Popüler Konu Verimli Rutin

2021 hedeflerim:
1)Dini hayat:
-Namazları düzenli kılmak
-Kuran ve meal hatmi yapmak
-Oruç borçlarımı ödemek

2)Sağlıklı Yaşam
-Paketli gıdayı haftada 1den fazla yememek
-Akşam 8den sonra yemek yememek
-Yogaya başlamak
-55kg.a inmek

3)Bakım
-Lazere başlamak
-Cilt bakım rutini oluşturmak

4)Film-kitap
-Haftada 1 film izlemek
-Ayda 45 kitap okumak

5)Düzen
-Laptoplardaki dosyalar düzenlenecek
-Her akşam yatmadan mutfağı toplu bırak
-Yatak odasını toplu bırak

6)Beceriler
-Ayda min 1 kere farklı yemek denemek
-Araba sürmeyi geliştirmek, tek başına trafiğe çıkmak
-Satranç öğrenmek
-Kuran arapçası öğrenmek
-İngizlizce geliştir
 
*Ocak ayı hedeflerim*
Dini hayat:

-Namazlar tam kılınacak(Bunun için muslimwalk takip çizelgesini indirdim, her vakit tik atıcam)

-4 tane oruç tutulacak
Sağlıklı Yaşam:
-Yogaya başlanacak
-Paketli gıda detoksu
-Hedef 2 kilo vermek

Bakım:
-Lazere başlamayı planlıyorum
Film,kitap
-3film izlemek
-3kitap okumak(biri Martin Eden, diğerlerini henüz planlamadım)

Düzen
-Mutfak toplu bırak
-Yatak od toplu bırak

Beceri
-1farklı çeşit yemek dene
 
Selam hanımlar

Diyetime kaçamaksız uyuyorum, saatlerde oynamalar oluyor çocuklar-ev- ders çalışma derken ama sanırım iyi gidiyorum 2 haftayı tamamladım 3.300 gr gitti

Sağlıklı beslediğim zamanlar gibi kendimi temiz hissetmeye başladım, sevdim bu işi. Kendime inancım zayıftı bu konuda, şimdi daha iyi hissediyorum. Esas şokum ölçümlerde metabolizma hızımın gerçek yaşımdan 6 yaş büyük çıkmasıyla oldu

Bu konuda irademi destekleyen en büyük şey yediklerimi gram gram ve saati ile yazmak.
 

Metabolik yaş vucüttaki yağ fazlaysa fazla çıkıyor
Sizin yağ/kas/kilonuz ne kadar
 
Selamlar hanımlar,

Bu sabah 06:30’da uyanmayı başardım

Diş ve dil fırçalamanın ardından cilt bakımını hallettim. Büyük bardak limonlu su ve mum ışığı eşliğinde biraz şehrin ışıklarını seyrettim.

Ardından uygulama kullanarak meditasyon yaptım. Reyhan Oksay’ın youtube videosu ile biraz bacak egzersizi yaptım. Böylece bana ayrılan sürenin sonuna geldik:))

Çayı demledim, kahvaltıyı hazırladım. Ela’yı uyandırdım. Giyinip hazırlandım. Hep beraber kahvaltı yaptık. Gitmeden İpek’i uyandırdım. Sabah uyandığında beni görmezse çok sinirleniyor.

İşe gelince ilk işim e-postaları kontrol etmek ve günlük iş planını yapmak oluyor. Planımı yaptım ve sırasıyla işlerimi hallettim.

Birazdan yürüyüşe çıkacağım. Ardından haftalık ihtiyaç listesine göre alışveriş yapıp eve geçeceğim. Listeleri tüm evi dolanarak dün hazırladım.

Benim için sabah erken kalkıp rutinlerimi tamamlamak çok kritik. Günün geri kalanını da verimli geçirmeme vesile oluyor.

Herkese verimli bir hafta diliyorum
 
Elacda soyledigin adamin 50 filmine baktim hatta baska videolarini da izledim. Gercekten tesekkur ederim paylaşımların icin. Birde böyle iş yaparken evde falan ne dinleyebilirim acaba. Böyle kitap falan dinliyor sanirim millet ama illaki kaçırdığım yerler olur iş yaparken onerebilecegin kaynak site tavsiyen var mi?
 
Podcast dinleyebilirsin. Zeynep’in evi’nin paylaştığı podcast listesi batdı. Ekran görüntüsü almıştım. Ekte gönderiyorum.
 

Eklentiler

  • 9251785A-434D-43E4-BFA8-398358646BB8.png
    116,8 KB · Görüntüleme: 135
Merhaba herkese, dün bir film izledim. Before Midnight. Serinin üçüncü filmi. Filmin uzun bir bölümü kadın ve adamın kavgasına ayrılmış. Anne ve baba olmak üzerine çok güzel tespitlerin olduğu bir sahne olmuş. Filmin bu bölümünden çok etkilendim.



Anne “ikizler 7 yaşına geldi ben daha kendime yeni geliyorum.” gibi birşey söyledi. Bu replik düşüncelerimi su yüzüne çıkardı. Anne olmamı düşündüm. Şu an 8 yaşında bir kızım ve 7 aylık bir oğlum var. Yani 8 yıl önce ilk bebeğimi doğurdum. Peki ben ne zaman anne olabildim? Şöyle bir geçmişe dönüp baktım da ne hamile kaldığımı öğrendiğimde anne olmuşum, ne kızımı kucağıma ilk aldığımda ne de kızım bana ilk defa “anne” dediğinde. Hepsi anne olabilmem için yolun başındaki küçücük adımlarmış meğer.



Ben realist bir insanım. “Annelik süper bir duyguymuş.” cümlesini uzun süre kuramadım. Neredeyse kızım 5-6 yaşına gelene kadar. O zamana kadar çok sancı çektim. Annelik sancısı... Hep öfke duydum; uykumu tam alamamaya, hayatımın kısıtlanmasına, kocama, erkeklere, düzene, ters giden herşeye... Çok fazla varoluşsal problemim yoktu belki ama hayatın gündelik işleri canımı çok sıkıyordu. Her sabah kalkmak, çocuğu hazırlamak, hep birlikte evden çıkmak, akşama yapılacak yemek, kurulacak sofra, yaptırılacak banyo, okunacak kitaplar, evdeki düzen, evdeki rutin. Gündelik hayatın sorumluluğu üzerime çok yük olmuştu. Kocama karşı merhametsizdim, ona karşı içimde sırf erkek olduğu için dinmeyen bir öfkem ve hatta kıskançlığım vardı. Bir bardak çay vermeye bile gocunur olmuş, hep çalışan, didinen, ezilen benmişim gibi düşünmeye başlamıştım. Ona bir bardak çay koymak bile istemiyordum. Oysa ne çok seviyordum kocamı...



Neyse gel zaman git zaman hayatımın böyle devam etmesini istemediğimi anladığım noktada aramaya başladım. Ve mucize gibi bu topicle karşılaştım. Meğer benim gibi düşünen, hisseden başka kadınlar da varmış. Okumaya başladım. Elecda sabah erken kalkmayı tavsiye ediyordu. Daha önce de denemiştim ve bir faydasını görmemiş, aksine daha az uyudum diye yine öfkelendiğimden daha çok gerilmiştim. Tekrar denedim ve bu sefer böyle olmadı. Üstelik bu alışkanlık bana hayatımı geri verdi. Sabah sevgi ve şükranla kalkmadığım sürece erken kalkmamın bir faydasının olmadığını anladım. Sonra şükretmeyi öğrendim. Her sabaha sağlıklı olduğum için şükrederek kalktım. Gündelik telaşı yaşayabilecek bir hayatım olduğu için evde herkes uyurken, sabahın sessizliğinde şükrettim. Evi toparladım, kahvaltıyı hazırladım, kızımın beslenmesini hazırladım, işe gitmek için hazırlandım. Arada yine gelen isyan duyguma “Ailen için çalışıyorsun! Bu afra, tafra kime?” dedim. “İsyanın Allah’a mı?” diye kendimi sorguladım. Kocama benden çok uyuyor diye kızmayı bırakıp, onu tekrar sevmeyi öğrendim. Kahvaltı masasına koyduğum her bir yiyecek için Allah’a hamdetmeyi öğrendim. Gündelik telaşın içindeki mutluluğu keşfettim.



Şimdi geçmişe bakıp anne olmayı o günlerde öğrendiğimi anlıyorum. Artık yaptığım fedakarlıklar bende öfke uyandırmıyor. Sorumluluklarımı severek yapıyorum. Mutfakta yemek pişirmek, yorulmak, bunalmak, gece uykusuz kalıp sabaha yine erkenden kalkmak... hepsini artık severek yapıyorum.



10 aydır pandemiden dolayı evdeyim. Bir bebek, bir çocuk ve en önemlisi kendimle. Eskiden olsa çoktan bunalıma girmiştim. Ama artık annelik bana güç veriyor, enerji veriyor, inanç veriyor. Anneliğin bu halini çok sevdim. Umarım bu farkındalığı devam ettirebilirim. Çocuklarımın kendi geçmişlerine baktıklarında mutlu, merhametli bir anne hatırlamalarını çok isterim. Bu yaşlarımdaki fikri çabalarımın, gelişim çabalarımın çoğu bu isteğimin gerçekleşmesi için. Allah’ım bana yardım etsin.
 
Günaydın herkese;
Daha önce buradan yazmıştım. 2020'de facebook ve instagram uygulamalarını telefonumdan ve hayatımdan sildiğim bir sene oldu. Bunun verdiği iç huzur harika.Ancak insan hayatı bir şekilde bir uğraşı ile doldurmaya çalışıyor. Bu bence sigara gibi el alışkanlığı olmuş durumda. Şu ara da youtubedan izlediğim yerli diziler ve oyun uygulamaları zamanımı almaya başladı. Bu sene bunun için bir şeyler yapmaya karar verdim. Dijital sadeleşme şimdilik 2021 hedeflerimin başında geliyor.

Yds çalışıyorum. Bu bahanenin arkasına sığınarak youtube programını silmiyorum. Bu nedenle çalışma videolarını bir set alarak gidermeyi düşünüyorum.
Telefonumdan da youtube uygulamasını sileceğim.
Yerli dizi zamanlarında televizyonu tamamen kapalı tutacağım. Kendimi kızım ile oyun oynamaya kanalize edeceğim.(Bu işin en zor tarafı)
Günlük hayatta telefonu elime her aldığımda youtube a giriyorum. Yerine e kitap okumaları yapmayı düşünüyorum.(Her elime aldığımda 1 sayfa kitap okuyup telefonu kapamak gibi)
Oyun uygulamasını sadece eve gelince tabletten oynuyorum. Bunun için kendime 1 ay zaman verdim. Ocak ayı bitiminde tableti kaldırıp köşeye koyacağım.

Bunun sonucunda;
Yerli dizilere ayırdığım 3 saatlik zaman dilimini kızımla geçiricem
Senelik okuduğum kitap sayısı fazlalaşacak.
Telefonumu daha fazla köşeye koyup unutabileceğim.
Kızımın telefon ve tablet ile daha az muhatap olmasını sağlayacağım.
 
Selamlar hanımlar,

Dün gece İpek Hanım’ı uyutmayı başardığımda saat 23:30 olmuştu Kendimi zorladım ve akşam rutinlerimi tamamladım. Önce banyoya gidip yüzümü fırça ile temizledim. Tonik, serum ve nemlendirici sürdüm. Ardından kitabımı alıp birkaç sayfa okudum, dua edip yattım.

Gece İpek 3 gibi uyandı, 5’e kadar uyutmaya uğraştım. Alarm yatak odasında 06:30’da çalmış ancak ben İpek’in yatağının yanında uyuyakalmışım, alarmı duymadım. Ezan sesine uyandım. Uykusuzluktan ölüyordum ama kendimi zorladım, kalktım. Sabah rutinlerimi tamamladım.

Artık uykusuzluktan çok bunalmış olsam da bu durumun gündelik hedeflerimi aksatmasına izin vermeyeceğim. Bu günler geçecek, kızlar büyüyecek ve ben bir gün yeniden kesintisiz uyuyacağım. O güne kadar sabretmeye ve çabalamaya devam:)

Şeyma Ünal geçen gün seyrettiğim videosunda dedi ki “Ben sözünü tutan biri olmak istiyorum. Bu nedenle öncelikle kendime verdiğim sözleri tutacağım” Bu benim için çok anlamlı, ben de tam olarak bunun için her gün çabalıyorum.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…