündüğüm şeyleri düşünmeye mahkum olacak.nerede bizde o cesaret Allah aşkına.sızlanıp sızlanip geberip gidene kadar oyalanacağız işte buralarda.
Yani şimdi bile çocukların genellikle asosyal, alık, bencil ve kötü huylu olduğunu soyleyebilirim. Kaldı ki sen daha doğuracaksin da o çocuk senin dediğin gibi bir kız çocuğu olacak... Bunun olma ihtimali yüzde on filan.Etkili olmak için çokluk olmak gerek. Benim kızım olursa odasında bir teleskopu olacak. Satranç ve bale kurslarına gidecek. Cumhuriyet kızı olacak.
Bu gezegende hiçbir şey beni anne olmaktan daha fazla mutlu edemez.
Bana ait, benim bedenimden bir parça, sorgulayan zeki, minnoş bir kız çocuğu istiyorum.