Vefat eden Es ve Yeniden Evlilik

Başınız sağ olsun. İçim ezildi, ağladım okurken. Allah ailenizin yüzünü hep güldürsün ömrünüz boyunca.
Eski eşinizin annesini yalnız bırakmayın. Elbette içi burkulur ama ne torunun ne sizin bir eş ve babadan yoksun hayatınıza devam etmenizi de istemez bence, anlattığınız gibi iyi bir insansa. Çocukları yok, eşi yok, kadın tek başına. Yanına gidin, sarılın boynuna, oğlunuzun ne kadar mutlu olduğundan, öz babasını bilerek büyüyeceğinden ama hayatında da bir baba figürüne ihtiyacı olduğundan, kendi korkularınızdan, yani bir gün size bir şey olursa, oğlunuzu bir başına bırakma korkunuzdan bahsedin. Eşinizi anlatın, oğlunuza ne kadar iyi baktığını anlatın... Neden saklama ihtiyacı hissettiğinizi, anlatmakta geciktiğinizi anlatın. Bunlar önce burkar yüreğini ama bir yandan su da serper. Yalnızlığı en iyi bilen insan şuan kendisi. Aynı şeyi sizin de yaşamanızı ister mi? Sanmıyorum. Eşiniz merhametli, iyi yürekli, sevgi dolu bir insanmış. Ailecek görüşür, kadının yalnızlığını bir nebze de olsa hafifletirsiniz bence. Bebeğiniz de hayırlı olsun, sağlıkla doğsun inşallah.
 
Bence gidin karşılıklı salya sümük ağlayarak konuşun, eminim içinizde birikmiş giderek ağır yük haline gelicek. Gidin anlatın rahatlayın. Hepinizi düşündüm de, yeni eşin dahi çok zor sizin için. Rabbim yardımcınız olsun her zaman.
 
Evlendiğinizi gizleyerek hata yapıyorsunuz. Sizi kızı yerine koymuş bir kadın, bi tek siz kalmışsınız ve böyle bir değişikliği başka birinden öğrenme ihtimali korkunç. Bence siz bi gidin, bir süre onunla kalın. Açıklayın olanı biteni. Sonra onu davet edin, eşinizle tanışsın, biraz o kalsın yanınızda.

Yengem abimle evlenirken eski eşine abimle tanışmayı teklif etmişti. 8 yaşında kızları var çünkü. Belki tanımak ister adamı, kızının kiminle kalacağını bilmek ister diye. Kayınvalide de oğlundan geriye kalan tek şeyin kiminle yaşadığı görmek isteyecektir. Tanımak isteyecektir. Hem bu onu önemsediğinizi ve anne yerine koyduğunuzu, ondan asla vazgeçmeyeceğinizi de hissettirir. Çok çok üzüldüm kayınvalideniz adına.
 
Başınız Sağolsun.
Mutlu olmak en doğal hakkınız Allah pişman etmesin evliliğiniz için hersey çok ama çok guzel olsun.
Kv iyi bir insansa tüm samimiyetimizle içinizi dökün anlayışla karşılayacaktır eminim.
 
Iyi aksamlar, öncelikle düzgün olmayan türkcem icin özür dilerim. yurtdisinda yasiyorum.
seneler önceden anlatmaya calisacamki beni anlayabilin.
Ben 2010 da severek ve sevilerek evlendim.
ve sene 2014 de esim vefat etti. Iki kardesler, esim ve görümcem trafik kazasi gecirdiler ve biz onlari kaybettik.
Ikiside 30 yasina girmeden bu dünyadan göctüler. bu acinin tarifi yok.
ozamanlar bizim evladimiz bir yasindaydi.
Kayinbabam esim daha Kücük bir cocukken vefat etmisti onu hic tanimadim.


Oglum cok agladi, cocuk dilinde anlatmaya calistik, yarasini elimizden geldikce sarmaya... ama ufacik bir cocuga, babasinin olmadigini, gittigini nasil anlatirsin... etrafda hep babalar gördü, ana okulunda cocugunu götüren baba. sokakta ogluyla top oynayan baba. misafirlige gelen babalar, o baba kelimesi nekadar acitti anlatamam, nekadar nefret ettim o kelimeden. cok isyan ettim, yalan söyliyemem ve o günden beri hep korktum.... ya bende ölürsem. ya oglum tek kalirsa bu dünyada, bir kardesi bile yoktu.

o gün hem babasini, halasini hem olacak kardeslerini hem kuzenlerini kaybetmis oldu.
kac defa elindeki sekeri tutup ben bunu babama vercem diye sakladi, kac defa bagirarak aglayark caresizce anne babam nezaman gelcek Allahin yanindan yine yanimiza haykirdi. kac defa resimlerine bakip anne neden diye sordu... okadar cok sey yasandiki, insan anne oldugunda Güclü olmak zorunda, icten ice isyan etsende o cocuga herseyi positiv görmesini saglamaya calismak demek.

Kayinvalidemi ve acisini anlatmaya kelimeler yetmez. esini kaybetti ve senelerce türkiyede tek basina iki cocugunu yetisdirip okutup birseylerini eksik etmedi. tek istedigi onlarin mutlu olmasi. benimde kalbimi hic kirmadi. ne yalanini, ne dedikodusunu hic bir kötülügünü ne bana karsi ne baskasina karsi görmedim.

ben yurtdisinda yasayip, elimden geldikce senede 2-3 kere türkiyeye yanina gittim, torununu görsün sevsin, bizde aglayip sarilip hep dertlestik.

sene 2017 de hayatima is ortaminda biri girdi. benden 10 yas büyük, yardimsever, merhametli ve cocugu 4 yasindayken annesinden bosanip o cocugu tek basina evlenmeden büyüten bir adam.
su an kizi 20 yasinda ve üniversite okuyor baska bir sehirde.

Hayran kaldim fedakarligina, ki bunu biliyoruz ki cok nadir erkek yapar.
okadar iyiydiki cevresindeki herkes onu sevip sayiyor. aramizda güzel bir arkadaslik basladi, her derdimde kosan, hep yanimda olmak isteyen, ben sadece oglumla gezerken bir zaman sonra izin verdim ve oda yanimiza katildi. Bir sene boyunca oglumun istedigi herseyi yaptik, onla parklara, yüzmeleri, hayvanat bahcesine, sinemaya akliniza ne gelirse yaptik. mesela oglum bir oyuncak isterdi, aklinda tutup onu alip ona süpriz yapardi, onu dinlerdi, top oynardi vesaire.

güvendim, bu adamdan cocuguma baba olur dedim. oglumun baba hasretinin yüzde ellisini bile dindirirse dünyalar benim olurdu diye düsündüm....

2018 basinda evlendik, ve Allahami sükür ki pisman degilim Allah ta etmesin. Oglum artik ona Baba diyor, buna kimse ona zorlamadi kendi istegiyle söyledi. Benim cüzdanimda Vefat eden esimin fotografi hep duruyor. Cennetteki Babamiz ve burdaki Babamiz var, özledigimizde konusup Cennetteki Babanin fotografini alip öpüyoruz. Benim iki babam var diyor, amacim onu unutmasi degil ama okadar Kücük okadar ufacik okadar sefkate ve Güclü gurur duyacagi bir babaya ihtiyaci vardiki. ömür boyu baba kelimesinde boynu bükülmesin istedim.

asil konu su: kayinvalideme en son 2018 de ziyaret ettim, evlenmistim yine ama söylememistim.
su an hamileyim, yani bu sene gitmem mümkün olmicak, ki ilerdede artik gizleyemem. ne evlendigimi, ne hamile oldugumu ona söylemeye yüregim dayanmiyor. esini ve evlatlarini kaybetmis ve cok yanliz.
ona torunun baskasina baba diyor nasil derim? ona tekrardan evlendigimi nasil derim? onun bizden baska kimsesi yok, sadece uzak akrabalari var. her gün ona torunun fotografini gönderiyorum halini hatrini soruyorum ama artik yanina gitmek zor olcak.

inaninki sosyal medya olsun, WhatsApp olsun bugüne kadar bir Fotograf koymadim yeni esimle. görür, kirilir üzülür. acili anneye nasil derimki anne hayata devam etmek zorundayim, torunun kardesi olsun, torunun baba kelimesini kullansin? torunun baskasina baba diyor nasil derim?
kirmak istedigim en son insanlardan o ama daha nekadar saklaya bilirim. ne yapmaliyim, ne demeliyim, bilmiyorum.


Hani derler ya, "sevdigini kaybedince, insanin yüreginde Kirk mum yanarmis. sonra her gecen günde mumlardan biri söndermis, en sonunda geriye mir mum kalirmis. o tek mum, yasam boyu sönmezmis, insan ölünceye dek icinde yanarmis....

bu bir anne icinde gecerlimi? onun yüreginde ki mumlar hic bire düsmicekken ben ona neyi nasil onu kirmadan anlatirim, yada anlatmamalimiyim hep bir bahaneyle mi gitmemeliyim bilmiyorum.


cok caresiz kaldim. kac senedir okuyorum Burda dertlerinizi, simdi kayit olmak istedim ve size en özelimi anlatip acildim. lütfen bana siz benim yerimde olsaniz ne yapardiniz söyleyin.
öncelikle başınız sağolsun ,gözüm yaşardı inanın evladınızın babası için çırpınmasına,kayınvalideniz de iyiymiş ,bence ufak bir sitem etse de sizin adınıza mutlu olacaktır kesin..onun yüreğindeki yangının sönmeyeceğini biliyoruz iki evlat bir hayat arkadaşı gitmiş,onu sizsizde bırakmayın bence telefonda durumu anlatın ve onu yanınıza davet edin bir süreliğine.
 
Bence kayınvalidenizi en çok torununa hasret kalmak üzer. Anlattığınız gibi bir kadınsa zaten sizin adınıza mutlu olacaktır. Daha fazla gecikmeden durumu anlatın ve bu zamana kadar söyleyemediğiniz için özür dileyin.
 
Kayinvaliden mutlaka duymuştur ...mutlaka ortak tanıdıklar ,onun -cevresinin görüştüğü kişiler vardir seni de taniyan...sonuçta senin anne/baban da var iletişim kuruyorlardir. Oglunla da telefonda görüştürmedin mi bu güne kadar? ..görüntülü olarak neden iletişim kurmuyorsunuz?Orada da mı seni görmüyor? ...fotoğraf gönderiyorsan akıllı telefonu var ve bunu kullanabiliyor demektir.Demek istediğim hayatındaki değişikliklerden kayinvalidenin haberi vardır ve senin ona soylemeni bekliyordur
 
Evlenmeniz yanlış değil ki
siz söylemeseniz oğlunuz bir şekilde söylemeyecek mi? Bir an önce arayıp söyleyin. Gerekirse yeni evleniyormuş gibi söyleyin ama bi şekilde öğrenmesi laZım
 
keşke evlenmeden önce söyleseydiniz. bu şekilde saklamış, kandırmış oluyosunuz. bence alacağınız tepki daha büyük olur. geç olmadan söyleyin derim. nasıl söylerimi yok bu işin. burada yazdığınız gibi dosdoğru söyleyeceksiniz işte.
 
Durumunuz çok zor.Kayınvalidenizin durumu en zor.

Mutlaka üzülecektir ama sizin evlenmenize değil kendi evladının yaşayamadığı hayata.

Onun gözyaşları size kırgınlığından akmayacak.Evlatlarının yaşayamadıklarına akacak.

Tek hayat bağı torunu.Onu ondan esirgemeyin.Evlendiğinizi duyunca tek korkusu bu olur.
 
Ah ya tüylerim diken diken oldu basınız sağolsun öncelikle
Keske vaktiyle evlenirken söyleyebilseydiniz illaki bigün duyacak görecek o zaman daha cok canı acıyacak
 
Bence hamileyken arayıp söyleyin. Doğumdan sonra çok geç olur. Neden şimdiye kadar söyleyemediğinizi açıklayın güzelce, irtibatınızın asla kopmasını istemediğinizi söyleyin.
 
çok etkilendim hikayenizden.. ne zor şeyler yaşamışsınız ama güzellikleri hala görebilen birisiniz... bazen insanları eksikliğini hissettiği şeyler daha güçlü yapar.. inşallah oğlunuz da öyle olacaktır. bence kayınvalidenizle yüzyüze konuşun ve her tür tepkiye hazır olun.. onun için de zor bir durum evlat acısı yaşıyor.. kabullenmese sizi kovsa bile siz sakin kalın onu anlamaya çalışın..allah yardımcınız olsun
 
Mektup yazsan, nasılmanlatacağımı bilemedim, seni üzmekten ok çekiniyorum ama seni kaybetmek istemiyorum diye başlayan. Zaten birbaşkasından duyar yakında. Geç kalmadan sen söylemelisin. Mutlaka üzülecektir. Üzülmeme gibi bir durum yok. Ama atlatır, neler atlatmış:KK43:(
 
Güzel arkadaşım başın sağolsun. Yazdıklarından acını birebir hissettim. Ne mutlu ki evladına baba figürü olabilecek biri çıkmış karşına. Hayırlısıyla kardeş de gelecek.. Allah mutluluğunu daim etsin.

O 40 mum hikayesi bana hep çok dokunmuştur. Yine de evlat acısını tarif etmek için çok hafif kalıyordur diye düşünüyorum. Bence oğlunun babaannesinin hayatında hep bir şekilde kalmaya çalış. Ona karşı dürüst ol. Torununa bir kardeş geleceğine sevinecek ve seni anlayışla karşılayacaktır eminim. Eşini de al beraber el öpmeye gidin bence. Hakkınızda hayırlısı olsun.

Sevgiler..
 
Öyle güzel bir kalbiniz var ki hayran kaldım size ben. Rabbim gönlünüzü ferahlatsın.

Karışık bir durum ama uygun dille anlatabilirsiniz gibi geldi bana. Bence anlayışla karşılayacaktır. Bağları koparmamanız çok güzel.
 
Iyi aksamlar, öncelikle düzgün olmayan türkcem icin özür dilerim. yurtdisinda yasiyorum.
seneler önceden anlatmaya calisacamki beni anlayabilin.
Ben 2010 da severek ve sevilerek evlendim.
ve sene 2014 de esim vefat etti. Iki kardesler, esim ve görümcem trafik kazasi gecirdiler ve biz onlari kaybettik.
Ikiside 30 yasina girmeden bu dünyadan göctüler. bu acinin tarifi yok.
ozamanlar bizim evladimiz bir yasindaydi.
Kayinbabam esim daha Kücük bir cocukken vefat etmisti onu hic tanimadim.


Oglum cok agladi, cocuk dilinde anlatmaya calistik, yarasini elimizden geldikce sarmaya... ama ufacik bir cocuga, babasinin olmadigini, gittigini nasil anlatirsin... etrafda hep babalar gördü, ana okulunda cocugunu götüren baba. sokakta ogluyla top oynayan baba. misafirlige gelen babalar, o baba kelimesi nekadar acitti anlatamam, nekadar nefret ettim o kelimeden. cok isyan ettim, yalan söyliyemem ve o günden beri hep korktum.... ya bende ölürsem. ya oglum tek kalirsa bu dünyada, bir kardesi bile yoktu.

o gün hem babasini, halasini hem olacak kardeslerini hem kuzenlerini kaybetmis oldu.
kac defa elindeki sekeri tutup ben bunu babama vercem diye sakladi, kac defa bagirarak aglayark caresizce anne babam nezaman gelcek Allahin yanindan yine yanimiza haykirdi. kac defa resimlerine bakip anne neden diye sordu... okadar cok sey yasandiki, insan anne oldugunda Güclü olmak zorunda, icten ice isyan etsende o cocuga herseyi positiv görmesini saglamaya calismak demek.

Kayinvalidemi ve acisini anlatmaya kelimeler yetmez. esini kaybetti ve senelerce türkiyede tek basina iki cocugunu yetisdirip okutup birseylerini eksik etmedi. tek istedigi onlarin mutlu olmasi. benimde kalbimi hic kirmadi. ne yalanini, ne dedikodusunu hic bir kötülügünü ne bana karsi ne baskasina karsi görmedim.

ben yurtdisinda yasayip, elimden geldikce senede 2-3 kere türkiyeye yanina gittim, torununu görsün sevsin, bizde aglayip sarilip hep dertlestik.

sene 2017 de hayatima is ortaminda biri girdi. benden 10 yas büyük, yardimsever, merhametli ve cocugu 4 yasindayken annesinden bosanip o cocugu tek basina evlenmeden büyüten bir adam.
su an kizi 20 yasinda ve üniversite okuyor baska bir sehirde.

Hayran kaldim fedakarligina, ki bunu biliyoruz ki cok nadir erkek yapar.
okadar iyiydiki cevresindeki herkes onu sevip sayiyor. aramizda güzel bir arkadaslik basladi, her derdimde kosan, hep yanimda olmak isteyen, ben sadece oglumla gezerken bir zaman sonra izin verdim ve oda yanimiza katildi. Bir sene boyunca oglumun istedigi herseyi yaptik, onla parklara, yüzmeleri, hayvanat bahcesine, sinemaya akliniza ne gelirse yaptik. mesela oglum bir oyuncak isterdi, aklinda tutup onu alip ona süpriz yapardi, onu dinlerdi, top oynardi vesaire.

güvendim, bu adamdan cocuguma baba olur dedim. oglumun baba hasretinin yüzde ellisini bile dindirirse dünyalar benim olurdu diye düsündüm....

2018 basinda evlendik, ve Allahami sükür ki pisman degilim Allah ta etmesin. Oglum artik ona Baba diyor, buna kimse ona zorlamadi kendi istegiyle söyledi. Benim cüzdanimda Vefat eden esimin fotografi hep duruyor. Cennetteki Babamiz ve burdaki Babamiz var, özledigimizde konusup Cennetteki Babanin fotografini alip öpüyoruz. Benim iki babam var diyor, amacim onu unutmasi degil ama okadar Kücük okadar ufacik okadar sefkate ve Güclü gurur duyacagi bir babaya ihtiyaci vardiki. ömür boyu baba kelimesinde boynu bükülmesin istedim.

asil konu su: kayinvalideme en son 2018 de ziyaret ettim, evlenmistim yine ama söylememistim.
su an hamileyim, yani bu sene gitmem mümkün olmicak, ki ilerdede artik gizleyemem. ne evlendigimi, ne hamile oldugumu ona söylemeye yüregim dayanmiyor. esini ve evlatlarini kaybetmis ve cok yanliz.
ona torunun baskasina baba diyor nasil derim? ona tekrardan evlendigimi nasil derim? onun bizden baska kimsesi yok, sadece uzak akrabalari var. her gün ona torunun fotografini gönderiyorum halini hatrini soruyorum ama artik yanina gitmek zor olcak.

inaninki sosyal medya olsun, WhatsApp olsun bugüne kadar bir Fotograf koymadim yeni esimle. görür, kirilir üzülür. acili anneye nasil derimki anne hayata devam etmek zorundayim, torunun kardesi olsun, torunun baba kelimesini kullansin? torunun baskasina baba diyor nasil derim?
kirmak istedigim en son insanlardan o ama daha nekadar saklaya bilirim. ne yapmaliyim, ne demeliyim, bilmiyorum.


Hani derler ya, "sevdigini kaybedince, insanin yüreginde Kirk mum yanarmis. sonra her gecen günde mumlardan biri söndermis, en sonunda geriye mir mum kalirmis. o tek mum, yasam boyu sönmezmis, insan ölünceye dek icinde yanarmis....

bu bir anne icinde gecerlimi? onun yüreginde ki mumlar hic bire düsmicekken ben ona neyi nasil onu kirmadan anlatirim, yada anlatmamalimiyim hep bir bahaneyle mi gitmemeliyim bilmiyorum.


cok caresiz kaldim. kac senedir okuyorum Burda dertlerinizi, simdi kayit olmak istedim ve size en özelimi anlatip acildim. lütfen bana siz benim yerimde olsaniz ne yapardiniz söyleyin.
Merhaba öncelikle canım benim o kadar duygulandim ki anlatamam o yollardan ben de geçtim içim yana yana ...ben de kızımın babasini kaybettim daha 3 yaşındayken. ..o anlattıkları ni yaşamayan bilmez ben de çocukların baba demesinden nefret ettim. ..7 yıl sonra evlendim. .fotograf taki eşim ve nikah günümüz. . Kızım da bir süre sonra baba diye sarıldı. ..Bu çocuklar hasret babaya...kolu kanadı kırık oluyorlar. .en iyisini yapmışsın ki benim rahmetli eşim in ailesi dedi bana çok gençsin evlenmelisin diye...kızım onların yanında da baba der eşime ve cok mutlu olur görümcem benimsediği için. ..bir şimdiki görümcem asla benimseyemedi bizi o ayrı konu (umrumda mi ;Asla değil ☺) şimdi 4.5 yıldır evliyim dünya iyisi bir eşim var.. o kadar duskun ki kızıma uyandırır ken bile kuzummm diye diye uyandırır. ..merhametli eşim şükür ..bence hal diliyle anlatıp böyle böyle deyince belki bir burkulur kayınvalide niz ama ben ister miydim böyle olmasını deyip duygularınizi anlatinca anlar bence. ..başka bir konu ;bence zaten yuregimizden atamayiz da cüzdanda fotoğraf bana yapılsa çok uzulurdum. ..ben rahmetli eşim e ait herseyi bir koli çanta yaptım kızıma kaldırdım ilerde baksın diye...şimdi zaten hamile siniz ne güzel artık önünüze bakin. .HEP KENDİM İÇİN DERIM;BEN BU MUTLULUĞUMUN BEDELİNİ ETRAFIMDAKI HERKESTEN ÇOK ÖDEDİM! Keza siz de oyle. .ne acılar yaşandı o çocuklar anlamasin diye sırf içimizde. ..benim sağlam Dişim kirilmis sikarken. ..bedelini odedigin mutlulugun hesabını kimseye vermeyiz de tatlilikla nezaketle anlatirsin arkadaşım. ..Çok sevindim sizin ve evladiniz adına. .mutlu olun inşallah. ..sevgiler Aydın dan :)
 
Yasadiklariniz çok zor üzüldüm allah esinizin yasayamadigi ömrü çocuğuna versin inşallah. Tekrar evlenmeniz ayıp birsey değil ama keşke başta soyleseydiniz benim kaynimda kazada vefat etmişti suan eşi evli cocguda var kvdem kaynimda olan çocukları buyuttu bazen yenge nin işi olduğu zaman şimdiki kocasindan olan cocuguda getirip birakio kızına kvdede seviyo bakio genc tabi evlenecekler diye bakio herkes sizin kv de öyle bakacaktir büyük ihtimal ama ihmal etmeyin ggorusmeyi esinizi ne der bilmiyorum ama arda oda yaniniza gelse kafası dağılır siz gidersiniz yanlız kalmaz
 
Kayınvalideniz zaten tahmin ediyordur çok genç kalmışsınız onu bu saatten sonra üzecek şey torununu daha az görmek olabilir evleneceğiniz kararını aldığınızda söylemeniz en doğru olurdu hala kendisine danıştığınıza sevinirdi bir an evvel anlatın durumu ve eskiden iletişiminiz nasılsa öyle devam etmeye çalışın
 
Iyi aksamlar, öncelikle düzgün olmayan türkcem icin özür dilerim. yurtdisinda yasiyorum.
seneler önceden anlatmaya calisacamki beni anlayabilin.
Ben 2010 da severek ve sevilerek evlendim.
ve sene 2014 de esim vefat etti. Iki kardesler, esim ve görümcem trafik kazasi gecirdiler ve biz onlari kaybettik.
Ikiside 30 yasina girmeden bu dünyadan göctüler. bu acinin tarifi yok.
ozamanlar bizim evladimiz bir yasindaydi.
Kayinbabam esim daha Kücük bir cocukken vefat etmisti onu hic tanimadim.


Oglum cok agladi, cocuk dilinde anlatmaya calistik, yarasini elimizden geldikce sarmaya... ama ufacik bir cocuga, babasinin olmadigini, gittigini nasil anlatirsin... etrafda hep babalar gördü, ana okulunda cocugunu götüren baba. sokakta ogluyla top oynayan baba. misafirlige gelen babalar, o baba kelimesi nekadar acitti anlatamam, nekadar nefret ettim o kelimeden. cok isyan ettim, yalan söyliyemem ve o günden beri hep korktum.... ya bende ölürsem. ya oglum tek kalirsa bu dünyada, bir kardesi bile yoktu.

o gün hem babasini, halasini hem olacak kardeslerini hem kuzenlerini kaybetmis oldu.
kac defa elindeki sekeri tutup ben bunu babama vercem diye sakladi, kac defa bagirarak aglayark caresizce anne babam nezaman gelcek Allahin yanindan yine yanimiza haykirdi. kac defa resimlerine bakip anne neden diye sordu... okadar cok sey yasandiki, insan anne oldugunda Güclü olmak zorunda, icten ice isyan etsende o cocuga herseyi positiv görmesini saglamaya calismak demek.

Kayinvalidemi ve acisini anlatmaya kelimeler yetmez. esini kaybetti ve senelerce türkiyede tek basina iki cocugunu yetisdirip okutup birseylerini eksik etmedi. tek istedigi onlarin mutlu olmasi. benimde kalbimi hic kirmadi. ne yalanini, ne dedikodusunu hic bir kötülügünü ne bana karsi ne baskasina karsi görmedim.

ben yurtdisinda yasayip, elimden geldikce senede 2-3 kere türkiyeye yanina gittim, torununu görsün sevsin, bizde aglayip sarilip hep dertlestik.

sene 2017 de hayatima is ortaminda biri girdi. benden 10 yas büyük, yardimsever, merhametli ve cocugu 4 yasindayken annesinden bosanip o cocugu tek basina evlenmeden büyüten bir adam.
su an kizi 20 yasinda ve üniversite okuyor baska bir sehirde.

Hayran kaldim fedakarligina, ki bunu biliyoruz ki cok nadir erkek yapar.
okadar iyiydiki cevresindeki herkes onu sevip sayiyor. aramizda güzel bir arkadaslik basladi, her derdimde kosan, hep yanimda olmak isteyen, ben sadece oglumla gezerken bir zaman sonra izin verdim ve oda yanimiza katildi. Bir sene boyunca oglumun istedigi herseyi yaptik, onla parklara, yüzmeleri, hayvanat bahcesine, sinemaya akliniza ne gelirse yaptik. mesela oglum bir oyuncak isterdi, aklinda tutup onu alip ona süpriz yapardi, onu dinlerdi, top oynardi vesaire.

güvendim, bu adamdan cocuguma baba olur dedim. oglumun baba hasretinin yüzde ellisini bile dindirirse dünyalar benim olurdu diye düsündüm....

2018 basinda evlendik, ve Allahami sükür ki pisman degilim Allah ta etmesin. Oglum artik ona Baba diyor, buna kimse ona zorlamadi kendi istegiyle söyledi. Benim cüzdanimda Vefat eden esimin fotografi hep duruyor. Cennetteki Babamiz ve burdaki Babamiz var, özledigimizde konusup Cennetteki Babanin fotografini alip öpüyoruz. Benim iki babam var diyor, amacim onu unutmasi degil ama okadar Kücük okadar ufacik okadar sefkate ve Güclü gurur duyacagi bir babaya ihtiyaci vardiki. ömür boyu baba kelimesinde boynu bükülmesin istedim.

asil konu su: kayinvalideme en son 2018 de ziyaret ettim, evlenmistim yine ama söylememistim.
su an hamileyim, yani bu sene gitmem mümkün olmicak, ki ilerdede artik gizleyemem. ne evlendigimi, ne hamile oldugumu ona söylemeye yüregim dayanmiyor. esini ve evlatlarini kaybetmis ve cok yanliz.
ona torunun baskasina baba diyor nasil derim? ona tekrardan evlendigimi nasil derim? onun bizden baska kimsesi yok, sadece uzak akrabalari var. her gün ona torunun fotografini gönderiyorum halini hatrini soruyorum ama artik yanina gitmek zor olcak.

inaninki sosyal medya olsun, WhatsApp olsun bugüne kadar bir Fotograf koymadim yeni esimle. görür, kirilir üzülür. acili anneye nasil derimki anne hayata devam etmek zorundayim, torunun kardesi olsun, torunun baba kelimesini kullansin? torunun baskasina baba diyor nasil derim?
kirmak istedigim en son insanlardan o ama daha nekadar saklaya bilirim. ne yapmaliyim, ne demeliyim, bilmiyorum.


Hani derler ya, "sevdigini kaybedince, insanin yüreginde Kirk mum yanarmis. sonra her gecen günde mumlardan biri söndermis, en sonunda geriye mir mum kalirmis. o tek mum, yasam boyu sönmezmis, insan ölünceye dek icinde yanarmis....

bu bir anne icinde gecerlimi? onun yüreginde ki mumlar hic bire düsmicekken ben ona neyi nasil onu kirmadan anlatirim, yada anlatmamalimiyim hep bir bahaneyle mi gitmemeliyim bilmiyorum.


cok caresiz kaldim. kac senedir okuyorum Burda dertlerinizi, simdi kayit olmak istedim ve size en özelimi anlatip acildim. lütfen bana siz benim yerimde olsaniz ne yapardiniz söyleyin.
Ne kadar ince düşüncelisiniz. Allah mutluluğunuzu daim etsin size evlatlarınıza eşinize sağlıklı hayırlı ömürler versin inşallah
 
X