Maddi durumumuz iyi değil . Oysaki 1 senedir hayatımın en yokluk dönemini yaşıyorum. abartmıyorum çorap dahi almadım.
Alışveriş yapmayı genel olarak sevmeyen paraya önem vermeyen biriyim. Bunu anlatmak istemiştim oysa ki. Kendi işimi yapıyorum, kazancım da oldukça iyi.
Neresini anlamıyorsunuz?
Nasıl başlanır bilmiyorum. Uzun zamandır burayı takip etmeme rağmen ilk kez bir şeyler yazma ihtiyacı hissettim. 2 yıldan uzun süren bir ilişkim var, aramızda 16 yaş fark var. Ayn iş yerinde çalışıyorduk, tanıştığımızda evliydi, boşanma sürecindeydi, eşi ile de tanışmıştım. Ben de bu sırada kötü bir nişalılık dönemi atlatmıştım. Boşandıktan bir kaç ay sonra da bir ilişkimiz başladı. Başlangıçta hoşlanma gibiydi, bilgili kültürlü ve çekici bir adamdı. Uzun uzun sohbetler ederdik, ilgisi hoşuma giderdi. Sonrasında birlikte yaşamaya başladık. Oldukça iyi anlaşmamıza rağmen doğru hissettirmiyordu bu durum. Bana sürekli bizim bir geleceğimiz olamaz deyip duruyordu. Beni sevdiğini söylemiyor, ama sevgisinden de şüphe ettirmeyecek şekilde davranıyordu. Prensesler gibi hissediyordum o zamanlar. Babamı çok küçük yaşta kaybettim, şimdi farkediyorum ki hem babam hem sevgilim hem oğlum olmuştu. Bir gelecek beklemiyordum ancak hep hayatımda olmasını da istiyordum. Ancak bu ilişkiyi kimse bilmiyordu ve aileme de anlatmam mümkün değildi. Kendime düzgün bir hayat kurmam için beni İngiltere'de yüksek lisans yapmam için yüreklendirdi. Başvuruları yaptık, kabul aldım benimle birlikte geldi 2 ay benimle kaldı ve döndü. Bana sürekli dengim bir insan bulmamı söylerdi ancak her gün telefon ile konuşuyor idik. Ben dönmek istediğimi yanında olmak istediğimi söylüyordum. Alışma aylarında özellikle. Alıştıktan 6 ay sonra ise dönmemi istediğini söyledi ve biletlerimi aldı geri geldim. Döndüğümden beri birlikte yaşıyoruz. bu ilişkiyi bilen biri yok. Kimse ile de konuşamıyorum. Onu çok seviyorum ancak gizli saklı bir ilişki yaşamak beni huzursuz hissettiriyor. Arkadaşlarım evleniyor ve artık ailem de evlenmem konusunda baskı yapıyor. Ben ise evliliğe karşı olduğumu söyleyip duruyorum. Ancak bir gün bu durumdan pişman olmaktan çok korkuyorum. Normal olmak ister de çok geç kalmış olursam diye çok korkuyorum. Erkek arkadaşımın çocuğu olmuyor eşi ile de bu nedenle ayrıldılar. Ben kendimi bildim bileli çocuk sahibi olmak istemeyen biriyim ancak yaşım ilerlediğimde bu kararımdan pişman olacağım söylenip duruyor. Şu an ise yeni bir eve çıktık birlikte. Maddi durumumuz iyi değil aslında ama o gösterişli yaşamayı seviyor. Bu nedenle de tanıştığımız herkesin gözünde zengin adam- genç kız olduğumuzu biliyorum. Oysaki 1 senedir hayatımın en yokluk dönemini yaşıyorum. abartmıyorum çorap dahi almadım. Türkiyenin en iyi üniversitelerinden birinden derece ile mezun oldum. Çok iyi yerlerde çalıştım, insanların bana böyle bakmasını sindiremiyorum. Erkek arkadaşım başkalarının ne düşündüğü neden umrunda diyor huzursuzluğumu anlatınca.Bir mağazaya girdik geçenlerde, babana söyle sana bunu alsın dedi personel. Güldük geçtik ama sonra garip hissettim. Hala gelecek için bir plan yapmıyoruz. Ben ailem karşı çıkacağı için yapmıyorum ama onun bunu düşündüğünü sanmıyorum. Bazen bensiz ne yapacaksın sen ya diyorum geçiştiriyor. Hiçbir sorun yokken bunları düşünmeli miyim? Bir kez bile kavga etmedik, çok iyi anlaşıyoruz, çok da seviyorum. Ama arkadaşlarım sevgililieri eşleri ile dolaşırken ben dolaşamıyorum. Ailemin yanına gittiğimde onu özlüyorum. Onun yanına geldiğimde ise ailemi. Çok geç olmadan bitirmek mi lazım, yoksa gideceği yere kadar gitmesi mi bilmiyorum. Uykularım kaçıyor, yardım edin.
Personelin g.rizekalılığı. Annesi dışında küçük çocuğa bile öyle diyemez, kaldı ki satıcı. Bence siz yanlış anladınız.babana söyle sana bunu alsın dedi personel
Türkiye de partner kavramı yok yalnız. Eş diyince nikah kavramı söz konusudur, anlaşılan budur.Neresini anlamıyorsunuz? Öncelik sıralamam farklı ve gelirimizi kendime harcamak mantıklı gelmiyor.
Eş demek nikah ile olmuyor hangi yüzyılda yaşıyorsunuz bilmiyorum ama eş "partner" kelimesinin dilimizdeki anlamı ve hayatı paylaşan insanlar ve hatta hayvanlar "eş"olarak adlandırılır. Buna neden takıldınız bilemedim.
Neresini anlamıyorsunuz? Öncelik sıralamam farklı ve gelirimizi kendime harcamak mantıklı gelmiyor.
Eş demek nikah ile olmuyor hangi yüzyılda yaşıyorsunuz bilmiyorum ama eş "partner" kelimesinin dilimizdeki anlamı ve hayatı paylaşan insanlar ve hatta hayvanlar "eş"olarak adlandırılır. Buna neden takıldınız bilemedim.
Bulmuş çıtır kızı onu düşünme bunu düşünme,ben uygun görmüyorum siziNasıl başlanır bilmiyorum. Uzun zamandır burayı takip etmeme rağmen ilk kez bir şeyler yazma ihtiyacı hissettim. 2 yıldan uzun süren bir ilişkim var, aramızda 16 yaş fark var. Ayn iş yerinde çalışıyorduk, tanıştığımızda evliydi, boşanma sürecindeydi, eşi ile de tanışmıştım. Ben de bu sırada kötü bir nişalılık dönemi atlatmıştım. Boşandıktan bir kaç ay sonra da bir ilişkimiz başladı. Başlangıçta hoşlanma gibiydi, bilgili kültürlü ve çekici bir adamdı. Uzun uzun sohbetler ederdik, ilgisi hoşuma giderdi. Sonrasında birlikte yaşamaya başladık. Oldukça iyi anlaşmamıza rağmen doğru hissettirmiyordu bu durum. Bana sürekli bizim bir geleceğimiz olamaz deyip duruyordu. Beni sevdiğini söylemiyor, ama sevgisinden de şüphe ettirmeyecek şekilde davranıyordu. Prensesler gibi hissediyordum o zamanlar. Babamı çok küçük yaşta kaybettim, şimdi farkediyorum ki hem babam hem sevgilim hem oğlum olmuştu. Bir gelecek beklemiyordum ancak hep hayatımda olmasını da istiyordum. Ancak bu ilişkiyi kimse bilmiyordu ve aileme de anlatmam mümkün değildi. Kendime düzgün bir hayat kurmam için beni İngiltere'de yüksek lisans yapmam için yüreklendirdi. Başvuruları yaptık, kabul aldım benimle birlikte geldi 2 ay benimle kaldı ve döndü. Bana sürekli dengim bir insan bulmamı söylerdi ancak her gün telefon ile konuşuyor idik. Ben dönmek istediğimi yanında olmak istediğimi söylüyordum. Alışma aylarında özellikle. Alıştıktan 6 ay sonra ise dönmemi istediğini söyledi ve biletlerimi aldı geri geldim. Döndüğümden beri birlikte yaşıyoruz. bu ilişkiyi bilen biri yok. Kimse ile de konuşamıyorum. Onu çok seviyorum ancak gizli saklı bir ilişki yaşamak beni huzursuz hissettiriyor. Arkadaşlarım evleniyor ve artık ailem de evlenmem konusunda baskı yapıyor. Ben ise evliliğe karşı olduğumu söyleyip duruyorum. Ancak bir gün bu durumdan pişman olmaktan çok korkuyorum. Normal olmak ister de çok geç kalmış olursam diye çok korkuyorum. Erkek arkadaşımın çocuğu olmuyor eşi ile de bu nedenle ayrıldılar. Ben kendimi bildim bileli çocuk sahibi olmak istemeyen biriyim ancak yaşım ilerlediğimde bu kararımdan pişman olacağım söylenip duruyor. Şu an ise yeni bir eve çıktık birlikte. Maddi durumumuz iyi değil aslında ama o gösterişli yaşamayı seviyor. Bu nedenle de tanıştığımız herkesin gözünde zengin adam- genç kız olduğumuzu biliyorum. Oysaki 1 senedir hayatımın en yokluk dönemini yaşıyorum. abartmıyorum çorap dahi almadım. Türkiyenin en iyi üniversitelerinden birinden derece ile mezun oldum. Çok iyi yerlerde çalıştım, insanların bana böyle bakmasını sindiremiyorum. Erkek arkadaşım başkalarının ne düşündüğü neden umrunda diyor huzursuzluğumu anlatınca.Bir mağazaya girdik geçenlerde, babana söyle sana bunu alsın dedi personel. Güldük geçtik ama sonra garip hissettim. Hala gelecek için bir plan yapmıyoruz. Ben ailem karşı çıkacağı için yapmıyorum ama onun bunu düşündüğünü sanmıyorum. Bazen bensiz ne yapacaksın sen ya diyorum geçiştiriyor. Hiçbir sorun yokken bunları düşünmeli miyim? Bir kez bile kavga etmedik, çok iyi anlaşıyoruz, çok da seviyorum. Ama arkadaşlarım sevgililieri eşleri ile dolaşırken ben dolaşamıyorum. Ailemin yanına gittiğimde onu özlüyorum. Onun yanına geldiğimde ise ailemi. Çok geç olmadan bitirmek mi lazım, yoksa gideceği yere kadar gitmesi mi bilmiyorum. Uykularım kaçıyor, yardım edin.
Bir şey almama konusu biraz yanlış anlaşılmış sanıyorum. Alışveriş yapmayı genel olarak sevmeyen paraya önem vermeyen biriyim. Bunu anlatmak istemiştim oysa ki. Kendi işimi yapıyorum, kazancım da oldukça iyi. Paramı işimi büyütmek için harcıyorum.
Gizli ilişki yaşamak konusuna gelince, ilişki benim tarafımda gizli. Onun ailesi ile arkadaşları ile tanıştım. Görüştüğmüz insanlara da beni eşim olarak tanıştırıyor.
Yaşım 29.
Sizden 16 yaş büyük tuhaf ve lüzumsuz bir adam için İngiltere de yüksek lisansı mı çöpe attınız yani?
İyi bir kariyer var, ama çalışmıyor musunuz bu arada? Çorap alamamak niye?
Çalışmıyorsanız, aileniz nerde, niye yalnız, nasıl yaşıyorsun diye sormuyor?
Olmaz hayatım bu iş zor olur.Sen hayatını gelecegini ve yatırımlarını düşünmelisin öncelikle.1.yaşça senden cok büyük 2.evlilik kaygısı yok 3. Cocuk konusu her kadın anne olmak ister bu hayalinden de vaz geçmen gerekecek maalesef iyi düşünNeresini anlamıyorsunuz? Öncelik sıralamam farklı ve gelirimizi kendime harcamak mantıklı gelmiyor.
Eş demek nikah ile olmuyor hangi yüzyılda yaşıyorsunuz bilmiyorum ama eş "partner" kelimesinin dilimizdeki anlamı ve hayatı paylaşan insanlar ve hatta hayvanlar "eş"olarak adlandırılır. Buna neden takıldınız bilemedim.
Bravo, bir insan kendini ancak bu kadar güzel kandırabilirdi.Eş demek nikah ile olmuyor hangi yüzyılda yaşıyorsunuz bilmiyorum ama eş "partner" kelimesinin dilimizdeki anlamı ve hayatı paylaşan insanlar ve hatta hayvanlar "eş"olarak adlandırılır.
Kiaora yorumlara bozuluyor ama, yazık bence. Yaş farkını bir yana atsak bile, gerçekten seven insan sürekli bizim bir geleceğimiz yok demez, evlilikten kaçmaz, sevdiği kadını zor durumda bırakmaz, kendine sana uygun birini bul demez.Sizden 16 yaş büyük tuhaf ve lüzumsuz bir adam için İngiltere de yüksek lisansı mı çöpe attınız yani?
İyi bir kariyer var, ama çalışmıyor musunuz bu arada? Çorap alamamak niye?
Çalışmıyorsanız, aileniz nerde, niye yalnız, nasıl yaşıyorsun diye sormuyor?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?