- 29 Haziran 2023
- 24
- 11
- 28
Merhaba. Gerçekten çok yalnız ve çaresiz hissettiğim için bu başlığı açıyorum. Benim gibi olan var mı ya da ne yapmam lazım? 3 yıllık evliyim, 7 aylık bebeğim var. 29 yaşındayım. Meslek sahibi bir kadınım, bebeğimi büyütmek istiyorum kendi isteğimle işi bıraktım. Belki de sorunumun ana kaynağı budur bilmiyorum. Eşimle 2 yıllık sevgililik dönemi de dahil olmak üzere hiç büyük kavgamız olmadı. Evlendikten sonra gerek aşk hayatımız gerek cinsel hayatımız iyiydi. 2 ay önce eşime bana karşı ilgisiz olduğunu söyledim. Yani artık işten geldiğinde, uyumadan önce beni öpmüyor, sürekli telefonla oyun oynuyor maç izliyor vs. O da bana normalde zaten böyle bir insan olduğunu söyledi. İlgili davranmasının sebebi benim mutlu olmam içinmiş… 2 aydır içime kapandım artık adamın içinden ne geçiyor neyi içinden geçmeden yapıyor üzülüyorum. Birkaç gün önce konuyu yine açtım. Artık ben de senin gibi uzak davranıyorum rahat mısın falan dedim. Gündüz iki yabancı gibiyken gece de birlikte olmak için yaklaşıp uyuyorsun dedim. Çok sinirlendi. Sürekli seni öpemem sevgililer gibi diz dize olamam dedi. Biraz borcumuz var aynı zamanda onu düşünüyormuş. Sanki düşününce gökten para mı yağacak. Hayat zor herkesin borcu var yavaş yavaş ödenir ne yapalım. Günlerdir ağlıyorum. Zaten akşama kadar işte. Akşam da çocuğu uyutmak falan filan derken birlikte oturup bir bardak çay içmek dışında zaten bir şey yapmıyoruz. Onda da bana uzak oturuyor yüzüme bile bakmıyor. Bundan sonra nasıl devam edeceğim bilmiyorum. Normalde zaten pek konuşkan biri değil. Artık onu kendime çok uzak hissediyorum. Bebeğimizin de uyku sorunu var. Yorgunluğa katlanabiliyorum ama yalnızlığa katlanamıyorum. 2 aydır boğazım düğüm düğüm. Uzun oldu kusura bakmayın lütfen.
