• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yaadklarmzdan neler rendk..rendim ki..

öğrendimki ağlarsa anam ağlar gerisi yalan ağlarmış

öğrendim ki kimseye layık olduğu değerden fazla değer vermemek gerekiyomuş...

Bir insanı herhangi biri kırabilir,ama bir tek en çok sevdiği, acıtabilirmiş,
Çok acıttığında anladım..

Yüreğinde aşk olmadan geçen her gün kayıpmış,
Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım..

Bende öğrendim bugün;

Çok güvendiğin kişilere; o kadar çok güvenmeyecekmişsin... Arkandan iş çevirilebilyorlarmış...

Insanlar Plan Yaparken Allah Yukardan Gülümsermiş....
Bu Sözü çok Tuttum
Ve Bu Sözün çok Doğru Oldugunu ögrendimmmm

Ogrendim ki hayatta karsiliksiz sevgi birtek anne ve babadaymis.
Ogrendim ki kimsenin degeri varken bilinmez ama yokken bilinirmis..
Ogrendim ki hayatta herseyi tek basina kaldiginda ogrenebiliyormussun..
Ogrendim ki "Dost" diye bir kavram aslinda yokmus..
Ogrendim ki canini hic birseye sIkmaya degmiyormus..

Hiç bir konuda büyük konuşmamak gerekiyormuş .
Hiç kimse beni annemden çok asla düşünemezmiş.
Zaman göz açıp kapayana kadar geçip gidiyor , her an çok önemli.

Öğrendim ki hayatta vazgeçemeyeceğim kişiler sadece ailemmiş ve öğrendim ki insan herşeye katlanıyormuş her acı hafifliyormuş a.s

öğrendimki evlendikten sonra ailenin kıymeti biliniyomuş
öğrendimki erkek aşığım der ama yapacağını yaparmış
öğrendimki annelik çok güzel bi duyguymuş (hamilelikte öyle :) )
öğrendimki ailenden başka kimseye güven olmuyomuş
öğrendimki bu dünyanın b..ku yavaş yavaş çıkmaya başlamış

( kıslar kusura bakmayın arabesk oldu biras ama bu aralar çok depresifim ben :( öğrendiklerim bunlar aklıma gelio bu ruh haliyle...)

Öğrendim ki ; birine ne kadar çok değer verip, sevildiğini hissettirirseniz o kadar çok değersiz ve sevgisiz kalırsınız..

öğrendim ki en büyük zarar en yakınlarınlarından geliyormus. ve öğrendim ki en çok onların actığı yaralar acıyormus.....

öğrendim ki ailen annen babandan başka kimseye güvenmemek lazımmış onlardan başkası yalanmış

öğrendim ki aile anne baba sevgisi dünyalık herşeyden önemliymiş ve kimseye çok fazla güvenmemek gerekiyormuş

Bu hayatta mutlu mesut yaşamak için "neşeli olmak" şartmış.
Ve yine öğrendim ki neşeli olunca bazı şeylere gülüp geçmek ve gamsız olmak daha kolay oluyomuş.
Aslında hiçbişeyi ince düşünmemek gerekiyomuş.
Çoooooooooook özendiğin şey çoooooook kötü oluyomuş,hayalkırıklığı oluyomuş.
ALLAH a inanmak ve dua etmek en büyük mutlulukmuş:)
Sen kendine değer verirsen ,herkes de değer verirmiş.
Zaman su gibi geçiyormuş,yıl dediğin birkaç ay gibi çabuk gelip geçermiş.
Nasipse gelirmiş hintten yemenden ,nasip değilse ne gelirmiş elden...

Ben daha o kadar çooook şey öğrendim ki...Çok da mutluyum öğrendiğim herşey ders oldu bana.Önemli olan da bu değil mi zaten,yaşadıklarından ders çıkarabiliyosan yol katediyosun demektir.Katettim şükür...




O kadar güzel şeyler yazmışsınızki hepsini almak istedim söyleyecek hiçbişey bırakmamışsınz hepimizin öğrendikleri nekadar birbirine yakın ..
bizler nekadar çok sey öğrenmişiz..
hayat hep bize mi ders veriyor?
yani sadece kadınlara mı...
Öğrendimki, erkekler çok rahat varlıklar onlar için fedakarlık yapmaya değmezmiş
zarar gören yine ben oluyomusum..
öğrendimki, kimse annem babam kadar kıymetli değilmiş hiçbir kalp onlar kadar güzel değilmiş
ve hiçbir göz bana onlar gibi bakmıyormuş..
öğrendimki, 1 dakika sonramı bile bilmediğim şu hayatta kalp kırmaya hiç değmiyomuş..​
 
Öğrendim ki ağlarsa anam ağlar gerisi yalan ağlarmiş
ve öğrendim ki evlilik bana göre değilmiş:delphin:
öğrendim ki kimseye güvenmemek lazimmiş:umursamaz:
 
öğrendim ki kendinden ötesi yalanmış,ilk önce kendini düşünecekmişsin,bencil olmak gerekiyormuş hayatta
öğrendim ki kimseye çok değer vermeyeceksin,verirsen kendi değerini yitirebiliyorsun...
 
Öğrendim ki ilk tanıdığın kişileri hemen kankaya bağlamak exstra yanlık bişeymiş hele ki ailesiyle tanışıp devamındaki gelişmelere tanık olmak ailesiylede sıkıfıkı olmak o kadar çok yanlış bişeymiş ki kızlar inanın o kadar çok yanılgıya uğradımki bu konuda sakın sakın çok iyi tanımadan kimse için zan altında kalmayın. Ve kimsenin ailesinin seni etrafta rezil etmesine ve malesef haklı olmalarına sebebiyet vermeyin içime en çok koyan şeyde tüm bunlar olurken arkadaşının afedersiniz ama gaypaklık yapıp seni daha fazla açığını anlatarak utandırması. :gitme::gitme::gitme::gitme:
 
öğrendimki : Sevdiğimiz her fırsatta söylemek ,sevdiklerimize daha çok zaman ayırmak gerekirmiş.
öğrendimki: Sevgi paylaşıldıkça büyür acı ise hafiflermiş.
öğrendimki: ınsanoğlu yaşadığı acılarla güçlenip hayata bambaşka bir bakış açısı ile bakabiliyormuş.
öğrendimki: Gerçek dost zor günde belli oluyormuş.
öğrendimki: Sevmek emek vermeyi ve paylaşmayı beraberinde getiriyormuş.
öğrendimki: Yaşamak ve nefes almak her yeni güne merhaba demek çok güzelmiş.
öğrendimki: Yaşadığımız.ve çevremizde yaşanan her olaydan bize çıkarılacak bir pay ve öğreneceğimiz çok şey varmış.
 
öğrendimki,
'Ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz'
VE
'ınsan yaklaştığınca yaklaştığından ayrı
Belli ki, yakınımız yoktur ALLAH’tan gayrı'
 
Öğrendim ki Orda Öyle Bir İsim Var ki
Benden Öte Benden Ziyade
O'nu Düşün O'na sığın
O, Senden Öte Senden Ziyade

Öğrendim ki karşımdakilere bakmadan kendime yakışan gibi herkese adil ve saygılı davranmak bana çok şey kazandırdı....

Öğrendim ki affedici olunca canım daha az yandı....

Öğrendim ki herkesin "aa bu kadar iyi niyetli olmak hayır getirmez" sözleri çok çok yanlış....

tebrikler.. ayynen katılıyorum..
 
öğrendim ki büyük konuşmamak gerekiyormuşŞş...
öqrendim ki büyükLer ne söyLerse doğru söyLermişŞ..
öğrendim ki hayatta en yakın dostun aiLenmişŞ...
öğrendim ki dost diye sarıLdıkLarından da pekaLa kazık yiyebiliyormuşsun...
:Saruboceq: ALLAH ıma şükürLer oLsun li bunLarı daha hayatımın başında öğretti bana...
 
öğrendim ki unutulmaz dediğimiz en acı şeyler bile zaman geçer unutulur sonra hatıra olurmuş...mafoldumben
 
öğrendimki kimseye güvenmemek gerekmiş birde affetmemek
ha birde para her kapıyı açarmış gönül kapısını bile
 
Öğrendim ki pişman olmamak için 1000 lerce kez düşünmek ve kimseye güvenmemek gerekliymiş,insan pişman olsa da geçmişten;silinmiyor meret... mafoldumben
 
hayattab bıse oğrenemedım oda benden öğrenemedı yuvarlanıp gıdıyoruz ıste
hayattan ne öğrenırsek ögrnelım tersını ıspatlar bıze hayat oyuzden yasayıp gıtmek lazım yargılamadan ve yadırgamadan
 
öğrendim ki hayatta eksikler hiiiççç bitmiyor hep bir yanımız birşeyimiz eksik kalıyorrrrrr
 
Öğrendim ki gerçek arkadaş çok az ediniliyormuş
insanlara kendinle ilgili ufacık birşey anlatmaya gelmiyormuş...
fırsatını bulur bulmaz kullanmaya çalışıyorlar...
öğrendim ki eninde sonunda yalnızız...
ne aile, ne evlat, ne arkadaş...herkes bir yara kadar...

aynen katılıyorum.
bende öyle düşünüyorum.
 
Back