Yurtdışına gelin gitmek çok sıkıntılı ilerde anlaşamayınca çocuk elini kolunu bağlıyor insanın.Eşinizin izni olmadan sınırdan geçemezsiniz malesef.İlerde sorunlarınız artrsa çok büyük çıkmazda olacaksınız.Ozaman istesenizde çocuk yüzünden gidemeyeceksiniz.Inanin dediklerinizi dusundum. Bebek dogduktan sonra baba musaadesi olmadan yurtdisina bebekle cikamam. Yani olasi bir kavga halinde elim kolum baglanacak. Ama dediginiz gibi onu o tarafa alabilmem icin bir bahaneyle onden kendimin tr ye gitmesi lazim. Annemi cok once kaybettim ama babamla ilgili bir seyler soyleyip gidebilirim.
Orada yasamamalisiniz. Dogumu bahane edip Istanbula gelin. Psikolojiniz de bozulmus. Sindirilmissiniz. Bir sure kendinizi toparlarsiniz. Saglikli dusununce daha saglikli karar verirsiniz. Koloni halinde yasamak orada normal karsilanabilir ama bu bize gore de yipratici bir durum. Esiniz de bu durumda sizi anlamayacaktir cunku o da oyle yetismis ve bunlar ona normal geliyor. 2.5 sene bence sadece sizi avutmak icin. Bence hep orada kalacak gibi geliyor. Cunku baska bir ulkeye gidecek olsaydi uzmanligi orada da alirdi. Diger sebepler bahane bence.
Simdi herseyi bir kenara birakin ve kendinizi, geleceginizi dusunun. Bu kadar egitimi bir kenara atamazsiniz. Bu kadar emege yazik. Calismadiginiz her gun isinizden sogursunuz, mesleginizden koparsiniz, aldiginiz egitimleri unutursunuz. Ev hanimi olmak icin miydi hersey? Kocaniz icin herseyi bir kenara atmissiniz, o ne fedakarlik yapti peki?
Oraya gitmek bir hataymis. Bu hatayi devam ettirmek de bir hata bence. Bunu duzeltmek icin once mutsuz ildufunuz yerden uzaklasmalisiniz. Mutlu saglikli dusuneceginiz bir yere gelin. Orada once yeniden kwndinizi bulun. Sonra daha rahat saglikli dusunup en dogru karari verirsiniz nasil olsa.
11 hafta henuz.Kaç aylık hamilesiniz? Bir an önce tr ye gelin.yoksa uçağa binmeniz de sıkıntı yaratır ileriki aylarda.
Guzel yazmissiniz. Ona tekrar bebegi ayrida yasadigimiza guvenerekten yaptigimi ustune bastira bastira soyleyecegim. Hala diretirse biletimi aldim diyecegim. O istiyor ki ailesini de uzmesin beni de bir sekilde idare etsin. Klasik arada kalan erkek psikolojisi. Ama aileyle ciddi sorunlar yasarsam esimle tamiri olmayan kirginliklar olusabilir. Bunu neden sezemiyor bilmiyorum. Cok taviz verdigim icin bu izlenimi kendim yarattim.Hakkaten zor bir durum ve cok emek istiyor bundan sonrası..Ne yapilir noktasinda ben de sizin adiniza tikandim.Sanirim yerinizde olsam eşime duzenli olarak"Ben Hindistanda seninle yasamak disinda bir plan yapmadim ve bu plana gore buraya geldim,bu plana göre hamile kaldim o yüzden benden daha fazlasini isteme eger istersen benim tekrardan hayatımı planlamam gerekir ve bu planimda da ailenle yasamak gibi bir durum söz konusu olamaz.Seni de anliyorum ama evliysek sadece seni anlamamiz yetmez ben de varim ve anlasilmak benim de hakkim"derim ve duygusal acıklamalara yani o benim babam bisry diyememlere mudahale ederim.Yani esimin bakis acisini zenginlestirecek müdahaleler ,kiracak tepkiler degil.Kayinvalidenize de anlamli bakislar atın ne yapmaya calisiyorsun sen gibisinden..
2. çocuğu da yapar, orada kendine rağmen kalırsın gibi geliyor bana.Dahiliyede uzmanlik yapiyor. 2.5 yil sonra bitecek o sebeple.
Bu şartlar altında Istanbul'a gelerek üç yıl ayrı yaşamayı göze alırdım sanırım.Deme potansiyeli bence var. Gidersek de sasirmam ama ben burada calisiyorum simdi zaten daha iyi kazaniyorum bak babam artik daha yavas yuruyor gibi bir bahane sunabilir. Buna da sasirmam. Cunku bazen oyle konusuyor ki evet mi diyor hayir mi diyor anlamiyorum. Sartlar nasil gerektirirse gibi...
Evet, aileyle yasamak ona korkunc gelmiyor aksine hosuna bile gidiyor olabilir. Psikolojimin iyi olmadiginin farkindayim. Surekli kendimi tenkit ediyorum. Onlari hakli cikarip kendimi bastirmaya calisiyorum. Cunku bu daha kolay. Kendime soruyorum mesela bana iyi davraniyorlar, yemekleri yapiyorlar, temizlik yapiyorlar. Kipirdamasam bir sey demiyorlar. Peki ben ne istiyorum diye kendimi sorguluyorum. Tatmin edici bir cevap bulamiyorum ama durumdan da rahatsizim. Resmen esim bilinc altima islemisOrada yasamamalisiniz. Dogumu bahane edip Istanbula gelin. Psikolojiniz de bozulmus. Sindirilmissiniz. Bir sure kendinizi toparlarsiniz. Saglikli dusununce daha saglikli karar verirsiniz. Koloni halinde yasamak orada normal karsilanabilir ama bu bize gore de yipratici bir durum. Esiniz de bu durumda sizi anlamayacaktir cunku o da oyle yetismis ve bunlar ona normal geliyor. 2.5 sene bence sadece sizi avutmak icin. Bence hep orada kalacak gibi geliyor. Cunku baska bir ulkeye gidecek olsaydi uzmanligi orada da alirdi. Diger sebepler bahane bence.
Simdi herseyi bir kenara birakin ve kendinizi, geleceginizi dusunun. Bu kadar egitimi bir kenara atamazsiniz. Bu kadar emege yazik. Calismadiginiz her gun isinizden sogursunuz, mesleginizden koparsiniz, aldiginiz egitimleri unutursunuz. Ev hanimi olmak icin miydi hersey? Kocaniz icin herseyi bir kenara atmissiniz, o ne fedakarlik yapti peki?
Oraya gitmek bir hataymis. Bu hatayi devam ettirmek de bir hata bence. Bunu duzeltmek icin once mutsuz ildufunuz yerden uzaklasmalisiniz. Mutlu saglikli dusuneceginiz bir yere gelin. Orada once yeniden kwndinizi bulun. Sonra daha rahat saglikli dusunup en dogru karari verirsiniz nasil olsa.
bence de güzel soru.baştan oraya neden gitmediniz? sende uğraşırdın denklik için.
şimdiye düzeniniz olurdu.
bu arada maddi olarak ihtiyaçlarınızı nasıl karşılıyorsunuz?
Emin olun siz de yerimde olsaydiniz 40 kere dusunurdunuz. Tek tarafli dusunmemeye calisiyorum. Bebegi de dusunuyorum, esimi de dusunuyorum, kendimi, isimi, 10 sene sonrasini, 5 sene oncesini... kisacasi her seyi dusunuyorum, zorundayim. Oyle ya da boyle hayat hata kaldirmiyor. Su an bir seyler yolunda degil farkindayim. Sadece 40 kat yabancilarin fikrini almak istedim. Baskalari nasil davranirdi? Bunu merak ettim. Belki kendi fikirlerimi guclendirmek icin ya da yanlislari gormek icin...2. çocuğu da yapar, orada kendine rağmen kalırsın gibi geliyor bana.
ne yardan geçiyorsun, ne serden.
Bu dubai fikrini ailesi biliyor. Kendileri de 2-3 sene sonra gideceksiniz falan bile diyorlar. Ama iki sene boyunca onlara maruz kalmak sikintilar doguracak bunu esime anlatamadim henuz.
bazıları kırk kere ölçer, bir kere biçer.Emin olun siz de yerimde olsaydiniz 40 kere dusunurdunuz. Tek tarafli dusunmemeye calisiyorum. Bebegi de dusunuyorum, esimi de dusunuyorum, kendimi, isimi, 10 sene sonrasini, 5 sene oncesini... kisacasi her seyi dusunuyorum, zorundayim. Oyle ya da boyle hayat hata kaldirmiyor. Su an bir seyler yolunda degil farkindayim. Sadece 40 kat yabancilarin fikrini almak istedim. Baskalari nasil davranirdi? Bunu merak ettim. Belki kendi fikirlerimi guclendirmek icin ya da yanlislari gormek icin...
inanıyor musun, şüphelerin var mı?Bu dubai fikrini ailesi biliyor. Kendileri de 2-3 sene sonra gideceksiniz falan bile diyorlar. Ama iki sene boyunca onlara maruz kalmak sikintilar doguracak bunu esime anlatamadim henuz.