Popüler Konu Verimli Rutin

Günaydınlar, tüm bu anne çocuk ilişkisi muhabbetinin üzerine benim oğlumla ciddi bir sorunum var bu aralar sürekli bana vuruyor sürekli biliyorum hastalık bulantı derken çok ilgilenemedim kendisiyle ve tepki veriyor bana ama nasıl davranacağımı şaşırmış durumdayım, başta görmezden geldim, konuşmaya çalıştım ama artık ciddi anlamda öfkeleniyorum çünkü alışkanlık haline getirdi, 27 aylık henüz ve çok çaresiz hissediyorum, herşeyiyle anneannesi ilgilendi bu süreçte ve ona da vuruyor, önerisi olan varsa sevinirim..
 

Öncelikle selam son cümleden dolayı bende bir kaç cümle kurmak istedim.

Annelik çocuğun karakteri ve yapısıyla şekillendiğini düşünüyorum. Bazı konularda net ve kararlı olmak gerekiyor.
Şiddet ve sözlü şiddet dışında her yönteme açığım.

Konu genelini okumadan eleştiri yapmanızı geçtim, bu şekilde bir yaklaşımı doğru bulmadım.
Elecdanın anlatmak istediğini o kadar farklı yöne çekmişsiniz okurken anlam veremedim.
 
Oğluna Allah uzun ömür versin. Öncelikle kendini suçlama. Öyle oldu böyle oldu diye. Benim kızım doğduğundan beri çok sakin bir çocuk olmasına rağmen 2 yaş civarında bana bayağı vuruyordu. Yani oğlunun davranışı bana garip gelmedi.
Napabilirsin peki? Sabırla bu hareketin yanlış olduğunu ona anlatmalısın, geçici bir dönem olduğunu bilirsen sen de rahatlarsın. İki yaş civarı onlar için zor dönemler. Hamileyken sabırlı olmak zorlaşsa da sabırlı olmalısın.
 
Teşekkür ederim cevabın için, gerçekten bu süreçte kendimi çok suçlu ve yetersiz hissediyorum Benim oğlumda çok yumuşak başlıydı böyle görünce ben mi bu hale getirdim diyordum ama söylediklerin gerçekten içime su serpti. Umarım geçici bi süreçtir ve hemen geçer :)
 
Bir annenin “adilliğinin” yazdığı bir cümle üzerinden sorgulanması çok üzücü
 
Ahhh canım ne demek.... biraz panik olmuşsun anladığım kadarıyla. Sakin ol bu konuda ki oğlun da bu konunun çok önemli olduğunu algılamadan geçip gitsin.
Bizim kızın iki yaş krizi uzun sürmüştü. Hiç yapmadığı ve daha sonra da yapmayacağı türlü rezillikleri hep o dönemde yaşadık. Sonra tekrar pamuk gibi oldu çok şükür. Önemli o kriz sürecini sakince kabullenip elecdanın söylediği gibi küreklere asılmaya devam etmek.
 
Bizim de uzun sürecek gibi, kardeş faktörüyle nasıl bir hal alır hayal bile edemiyorum, iki tarafta da tek ve ilk torun. Bakalım bizi neler bekliyor, tekrar teşekkürler
 

Benim oğlum da bana vurmaya başladı ben de kardeşinden dolayı diye düşünüyordum. Demekki bu yaşlarda olabiliyor.
 

Düz yazıda yanlış anlamalar olabilir normaldir. Annelik konusunda elinden geleni yapmaya çalışan ve mümkün mertebe pedagoji okuyarak davranışlarını şeklillendirme gayretinde olan bir anneyim. Çocuğumu kötü hissetirmeye yönelik bir davranış biçimi sergilemem mümkün değil zaten. Benim de genel amacım çocuğumun sorumluluklarının bilincine varması.

Patron kelimesi size ne çağrıştıyor bilemiyorum ancak benim gözümde patron parmak sallayarak tehdit eden değil, her konuda son sözü söyleyen kişidir. Evdeki otoritenin her zaman ebeveynde olduğunu çocuk bilmelidir. Dönem dönem çocuklar sınırları zorlayarak bizleri ve otoritemizi teste tabi tutarlar. Buna "iktidar mücadelesi" denir. Her bir sınır zorlama durumunda çocuk sert olmayan ancak net ve kararlı bir otorite ile karşılaşmalıdır.

Ben sizin yerinizde olsam, odasını toplamanın kendi sorumluluğunda olduğunu ancak toplamadığı durumda dağınık olan her şeyin çöpe gideceğini ve kaybolan hiç bir eşya konusunda sorumluluk kabul etmediğimi kızıma sakin bir ses tonu ile söylerdim. Kararlı olup olmadığınızı ilk test ettiği durumda da gerçekten dediğimi yapar ve davranışının sonucu ile yüzleşmesini izlerdim. Bu tutum size sert gelebilir ancak çocuğunuz için faydalıdır. Çalışma hayatına atıldığında ve sorumluluğunda olan bir evrağı kaybettiğinde kimse gözünün yaşına bakmayacaktır.
 
İnsanların yanında uyarmamak ve davranışa odaklı konuşmak konusunda hemfikirim ancak benim katılmadığım bazı noktalar var. Mesela bir çocuk annesini inanılmaz kızdırabilir. Ben sakin yapılı bir insanım ve şimdiye kadar hiç kimse beni kızım kadar sinirlendirmeyi başaramadı:) Öfkelenmek, kızmak son derece insani duygulardır ve normaldir. "Hatalı davranış" kızgınlık hissetmek değil, kızgınlığımızı ifade etme biçimimizde olabilir ancak. Öfkelenince hiç tepki vermemeyi doğru bulmuyorum. Karşısındaki kişinin de insan olduğunu, bir bam teli ve sınırının olduğunu bilmeli çocuk. Elbette çocuğun kişiliğine saldırmak, fiziksel ya da psikolojik bir şiddet uygulamak kabul edilemez. Ben bu tarz durumlarda "Şu davranışına şu an çok kızdım ve sakinleşmek için yalnız kalmaya ihtiyacım var. Sonra konuşabiliriz" diyerek kızımdan uzaklaşıyorum. Bir süre yalnız kalıyorum ve sakinleştikten sonra davranışın beni niye sinirlendirdiği konusunda daha detaylı konuşuyorum. Bence bu tavır olumsuz duyguları hissetmenin de normal olduğunu ve bu duyguları hissedince nasıl yönetmesi gerektiğini öğretiyor.
 
Benim kızım da o dönem çok vurmuştu. 2 yaş sendromu ile alakalı bir durum sanırım. Ben her seferinde bileklerinden tutup, gözlerinin içine bakıp "Bana vuramazsın" diyordum. Davranışını görmezden gelme ancak sinirlendiğini de çok belli etmemeye çalış bu sefer daha çok yapma davranışı gösterebiliyorlar. Bir süre sonra geçiyor.
 

Bir annenin “adilliğinin” yazdığı bir cümle üzerinden sorgulanması çok üzücü

Cümlem DenizGeldi tarafından yanlış anlaşılmış. Kötü niyetli bir tavır olduğunu zannetmiyorum. Kendisi dönem dönem yazar bu konuya.
 
Dün yatma hazırlığını yapan kızım tuvalet sonrası ellerini yıkamayı bir oyun haline getirdi. Ben dişlerini fırçalayacağım için başında bekliyordum. Süreç uzadı, uzadı. Üstümde günün yorgunluğu vardı. Kızım yatınca yapılacak işlere bi tik daha atılacaktı bu yüzden sabırsızdım. Acele etmek istiyordum.


Kendimi frenleyebildim. Aklıma elecda’nın yazdığı “çocukları hızlandırmak yerine siz kendinizi yavaşlatın” tavsiyesi geldi. O ellerini dakikalarca yıkarken uzun uzun ellerine baktım. Tombul tatlı ellerini inceledim, uzaktan sevdim. Büyüdüğünde unutmamak için beynime kazıdım.
 
Seni çok tebrik ederim
Bizim de sabah ve akşam banyodaki işler bitmiyor bitmiyor Ben de sürekli bir şey söylememek için tutuyorum kendimi:)
 
Cümlem DenizGeldi tarafından yanlış anlaşılmış. Kötü niyetli bir tavır olduğunu zannetmiyorum. Kendisi dönem dönem yazar bu konuya.

Kendisini severim topiğini sayfalarca okumuştum.
Yazım tarzını hayata bakış açısını ve kalemini güçlü bulduğum kişilerden birisidir.
üzüldüm gerçekten ve tepkisiz kalamadım.
 
Bizde de var o. En sonunda mecburen kucaklayıp çıkarıyorum. Yoksa saatler sürüyor. Şimdi de mesela banyoda yemek yedi ellerini yıkıyor yarım saattir falan
 
Ay hadi inşallah, bunu da deniyim. Teşekkür ederim
 
Benim oğlum da bana vurmaya başladı ben de kardeşinden dolayı diye düşünüyordum. Demekki bu yaşlarda olabiliyor.
Yaşa bağlı olduğunu duymak içimi rahatlattı baya, iki aydır bulantıdan ben yattığım için annem temel ihtiyaçlarını karşılıyordu acaba ondan bana tepki mi veriyor diye baya üzülüyordum
 

Bir annenin “adilliğinin” yazdığı bir cümle üzerinden sorgulanması çok üzücü

Kendisini severim topiğini sayfalarca okumuştum.
Yazım tarzını hayata bakış açısını ve kalemini güçlü bulduğum kişilerden birisidir.
üzüldüm gerçekten ve tepkisiz kalamadım.

selamlar...

bu topiğin açıldığını gördüğümden beri takibimdedir ve okumaya da devam edeceğim.çünkü çokça yarrlanmışımdır,aydınlanmışımdır.sevgili elecda nın anneliğini sorgulamadım,kimseninkini sorgulamam.anneliğini değil bir davranışını eleştirmişimdir.ki aynı cümlede kendime de aynı özeleştiride bulunmuşumdur.
kendisini kırmak ya da incitmek gibi asla kötü bir niyetim yoktur.

doğal yollarla anne olmadım ben.doğruyu aradığımı yazdım.doğruya en yakın davranışı..her şey yaşayarak öğrenilmiyor mu?

pinky-minty
teşekkürler yazı için...aydınlatıcı oldu benim için..
 

Cümlem DenizGeldi tarafından yanlış anlaşılmış. Kötü niyetli bir tavır olduğunu zannetmiyorum. Kendisi dönem dönem yazar bu konuya.

teşekkür ederim..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…