Ya Evlenelim Ya Ayrılalım Dedim

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Black Wine

Noone's gonna take my soul away... -Portakal
Kayıtlı Üye
24 Mayıs 2019
2.375
7.475
28
Güncelleme 13.sayfada

merhaba,öncelikle uzun bi konu olacak neredeyse her konum gibi, okuyanlara şimdiden teşekkür ederim. Her konumda belirttiğim gibi benim 3 senelik bir ilişkim var ve yaklaşık 2.5 senedir de birlikte yaşıyoruz. Oldukça mutlu bi ilişkimiz var ufak tefek problemlerimiz olsa da içimde yara olan bişey olmadı şimdiye kadar. Şöyle ki bu birlikte yaşadığımız süre içinde konusu açıldığında sevgilim "ben şuan evliliğe hazır değilim" diyodu ki haklıydı da çünkü ben henüz öğrenciydim, işim yoktu tek maaşla geçiniyoduk. Çok da kafama takmadım açıkçası zamanı gelince olur diye düşünüyodum çünkü kendisi bana "ben kesinlikle evlilik düşünmüyorum" demedi hiç bi zaman, o da zamanı gelince olur sinyalini verdi yoksa ben de beklenti içine girmez ona göre hareket ederdim. Neyse son zamanlarda evlilik konusunu açmaya başladım çünkü artık mezun oldum, çalışıyorum, ailemin büyük bi kısmı birlikte yaşadığımızı biliyo bilenler gelip gittikçe laf sokuyo, bilmeyenlere tadımız kaçmasın diye yalan söylüyorum... Önceleri çok takılmıyodum bunlara ama ben evlilik konusunu açmaya başladıkça sevgilimin adeta kulaklarını kapatarak kaçması beni aşırı rahatsız etmeye başladı... Elbette herkes evlenmek zorunda değil, istemeyen baştan söyler ben evlilik düşünmüyorum diye ben de sonuna kadar saygı duyar çekilirim. Ama bu konuyu konuşmamız olumlu ya da olumsuz bi karara varmamız gerekiyodu ama bu şekilde ben konuşalım dedikçe onun kaçması sanki ben evlilik için, biri beni "alsın" diye yanıp tutuşuyorum da sevgilim de beni başından savıyomuş gibi bi izlenim oluşmaya başladı. Ama bunu yaparken dediğim gibi kapıyı kapatmadı hiç bi zaman, sürekli "ya tamam bunları konuşuruz şimdi üstüme gelme" modunda. Ama ben anladım ki bu adam 2 sene önce de bu moddaymış, şuanda da bu modda sadece eskiden gözüme batmıyomuş erken olduğu için, bi arpa boyu yol kat edememiş. Bi 2 sene sonra da böyle olucak. Geçen akşam konuyu açtığımda "yeter ya evlenmiyorum işte evlenmiyorum" dedikten sonra bende kayış koptu. Son sözün bu mu dedim, omuz silkti ben de peki deyip kalktım bavulumu topladım. Bu panik oldu tabi gitme konuşalım falan filan. Dedim artık kararını vericeksin ya evlenelim diyceksin ya da bırak ben yoluma bakiym, senelerimi senin ağzının içine bakarak huzursuz bi şekilde geçiremem dedim. Ki blöf yapmadım gayet ciddiydim, çünkü bu adam 1 sene sonra da aynı olucaksa, 1 sene ya da 5 sene sonra bu ilişki bi yere gitmiyo diye ayrılıp ağlıycağıma, şimdi ayrılırım 1 sene sonra iyileşmiş olurum... Şimdi 2 gündür ağlıyo evlenmek istemediğin için mi ağlıyosun diyorum hayır iki seçeneği de değerlendiriyorum ayrıldığımızı düşündükçe ağlıyorum sen benim hayatımsın ben senden ayrılamam karar vermek istemiyorum diyo. Ki 3 senedir beraber ilk defa karşımda hüngür hüngür ağladığını görüyorum. Yaşadığı o kararsızlığı da anlıyorum çünkü evlilik korkusu var, gelecek korkusu var, evlendikten sonra baklava desenli süveteriyle tekli koltukta gazete okuyan göbekli bi adama dönüşüceğini falan sanıyo. Halbuki ben de hayallerimden vazgeçmiş değilim ki, benim de hala gerçekleştirilicek hayallerim var ve o bana yurt dışına eğitime gidicem falan dese bile üzülürüm ama sen evli adamsın otur oturduğun yerde diycek bi insan değilim. Şimdi bazen durup durup soruyo, "peki aileler ne zaman tanışır, süreç nası gelişir" falan diye yılbaşına doğru tanışırlar diyorum, mayısta tanışsalar olmaz mı diyo. Kendi kafasında oturtmaya çalışıyo ben de ona yardımcı olmak için elimden geleni yapıyorum. Karşımda beni sallamayan, değer vermeyen kötü niyetli bi insan olsa 1 dakika daha katlanmam ama bu adamın beni ne kadar sevdiğini biliyorum, bi gün küs kalsak nası mutsuz olduğunu birlikteyken gözlerinin içinin nası güldüğünü biliyorum. Sadece onun bu korkularına nasıl derman olurum onu bilmiyorum, çünkü aksi taktirde kendi geleceğim için yüreğimi burda bırakıp çekip gitmem gerekicek... Bi akıl verin nolur ben bu adamla ne yapayım
 
Son düzenleme:
Benim düşüncem; hani beraber yaşıyorsunuz ya bi nevi evli gibisiniz bunun verdiği rahatlık olabilir
Çünkü her an yanındasın
Ayrı yaşıyor olsanız evlenmek beraber uyumak beraber zaman geçirmek için evliliği daha çok düşünürdü
Nasılsa birlikteyiz bi imza mı yani mesele? Diye düşünüyor olabilir.
 
Enteresan yani birlikte yaşamayı becerebilen birinin evlilikten bu denli korkması. Tam olarak neyden korktuğunu söyledi mi? Altı üstü imza atıp birlikte yaşamaya devam edeceksiniz bir iki aile ziyareti eklenecek yaşamınıza.. acımayacak 💉


Gözünde o kadar basit değildir. Simdi konu sahibinden ayrılsa oh mis ne avukat ne mahkeme ne tazminat ne nafaka. Evlenince öyle olmuyor ki. Üstelik düğünü şu bu hepsi para. Simdi herşey bedavadan zaten var. Korkmuştur iyice şimdi istekler gelir diye :KK70:
 
Hanımlar merhaba,öncelikle uzun bi konu olacak neredeyse her konum gibi, okuyanlara şimdiden teşekkür ederim. Her konumda belirttiğim gibi benim 3 senelik bir ilişkim var ve yaklaşık 2.5 senedir de birlikte yaşıyoruz. Oldukça mutlu bi ilişkimiz var ufak tefek problemlerimiz olsa da içimde yara olan bişey olmadı şimdiye kadar. Şöyle ki bu birlikte yaşadığımız süre içinde konusu açıldığında sevgilim "ben şuan evliliğe hazır değilim" diyodu ki haklıydı da çünkü ben henüz öğrenciydim, işim yoktu tek maaşla geçiniyoduk. Çok da kafama takmadım açıkçası zamanı gelince olur diye düşünüyodum çünkü kendisi bana "ben kesinlikle evlilik düşünmüyorum" demedi hiç bi zaman, o da zamanı gelince olur sinyalini verdi yoksa ben de beklenti içine girmez ona göre hareket ederdim. Neyse son zamanlarda evlilik konusunu açmaya başladım çünkü artık mezun oldum, çalışıyorum, ailemin büyük bi kısmı birlikte yaşadığımızı biliyo bilenler gelip gittikçe laf sokuyo, bilmeyenlere tadımız kaçmasın diye yalan söylüyorum... Önceleri çok takılmıyodum bunlara ama ben evlilik konusunu açmaya başladıkça sevgilimin adeta kulaklarını kapatarak kaçması beni aşırı rahatsız etmeye başladı... Elbette herkes evlenmek zorunda değil, istemeyen baştan söyler ben evlilik düşünmüyorum diye ben de sonuna kadar saygı duyar çekilirim. Ama bu konuyu konuşmamız olumlu ya da olumsuz bi karara varmamız gerekiyodu ama bu şekilde ben konuşalım dedikçe onun kaçması sanki ben evlilik için, biri beni "alsın" diye yanıp tutuşuyorum da sevgilim de beni başından savıyomuş gibi bi izlenim oluşmaya başladı. Ama bunu yaparken dediğim gibi kapıyı kapatmadı hiç bi zaman, sürekli "ya tamam bunları konuşuruz şimdi üstüme gelme" modunda. Ama ben anladım ki bu adam 2 sene önce de bu moddaymış, şuanda da bu modda sadece eskiden gözüme batmıyomuş erken olduğu için, bi arpa boyu yol kat edememiş. Bi 2 sene sonra da böyle olucak. Geçen akşam konuyu açtığımda "yeter ya evlenmiyorum işte evlenmiyorum" dedikten sonra bende kayış koptu. Son sözün bu mu dedim, omuz silkti ben de peki deyip kalktım bavulumu topladım. Bu panik oldu tabi gitme konuşalım falan filan. Dedim artık kararını vericeksin ya evlenelim diyceksin ya da bırak ben yoluma bakiym, senelerimi senin ağzının içine bakarak huzursuz bi şekilde geçiremem dedim. Ki blöf yapmadım gayet ciddiydim, çünkü bu adam 1 sene sonra da aynı olucaksa, 1 sene ya da 5 sene sonra bu ilişki bi yere gitmiyo diye ayrılıp ağlıycağıma, şimdi ayrılırım 1 sene sonra iyileşmiş olurum... Şimdi 2 gündür ağlıyo evlenmek istemediğin için mi ağlıyosun diyorum hayır iki seçeneği de değerlendiriyorum ayrıldığımızı düşündükçe ağlıyorum sen benim hayatımsın ben senden ayrılamam karar vermek istemiyorum diyo. Ki 3 senedir beraber ilk defa karşımda hüngür hüngür ağladığını görüyorum. Yaşadığı o kararsızlığı da anlıyorum çünkü evlilik korkusu var, gelecek korkusu var, evlendikten sonra baklava desenli süveteriyle tekli koltukta gazete okuyan göbekli bi adama dönüşüceğini falan sanıyo. Halbuki ben de hayallerimden vazgeçmiş değilim ki, benim de hala gerçekleştirilicek hayallerim var ve o bana yurt dışına eğitime gidicem falan dese bile üzülürüm ama sen evli adamsın otur oturduğun yerde diycek bi insan değilim. Şimdi bazen durup durup soruyo, "peki aileler ne zaman tanışır, süreç nası gelişir" falan diye yılbaşına doğru tanışırlar diyorum, mayısta tanışsalar olmaz mı diyo. Kendi kafasında oturtmaya çalışıyo ben de ona yardımcı olmak için elimden geleni yapıyorum. Karşımda beni sallamayan, değer vermeyen kötü niyetli bi insan olsa 1 dakika daha katlanmam ama bu adamın beni ne kadar sevdiğini biliyorum, bi gün küs kalsak nası mutsuz olduğunu birlikteyken gözlerinin içinin nası güldüğünü biliyorum. Sadece onun bu korkularına nasıl derman olurum onu bilmiyorum, çünkü aksi taktirde kendi geleceğim için yüreğimi burda bırakıp çekip gitmem gerekicek... Bi akıl verin nolur ben bu adamla ne yapayım
evliliğe hazır olmayan biriyle, zorla nikah kıymış olacaksın, bu ne kadar sağlıklı sence...madem birlikte yaşamayı göze
almışsın, milletin ne dediği değil, senin ne yaşadığın önemli...zaten senin biriyle nikahsız yaşadığını, sağır sultan bile duymuştur, merak etme...
seni çok sevseydi, seni bu duruma düşürmezdi, bence sen hala pembe gözlükleri çıkarmamışsın...nikah nikah diye dilenen, bir kız durumuna düşmüşsün, bana göre hoş bir durum değil...sence ağlaması seni sevdiğindenmi, yoksa
başka bir durumdanmı:)
 
Ben şeyi merak ettim, tek maaşla geciniyoruz dediniz ya, siz öğrenci iken geçiminizi o mu sağlıyordu? Ev,, fatura, alışveriş vs.
İlk zamanlar ben farklı yerlerden toplam bi asgari ücret kadar burs alıyodum, kirayı faturaları ben ödüyodum o evin diğer ihtiyaçlarını karşılıyodu. Sonraki sene burslarım kesilince kirayı faturaları da o üstlendi
 
evliliğe hazır olmayan biriyle, zorla nikah kıymış olacaksın, bu ne kadar sağlıklı sence...madem birlikte yaşamayı göze
almışsın, milletin ne dediği değil, senin ne yaşadığın önemli...zaten senin biriyle nikahsız yaşadığını, sağır sultan bile duymuştur, merak etme...
seni çok sevseydi, seni bu duruma düşürmezdi, bence sen hala pembe gözlükleri çıkarmamışsın...nikah nikah diye dilenen, bir kız durumuna düşmüşsün, bana göre hoş bir durum değil...sence ağlaması seni sevdiğindenmi, yoksa
başka bir durumdanmı:)
Başka bi durumdan olucağını zannetmiyorum ben gitsem tek başına evde yaşamaya devam edicek maddi durumu da var, yok yaşamak istemiyosa annesi 10 dakikalık mesafede gider geri annesinin yanına.
 
Ev işi yemek temizlik vs kime ait?
Çalışmadığım zamanlar ben yapıyodum işe girdikten sonra kavga kıyamet de olsa alıştırdım şuan herşeyi paylaşıp yapıyoruz hatta bazen bütün evi o temizliyo
 
Evlenmek istemeyen adamı zorlamayın. Hala daha pazarlık peşinde. Evlenseniz iyice kapana kısılmış gibi hissedip saçmalayabilir. Ya siz evlenmemeyi kabul edip devam edin ya da bitirin.
Ben de gitme taraftarıydım zaten, şuan gelinlikmiş düğünmüş hiçbirine hevesim kalmadı, evlenirsek bu da aradan çıkmış oldu deyip devam edicem, şuan için ağlayıp yalvarmasının samimiyetine inanmak istiyorum...
 
Çalışmadığım zamanlar ben yapıyodum işe girdikten sonra kavga kıyamet de olsa alıştırdım şuan herşeyi paylaşıp yapıyoruz hatta bazen bütün evi o temizliyo
Yoksa rahatını bozmak istemiyor mu diye düşündüm :))

Evlilik her ne kadar 2 kişilik görünse de aileler evleniyor. Tanışma söz nikah düğün aşamaları, masraflar, beklentiler, çocuk vb evliliğe dair sorumluluklar korkutuyor olabilir.
Ama sizi oyaladığını düşünüyorum ben.
Ciddiyse planınız belli olmalı.
 
Yoksa rahatını bozmak istemiyor mu diye düşündüm :))

Evlilik her ne kadar 2 kişilik görünse de aileler evleniyor. Tanışma söz nikah düğün aşamaları, masraflar, beklentiler, çocuk vb evliliğe dair sorumluluklar korkutuyor olabilir.
Ama sizi oyaladığını düşünüyorum ben.
Ciddiyse planınız belli olmalı.
Tahmin ettim yok öyle biri değil :)
Elbette bunlar zaten kolay süreçler değil, ama eninde sonunda geçilmesi gereken bi süreç. Kaldı ki ben abartılı talepleri olan biri değilim, ailelerin gönlü olsun diye olabildiğince sade masrafsız bi düğün, aile arasında bi nişan tamam benim için zaten. Ama işte onu da korkulcak bişey olmadığına ikna etmem gerekiyo...
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X