Tabi sizin hayatınız siz bilirsiniz
Gözünde o kadar basit değildir. Simdi konu sahibinden ayrılsa oh mis ne avukat ne mahkeme ne tazminat ne nafaka. Evlenince öyle olmuyor ki. Üstelik düğünü şu bu hepsi para. Simdi herşey bedavadan zaten var. Korkmuştur iyice şimdi istekler gelir diye
)Kalan iki sene o gecindirdi sizi o zaman dediginiz göre. İşte o zaman da fark ettiniz ama ona bağımlı oldugunuz için mi görmezden geldiniz bu evlenmeme isteğini? Şimdi iş bulunca para kazanınca mi gözünüze batmaya başladı? Yani bana adamı maddi olarak kullanmissiniz, işiniz bitince de zaten farkında oldugunuz gerçekler sorun olmaya başlamış gibi geldi.
Oyalıyor gibi geldi
Kesinlikle
Çok yanlış bi yerden bakıyosunuz, asla öyle bi düşüncem olmadı. Sadece henüz çok erken ben okuyorum tabii ki şuan evliliğe hazır değiliz diye düşündüm. Çalışıyo olmamla bi alakası yok çünkü ayrılırsak zaten şehir değiştirmek zorunda kalıcam haliyle işimi de bırakıcam, kendi evimi kendi düzenimi bırakıp annemin yanına yerleşicem bu kolay bişey değil ki. Ben şuan maaşımın yarısından fazlasını ona veriyorum o da artık rahatlasın para derdi düşünmesin diye. Dediğim gibi baştan ben asla evlilik düşünmüyorum dese o zaman bitirirdim bu ilişkiyi.
Şu yorumun alnı olsa da öpsemBeraber yaşayan insanlar evlilikten nasıl korkar kafam almıyor. Bir imza atınca, o an sahip olduğunuz düzen birden bambaşka mı olacak? Zaten şuan yaşadığınız hayatta ne değişecek ki? Evlilikten niye korkuyormuş ve şuan yaşadığınız hayattan farkı neymiş? Bunları açık açık anlatsın bakalım. Bana göre tek farkı, ayrılmak istediğinizde çıkacak evrak işleri... Başka nedir? Belki ailelerle biraz daha fazla görüşmek zorunda kalabilirsiniz ama o da sizin kuracağınız dengeyle rahatsız edici boyutta olmaz.
Eşimle evlenmeden önce 4 sene kadar birlikte yaşadık. Bizim evlenmeme sebebimiz çok da umurumuzda olmamasıydı, ikimizin de evliliğe çok ulvi anlamlar yüklemeyişimizdi. Evlenmesek de sonsuza kadar birlikte olacaktık, asla klişe karı&koca-anne&baba havasına girmeyecektik, hep sevgili kalacaktık, öyle düşünüyorduk, çoğu açıdan da öyleyiz şükür. Sonra çocuk yapmaya karar verdik, eh ailelere ayıp olmasın, doğması olası çocuklarımız sıkıntı yaşamasın bari dedik, evlendik. =)) (lütfetmişiz
Sevgilinizle bunca yılda bazı şeyleri oturtmuş olmanız gerekirdi. Bir imza onu nasıl koltukta, süveteriyle oturan, göbeğini kaşıyan bir adama evirebilir? O istemedikçe olmaz. Evlilik düşüncesini fazla büyütmüş kafasında. İstiyorsa psikolojik yardım alsın, altında yatan sebeplerin üstesinden gelmeye çalışsın. Siz istedikten sonra, o imza sizi klişe evli çiftlere asla dönüştüremez, isterseniz 50 yıl sonra da öpüşüp koklaşan, kurlaşan aşıklar olarak kalabilirsiniz. Ha, bir adım öteye gitmek için sürekli sizin çabalamanız, bir şeyleri anlatmanız gerekiyorsa da, ipini salmanız gerekiyor. Böyle şeyleri sizin kadar en az o da istemeli, çünkü sonra en ufak bir arızada, sen istedin evlendik, böyle oldu gibi saçma sapan öne sürmelerle delirtilebilirsiniz.
Ya aslında o kadar sorumluluk sahibi bi adam ki. Hesabını bilir, hata yaptıysa özür diler, bana danışmadan birine bi yere söz vermez, çıkıp sabahlara kadar gezmesi tozması yoktur, çocuklarla arası çok iyidir falan. Hani hovarda bi adam olsa diycem ki evet doya doya bekarlığını yaşamak istiyo. Öyle bişey de yok. Ayrılalım dedim gözünün feri söndü resmen
Şu yorumun alnı olsa da öpsem
Aslında dolduran kimse yok, ama etrafında çok olumsuz örnek var. Evlenince değişen, ruh hastası bi cadaloza dönüşen kadınlar, "karımla mutluyum ama keşke evlenmeseydim" diyen arkadaşlar.. Elimden geleni yapıyorum sert davranmıyorum ilişkimiz normal akışında ama ciddi olduğumu da hissettiriyorum, yumuşadım konu kapandı sanmasın diye
Bişey katmıycak eksilticek. Her gittiğimde "ee evlenmiyo musun" diye soran bi abi, babaanne, baba ; her görüştüğümüzde ee düğün ne zaman?? deyip bilmiyorum deyince acır gibi bakan arkadaşlar, sürekli bana laf sokan sevgilimin akrabaları.. Bunları eksilticek. Bu durumlarda kimse erkeğe konuşmuyo çünkü, herkes kadına baskı kuruyo
Hala tamam demiş değil, sonradan vazgeçmemek için bu kadar düşünüyorum zaten diyo. Az önce aradım napıyosun diye ağlıyodu, eve gelince konuşucaz, kimse bi yere gitmiycek, ikimiz için en mantıklı kararı vericez dedi. Bakalım görücez
