- 7 Temmuz 2019
- 55
- 51
- 27
-
- Konu Sahibi Black Wine
- #121
Kendi kafasinda bunu bir plana soktuysa senin davranışını baskı olarak algilamistir senide kaybetmek istemiyo belli kabul eder bence
Pişman olacaksın gibi görünüyor ama inşallah yanılan biz oluruz ve hep mutlu olursunuzHanımlar son gelismeleri aktarıyorum. Dün işten sonra eve gittim ve konuştuk. Gittiğimde hala agliyodu. Ben bi cevap vermiycem, evliliğe hazır değilim iki gün içinde nasi böyle bi karar verebilirim, ama sana da ayrilalim diyemem ben dedi. Konuştuk, ağladık, sonunda yapicak bisey yok öyleyse ben eşyalarını topliym dememle gitme nolur gitme diye boynuma sarıldı. O ani düşündükçe gözlerim doluyo. Boyle olmaz geçerli bi sebebin bile yok dedim doğrudan ben evlenicek adam değilim desen ona da kabul. Ben öyle demiyorum ki ben kendimi seninle nikah masasında görebiliyorum, seninle gelecek hayali kurabiliyorum sadece şimdi değil dedi, evlenmemek gibi bi niyetinin olmadığını söyledi. Kısaca son zamanlarda ilişkimize bi rehavet çöktüğünü, kendimizi saldigimizi ve aşağı çektiğimizi düşünmeye başlamış, evlenince de iyice rahatlayip hiçbirşey yapmiycagimizi düşünmüş. Evlenince hayallerini gerçeklestiremem korkusu oymuş. Birbirimizi için eskisi kadar cabalamiyoruz, ben çabaladığımızı görmek istiyorum dedi. Bu süreçte de hem seni rahatlatmak hem aileme ciddi olduğumu göstermek için en azından abinle tanisabilirim (abim bizi biliyo) , mayısa kadar da biseyleri yoluna koyarız o zaman da hem ben ailenle tanisirim sonra da aileler tanışır, seni oyaladigimi düşünme zaten bu saatten sonra mayıs geldiğinde yok ben Vazgeçtim tanismayalim deme şansım yok dedi. Ancak bu sekilde icim rahatlar evlilige hazirlananilirim dedi.Ben de söylediklerini samimi bulduğum için kabul ettim, oturduk ve hayatımıza ilgili planlar yaptık.
Şuan için bu kadar, iyiyiz. Herşeyin yoluna girebilicegine inandığım için bi şans daha verdim ikimize, doğru mu yanlıs mi şuan elbette bilemiyorum. Ama denemeye değer olduğunu düşünüyorum. Yanlissa hayatimdan bi 7 ay daha kaybedicem, değilse daha sağlam temeller üzerine oturmuş bi evlilik yapicam. Hepinize teşekkür ederim yorumlariniz ve tavsiyeleriniz için. Başka gelişmeler olursa yine buradan yazarım
Niye mayıs ki bide tanışmak için. Nisan filan için olsa mayısta aileler simdi tanışsa neyse.. Bazıları onbtaneyle birlikte olur aynı evde yaşar ama el değmemiş gözü açılmamış kız ister.. belki bu zihniyettedir. Sen daha iyi tanirsin bi zarf at bence. Bu dusunce de biriyse zaten sen hic evlilik dusunme böylesiyleHanımlar son gelismeleri aktarıyorum. Dün işten sonra eve gittim ve konuştuk. Gittiğimde hala agliyodu. Ben bi cevap vermiycem, evliliğe hazır değilim iki gün içinde nasi böyle bi karar verebilirim, ama sana da ayrilalim diyemem ben dedi. Konuştuk, ağladık, sonunda yapicak bisey yok öyleyse ben eşyalarını topliym dememle gitme nolur gitme diye boynuma sarıldı. O ani düşündükçe gözlerim doluyo. Boyle olmaz geçerli bi sebebin bile yok dedim doğrudan ben evlenicek adam değilim desen ona da kabul. Ben öyle demiyorum ki ben kendimi seninle nikah masasında görebiliyorum, seninle gelecek hayali kurabiliyorum sadece şimdi değil dedi, evlenmemek gibi bi niyetinin olmadığını söyledi. Kısaca son zamanlarda ilişkimize bi rehavet çöktüğünü, kendimizi saldigimizi ve aşağı çektiğimizi düşünmeye başlamış, evlenince de iyice rahatlayip hiçbirşey yapmiycagimizi düşünmüş. Evlenince hayallerini gerçeklestiremem korkusu oymuş. Birbirimizi için eskisi kadar cabalamiyoruz, ben çabaladığımızı görmek istiyorum dedi. Bu süreçte de hem seni rahatlatmak hem aileme ciddi olduğumu göstermek için en azından abinle tanisabilirim (abim bizi biliyo) , mayısa kadar da biseyleri yoluna koyarız o zaman da hem ben ailenle tanisirim sonra da aileler tanışır, seni oyaladigimi düşünme zaten bu saatten sonra mayıs geldiğinde yok ben Vazgeçtim tanismayalim deme şansım yok dedi. Ancak bu sekilde icim rahatlar evlilige hazirlananilirim dedi.Ben de söylediklerini samimi bulduğum için kabul ettim, oturduk ve hayatımıza ilgili planlar yaptık.
Şuan için bu kadar, iyiyiz. Herşeyin yoluna girebilicegine inandığım için bi şans daha verdim ikimize, doğru mu yanlıs mi şuan elbette bilemiyorum. Ama denemeye değer olduğunu düşünüyorum. Yanlissa hayatimdan bi 7 ay daha kaybedicem, değilse daha sağlam temeller üzerine oturmuş bi evlilik yapicam. Hepinize teşekkür ederim yorumlariniz ve tavsiyeleriniz için. Başka gelişmeler olursa yine buradan yazarım
Yillar evvel ablaminda buna benzer bi iliskisi vardi.cocuk hep seneye evlenicem diye diye yillarini caldi.ablam dayanamadi ayrildi.cocuk hep gelip aglayip ayrilmayalim diyip duruyodu.Hanımlar son gelismeleri aktarıyorum. Dün işten sonra eve gittim ve konuştuk. Gittiğimde hala agliyodu. Ben bi cevap vermiycem, evliliğe hazır değilim iki gün içinde nasi böyle bi karar verebilirim, ama sana da ayrilalim diyemem ben dedi. Konuştuk, ağladık, sonunda yapicak bisey yok öyleyse ben eşyalarını topliym dememle gitme nolur gitme diye boynuma sarıldı. O ani düşündükçe gözlerim doluyo. Boyle olmaz geçerli bi sebebin bile yok dedim doğrudan ben evlenicek adam değilim desen ona da kabul. Ben öyle demiyorum ki ben kendimi seninle nikah masasında görebiliyorum, seninle gelecek hayali kurabiliyorum sadece şimdi değil dedi, evlenmemek gibi bi niyetinin olmadığını söyledi. Kısaca son zamanlarda ilişkimize bi rehavet çöktüğünü, kendimizi saldigimizi ve aşağı çektiğimizi düşünmeye başlamış, evlenince de iyice rahatlayip hiçbirşey yapmiycagimizi düşünmüş. Evlenince hayallerini gerçeklestiremem korkusu oymuş. Birbirimizi için eskisi kadar cabalamiyoruz, ben çabaladığımızı görmek istiyorum dedi. Bu süreçte de hem seni rahatlatmak hem aileme ciddi olduğumu göstermek için en azından abinle tanisabilirim (abim bizi biliyo) , mayısa kadar da biseyleri yoluna koyarız o zaman da hem ben ailenle tanisirim sonra da aileler tanışır, seni oyaladigimi düşünme zaten bu saatten sonra mayıs geldiğinde yok ben Vazgeçtim tanismayalim deme şansım yok dedi. Ancak bu sekilde icim rahatlar evlilige hazirlananilirim dedi.Ben de söylediklerini samimi bulduğum için kabul ettim, oturduk ve hayatımıza ilgili planlar yaptık.
Şuan için bu kadar, iyiyiz. Herşeyin yoluna girebilicegine inandığım için bi şans daha verdim ikimize, doğru mu yanlıs mi şuan elbette bilemiyorum. Ama denemeye değer olduğunu düşünüyorum. Yanlissa hayatimdan bi 7 ay daha kaybedicem, değilse daha sağlam temeller üzerine oturmuş bi evlilik yapicam. Hepinize teşekkür ederim yorumlariniz ve tavsiyeleriniz için. Başka gelişmeler olursa yine buradan yazarım
Mayısta nikah masasına oturmaz bence. Bahaneler, bu süre vermeler, ağlamalar, çok saçma gerçekten yani izahtan vareste. Umarım ben yanılırım.
Ben de böyle düşünüyorumZorla evlenecekse ben birakirdim..zaten evlilik yasiyorsunuz, bir imza mi atmayi mi atmak zor. Adami zorla koca vasfina sokmaya calisiyorsunuz. Kendini bu kadar naza cekeni de gormedim. Yok agliyormus...cocuk mu ya... timsah gozyaslari... Niye mayis? Ben iyi niyet gormedim adamda. Fazla hesapci bence. Oturmus iki durumu da dusunmus. Oysa gercekten seven bodoslama dalar, onun bunun hesabini yapmaz.
Son zamanlarda bir de iliskiye rehavet cokmusmus, kendimizi salmisizmis... kelime oyunu tamamen. Iliski icin adim atmayan, caba sarfetmeyen o. Olayin icine nasil da seni sokmus manipulasyonlarla. Mayis ayinda da birsey degismeyecek. Uzatmalari oynuyor. Zorla koca yapmayin bu adami.