Gözünde o kadar basit değildir. Simdi konu sahibinden ayrılsa oh mis ne avukat ne mahkeme ne tazminat ne nafaka. Evlenince öyle olmuyor ki. Üstelik düğünü şu bu hepsi para. Simdi herşey bedavadan zaten var. Korkmuştur iyice şimdi istekler gelir diye
Kalan iki sene o gecindirdi sizi o zaman dediginiz göre. İşte o zaman da fark ettiniz ama ona bağımlı oldugunuz için mi görmezden geldiniz bu evlenmeme isteğini? Şimdi iş bulunca para kazanınca mi gözünüze batmaya başladı? Yani bana adamı maddi olarak kullanmissiniz, işiniz bitince de zaten farkında oldugunuz gerçekler sorun olmaya başlamış gibi geldi.İlk zamanlar ben farklı yerlerden toplam bi asgari ücret kadar burs alıyodum, kirayı faturaları ben ödüyodum o evin diğer ihtiyaçlarını karşılıyodu. Sonraki sene burslarım kesilince kirayı faturaları da o üstlendi
Oyalıyor gibi geldiHanımlar merhaba,öncelikle uzun bi konu olacak neredeyse her konum gibi, okuyanlara şimdiden teşekkür ederim. Her konumda belirttiğim gibi benim 3 senelik bir ilişkim var ve yaklaşık 2.5 senedir de birlikte yaşıyoruz. Oldukça mutlu bi ilişkimiz var ufak tefek problemlerimiz olsa da içimde yara olan bişey olmadı şimdiye kadar. Şöyle ki bu birlikte yaşadığımız süre içinde konusu açıldığında sevgilim "ben şuan evliliğe hazır değilim" diyodu ki haklıydı da çünkü ben henüz öğrenciydim, işim yoktu tek maaşla geçiniyoduk. Çok da kafama takmadım açıkçası zamanı gelince olur diye düşünüyodum çünkü kendisi bana "ben kesinlikle evlilik düşünmüyorum" demedi hiç bi zaman, o da zamanı gelince olur sinyalini verdi yoksa ben de beklenti içine girmez ona göre hareket ederdim. Neyse son zamanlarda evlilik konusunu açmaya başladım çünkü artık mezun oldum, çalışıyorum, ailemin büyük bi kısmı birlikte yaşadığımızı biliyo bilenler gelip gittikçe laf sokuyo, bilmeyenlere tadımız kaçmasın diye yalan söylüyorum... Önceleri çok takılmıyodum bunlara ama ben evlilik konusunu açmaya başladıkça sevgilimin adeta kulaklarını kapatarak kaçması beni aşırı rahatsız etmeye başladı... Elbette herkes evlenmek zorunda değil, istemeyen baştan söyler ben evlilik düşünmüyorum diye ben de sonuna kadar saygı duyar çekilirim. Ama bu konuyu konuşmamız olumlu ya da olumsuz bi karara varmamız gerekiyodu ama bu şekilde ben konuşalım dedikçe onun kaçması sanki ben evlilik için, biri beni "alsın" diye yanıp tutuşuyorum da sevgilim de beni başından savıyomuş gibi bi izlenim oluşmaya başladı. Ama bunu yaparken dediğim gibi kapıyı kapatmadı hiç bi zaman, sürekli "ya tamam bunları konuşuruz şimdi üstüme gelme" modunda. Ama ben anladım ki bu adam 2 sene önce de bu moddaymış, şuanda da bu modda sadece eskiden gözüme batmıyomuş erken olduğu için, bi arpa boyu yol kat edememiş. Bi 2 sene sonra da böyle olucak. Geçen akşam konuyu açtığımda "yeter ya evlenmiyorum işte evlenmiyorum" dedikten sonra bende kayış koptu. Son sözün bu mu dedim, omuz silkti ben de peki deyip kalktım bavulumu topladım. Bu panik oldu tabi gitme konuşalım falan filan. Dedim artık kararını vericeksin ya evlenelim diyceksin ya da bırak ben yoluma bakiym, senelerimi senin ağzının içine bakarak huzursuz bi şekilde geçiremem dedim. Ki blöf yapmadım gayet ciddiydim, çünkü bu adam 1 sene sonra da aynı olucaksa, 1 sene ya da 5 sene sonra bu ilişki bi yere gitmiyo diye ayrılıp ağlıycağıma, şimdi ayrılırım 1 sene sonra iyileşmiş olurum... Şimdi 2 gündür ağlıyo evlenmek istemediğin için mi ağlıyosun diyorum hayır iki seçeneği de değerlendiriyorum ayrıldığımızı düşündükçe ağlıyorum sen benim hayatımsın ben senden ayrılamam karar vermek istemiyorum diyo. Ki 3 senedir beraber ilk defa karşımda hüngür hüngür ağladığını görüyorum. Yaşadığı o kararsızlığı da anlıyorum çünkü evlilik korkusu var, gelecek korkusu var, evlendikten sonra baklava desenli süveteriyle tekli koltukta gazete okuyan göbekli bi adama dönüşüceğini falan sanıyo. Halbuki ben de hayallerimden vazgeçmiş değilim ki, benim de hala gerçekleştirilicek hayallerim var ve o bana yurt dışına eğitime gidicem falan dese bile üzülürüm ama sen evli adamsın otur oturduğun yerde diycek bi insan değilim. Şimdi bazen durup durup soruyo, "peki aileler ne zaman tanışır, süreç nası gelişir" falan diye yılbaşına doğru tanışırlar diyorum, mayısta tanışsalar olmaz mı diyo. Kendi kafasında oturtmaya çalışıyo ben de ona yardımcı olmak için elimden geleni yapıyorum. Karşımda beni sallamayan, değer vermeyen kötü niyetli bi insan olsa 1 dakika daha katlanmam ama bu adamın beni ne kadar sevdiğini biliyorum, bi gün küs kalsak nası mutsuz olduğunu birlikteyken gözlerinin içinin nası güldüğünü biliyorum. Sadece onun bu korkularına nasıl derman olurum onu bilmiyorum, çünkü aksi taktirde kendi geleceğim için yüreğimi burda bırakıp çekip gitmem gerekicek... Bi akıl verin nolur ben bu adamla ne yapayım
Canım o zaman zaten yeterince değer vermiyor demektir konu sahininin yerinde olsam uzaklaşırdım bu adamdan...
KesinlikleEvlendiginizde en ufak tökezlemenizde sen zorladın evlendik diyerek başına kalkicak bence zorlama mutsuz olursun
Çok yanlış bi yerden bakıyosunuz, asla öyle bi düşüncem olmadı. Sadece henüz çok erken ben okuyorum tabii ki şuan evliliğe hazır değiliz diye düşündüm. Çalışıyo olmamla bi alakası yok çünkü ayrılırsak zaten şehir değiştirmek zorunda kalıcam haliyle işimi de bırakıcam, kendi evimi kendi düzenimi bırakıp annemin yanına yerleşicem bu kolay bişey değil ki. Ben şuan maaşımın yarısından fazlasını ona veriyorum o da artık rahatlasın para derdi düşünmesin diye. Dediğim gibi baştan ben asla evlilik düşünmüyorum dese o zaman bitirirdim bu ilişkiyi.Kalan iki sene o gecindirdi sizi o zaman dediginiz göre. İşte o zaman da fark ettiniz ama ona bağımlı oldugunuz için mi görmezden geldiniz bu evlenmeme isteğini? Şimdi iş bulunca para kazanınca mi gözünüze batmaya başladı? Yani bana adamı maddi olarak kullanmissiniz, işiniz bitince de zaten farkında oldugunuz gerçekler sorun olmaya başlamış gibi geldi.
Şu yorumun alnı olsa da öpsemBeraber yaşayan insanlar evlilikten nasıl korkar kafam almıyor. Bir imza atınca, o an sahip olduğunuz düzen birden bambaşka mı olacak? Zaten şuan yaşadığınız hayatta ne değişecek ki? Evlilikten niye korkuyormuş ve şuan yaşadığınız hayattan farkı neymiş? Bunları açık açık anlatsın bakalım. Bana göre tek farkı, ayrılmak istediğinizde çıkacak evrak işleri... Başka nedir? Belki ailelerle biraz daha fazla görüşmek zorunda kalabilirsiniz ama o da sizin kuracağınız dengeyle rahatsız edici boyutta olmaz.
Eşimle evlenmeden önce 4 sene kadar birlikte yaşadık. Bizim evlenmeme sebebimiz çok da umurumuzda olmamasıydı, ikimizin de evliliğe çok ulvi anlamlar yüklemeyişimizdi. Evlenmesek de sonsuza kadar birlikte olacaktık, asla klişe karı&koca-anne&baba havasına girmeyecektik, hep sevgili kalacaktık, öyle düşünüyorduk, çoğu açıdan da öyleyiz şükür. Sonra çocuk yapmaya karar verdik, eh ailelere ayıp olmasın, doğması olası çocuklarımız sıkıntı yaşamasın bari dedik, evlendik. =)) (lütfetmişiz)
Sevgilinizle bunca yılda bazı şeyleri oturtmuş olmanız gerekirdi. Bir imza onu nasıl koltukta, süveteriyle oturan, göbeğini kaşıyan bir adama evirebilir? O istemedikçe olmaz. Evlilik düşüncesini fazla büyütmüş kafasında. İstiyorsa psikolojik yardım alsın, altında yatan sebeplerin üstesinden gelmeye çalışsın. Siz istedikten sonra, o imza sizi klişe evli çiftlere asla dönüştüremez, isterseniz 50 yıl sonra da öpüşüp koklaşan, kurlaşan aşıklar olarak kalabilirsiniz. Ha, bir adım öteye gitmek için sürekli sizin çabalamanız, bir şeyleri anlatmanız gerekiyorsa da, ipini salmanız gerekiyor. Böyle şeyleri sizin kadar en az o da istemeli, çünkü sonra en ufak bir arızada, sen istedin evlendik, böyle oldu gibi saçma sapan öne sürmelerle delirtilebilirsiniz.
Ya aslında o kadar sorumluluk sahibi bi adam ki. Hesabını bilir, hata yaptıysa özür diler, bana danışmadan birine bi yere söz vermez, çıkıp sabahlara kadar gezmesi tozması yoktur, çocuklarla arası çok iyidir falan. Hani hovarda bi adam olsa diycem ki evet doya doya bekarlığını yaşamak istiyo. Öyle bişey de yok. Ayrılalım dedim gözünün feri söndü resmenOyalıyor gibi geldi
Oturup adam gibi ben evlilik insanı değilim benden böyle beklentilere girme dese bir şey denmez
Ama erkeklerin bu ikiyüzlü tavırlarına hastayım hem karnım doysun hem pastam dursun
Ayrıca seni evlilik için ısrar eden zoraki evlenilen kız konumuna düşürüyor bunun için bile ayrılmayı düşünürüm ben
Şu yorumun alnı olsa da öpsem
Aslında dolduran kimse yok, ama etrafında çok olumsuz örnek var. Evlenince değişen, ruh hastası bi cadaloza dönüşen kadınlar, "karımla mutluyum ama keşke evlenmeseydim" diyen arkadaşlar.. Elimden geleni yapıyorum sert davranmıyorum ilişkimiz normal akışında ama ciddi olduğumu da hissettiriyorum, yumuşadım konu kapandı sanmasın diyeAslinda sizi çok seviyor kaybetmekte istemeyecektir. Acaba cevresinde arkadaslarinda evlilik konusunda aklini karistiran korkutan birileri olabilir mi? Hani evliligin olumsuz yonlerini abarta abarta anlatip duran vs.
Belkide evlenince birbirinize olan suanki hissiyatin durumun kalmiyacagini sacma soz evlilik aski bitirir cümlesinin gerçekleşeceğini felan düşünüyordur. Sizde ona evliligin suan beraber yasamakta ve bu beraberlikte yaptiklarinizin aynisini yapmaktan farki olmadigini anlatin. Cokta baski yapmayin,bekleyin. Mayis ayinda bir adim atmazsa ozaman kararlarınızı kesinlestirirsiniz. Ama ben evlenir kaybetmek istemez diyorum:)
Bişey katmıycak eksilticek. Her gittiğimde "ee evlenmiyo musun" diye soran bi abi, babaanne, baba ; her görüştüğümüzde ee düğün ne zaman?? deyip bilmiyorum deyince acır gibi bakan arkadaşlar, sürekli bana laf sokan sevgilimin akrabaları.. Bunları eksilticek. Bu durumlarda kimse erkeğe konuşmuyo çünkü, herkes kadına baskı kuruyoBen sizin neden bu kadar evlilik istediğinizi anlayamadım?
O imza hayatınıza ne katacak ?
Hala tamam demiş değil, sonradan vazgeçmemek için bu kadar düşünüyorum zaten diyo. Az önce aradım napıyosun diye ağlıyodu, eve gelince konuşucaz, kimse bi yere gitmiycek, ikimiz için en mantıklı kararı vericez dedi. Bakalım görücezBu şekilde yapılan evliliğin sonu iyi olmaz.
O da adam düğünden önce saçma sapan triplere girip ortadan yok olmazsa.
Şimdi kaybetme korkusu ile tamam diyor, ki hala pazarlık peşinde, zamanla düşünüp "hayatım ellerimden kayıp gidiyor" tribine girecek.