Cok tesekkür ederim bu yorum icin. <3 Gecen isteyken bu hafta sonu söyleyim diye düsünüyordum (kardesimle konusmadan önce). Resmen migdem bulandi, karnim agridi anksiyeteden. Aslinda terapide ögrendigim birsey. Beynim herzaman en kötü senaryolari düsünür ama aslinda gercekte olacagini asla bilemem. Belkide iyi olacaktir.Babanız ve kardeşiniz ılımlıymış dısarıda görüşün bi ön tanişma gibi olur babanizla araniz iyise anneniz konusunda yardim isteyin. Anneniz zaten psikolojik bi vaka oldugu için onu ciddiye almayin siz kendinizi yetistirmişsiniz sevgilinizde cerrah olacakmış yaşlarda gayet uygun, kendi hayatiniza bakin. Çok düsünürseniz nasil olcak diye strese girerseniz her şey daha zorlaşir birakin akışa kararli oldugunuzu görünce yine geri adim atacaktir.
enteresan ya bu kadar insanın takılmasıSevgiliniz 19 siz 25 misiniz?
Yoksa 19 yaşındami tanıştınız?
Bir baska kuzeniminde mesela kiz arkadasi isvicreli. Yine bi baska kuzenimin kiz arkadasi çin. Ama onlar bi acilmadilar kii, ah keske benden önce ailelerine anlatsalardi.
25 yasindayim. 19 yasinda muhtesem biriyle karsilastimenteresan ya bu kadar insanın takılması
kız diyor 23 yaşımda ayrı eve çıktım, aileden ayrı bir hayatım var.
diyor sevgilim hep yanımda oldu, desktekçim, onun dünyaya hayata bakışı şöyle böyle, onu 2-3 sene önce eve getirdim, annem saklandı, babamla kahve içti vs vs
nasıl şu ilişkide erkeğin güncel olarak 19 yaşında olabileceğini düşünebiliyorsunuz?
çok enteresan gerçekten.
Siz boşverin kuzenleri, bu kadar şey yasadıktan sonra onaya ihtiyacınız yok. Herkesi memnun edemezsiniz anneniz gelmis 65 yasina bu yastan sonra din/kültür takintisini yenemezsiniz zaten, boşuna kendiniz üzüleceksiniz. Yasliliginizda doktor damadiniz olacak iste ,sevinin de geçCok tesekkür ederim bu yorum icin. <3 Gecen isteyken bu hafta sonu söyleyim diye düsünüyordum (kardesimle konusmadan önce). Resmen migdem bulandi, karnim agridi anksiyeteden. Aslinda terapide ögrendigim birsey. Beynim herzaman en kötü senaryolari düsünür ama aslinda gercekte olacagini asla bilemem. Belkide iyi olacaktir.
Bir baska kuzeniminde mesela kiz arkadasi isvicreli. Yine bi baska kuzenimin kiz arkadasi çin. Ama onlar bi acilmadilar kii, ah keske benden önce ailelerine anlatsalardi.
Annenizi dinlemenize gerek yok artık bu yaştan sonra zaten hayati sana zeher zıkkım etmiş.Sevgilinle aranda yaşlarınız yakınmış yorumlarda gordum.Ilk önce 19 sandim bende.Cocuklugum travmatik gectigi icin coğu şeyi hatirlamiyorum. Cocukluktan ciktigimda, kendi karakterimi fikirlerimi olusturmaya basladigimda, aksamlari 7 de degilde 10-12 arasinda eve gelmeye basladigimda (herzaman haber vererek) sorunlar basladi. Ondan önce sadece karnimin tok olmasi üzerimde elbisem olmasi yetiyordu.
Annemin kendi saclarini yolup bagirdigini hatirliyorum. Cok kücük sacma olaylardandi. Sebebini bile hatirlamiyorum. Florbol oynuyordum mesela. Okul cikisinda evde yemek yiyip 7-9.30 kadar aksam antrenman olurdu. Döverdi söverdi. 19/20 yaslarindaydim. Böyle birsey yapmak icin normal bir yaş degil.
Başını yerlere vururdu ölsemde kurtulsam diye bagirirdi. Daha cok sey var. Vücudum bu travmalari hatirliyor ama aklim unutmus.
Yurt dışında doğdum ve büyüdüm. Annem buranin dilini ögrenmedi, buranin insanlariyla tanismadi. Arkadaşı yok. Hayatta en çok önemsediği şey el alemin ne düsündügü.
Bu yüzden akrabalardan ne zaman zarar gördüysem susturuldum. Görmezden gel. Birsey olmaz kuzenlerin degil mi. Ve ben onlardan aslinda cok zarar gördüm. Yemek yiyemez hale geldim üzüntüden, panik ataklari yasadim. Asla hic bir kücük kizin bunlari yasamasini istemem.
Ill kez maas aldigimda annem ona bütün parami vermemi istedi. Ihtiyaci oldugundan degil. Hayir dedigimde „Ben işimden istifa edeyimde gör, bu evi sen gecindirirsin“ demisti. 1-2 yil sonra bu konuyu actigimda „Blöf yaptim, ana degilmiyim? Hic mi birsey diyemicem?“ demisti.
O günden beri asla güvenmiyorum. Ben koruyamadi be beni o da kullanmak istedi.
23 yasimda kendi evime ciktim. Artik sirf whatsappten psikolojik siddet uygulayabildi, kontrolu kaybetti.
3 yil terapiye gittim ve bu cok yardimci oldu.
Fazla uzattim, konuya geliyorum kusura bakmayin.
25 yasindayim. 19 yasinda muhtesem biriyle karsilastim. O günden beri asla beni yanliz birakmadi, herzaman yanimda oldu, herzaman anlayisliydi. Sevgilim isvicreli. Ben isvicrede dogdum büyüdüm. Buranin kültürüyle, buranin insaniyla. Burda dünyanin her kösesinden insanlar var. Bircok ülkenin muhtesem insanlariyla ve uzak durulmasi gerektigini düsündügüm insanlariyla tanistim.
Insani insan yapan irk yada din degil, kendi insanligi oldugunu anladim.
Ama annem cok irkcidir. Ondan uzak oldugu süre kimseyi kötülemez. Ama benim herzaman türk bi müslümanla, hatta en güzeli ayni sehirden gelen bi adamla evlenmemi istedi.
Yillardir böyle birsey mümkün degil, kafamiz uymaz, yeterki herseyden önce insan olsun diyorum. Hayir herseyden önce türk müslüman olcak diyor. Sirf müslüman olmak bir insani iyi yapmaz ki.
Babam daha modern, daha anlayisli. En azindan dinler. Biraz zor bazen anlasmak cünki bircok beyin amelyati gecirdi ve artik cok pasif. Kendisi 73 yasinda. Annem 65 yasinda.
Bir kere erkek arkadasimi sadece arkadas olarak eve getirdim tanistirdim, 2-3 yil oldu. Annem mutfaga saklandi, kapiyi acip öldürtesi bakislar atti bana ve sevgilime. Babam saygili bi sekilde yanina oturdu, kahve ikram etti. Annem sevgilimi insan yerine bile koyamadi.
Arkadaslar ben zaten cok yorgunum yine cok büyük bir savas var önümde. Tanistircam bu ayin sonunda (kardesim lütfen sinavlarimdan sonra söyle, o stresi simdi kaldiramam dedi).
Ama lütfen bana abla olarak akil fikir verin. Siz olsaniz nasil tanistirisiniz? Hangi ortamda?
Ben babamla disarda konusmayi düsünüyorum. Sonra babam, sevgilim ben ücünüz oturup tanisalim diye düsündüm. Kardesim 21 yasinda, zaten arkamda duruyor.
Almanyada daha önce bi kuzenim gecen sene yari alman yari türk birisiyle evlendi. Ismi tamamen alman, annesi alman babasi türk. Kendisi türkce konusmuyor. Heralde müslüman oldugu icin daha kolay olmus.
Ben acikcasi dindar bir insan degilim, gercek anlamda inandigim tek sey sevgi ve saygi dünyanin her irkina karsi. Her hayvana karsi. Sevgilim hiristiyan ama o da benim kadar dindar, yani hic degil. Burda cogu insan öyle zaten. Din cok büyük bir rol oynamiyor. Önemli olan insanlik.
Ama annem asimile olamadi. Bu fikirleri duymak istemiyor cünki farkli düsünüyor ve benide öyle düsünmeye zorluyor.
Bilmiyorum. Sadece icimi dökmek istedim. Kimsem yok. Akil fikir almak istedim.
Evlenip yakin zamanda anne olmayi, güzel mutlu sicacik bi aile kurmayi hayal ediyorum.
tamam da devamında hep benim yanımda oldu diyor. 2-3 sene önce babamla kahve içtiler diyor, yıllardır süren pek çok şeyin konuşulduğu ilişiden bahsediyor.25 yasindayim. 19 yasinda muhtesem biriyle karsilastim
19 yasindayken demedigi icin 19 yas sanki tanistigi kisiye ait sifat gibi duruyor. Basta ben de oyle anladim.
Cocuk konusunu en bastan konusmustuk ve halen ikimizinde fikri degismedi. Finansiyel durum iyi olursa ikimizde 3 cocuk istiyoruz. Kendisi full caliscak ben cocuklar büyüyene kadar evde kalmak istiyorum, sonrasinda part time calismak isterim. O da bu konuda ayni düsünüyor. Benim cocuklarla kalmami istiyor ama ilerde is hayatina geri dönüp kendime ait isim ve hobilerim olsun ister (tabi cocuklarla mümkün oldugu kadar).Peki çocuk istediğinizi söylediniz çocuk büyütmek ile ilgili görüşleriniz nasıl ? Bence bunu konuşmalısınız . Bu çok ciddi kavga konusu olabiliyor sonrasında . Bence gayet uyumlu geliyorsunuz
Evet cidden size neCidden merak ediyorum sizce bu kadın İslam dinine inanmayı sectiyse bunlardan haberdar değil midir? Demek ki bu konuda sizin gibi düşünmüyor ki sevgilisi yıllardır var . Sizin bileceğiniz bir şey demek iicn neden bu konuyu irdelediniz ?
Merak ediyorum size ne ? Sizde bana benim yorumumdan sanane diyebilirsiniz ama cidden bu kafayı çok merak ettiğim için soruyorum . Yılbaşı olur baskasinin kutlamasına karışan bir güruh çıkar birileri içki içer diğerleri bağırır . Bizim gibi yaşamayan insanlar olduğunu kabul etsek mi acaba toplumca
Yazının hemen devami "o günden sonra " diye devam ettiği için bende oradan yaşlari anladim25 yasindayim. 19 yasinda muhtesem biriyle karsilastim
19 yasindayken demedigi icin 19 yas sanki tanistigi kisiye ait sifat gibi duruyor. Basta ben de oyle anladim.
Gerekirse sadece babanız ile tanıştırın. Anladığım kadarıyla annenizin size manevi olarak bir katkısı olmuş travmanız olmuş resmen o zaman zararı da olmasın uzak tutun hayatınızdan.Cocuklugum travmatik gectigi icin coğu şeyi hatirlamiyorum. Cocukluktan ciktigimda, kendi karakterimi fikirlerimi olusturmaya basladigimda, aksamlari 7 de degilde 10-12 arasinda eve gelmeye basladigimda (herzaman haber vererek) sorunlar basladi. Ondan önce sadece karnimin tok olmasi üzerimde elbisem olmasi yetiyordu.
Annemin kendi saclarini yolup bagirdigini hatirliyorum. Cok kücük sacma olaylardandi. Sebebini bile hatirlamiyorum. Florbol oynuyordum mesela. Okul cikisinda evde yemek yiyip 7-9.30 kadar aksam antrenman olurdu. Döverdi söverdi. 19/20 yaslarindaydim. Böyle birsey yapmak icin normal bir yaş degil.
Başını yerlere vururdu ölsemde kurtulsam diye bagirirdi. Daha cok sey var. Vücudum bu travmalari hatirliyor ama aklim unutmus.
Yurt dışında doğdum ve büyüdüm. Annem buranin dilini ögrenmedi, buranin insanlariyla tanismadi. Arkadaşı yok. Hayatta en çok önemsediği şey el alemin ne düsündügü.
Bu yüzden akrabalardan ne zaman zarar gördüysem susturuldum. Görmezden gel. Birsey olmaz kuzenlerin degil mi. Ve ben onlardan aslinda cok zarar gördüm. Yemek yiyemez hale geldim üzüntüden, panik ataklari yasadim. Asla hic bir kücük kizin bunlari yasamasini istemem.
Ill kez maas aldigimda annem ona bütün parami vermemi istedi. Ihtiyaci oldugundan degil. Hayir dedigimde „Ben işimden istifa edeyimde gör, bu evi sen gecindirirsin“ demisti. 1-2 yil sonra bu konuyu actigimda „Blöf yaptim, ana degilmiyim? Hic mi birsey diyemicem?“ demisti.
O günden beri asla güvenmiyorum. Ben koruyamadi be beni o da kullanmak istedi.
23 yasimda kendi evime ciktim. Artik sirf whatsappten psikolojik siddet uygulayabildi, kontrolu kaybetti.
3 yil terapiye gittim ve bu cok yardimci oldu.
Fazla uzattim, konuya geliyorum kusura bakmayin.
25 yasindayim. 19 yasinda muhtesem biriyle karsilastim. O günden beri asla beni yanliz birakmadi, herzaman yanimda oldu, herzaman anlayisliydi. Sevgilim isvicreli. Ben isvicrede dogdum büyüdüm. Buranin kültürüyle, buranin insaniyla. Burda dünyanin her kösesinden insanlar var. Bircok ülkenin muhtesem insanlariyla ve uzak durulmasi gerektigini düsündügüm insanlariyla tanistim.
Insani insan yapan irk yada din degil, kendi insanligi oldugunu anladim.
Ama annem cok irkcidir. Ondan uzak oldugu süre kimseyi kötülemez. Ama benim herzaman türk bi müslümanla, hatta en güzeli ayni sehirden gelen bi adamla evlenmemi istedi.
Yillardir böyle birsey mümkün degil, kafamiz uymaz, yeterki herseyden önce insan olsun diyorum. Hayir herseyden önce türk müslüman olcak diyor. Sirf müslüman olmak bir insani iyi yapmaz ki.
Babam daha modern, daha anlayisli. En azindan dinler. Biraz zor bazen anlasmak cünki bircok beyin amelyati gecirdi ve artik cok pasif. Kendisi 73 yasinda. Annem 65 yasinda.
Bir kere erkek arkadasimi sadece arkadas olarak eve getirdim tanistirdim, 2-3 yil oldu. Annem mutfaga saklandi, kapiyi acip öldürtesi bakislar atti bana ve sevgilime. Babam saygili bi sekilde yanina oturdu, kahve ikram etti. Annem sevgilimi insan yerine bile koyamadi.
Arkadaslar ben zaten cok yorgunum yine cok büyük bir savas var önümde. Tanistircam bu ayin sonunda (kardesim lütfen sinavlarimdan sonra söyle, o stresi simdi kaldiramam dedi).
Ama lütfen bana abla olarak akil fikir verin. Siz olsaniz nasil tanistirisiniz? Hangi ortamda?
Ben babamla disarda konusmayi düsünüyorum. Sonra babam, sevgilim ben ücünüz oturup tanisalim diye düsündüm. Kardesim 21 yasinda, zaten arkamda duruyor.
Almanyada daha önce bi kuzenim gecen sene yari alman yari türk birisiyle evlendi. Ismi tamamen alman, annesi alman babasi türk. Kendisi türkce konusmuyor. Heralde müslüman oldugu icin daha kolay olmus.
Ben acikcasi dindar bir insan degilim, gercek anlamda inandigim tek sey sevgi ve saygi dünyanin her irkina karsi. Her hayvana karsi. Sevgilim hiristiyan ama o da benim kadar dindar, yani hic degil. Burda cogu insan öyle zaten. Din cok büyük bir rol oynamiyor. Önemli olan insanlik.
Ama annem asimile olamadi. Bu fikirleri duymak istemiyor cünki farkli düsünüyor ve benide öyle düsünmeye zorluyor.
Bilmiyorum. Sadece icimi dökmek istedim. Kimsem yok. Akil fikir almak istedim.
Evlenip yakin zamanda anne olmayi, güzel mutlu sicacik bi aile kurmayi hayal ediyorum.
Esim Fransiz. Gayette nikahim var. Kendimi esimle nikahli saymak icin senden icazet alacak degilim. Devlet hatta uluslarasi hukuk beni nikahli sayiyor. Nikah cuzdanim uluslararasi cunku. Nokta.Evet cidden size ne
Annesinin düşüncesinin temelsiz olmadığını belirtmek istedim. Konu sahibinin bundan haberi olduğunu da zannetmiyorum benim için önemli olan insanlık demesinden belli aksi halde nikahının olmayacağını bilirdi
Kendisi sürekli vurguladı bu konuyu zaten o yüzden yorum yapmak neden kabul edememek olsun. Kendi kendinize kurulmuşsunuz. Dini bir kural söylenince kurtlananlardansınız çünkü
Siz yorumlarını beğendiğim biri değilsiniz zaten o yüzden şaşırmadım bu yorumunuza da
Asiri kibar. Isinde gücünde. Isine bayiliyor, cok ugrasti cok calisti tip okumak icin. Asir zorluk zaten ünide basladi. Ders calismadiginda direkt herkezden önce bana zaman ayirirdi. Sonra ben ailesine yollardim git biraz ailenle arkadaslarinla da görüs diye. Ikimiz de bibirbimizin mutluluguna cok dikkat ederiz, bencillik etmeyiz.Annenizi dinlemenize gerek yok artık bu yaştan sonra zaten hayati sana zeher zıkkım etmiş.Sevgilinle aranda yaşlarınız yakınmış yorumlarda gordum.Ilk önce 19 sandim bende.
Yabanci erkeklerde anlayışlı kibar oluyor gordugum kadarıyla seni mutlu ediyorsa neden olmasın?Annen zaten oglan türk bile olsa bahane üreticek bir kadın.
Zehir zikkim olayi cok güzel anlattiAnnenizi dinlemenize gerek yok artık bu yaştan sonra zaten hayati sana zeher zıkkım etmiş.Sevgilinle aranda yaşlarınız yakınmış yorumlarda gordum.Ilk önce 19 sandim bende.
Yabanci erkeklerde anlayışlı kibar oluyor gordugum kadarıyla seni mutlu ediyorsa neden olmasın?Annen zaten oglan türk bile olsa bahane üreticek bir kadın.
Devaminda anlasiliyor evet ama ilk okudugunda oyle anlasiliyor. Onu diyorum. Anca gerisini okuyunca kurguluyosun.tamam da devamında hep benim yanımda oldu diyor. 2-3 sene önce babamla kahve içtiler diyor, yıllardır süren pek çok şeyin konuşulduğu ilişiden bahsediyor.
19 yaşında biriyle 1 sene önce tanışabilir hani yoksa sübyancılığa girer ya malum...
Evet, yillarca ugrastim. Sadece tekrar tekrar kalbim kirildi. Ama cok ihtiyacim var ona biliyor musunuz. Hic olmayan birini özlüyorum. Ögüt veren biri, dinleyen biri, beni oldugum gibi seven biri. Biraz yol gösteren birini cok aradim. Ögretmenlerim cok yardimci oldu her konuda sagolsunlar. Terapistim cok yardimci oldu.Gerekirse sadece babanız ile tanıştırın. Anladığım kadarıyla annenizin size manevi olarak bir katkısı olmuş travmanız olmuş resmen o zaman zararı da olmasın uzak tutun hayatınızdan.
Değişime kapalı insan kendini geliştirmemiş cahil insandır zaten birşey anlatamazsınız. Doğma büyüme İsviçre'de olacaksınız ve hala oranın dilini bilmeyecek kötü bir durum.
Sevgilinize güveniyorsanız el ele verip yolunuza devam edin derim.
İyi hayırlı olsun cüzdanınEsim Fransiz. Gayette nikahim var. Kendimi esimle nikahli saymak icin senden icazet alacak degilim. Devlet hatta uluslarasi hukuk beni nikahli sayiyor. Nikah cuzdanim uluslararasi cunku. Nokta.