Popüler Konu Verimli Rutin

Noraa89 .!.:

elecda merhaba, bir şey sormak istiyorum sana. Ayfer Tunç ve Nermin Yıldırım'ın kitaplarını okumaya başlamak istiyorum. Senin listelerinde görünce, sonrasında internetten olumlu yorumlar da okuyunca defterime not almıştım. Sormak istediğim, bu iki yazarın kitapları birbirinden bağımsız mı? Yani bir sıralama var mı? İstediğim herhangi birinden başlayabilir miyim?

Genişletmek için tıkla...

umutluyum- .!.:

merhaba arkadaşlar bende baştan başladım topiği okumaya daha okuyacak çok sayfam var bende bir senedir yumuşatıcı kullanmıyorum onun yerine beyaz sirke kullanıyorum kullandığım sirke ne kadar doğal tabi bilmiyorum dün ilk defa arap sabunu aldım marketten sıvı benim hayatımın vazgeçilmezi çamaşır suyu onun nasıl çıkaracağım hayatımdan bilemiyorum siz onun yerine koyuyorsunuz ve çamaşır suyu gibi temiz yapıyormu.
ben 7 yıldır facebok kullanmıyorum son 1 yıldır instegram kullanıyorum hiçbir paylaşımım yok ve sadece bir kaç kişi ekli ablam ve kardeşim onlarda paylaşım yapan kişiler değil ben genelde kişisel gelişim ile ilgili ve bir oğlum var onun için bazı kanalları takip ediyorum.
kendi bildim bileli fazla kıyafet tutamayan biriyim bişeyleri kullanmıyorsam mutlaka başkasına veririm yazlıklarımı secip sadece üç tane tişört ayırıp diğerlerini iş arkadaşıma verdim hepsi kaliteliydi 3 senedir kullanıyordum baktım birşey olmuyor verdim bende
düzenli olmayı çok seviyorum evi genelde düzenlerim seçerim ayırırım atarım tutmam çok fazla birşey ama evim genelde dağınık dolabım fazla yok bu beni çok rahatsız ediyor evim kendi evim değil ve devamlı şehir değiştiriyoruz inşallah kendi evime geçtiğimde ilk işim dolap yaptırmak olacak inşallah
çok güzel bir topik çok sevdim kitap gibi okuyorum

Genişletmek için tıkla...

elecda .!.:

Hoş geldin canım
Dolap gerçekten çok kritik. Bir de çocuk eşyaları bölünerek çoğalıyor mesela bizim evde, dolap olsa da ev sürekli dağınık

Genişletmek için tıkla...

elecda .!.:

Sanırım bir yanlış anlama olmuş:) Her biri farklı ürünler. Naturalive'den aldığım ve memnun olduğum ürünleri yazmıştım.
Oksi leke çıkarıcı, çamaşır suyunun yerine kullanılan, sodyum hipoklorit yerine dezenfektan olarak oksijen içeren bir ürün. Aynı işi görüyor ancak zararlı değil.

Genişletmek için tıkla...

elecda .!.:

Hoş geldin canım
Dolap gerçekten çok kritik. Bir de çocuk eşyaları bölünerek çoğalıyor mesela bizim evde, dolap olsa da ev sürekli dağınık

Genişletmek için tıkla...

umutluyum- .!.:

yazdıktan sonra şimdi bunu okuyorum kullanıyor musunuz halen daha elecda hanım

Genişletmek için tıkla...

elecda .!.:

Kullanıyorum ve oldukça memnunum.

Genişletmek için tıkla...

birdenem .!.:

Merhaba elecda , Sahihuban , R Roasanayma ve diğer arkadaşlar. Buraya en son Aralık 2019 da yazmışım. Okumaya ve begenmeye devam ettim ama yazmaya fırsatım olmamıştı. Bugün okurken tekrar düşündüm o zamandan bu zamana hayatım o kadar çok degisti ki. Biraz anlatmak isterim
Şubat ayında hamile olduğumu farkettim. Aslında 8 yaşındaki oglumun kardeş isterim ısrarlariyla bilinçli bir hamilelikti ama bu kadar çabuk beklemiyorduk. Şansıma isyerim mart gibi pandemiden dolayi esnek çalışmaya gecti. Haftada bir ise gitmeye başladım. Ve bu benim için harika oldu. Çünkü oğlumda yaşamadığım mide bulantısı bas donmesi kızım da fazlasıyla yaşamaya başlamıştım. 68 kg ile başlayan hamileliğim 5 aylik süreçte 62 kg ile devam etti. Sonra normal süreç. Ise tam zamanli başladığımızda ben ancak kendime gelmiş ve iştahım açılmıştı. O ara gönlünce yemek yemenin ne buyuk bir nimet olduğunu farkettim ve şükrettim. Cok sukur güzel gecen bir hamileliğin ardından Ekim ayında kızımı kucağıma aldım. Su anda dogum iznindeyim. Ve o kadar çok sevdim ki evde bebekle vakit geçirmeyi, esimin maaşı ile idare edebildiğimiz yere kadar idare edip mümkün olduğunca geç ise başlamayı düşünüyorum inşallah.
Oglum kardeşini cok seviyor ama beni de kıskandığını her halinden belli ediyor. Ne zaman emzirsem hadi daha bitmedimi demeye başlıyor. Veya olur olmadık zamanlarda sık sık geliyor öpüyor kokluyor. Bu normalde çok hoşuma gider fazla olunca bıkkınlık getiriyor tabi. Kızmak bağırmak istemiyorum .uyarıyorum ama nafile.
Bebeği korkutmaya çalışıyor. Yanında bağırmalar . Boooo demeler. Bebekte etkileniyor doğal olarak. Bunun içinde bol bol uyarıyorum ama yine nafile.
Birde canlı ders meselemiz var tabi. Iyi kötü derslere katılıyor. Ama takip etmezsem ders sırasında oyun oynamalar, arkadaşlarıyla muhabbetler. Ve sonra verilen ödevleri hiç yaptiramiyorum. Ancak babasi uyarirsa yapılıyor.
Ogluma hep arkadaş olmaya çalıştım ama fazla arkadaş olmuşum galiba. Lafım hiç dinlenmiyor çünkü. Diger taraftan garip bir duygu sömürüsü durumu var. Zaten ben bunları haketmiyorum, ben kötü bir cocugum filan. Biraz üstüne gitsem bu cümlelerle karşılaşıyorum. Oturup guzel guzel konuşuyorum . Oglum yok öyle bir şey filan . Tamam diyor . Sonra sil baştan döngü başlıyor.
Dogumdan sonra hemen eski kilomun altına indim. Asiri zayıfladım. O yuzden bol bol tatlı yiyorum hem sut yapsin hem biraz kilo alayım diye. Amq göbeğim var az. Spor programı indirdim tele ama henuz başlayamadım fırsat bulup. Cunku bebeğim neredeyse gunduz hiç uyumayan bir bebek. Emerken kucağımda uyuyor yerine koyacağım zaman hemen uyanıyor. Allahtan annem hemen alt katımda, eşimde 1 hafta evde bir hafta iste olunca onlara bırakıp ancak evi toplayabiliyorum.
Dogumdan önce cilt bakımına başlamıştım. Simdi bebeği bırakıp gidemiyorum.
Şimdi bakınca çok uzun yazmisim. Sanirim dertleşmeye ihtiyacım vardı. Yazmaya başlayınca tutamadım kendimi
Kafanızı agrittigim için şimdiden ozur dilerim. Bahsettiğim konularda fikirlerinizle bana yardımcı olacaginiza inanıyorum

Genişletmek için tıkla...

Roasanayma .!.:

Merhaba herkese, dün bir film izledim. Before Midnight. Serinin üçüncü filmi. Filmin uzun bir bölümü kadın ve adamın kavgasına ayrılmış. Anne ve baba olmak üzerine çok güzel tespitlerin olduğu bir sahne olmuş. Filmin bu bölümünden çok etkilendim.



Anne “ikizler 7 yaşına geldi ben daha kendime yeni geliyorum.” gibi birşey söyledi. Bu replik düşüncelerimi su yüzüne çıkardı. Anne olmamı düşündüm. Şu an 8 yaşında bir kızım ve 7 aylık bir oğlum var. Yani 8 yıl önce ilk bebeğimi doğurdum. Peki ben ne zaman anne olabildim? Şöyle bir geçmişe dönüp baktım da ne hamile kaldığımı öğrendiğimde anne olmuşum, ne kızımı kucağıma ilk aldığımda ne de kızım bana ilk defa “anne” dediğinde. Hepsi anne olabilmem için yolun başındaki küçücük adımlarmış meğer.



Ben realist bir insanım. “Annelik süper bir duyguymuş.” cümlesini uzun süre kuramadım. Neredeyse kızım 5-6 yaşına gelene kadar. O zamana kadar çok sancı çektim. Annelik sancısı... Hep öfke duydum; uykumu tam alamamaya, hayatımın kısıtlanmasına, kocama, erkeklere, düzene, ters giden herşeye... Çok fazla varoluşsal problemim yoktu belki ama hayatın gündelik işleri canımı çok sıkıyordu. Her sabah kalkmak, çocuğu hazırlamak, hep birlikte evden çıkmak, akşama yapılacak yemek, kurulacak sofra, yaptırılacak banyo, okunacak kitaplar, evdeki düzen, evdeki rutin. Gündelik hayatın sorumluluğu üzerime çok yük olmuştu. Kocama karşı merhametsizdim, ona karşı içimde sırf erkek olduğu için dinmeyen bir öfkem ve hatta kıskançlığım vardı. Bir bardak çay vermeye bile gocunur olmuş, hep çalışan, didinen, ezilen benmişim gibi düşünmeye başlamıştım. Ona bir bardak çay koymak bile istemiyordum. Oysa ne çok seviyordum kocamı...



Neyse gel zaman git zaman hayatımın böyle devam etmesini istemediğimi anladığım noktada aramaya başladım. Ve mucize gibi bu topicle karşılaştım. Meğer benim gibi düşünen, hisseden başka kadınlar da varmış. Okumaya başladım. Elecda sabah erken kalkmayı tavsiye ediyordu. Daha önce de denemiştim ve bir faydasını görmemiş, aksine daha az uyudum diye yine öfkelendiğimden daha çok gerilmiştim. Tekrar denedim ve bu sefer böyle olmadı. Üstelik bu alışkanlık bana hayatımı geri verdi. Sabah sevgi ve şükranla kalkmadığım sürece erken kalkmamın bir faydasının olmadığını anladım. Sonra şükretmeyi öğrendim. Her sabaha sağlıklı olduğum için şükrederek kalktım. Gündelik telaşı yaşayabilecek bir hayatım olduğu için evde herkes uyurken, sabahın sessizliğinde şükrettim. Evi toparladım, kahvaltıyı hazırladım, kızımın beslenmesini hazırladım, işe gitmek için hazırlandım. Arada yine gelen isyan duyguma “Ailen için çalışıyorsun! Bu afra, tafra kime?” dedim. “İsyanın Allah’a mı?” diye kendimi sorguladım. Kocama benden çok uyuyor diye kızmayı bırakıp, onu tekrar sevmeyi öğrendim. Kahvaltı masasına koyduğum her bir yiyecek için Allah’a hamdetmeyi öğrendim. Gündelik telaşın içindeki mutluluğu keşfettim.



Şimdi geçmişe bakıp anne olmayı o günlerde öğrendiğimi anlıyorum. Artık yaptığım fedakarlıklar bende öfke uyandırmıyor. Sorumluluklarımı severek yapıyorum. Mutfakta yemek pişirmek, yorulmak, bunalmak, gece uykusuz kalıp sabaha yine erkenden kalkmak... hepsini artık severek yapıyorum.



10 aydır pandemiden dolayı evdeyim. Bir bebek, bir çocuk ve en önemlisi kendimle. Eskiden olsa çoktan bunalıma girmiştim. Ama artık annelik bana güç veriyor, enerji veriyor, inanç veriyor. Anneliğin bu halini çok sevdim. Umarım bu farkındalığı devam ettirebilirim. Çocuklarımın kendi geçmişlerine baktıklarında mutlu, merhametli bir anne hatırlamalarını çok isterim. Bu yaşlarımdaki fikri çabalarımın, gelişim çabalarımın çoğu bu isteğimin gerçekleşmesi için. Allah’ım bana yardım etsin.

Genişletmek için tıkla...

Roasanayma .!.:

Sevgili birdenem bebeğin uzun ömürlü olsun. Ben aradan 7 sene geçmişken tekrar anne olmayı çok sevdim. İlk bebeğim hiçbir şey anlamadan, hay huy ile büyümüş. Geç yaşta anne olmayı herkese tavsiye ederim. Daha keyifli oluyor.

Büyük ile yaşadığın sıkıntılar benimkiyle paralel. Ama bebişin kızımın hayatına kattığı pozitifliği şimdiden görebiliyorum. Şimdi biraz sıkıntı yaşıyor belki ama güzel bir abla kardeş olacaklarını düşünüyorum. Öyle olursa ömrü boyunca kopmayacak bir bağı olacak bir kardeşi ile.

Genişletmek için tıkla...

elecda .!.:

Tekrar hoş geldin canım

Kızın da hoş gelmiş yeni hayatınıza:)

Oğlunun tepkileri çok normal, hatta kızın 2 yaşına gelince o da abisini kıskanmaya başlayacak. Asıl parti o zaman başlıyor:))

Online eğitimi kafana çok takmamanı tavsiye ederim. Geçenlere 5 gün sabahtan akşama kadar süren bir online eğitime katıldım ve inanılmaz zorlandım dikkatimi sürdürmekte. Bu süreç geçecek, online eğitimi olduğu kadar tavrıyla yürütmekte fayda var.

Genişletmek için tıkla...

elecda .!.:

Hepsi ayrı kitaplar. Nermin Yıldırım’da favorilerm:
-Dokunmadan
-Unutma Dersleri
- Unutma Beni Apartmanı

Misafir kitabını pek beğenmedim. Ev’i henüz okumadım.

Ayfer Tunç’un Dünya Ağrısı ve Yeşil Peri Gecesi kitaplarını okudum. Dünya Ağrısını sıkıcı buldum, diğeri çok güzeldi.

Genişletmek için tıkla...

• Bir Deliler Evinin Yalan Yanlış Anlatılan Kısa Hikâyesi- Ayfer Tunç
• Bizim Büyük Çaresizliğimiz- Barış Bıçakçı
• Cüce- Leylâ Erbil
• Daha- Hakan Günday
• Dünya Ağrısı-Ayfer Tunç
• Haw - Kemal Varol
• Kalan- Leylâ Erbil
• Kar - Orhan Pamuk
• Köpekler İçin Gece Müziği - Faruk Duman
• Masumiyet Müzesi- Orhan Pamuk
• Son Adım- Ayhan Geçgin,
• Suskunlar - İhsan Oktay Anar
• Şairin Romanı - Murathan Mungan
• Tol - Murat Uyurkulak
• Uykuların Doğusu - Hasan Ali Toptaş.

Sahihuban .!.:

Aaaaa hayırlı olsun bebeğin maşaallah size...
Kıskançlık kaçınılmaz. Hisleri ve davranışları çok normal.
bu durumda onu Kitaplarla destekleyebilirsiniz . Büyük çocuğunuzla ikinize özel zamanlar etkinlikler oluşturabilirsiniz. Size olan özlemini küçüğünüz uyurken ya da babaylayken giderebilirsiniz...

Hoşgeldin yeniden iyi ki yazdın

Genişletmek için tıkla...

Findikfaresi123 .!.:

Iyi günler Sahihuban instagramda isminiz nedir acaba

Genişletmek için tıkla...

Sahihuban .!.:

herkese meraba dostlar.

geçen yıl okuduğum Digital Minimalizm kitabında altını çizdiğim, not ettiğim kısımları yeniden okuyorum inceliyorum.
30 günlük digital detoxu yapacağım inşaallah bi kaç gün içerisinde. Lakin buna fazlasıyla ihtiyacım var.
....
DİGİTAL TEMİZLİK NASIL OLACAK?

1. zorunlu olmayan teknolojileri hayatınızdan çıkaracağınız 30 günlük periyot belirleyin
2. bu 30 günlük mola süresince tatmin edici ve anlamlı bulduğumuz faaliyetleri ve davanışları belirleyio yeniden keşfe çıkın.
3. molanın sonunda temiz bir sayfa açarak, zorunlu olmayan teknolojileri hayatınıza sokun. Ve karar verilen her teknolojiyi hayatınızda hangi değere hizmet ettiğini ve bunun en iyi şekilde nasıl kullanacağınızı tespit edin.

....
öncelikle 30 günlük süreçte yapmak istediğim; şu an yapmadığım ancak kazanmak istediğim alışkanlıkları listeleyeceğim.

Daha çok kitap, daha çok araştırma daha çok değer katmak var.
ayrıca daha hisli ibadet etmek, yürüyüş yapmak.. var ..
.....................

Genişletmek için tıkla...

Sahihuban .!.:

bir.garip.sevinc kardeşimmm

Genişletmek için tıkla...