Aynısını ben düşündüm aslında . Ne saçma .
Canım yavalla bence direkt uyku saatini değiştirsinler çocuğun . Ama birşey söyleseniz ‘sanane bizim çocuğumuz’ derler .
Yurtdışındayım, sağım solum , altım üstün komple yeni doğandan 5-6 yaşına kadar her yaş çocuk ile dolu . yemin ediyorum bir kere ne bir ağlama duydum ne bir bağırma duydum . Görüştüğüm arkadaşlarımdan da biliyorum çocuklar haftaiçi en geç 20’de , haftasonu 21’de yatıyor. Bu insanlar nasıl yetiştiriyor çocuklarını . Bence biz Türk toplumu olarak çocuk yetiştirirken gerçekten bir yerde birşeyleri yanlış yapıyoruz
Arkadaşın evini bilmem ama ben de Almanya’dayım. Geçen yıl oturduğumuz evin duvarı kale duvarı gibiydi,yan dairelerden ve üstten ses kattiyen duymazdık.Canım ya
Keşke öyle bir tuşları olsa mesela bassak ayarlasak akşam 8 de yatsa sabaha kadar hiç ağlamasa
Çevrenizde o kadar küçük çocuk varken siz hiç ağlama sesi duymuyorsanız ya evinizin ses yalıtımı mükemmel ötesidir ya da uyuduktan sonra top atsak uyanmayanlardansınız
Çocuk bu mekanik makine değil öyle her zaman aynı saatte yatıp aynı saatte kalkacak
Canım ya
Keşke öyle bir tuşları olsa mesela bassak ayarlasak akşam 8 de yatsa sabaha kadar hiç ağlamasa
Çevrenizde o kadar küçük çocuk varken siz hiç ağlama sesi duymuyorsanız ya evinizin ses yalıtımı mükemmel ötesidir ya da uyuduktan sonra top atsak uyanmayanlardansınız
Çocuk bu mekanik makine değil öyle her zaman aynı saatte yatıp aynı saatte kalkacak
akşam en geç 21’de uyuyor ama sabahta 6’da kalkıyorlar . Geçen hafta Cuma günü kuzenimin 3.5 yaşındaki kızı bende kalmak istedi . Pijama partisi yapalım dedi . Akşam 4’te yuvadan geldi , birşeyler yedik televizyon izledik Ve pijama partisi gereği olan yatakta zıplama seansını yaptık. Ne bağırdı , ne çağırdı ne de kudurmuş gibi sağa sola saldırdı . Saat tam 20.45’ti uykuya daldı . Ama Cumartesi sabah 6.30’da kalktı 
Canim ben esimin horlamalari yuzunden.aldim acayip faydasini gördüm hrm o rahat uyuyor hemde ben :)) ayrica oyle rahatsiz edecek birsey de degil eczaneden 10 tlye aldim denenebilir bence ama bütün sesi kesmiyor hayli azaltiyor onu soleyebilirim.
Selamlar,
Yan komşumun çocuk odası yatak odamın yanında, biri 2.5 yaşında biri de 3 aylık iki bebeği var. Küçük olanın ağlamalarına alıştık ama büyük olan iyice kudurdu.
Odayı değiştirelim desek yalıtım olmadığı için salonum buz gibi, arka odam var orası da apartman boşluğuna bakıyor diye geçmek istemiyorum, sabahları zaten hava karanlık orada yatsak hiç kalkamayız.
Biliyorum çocuk diyeceksiniz, bebek diyeceksiniz normal diyeceksiniz, farkındayım büyüme çağı, kudursun, oynasın, mutlu olsun, seviyorum o sesleri, mutlu çocuk kahkahaları hoşuma gidiyor. Tabi aile üyelerinin yüksek sesli bağırmaları eklenmezse ya da minik bir anda odadaki tüm çekmeceleri çarpmaya, oyuncakları duvara fırlatmaya başlamazsa.
Bu saat oldu minik arkadaşımız hala çığlık çığlığa oyunlar oynuyor, sanırım babasını özlemiş, baba baba diye çığlıklar atarak koşturuyor. 3 aylık olan da ağlamaya başladı, annesi ona en yüksek sesiyle şarkı söylüyor.
Tabii ki çocuklu evlerde bu şenlikler olur, ne güzel mutlu aile di mi? Ama benim migrenim var. Eşim de 4te kalkıp işe gidecek. Ayrıca bizim minik arkadaş geçen gün ayakkabımı kapının önünden almış, eve koşmuş ve camdan aşağı atmış, babaannesi söyledi. Eh doğal olarak biraz gerildim, saat sabahın 7si, işe gideceğim ve ayakkabımın teki yok! Ama miniğe hiçbir şey söylemedim, büyüme ataklarında bu davranışlar çoğunlukla normal karşılanır, babaanne ayakkabımı almadıklarını söyledi, sizin torununuz atmış oğlunuz alsın getirsin lütfen yoksa işe geç kalacağım dedim. Yedek ayakkabım yok bu arada, bu sene almadım, yağmurda ve karda aynı ayakkabıyı giyeceğim. Babaanne oğlunun uyuduğunu kendisinin alacağını söyledi, kadın zaten yaşlı kıyamadım. Teyzem 10 dakikada kapıdan nasıl aldı da camdan attı bu paşa dedim, dedeyi işe gönderirken kapıdan koşturmuş sıpa :) ayağımda 43 numara erkek ayakkabısıyla indim ayakkabımı aldım, giydim, işe gittim.
Ama şimdi biraz sinirleniyorum, çalıştığımızı ve odamızın hemen yan odada olduğunu biliyorlar, gelin de babaanne de her gördüklerinde ya bizim çocuklar yüzünden uykunuz bölünüyor işe uykusuz gidiyorsunuz diyorlar.
E bunu diyen insan çocuğu salonda oyalayayım dese olmaz mı?
Geçen temizlik yaparken kapı çaldı, teyze gelmiş, müzik sesini kısmamı istedi, bebekler uyuyormuş.
E ama insan telefondan müzik dinlerken ne kadar yüksek ses çıkabilir ki?
Onlar rahatsız olunca kapıya geliyorlar ama ben migren atağıma rağmen çocuklar eğleniyor diye bir şey söylemek istemiyorum.
Ya ben mi çok safım?
Selamlar,
Yan komşumun çocuk odası yatak odamın yanında, biri 2.5 yaşında biri de 3 aylık iki bebeği var. Küçük olanın ağlamalarına alıştık ama büyük olan iyice kudurdu.
Odayı değiştirelim desek yalıtım olmadığı için salonum buz gibi, arka odam var orası da apartman boşluğuna bakıyor diye geçmek istemiyorum, sabahları zaten hava karanlık orada yatsak hiç kalkamayız.
Biliyorum çocuk diyeceksiniz, bebek diyeceksiniz normal diyeceksiniz, farkındayım büyüme çağı, kudursun, oynasın, mutlu olsun, seviyorum o sesleri, mutlu çocuk kahkahaları hoşuma gidiyor. Tabi aile üyelerinin yüksek sesli bağırmaları eklenmezse ya da minik bir anda odadaki tüm çekmeceleri çarpmaya, oyuncakları duvara fırlatmaya başlamazsa.
Bu saat oldu minik arkadaşımız hala çığlık çığlığa oyunlar oynuyor, sanırım babasını özlemiş, baba baba diye çığlıklar atarak koşturuyor. 3 aylık olan da ağlamaya başladı, annesi ona en yüksek sesiyle şarkı söylüyor.
Tabii ki çocuklu evlerde bu şenlikler olur, ne güzel mutlu aile di mi? Ama benim migrenim var. Eşim de 4te kalkıp işe gidecek. Ayrıca bizim minik arkadaş geçen gün ayakkabımı kapının önünden almış, eve koşmuş ve camdan aşağı atmış, babaannesi söyledi. Eh doğal olarak biraz gerildim, saat sabahın 7si, işe gideceğim ve ayakkabımın teki yok! Ama miniğe hiçbir şey söylemedim, büyüme ataklarında bu davranışlar çoğunlukla normal karşılanır, babaanne ayakkabımı almadıklarını söyledi, sizin torununuz atmış oğlunuz alsın getirsin lütfen yoksa işe geç kalacağım dedim. Yedek ayakkabım yok bu arada, bu sene almadım, yağmurda ve karda aynı ayakkabıyı giyeceğim. Babaanne oğlunun uyuduğunu kendisinin alacağını söyledi, kadın zaten yaşlı kıyamadım. Teyzem 10 dakikada kapıdan nasıl aldı da camdan attı bu paşa dedim, dedeyi işe gönderirken kapıdan koşturmuş sıpa :) ayağımda 43 numara erkek ayakkabısıyla indim ayakkabımı aldım, giydim, işe gittim.
Ama şimdi biraz sinirleniyorum, çalıştığımızı ve odamızın hemen yan odada olduğunu biliyorlar, gelin de babaanne de her gördüklerinde ya bizim çocuklar yüzünden uykunuz bölünüyor işe uykusuz gidiyorsunuz diyorlar.
E bunu diyen insan çocuğu salonda oyalayayım dese olmaz mı?
Geçen temizlik yaparken kapı çaldı, teyze gelmiş, müzik sesini kısmamı istedi, bebekler uyuyormuş.
E ama insan telefondan müzik dinlerken ne kadar yüksek ses çıkabilir ki?
Onlar rahatsız olunca kapıya geliyorlar ama ben migren atağıma rağmen çocuklar eğleniyor diye bir şey söylemek istemiyorum.
Ya ben mi çok safım?
işte ben atak geldiğinde arka odaya kaçıyor kendimi o odaya kilitliyorum... bir önceki yorumda yazdım sabah olanları sizin için de alıntılamış olayım "Sabah işe giderken babaanne kapıyı açtı, kızım çok ses yaptılar mı dedi. Küçüğü duymadım teyze, oğlan bi ara iyi kudurdu ama dedim. Çocuk işte kusura bakma yavrum dedi teyzecim kusura bakmıyorum ama siz de o odada çok bağırarak konuşuyorsunuz aslında, dün çocuktan çok sizin sesiniz geldi bana dedim. Haklısın kızım dedi kolay gelsin dedi içeri girdi. Yani bir yerde konuşmuş oldum aslında..."
bebeğin ağlamasına birsey diyemeyiz sadece bu konudaSelamlar,
Yan komşumun çocuk odası yatak odamın yanında, biri 2.5 yaşında biri de 3 aylık iki bebeği var. Küçük olanın ağlamalarına alıştık ama büyük olan iyice kudurdu.
Odayı değiştirelim desek yalıtım olmadığı için salonum buz gibi, arka odam var orası da apartman boşluğuna bakıyor diye geçmek istemiyorum, sabahları zaten hava karanlık orada yatsak hiç kalkamayız.
Biliyorum çocuk diyeceksiniz, bebek diyeceksiniz normal diyeceksiniz, farkındayım büyüme çağı, kudursun, oynasın, mutlu olsun, seviyorum o sesleri, mutlu çocuk kahkahaları hoşuma gidiyor. Tabi aile üyelerinin yüksek sesli bağırmaları eklenmezse ya da minik bir anda odadaki tüm çekmeceleri çarpmaya, oyuncakları duvara fırlatmaya başlamazsa.
Bu saat oldu minik arkadaşımız hala çığlık çığlığa oyunlar oynuyor, sanırım babasını özlemiş, baba baba diye çığlıklar atarak koşturuyor. 3 aylık olan da ağlamaya başladı, annesi ona en yüksek sesiyle şarkı söylüyor.
Tabii ki çocuklu evlerde bu şenlikler olur, ne güzel mutlu aile di mi? Ama benim migrenim var. Eşim de 4te kalkıp işe gidecek. Ayrıca bizim minik arkadaş geçen gün ayakkabımı kapının önünden almış, eve koşmuş ve camdan aşağı atmış, babaannesi söyledi. Eh doğal olarak biraz gerildim, saat sabahın 7si, işe gideceğim ve ayakkabımın teki yok! Ama miniğe hiçbir şey söylemedim, büyüme ataklarında bu davranışlar çoğunlukla normal karşılanır, babaanne ayakkabımı almadıklarını söyledi, sizin torununuz atmış oğlunuz alsın getirsin lütfen yoksa işe geç kalacağım dedim. Yedek ayakkabım yok bu arada, bu sene almadım, yağmurda ve karda aynı ayakkabıyı giyeceğim. Babaanne oğlunun uyuduğunu kendisinin alacağını söyledi, kadın zaten yaşlı kıyamadım. Teyzem 10 dakikada kapıdan nasıl aldı da camdan attı bu paşa dedim, dedeyi işe gönderirken kapıdan koşturmuş sıpa :) ayağımda 43 numara erkek ayakkabısıyla indim ayakkabımı aldım, giydim, işe gittim.
Ama şimdi biraz sinirleniyorum, çalıştığımızı ve odamızın hemen yan odada olduğunu biliyorlar, gelin de babaanne de her gördüklerinde ya bizim çocuklar yüzünden uykunuz bölünüyor işe uykusuz gidiyorsunuz diyorlar.
E bunu diyen insan çocuğu salonda oyalayayım dese olmaz mı?
Geçen temizlik yaparken kapı çaldı, teyze gelmiş, müzik sesini kısmamı istedi, bebekler uyuyormuş.
E ama insan telefondan müzik dinlerken ne kadar yüksek ses çıkabilir ki?
Onlar rahatsız olunca kapıya geliyorlar ama ben migren atağıma rağmen çocuklar eğleniyor diye bir şey söylemek istemiyorum.
Ya ben mi çok safım?
Yazdıklarında sonuna kadar haklısın. Çocuk anlamaz sadece bizim toplumda var. Cocuk kac yasinda olursa olsun kurallari ogreniyor ve dinliyor. Cocuktan cocuga fark ettigine katiliyorum ama toplumumuzda su da var. Bebekken şimarikliklara goz yumup buyuyunce amaan dinlemiyor bizi diyoruz. Bizim dede buyukanneler cok onemli faktor bunda. Cekmece dolap kapaklari konusunda haklisiniz. Cocuk pekistirildiginde devam ediyor. Hayir oyle olmamali, bu davranisi yapmani istemiyorum diyip kaslari cattigunizi anliyor gulfugunuz gb.
