Popüler Konu Verimli Rutin

beyazinci .!.:

iyi akşamlar kızlar ben de bugün internete gezindim biraz 2019 hedefleri için fikir edinmek için. yeni bir hobiye başlamak istediğime karar verim, net değil ama origami veya kara kalem öğrenebilirim,kara kalemi kendim ev şartlarında yapabilir miyim bilmiyorum araştırıcam biraz. şiir okumak istiyorum bu sene, her ay bir şair seçip onun şiirlerini okuyabilirim diye düşündüm. daha netleştirmedim tam netleştirince liste olarak burda paylaşmayı düşünüyorum. hobi için tavsiyesi olan varsa alırım :)

Genişletmek için tıkla...

Origami ben çok yaptım eskiden. Çok zevkli ama çok kalıcı değil canım. Örgü seviyorsan amigurumi tavsiye ederim o hem kalıcı hem çocuklar çok seviyor. Hem ilerletirsen ek kazanç olur sana. Yapboz da çok seviyorum ben. Çocuklar dağıtıyor yapamıyorum artık gerçi. RC araba sevdam da vardır varsa etrafında ilgilenen beraber yarıştırırsınız ama tabii biraz pahalı oluyor onlar :) matematik soruları çözmeyi de seviyorum. Bazen canım sıkılır açar çözerim :) çengel bulmaca da çok severim. Kelime oyunu dışında TV de izlediğim bir şey yok zaten. kızlardan daha verimli tavsiyeler gelir kesin ben de takip edeyim.

beyazinci .!.:

coğrafyam da çok zayıf, hangi ülke nerededir hiç bilmem, aylık bir kıtayı öğrenme şeklinde de bir hedef koysam mi acaba diyorum ama nasıl olur sizce

Genişletmek için tıkla...

Ayy bu fikre bayıldım ben de katılırım sana. Coğrafyadan nefret ederim. Dünyanın döndüğü ve uydusu olduğu dışında bir şey bildiğimi sanmıyorum

elecda .!.:

Sağlıklı Yaşam

2018 yılında hamilelik ve doğum nedeniyle beslenmeme dikkat ettim. İlk 4 ay bol kusmalı ve kilo vermeli dönem haricinde fiziksel olarak rahat bir hamilelik geçirdiğimi düşünüyorum. İlk kızımda lohusalıkta süt olsun başlığı altında yediğim tatlılar sütü arttırmadığı gibi benim hamilelikte aldığımın 2 katı kilo almama sebep olmuştu.

Bu sefer aynı hataya düşmemeye gayret ettim. Ara ara çok yediğim zamanlar oldu ancak dengelemeyi başardım. 2018 yılı beslenme performansımdan memnunum:) 2019 yılında da günde iki öğün yiyerek, hafta içi un ve şeker tüketmeden, gıda takviyelerimi düzenli alarak devam etmeyi, hafta sonları da sevdiğim hamur işi ve tatlıları abartmadan yemeyi hedefliyorum.
Bu yıl, hayatıma nihayet yürüyüş ve egzersizi dahil etmiş bulunuyorum. Çok uzun zamandır istediğim ancak gerçekleştiremediğim bir şeydi bu. Doğum iznini evde geçiriyor olmam ve kızımın okulunun yürünebilir bir mesafede olması sayesinde hafta içi her gün düzenli yürüyüş yapabildim. Ara ara aksamalar oldu tabi ama takılmadım. Bu konudaki hedefimi hep "olduğu kadar" şeklinde belirliyorum. Bu bakış açısının çok faydasını gördüm. "Bugün yürüyemedim ama yarın yürürüm" cümlesi beni sürdürülebilirlik konusunda oldukça motive etti. Haftayı değerlendirirken "Bu hafta 3 gün yürüyemedim" yerine "Bu hafta 2 gün yürümeyi başardım" şeklinde değerlendirme yapmaya gayret ediyorum.

Sabahları kızımı ve eşimi uğurladıktan sonra bakıcı ablamız gelene kadar 40 dk bir zaman İpek ile yalnız kalıyoruz. Bu zaman diliminde hoşuma giden 1 bacak, bir sırt, bir karın bir de kalça egzersiz hareketi yapmaya çalışıyorum. 4 hareketi 20 tekrar ile yapıyorum ve yaklaşık 5 dk kadar sürüyor. 2019 yılında egzersiz süremi yavaş yavaş 20 dakika civarına çekmeyi hedefliyorum.

Sitede pilates dersine başladığımdan bahsetmiştim. Bu hafta 1 aylık program tamamlanıyor ve ben spor salonu sevmediğimi bir kez daha anlamış bulunuyorum:)) Bu perşembe son dersim var. Dersin tamamını videoya çekip evde kendim devam etmeye karar verdim.

Sağlıklı beslenme ve spor yapmaktaki asıl amacım fiziksel olarak iyi görünmek değil, sağlıklı yaşlanmak, ailemi ve kendimi düzgün besleyerek hastalık riskini düşürmek. Hepimiz için sağlıklı geçirdiğimiz bir yıl olmasını diliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Canım heyecanla ve kendime de notlar alarak devam ediyorum seriyi okumaya
Emzirirken yenen kalorili şeyler deyince aklıma geldi
KAzandibi tatlısının üstüne nutella sürüp yemiştim ya hiç unutmam ve bir daha da yapmam

mornergis .!.:

Canım heyecanla ve kendime de notlar alarak devam ediyorum seriyi okumaya
Emzirirken yenen kalorili şeyler deyince aklıma geldi
KAzandibi tatlısının üstüne nutella sürüp yemiştim ya hiç unutmam ve bir daha da yapmam

Genişletmek için tıkla...

Güzel fikir

umarım hepimizin ruhunun da zenginleştiği ve dinlendiği yeni bir yıl olur 2019... hayallerimize, olmak istediğimiz yerlere biraz daha yaklaşarak.

beyazinci hobi olarak fotoğraf çekme-düzenleme, ahşap-cam boyama, doğal yada şekilli sabun-mum yapma olabilir, doğal çiçek-ağaç aranjmanları olabilir... ne yaparken zaman senin için duruyor mesela, o noktadan hareketle sevdiğin şeyleri bulabilirsin.

melissaozdemir .!.:

yapmadığım için de çok rahatsızım ama rahatsız olmaktan öteye gidemiyorum hiçbir zaman, elimi işe atmıyorum, oğlum uyuduktan sonra da 1-2 saat kendime vakit kalıyor masadaki bardağı mutfağa bile götürmüyorum bazen inan, sadece sosyal medya ile geçiyor sonra üzülüyorum hooop ertesi gün yine aynı... oyun takvimi dediğin kitap mı canım? benm oğlumun yaşına uyar mı oyunlar acaba?

Genişletmek için tıkla...

Duvar takvimi şeklinde, yılın her gününe farklı bir oyun yazıyor. Genel olarak her yaşa uygun oyunlar. İstersen ufak tefek değişiklikler de yapabilirsin oyunda. Rahatsız olduğun konularda bir an önce harekete geçmen lazım. Bilinçaltını ürkütmemek için de her gün bebek adımlarıyla ilerlemelisin.

Melis_a .!.:

Merhaba kızlar iyi akşamlar,
Epeydir yazmadım.Hamileyim Allah nasip ederse Haziranda kucagima alacağım.Elecda dışında pek kimseyi tanımıyorum ama ara ara fırsat buldukça yazılanları okuyorum. 2019 yılında bende kendime bir hayli çeki düzen vermek istiyorum.Çok dağıldım umarım toparlanrm.
2019 yılına ait kendime bir plan listesi oluşturup uymaya gayret edeceğim.

Sosyal medya anlamında bende çok muzdaribim.Çok fazla gereksiz zaman harcıyorum.Çocuk olunca zaman bulamam diyordum ama çocuk olunca da sanırım alışkanlıktan vazgeçmek kolay olmuyor.Planlarimi haftalık oluşturup sonrasında kontrol edeceğim.Plan yazmaya pazartesi başlayıp,pazarları hangi hedefime ulaştım bakacağım. Umarım 2019 hepimiz için hayırlı,huzurlu bir yıl olur.

Genişletmek için tıkla...

Allah sağlıkla kucağına almayı nasip etsin canım
Plan listeni buradan da paylaşabilirsen çok sevinirim.

mornergis .!.:

Canım heyecanla ve kendime de notlar alarak devam ediyorum seriyi okumaya
Emzirirken yenen kalorili şeyler deyince aklıma geldi
KAzandibi tatlısının üstüne nutella sürüp yemiştim ya hiç unutmam ve bir daha da yapmam

Genişletmek için tıkla...

Kazandibinin üstüne nutella sürmek nereden aklına geldi yahu:))) ben tatlıda çok hamur işine meyilliyim. Şu an bile bir oturuşta 1 tepsi börek yiyebilirim:)

Mümkün Olduğunca İyi Annelik

2018 yılında anneliği ikinci kez deneyimledim. Her şey o kadar aynı ve o kadar farklıydı ki... Ben ikinci anneliği daha çok beğendim. İlkinde sürekli bir korku hali, tecrübesizliğin verdiği endişe, hayatın tamamen değişmesi derken neye zamanı uğradığımı şaşırmıştım. İşten eve gelmeden önce sürekli markete uğrar, uzun uzun raflara bakardım:) Şu an fark ediyorum ki eve gitme zamanımı geciktirme çabasındaymışım. Kızımla yalnız kalmak beni o kadar çok korkutuyormuş ki...

Bütün zamanımı büyük kızıma kanalize etmek, kendim için bir şey yapmayı çocuğuna vakit ayırmamak olarak görmek beni çok yormuş ve bunaltmış. Özellikle sosyal medya anneleri beni çok yetersiz hissettirmiş, mükemmel anne olmaya çalışıp olamazken hem kendimi hem çocuğumu hırpalamışım...

İpek benim muhtemelen son bebeğim. Sanırım bu nedenle çok izliyorum onu, her hareketini kalbime kazıyorum. Daha andayım bu sefer. Endişelerim tabi ki var ama Ela'daki gibi değil. Daha akışına bırakmış vaziyetteyim, daha tevekkül halindeyim. Emdi, emmedi meselelerini kafama takmıyorum. Bu nedenle emzirmek daha duygusal bir paylaşım şu an benim için.

Ela artık 5,5 yaşında. Okuldan aldığımda hemen eve gitmiyoruz. Önce sitenin parkına uğruyoruz, orada sallanan bir bank var. Oraya oturup sohbet ediyoruz. Kızımla sohbet edebilmek, dediklerimi anladığını fark etmek çok keyifli. Eve döndüğümüzde yemek yedikten sonra İpek'i de yanımıza halıya yatırıp, oyun oynuyoruz. Yaklaşık 1 saat Ela odaklı vakit geçirmeye çalışıyorum. Akşam Ela'yı yatırma işini eşim devralmış vaziyette.

Ben kendi anneliğimle yüzleşip, mükemmel olmaya çalışmayı bıraktığımda annelikten keyif almaya başladım. Gün içinde her fırsatta kendimi mutlu edecek bir şeyler yapıyorum şu an. Bu, iki satır kitap okumak, güzel bir kahve, kısa bir yürüyüş veya bir video seyretmek olabiliyor. Gündelik önceliğim kendi mutluluğum şu an. Biliyorum ki ben ne kadar keyfili ve huzurluysam çocuklarım da öyle olacak. Oyun oynamak istemediğimde, sesim yükseldiğinde ya da kızıma abuk sabuk bir tepki verdiğimde de kendime karşı daha anlayışlıyım artık. "Ben de insanım, olur öyle bazen" diyorum kendime.

Sosyal medya ve bazı pedagoglar tarafından dayatılan, kutsal, insan üstü, mükemmel ve fedakar anneliğin karşısında duran, zaman zaman düşen sonra kalkan, bir sürü hata yapan, hatalarından ders almaya çalışan ve en önemlisi gayret eden sıradan bir anneyim. İyi ki de öyleyim... İyi ki de öyleyiz...

mükemmel annelik yoktur, yeterince iyi annelik vardır, "anne olmak" vardır:) ne güzel anlatmışsın elecda... annelik "keyif alınacak", tam zamanlı, "ömürlük" bir iş. uyuduğumuzda, uyandığımızda, sakin yada öfkeliyken, hüzünlü yada mutluyken hep anneyiz. ve bunun "farkındayız, bilincindeyiz". esas mesele bu sanırım.

hatasız insan olmaz. çok klasik ama gerçek bu. hatalarımızla yüzleşmek, kendimizi de affedebilmek ve anlayışla karşılayabilmek önemli... yoksa hayatımız suçluluk duygularıyla örülmüş bir zindandan farksız olurdu. bu zindanda da ailemiz ve çocuklarımızdan tamamen ayrı kalacak değildik tabii...

bu demek değil ki, hatalarımızın sorumluluğunu almıyoruz, ebeveynleri olarak bir bakışımızdan etkilenen minik kalpleri karşımızda savunmasız bırakıp, nedensiz davranışlarımızı onlara açıklama gereği duymadan onları küçümsüyoruz yada saymıyoruz... annelik vicdan işi. vicdanımız hürse, yeterince iyi olmuşuz demektir.

keşke her işimizde böyle keyif "alıp" "versek"... :)

Phoenix_32 .!.:

Origami ben çok yaptım eskiden. Çok zevkli ama çok kalıcı değil canım. Örgü seviyorsan amigurumi tavsiye ederim o hem kalıcı hem çocuklar çok seviyor. Hem ilerletirsen ek kazanç olur sana. Yapboz da çok seviyorum ben. Çocuklar dağıtıyor yapamıyorum artık gerçi. RC araba sevdam da vardır varsa etrafında ilgilenen beraber yarıştırırsınız ama tabii biraz pahalı oluyor onlar :) matematik soruları çözmeyi de seviyorum. Bazen canım sıkılır açar çözerim :) çengel bulmaca da çok severim. Kelime oyunu dışında TV de izlediğim bir şey yok zaten. kızlardan daha verimli tavsiyeler gelir kesin ben de takip edeyim.




Ayy bu fikre bayıldım ben de katılırım sana. Coğrafyadan nefret ederim. Dünyanın döndüğü ve uydusu olduğu dışında bir şey bildiğimi sanmıyorum

Genişletmek için tıkla...

Geçen sene amugurimi öğrendim Bitar bir zürafa ve bir kurbağa örmüştüm, belki bu sene de bir tane örerim ama farklı bir aktivite istedim canım, origami de kızımın ilgilisini çeker belki diye istedim
Kızım olduktan sonra hayata bakışım çok değişti, kendini geliştiren her konuda Bilgisi olan özgüvenli bir kadın olmak istiyorum öyle kızıma örnek olmak istiyorum, birkaç defa köşeyazısı uygulaması indirdim telefonuma gündemi takip etmek için ama devam edemedim 2019da ona da başlarım belki, siyaset ve gündem hakkında daha fazla bilgi sahibi olabilirim böylece

beyazinci .!.:

Geçen sene amugurimi öğrendim Bitar bir zürafa ve bir kurbağa örmüştüm, belki bu sene de bir tane örerim ama farklı bir aktivite istedim canım, origami de kızımın ilgilisini çeker belki diye istedim
Kızım olduktan sonra hayata bakışım çok değişti, kendini geliştiren her konuda Bilgisi olan özgüvenli bir kadın olmak istiyorum öyle kızıma örnek olmak istiyorum, birkaç defa köşeyazısı uygulaması indirdim telefonuma gündemi takip etmek için ama devam edemedim 2019da ona da başlarım belki, siyaset ve gündem hakkında daha fazla bilgi sahibi olabilirim böylece

Genişletmek için tıkla...

Fikirlerin çok güzel, ben de anne olduktan sonra aynı şekilde düşünmeye başladım, biz aynayız çocuklarımıza dolu doğru olanı yansıtalım ki onlar da öyle olsun :)

beyazinci .!.:

Geçen sene amugurimi öğrendim Bitar bir zürafa ve bir kurbağa örmüştüm, belki bu sene de bir tane örerim ama farklı bir aktivite istedim canım, origami de kızımın ilgilisini çeker belki diye istedim
Kızım olduktan sonra hayata bakışım çok değişti, kendini geliştiren her konuda Bilgisi olan özgüvenli bir kadın olmak istiyorum öyle kızıma örnek olmak istiyorum, birkaç defa köşeyazısı uygulaması indirdim telefonuma gündemi takip etmek için ama devam edemedim 2019da ona da başlarım belki, siyaset ve gündem hakkında daha fazla bilgi sahibi olabilirim böylece

Genişletmek için tıkla...

Haklısın canım. Türkcell dergilik de indirebilirsin. Güzel dergiler var.
Hobi deyince ben çocuklardan kalan zamanını değerlendireceğin şeyler düşündüm hep. Origami çocuklarla eğelenceli oluyor.

Phoenix_32 .!.:

Haklısın canım. Türkcell dergilik de indirebilirsin. Güzel dergiler var.
Hobi deyince ben çocuklardan kalan zamanını değerlendireceğin şeyler düşündüm hep. Origami çocuklarla eğelenceli oluyor.

Genişletmek için tıkla...

İki türlü de olabilir aslımda hobi derken kast ettiğim, ev şartlarında yapabileceğim şeyler olması lazım sadece
Aslında her ay bir peygamber hayatını kısaca okumak veya dinlemek
Her ay bir müzisyenin klasik müzik arşivini dinlemek gibi isteklerim de var, damlaya damlaya göl olur, sene sonunda bir sürü şey öğrenmiş olurum :) söyleyince kolay geliyor hepsi ama hepsini aynı anda yapabilmek konusunda kendime güvenmiyorum, bir kısmı da ilerleyen senelerin hedefleri olur artık :)

Tryingtobeminimalist .!.:

Fikirlerin çok güzel, ben de anne olduktan sonra aynı şekilde düşünmeye başladım, biz aynayız çocuklarımıza dolu doğru olanı yansıtalım ki onlar da öyle olsun :)

Genişletmek için tıkla...

Bu grup da çok güzel gerçekten motive olmak açısından, hep beraber güzel işler yaparız inşallah, iyi ki varsınız

beyazinci .!.:

İki türlü de olabilir aslımda hobi derken kast ettiğim, ev şartlarında yapabileceğim şeyler olması lazım sadece
Aslında her ay bir peygamber hayatını kısaca okumak veya dinlemek
Her ay bir müzisyenin klasik müzik arşivini dinlemek gibi isteklerim de var, damlaya damlaya göl olur, sene sonunda bir sürü şey öğrenmiş olurum :) söyleyince kolay geliyor hepsi ama hepsini aynı anda yapabilmek konusunda kendime güvenmiyorum, bir kısmı da ilerleyen senelerin hedefleri olur artık :)

Genişletmek için tıkla...

Benim kapasitem hepsini almaz bildiğimi de unuturum

Phoenix_32 .!.:

Benim kapasitem hepsini almaz bildiğimi de unuturum

Genişletmek için tıkla...

Ben de hedef çok olursa hiçbirini yapmam diye düşünüyorum, az olsun ama faydalı olsun:)

elecda .!.:

Odasını toplamadığında ve bana bu konuda diklendiğinde kendisini kucaklamak istemiyorum:)

Genişletmek için tıkla...

selam..

istememek başka yapmak başka...sahi; dağınıklığını toplamadığında red mi ediyorsunuz? itiyor musunuz ya da size gelmesini mi engelliyorsunuz...ben mi yanlış anladım yazınızı?

her halukarda başarılı oluyor musunuz toplamasında?

dağınık toplama konusunda bizim de sık yaşadığımız problemler var.ben sorumluluk alması gerektiğini(9 yaşında)ben topladığım takdirde benim yükümün fazlalaştığını bunun bana haksızlık olduğunu anlatıyorum.ve beni bu konuda önemsemediğini....
ve ben de artık onun gibi davranacağımı kendim için daha esnek davranacağımı söylüyorum..açayım;

mesela bu konuşma sırasında basketbol dersine gidecektik evden çıkmamız gerekiyordu.ve ben bilinçli olarak geciktirdim. kendimce onu önemsemedim.o gün geç gittik.tırstı elbette.
ancak geçici bir yöntemdi ve kabul ediyorum adil değildi.

siz dağınık toplama konusunda başarılı olduysanız sanırım ben bu yöntemi de gerçekleştiremem..sanki benim yöntem kadar adil değil.başka bir yöntem bulmalı..

herkese ayrıca selam.....sizler de ne yöntemler var?

DenizGeldi .!.:

selam..

istememek başka yapmak başka...sahi; dağınıklığını toplamadığında red mi ediyorsunuz? itiyor musunuz ya da size gelmesini mi engelliyorsunuz...ben mi yanlış anladım yazınızı?

her halukarda başarılı oluyor musunuz toplamasında?

dağınık toplama konusunda bizim de sık yaşadığımız problemler var.ben sorumluluk alması gerektiğini(9 yaşında)ben topladığım takdirde benim yükümün fazlalaştığını bunun bana haksızlık olduğunu anlatıyorum.ve beni bu konuda önemsemediğini....
ve ben de artık onun gibi davranacağımı kendim için daha esnek davranacağımı söylüyorum..açayım;

mesela bu konuşma sırasında basketbol dersine gidecektik evden çıkmamız gerekiyordu.ve ben bilinçli olarak geciktirdim. kendimce onu önemsemedim.o gün geç gittik.tırstı elbette.
ancak geçici bir yöntemdi ve kabul ediyorum adil değildi.

siz dağınık toplama konusunda başarılı olduysanız sanırım ben bu yöntemi de gerçekleştiremem..sanki benim yöntem kadar adil değil.başka bir yöntem bulmalı..

herkese ayrıca selam.....sizler de ne yöntemler var?

Genişletmek için tıkla...

Selamlar,
O yazıdaki kucaklama meselesi pinky ile daha önceden yapmış olduğumuz yazışmalara dayanıyor. Pinky, annenin çocuğu ne yaparsa yapsın mutlaka çocuğu kucaklayan tavırda olması ve çocuğun annenin kollarında teselli bulması gerektiğini söylemişti. Ben de bu düşünceye katılmadığımı, sürekli çocuğa sevgi dolu bir yaklaşım sergilemek zorunda hissettirilen annelerin kendini yetersiz hissettiğinden bahsetmiştim. Burada bahsedilen kucaklama mecazi anlamdaydı, yoksa tabi ki çocuğum odasını toplamadığında onu itmiyorum ya da reddetmiyorum.

Dağınıklığını toplamadığında ve bunu bir “iktidar mücadelesi” ne çevirdiğinde ki bu çok sık olan bir durum değil, toplamadığı takdirde dağınık kalan eşyalarını “dağınıklık çöpüne” göndereceğimi söylüyorum.

Normal zamanlarda tek başına toplar ya da yorgunsa yardım ederim beraber toplarız. Mesela bugün yatarken çok yorgun olduğunu yarın okuldan gelince toplayacağını söyledi, tamam dedim. Ancak bana diklenir, terslenir ve toplamayacağım diye bağırırsa patronun kim olduğunu, kendisine hatırlarım.

Bu yöntemin adil olmadığını size ne düşündürdü merak ettim?

elecda .!.:

Selamlar,
O yazıdaki kucaklama meselesi pinky ile daha önceden yapmış olduğumuz yazışmalara dayanıyor. Pinky, annenin çocuğu ne yaparsa yapsın mutlaka çocuğu kucaklayan tavırda olması ve çocuğun annenin kollarında teselli bulması gerektiğini söylemişti. Ben de bu düşünceye katılmadığımı, sürekli çocuğa sevgi dolu bir yaklaşım sergilemek zorunda hissettirilen annelerin kendini yetersiz hissettiğinden bahsetmiştim. Burada bahsedilen kucaklama mecazi anlamdaydı, yoksa tabi ki çocuğum odasını toplamadığında onu itmiyorum ya da reddetmiyorum.

Dağınıklığını toplamadığında ve bunu bir “iktidar mücadelesi” ne çevirdiğinde ki bu çok sık olan bir durum değil, toplamadığı takdirde dağınık kalan eşyalarını “dağınıklık çöpüne” göndereceğimi söylüyorum.

Normal zamanlarda tek başına toplar ya da yorgunsa yardım ederim beraber toplarız. Mesela bugün yatarken çok yorgun olduğunu yarın okuldan gelince toplayacağını söyledi, tamam dedim. Ancak bana diklenir, terslenir ve toplamayacağım diye bağırırsa patronun kim olduğunu, kendisine hatırlarım.

Bu yöntemin adil olmadığını size ne düşündürdü merak ettim?

Genişletmek için tıkla...

selam...
pinky nin söylediklerini bir yerlerde okumuştum.olumsuz davranışta sarılma.rahatlatma.bu rutin hale geldiğinde çocuk sevgisini alıp yine eskisi gibi davranabiliyor.annenin fazla sevgi dolu yaklaşımında ya da bende diyeyim ben kendimde yetersizlik hissetmiyorum ancak hata yaptı sar hata yaptı sev sanki hep hata hep hataya sebep oluyor.çocuk değil mi bazen bu gibi durumları çok iyi kullanabiliyorlar.
sizin mecazi anlamda yazdığınız düşünmemiştim. normal düz yazı okuyunca..kafam çok dolu.anlam karışıklığı diyelim mi..duygusa lanlamda anladım ve bu bana hiç adil gelmedi.en sevdiğim ve tek en yakınım beni itse kendimi çok kötü hissederdim.benim yapmak istediğim şey bu değil,kendisini kötü hissetmesi değil.sorumluluklarının bilincine varması.

patron kelimesi? bu da mecaz mı? burada bir parmak sallama görüyorum.benimde höyyyt anlarım oluyor ancak iktidar meselesi değil yine söylediğim gibi sorumluluklarını yerine getirmesi...

doğruyu bulmaya çalışıyorum,yorumlara açığım.





akşamdan minik bir örnek:

her zaman,ama her zaman ders notlarını değerlendirme kağıtların oraya buraya bırakır.devaölı uyarır sahip çıkmasını söylerim.işi bittiğinde ortadan kaldırmasını dolabına ya da çantasına her nereye konması gerekiyorsa ya da çöpe,koymasını söylerim.ya toplar ya yarısı kalır.önceden uyarırırm,evi toplarken yanlışlıkla ya da bilerek çöpe gidebileceğini...her zaman.dün yine aferinli bir kağıdı kalmış,inceledim bir ara gündüz.hep ortalıktaydı.çöpe attığımı hatırlamıyorum ama akşam bulamadı.mini bşir krize dönüştü.bende ses yükseldi.eğer daha önce toplasaydı böyle bir şeyle karşlaşmayacağını anllattım,tabii sinirli.

baskın çıkma çabaları...öğretmeni istemişmiş o kağıdı nerden bilsinmiş.bunu bende bilemezdim dedim.
aynen öğretmeninin üslubuyla bana ne, hiçç umrumda değil..der bazı konularda.ben de öyle tavır takındım.öğretmenini dinliyor beni de dinlesin.
öğretmeni ile aramızdaki fark gözlemlediğim kadarıyla duygusallığa yer yok..disiplin.belki öğrenci eğitiminde.bense fazla duygusalım,otorite elbet biraz var ama patronluk derecesinde..noolur yanlış anlaşılmıyorum inşallah sevgili elecda

duygular törpülenir mi? istediğimiz oranda.....

sonuç:bulamadı tabii..kalktı dolabını boşalttı,mış yani sonradan gördüm.yazı tahtasını silmiş tebeşirlerini sıralamışfazlalıkları çöpe atmış..sonra karşıma geçti uzandı ,yatma saatiydi.parmağı ağzında.tek bir soru soracağım dedim.bunlar neden oldu biliyor musun?
söylemek istemiyorum du yanıt.tamam bilmen yeterli dedim.

fakat değişmiyor.ertesi güne kısık sesle vicdan azabıyla başlıyorum




yazım hatalı için özür,çabuk yazıyorum

“Pinky, annenin çocuğu ne yaparsa yapsın mutlaka çocuğu kucaklayan tavırda olması ve çocuğun annenin kollarında teselli bulması gerektiğini söylemişti. Ben de bu düşünceye katılmadığımı, sürekli çocuğa sevgi dolu bir yaklaşım sergilemek zorunda hissettirilen annelerin kendini yetersiz hissettiğinden bahsetmiştim.“

günaydınlar… :)

lütfen yanlış anlaşılma olmasın:) ben de teselli bulmayı mecazi anlamda söylüyorum. oğlum hata yaptığında ödüllendirir gibi yüzümde gülücükle, kucağımı açıp onu sevgiyle sarmıyorum:) evet, çocuk ne yaparsa yapsın, annesini sığınılacak bir liman, teselli bulacağı bir kucak olarak görmeli, fakat bu demek değil ki, anneye (yada başkasına) her haksızlığı yapabilir, yada yaptığı herşeyde haklıdır, onu onaylamaktır. demek istediğim kısaca; çocuğun hatalı davranışını “bizim hatalı bir davranışımızla” örtemeyeceğimiz. bunun ona da, bize de bir yarar sağlamayacağı…

çocuk bir hata yapar, neden? ya bilmeden-istemsizce yada ailesinden gördüğü (nadiren başkalarından-dış çevreden)bazı uygulamaların “yansıyan” neticesinde hata yapar. görevimiz 1. şıkta; ona doğruyu göstermek ve incitmeden-ezmeden (hem ruhu hem bedeni demeye gerek duyuyorum ki, ruhu incitmek bir bakışla bile olur) bunu yapmaktır. 2. şıkta ise, o hata zaten bizim hatalarımızın sonucu olduğu için, sorumluluğumuzu kabullenmeli ve ona göre bir tavır belirlemektir. mantıklı düşününce de onurlu yolun bu olduğunu sanıyorum. kızmak-ters yapmak-olumsuz tavır, çocuğun davranışının değil, bizim içimizde çözemediğimiz durumların(bilhassa tahammülsüzlük-yıpranmışlık) sonucudur maalesef… hele ki bir çocuğa kızmak”tan söz ediyorsak.

oğlum hata yaptığında yüzümde gülücükle, kucağımı açıp onu sevgiyle sarmıyorum demiştim… ben ne yapıyorum peki. hata yaptığında;

kesinlikle hemen tepki vermiyorum. önce kendimi, onu ve davranışının boyutunu ölçüyorum kendi içimde. tepkilerim davranışa odaklanmalı, ona değil. uygun zaman, uygun zemin ve uygun şekilde “davranışını” vurgulayarak neden “yapılmaması” gerektiğini açıklıyorum, “yapmamasını” değil, çünkü bu genel bir kaide, bizim, diğerleri, ve onun için. özellikle “uygun” zamanını denk getirdiysem genelde olumlu sonuç almada sıkıntı yaşamıyorum. uygun zemin, yanımızda konuya müdahale edebilecek başka birinin yada birilerinin olmaması demek. uygun şekildeyi de artık biliyorsunuz; mottom kızmamak-suçlamamak-yargılamamak:)

ola ki çok acil karar verip, tavrımı belli etmem gereken bir durum mevzu bahis. o noktada “yapılması gerekeni” (onun yapmadığı) yapar, onun verdiği tepkiye (ve yüzüne) bakmadan ortadan çekilirim. düzenleyici devlet modeli:)) tabii ki çok önem verilmesi gereken bir konuysa sonrasında konuyu konuşuruz. anlık bir tepkiyse, alınması gereken dersi de zaten almış olur. burada dikkat edilmesi gereken “en önemli şey”, rolümü gerçekleştirirken de onu suçlamamak. “duyarsız” bir sabır. duygusuz bir ifadeyle robot gibi işi tamamlamak ve bırakmak:))

""bu şekilde davranmak işin özünde onu sevmek ve saymak oluyor. farketmeden yaptığı bir hataysa onu teselli etmek oluyor. bilerek yaptığı şey ise rehberlik etmek, yolunu aydınlatmak oluyor. “ne olursa sevgiyle oluyor işte…” seviyoruz ki tahammül ediyoruz, tahammül ediyoruz ki daha dingin, sevgi dolu, kendine ve dünyaya güvenen nesiller yetişsin…""

annedeki yetersizlik hissine gelirsek… bence her anne yetersizdir demek doğru olmasa da, hakkıyla annelik yapmak isteyen her anne zaten kendini yetersiz hissedecektir. çünkü tamamıyle kendin olmayan bir insana kendini adamak mümkün olmadığı için bir tamamlanmışlık hali olmaz. böylece anne kendini eksik hisseder, her anında onun koruyucu meleği olmak ister, onun ayağına taş, yüzüne yaş değsin istemez, olunca da kendinden bilir, kendini yetememiş hisseder, hisseder de der… ama temelde bu onun yetersizliğinden ayrı bir durumdur ve konu kendi içinde değerlendirilmelidir. ne var ki anne herşeyi üzerine alınmakta oldukça özverilidir ve kendini buna feda edebilir:) demek ki neymiş, fedai anne olmayacağızzz:))

fedai anne değil, özverili ama kendine de değer veren, çocuğuyla tattığı her anın her duygunun keyfini çıkaran bir anne olmak lazım. mutlu olmak, mutlu etmek lazım. kendi içinde mutsuz olan, kendini değersiz hisseden biri başka birini mutlu ve değerli hissettiremez.

elmasa çakıl gibi davranılmasın. elmas, elmas olduğunu bilsin, kararmasın, kırılmasın… benim derdim bu aslında. her çocuk bir cevher ve onun bunu bilmesi gerek… “biz gölge etmeyelim yeter”.