- 11 Ocak 2019
- 2
- 19
- 44
- Konu Sahibi Nagihan2018
- #1
Iyi aksamlar, öncelikle düzgün olmayan türkcem icin özür dilerim. yurtdisinda yasiyorum.
seneler önceden anlatmaya calisacamki beni anlayabilin.
Ben 2010 da severek ve sevilerek evlendim.
ve sene 2014 de esim vefat etti. Iki kardesler, esim ve görümcem trafik kazasi gecirdiler ve biz onlari kaybettik.
Ikiside 30 yasina girmeden bu dünyadan göctüler. bu acinin tarifi yok.
ozamanlar bizim evladimiz bir yasindaydi.
Kayinbabam esim daha Kücük bir cocukken vefat etmisti onu hic tanimadim.
Oglum cok agladi, cocuk dilinde anlatmaya calistik, yarasini elimizden geldikce sarmaya... ama ufacik bir cocuga, babasinin olmadigini, gittigini nasil anlatirsin... etrafda hep babalar gördü, ana okulunda cocugunu götüren baba. sokakta ogluyla top oynayan baba. misafirlige gelen babalar, o baba kelimesi nekadar acitti anlatamam, nekadar nefret ettim o kelimeden. cok isyan ettim, yalan söyliyemem ve o günden beri hep korktum.... ya bende ölürsem. ya oglum tek kalirsa bu dünyada, bir kardesi bile yoktu.
o gün hem babasini, halasini hem olacak kardeslerini hem kuzenlerini kaybetmis oldu.
kac defa elindeki sekeri tutup ben bunu babama vercem diye sakladi, kac defa bagirarak aglayark caresizce anne babam nezaman gelcek Allahin yanindan yine yanimiza haykirdi. kac defa resimlerine bakip anne neden diye sordu... okadar cok sey yasandiki, insan anne oldugunda Güclü olmak zorunda, icten ice isyan etsende o cocuga herseyi positiv görmesini saglamaya calismak demek.
Kayinvalidemi ve acisini anlatmaya kelimeler yetmez. esini kaybetti ve senelerce türkiyede tek basina iki cocugunu yetisdirip okutup birseylerini eksik etmedi. tek istedigi onlarin mutlu olmasi. benimde kalbimi hic kirmadi. ne yalanini, ne dedikodusunu hic bir kötülügünü ne bana karsi ne baskasina karsi görmedim.
ben yurtdisinda yasayip, elimden geldikce senede 2-3 kere türkiyeye yanina gittim, torununu görsün sevsin, bizde aglayip sarilip hep dertlestik.
sene 2017 de hayatima is ortaminda biri girdi. benden 10 yas büyük, yardimsever, merhametli ve cocugu 4 yasindayken annesinden bosanip o cocugu tek basina evlenmeden büyüten bir adam.
su an kizi 20 yasinda ve üniversite okuyor baska bir sehirde.
Hayran kaldim fedakarligina, ki bunu biliyoruz ki cok nadir erkek yapar.
okadar iyiydiki cevresindeki herkes onu sevip sayiyor. aramizda güzel bir arkadaslik basladi, her derdimde kosan, hep yanimda olmak isteyen, ben sadece oglumla gezerken bir zaman sonra izin verdim ve oda yanimiza katildi. Bir sene boyunca oglumun istedigi herseyi yaptik, onla parklara, yüzmeleri, hayvanat bahcesine, sinemaya akliniza ne gelirse yaptik. mesela oglum bir oyuncak isterdi, aklinda tutup onu alip ona süpriz yapardi, onu dinlerdi, top oynardi vesaire.
güvendim, bu adamdan cocuguma baba olur dedim. oglumun baba hasretinin yüzde ellisini bile dindirirse dünyalar benim olurdu diye düsündüm....
2018 basinda evlendik, ve Allahami sükür ki pisman degilim Allah ta etmesin. Oglum artik ona Baba diyor, buna kimse ona zorlamadi kendi istegiyle söyledi. Benim cüzdanimda Vefat eden esimin fotografi hep duruyor. Cennetteki Babamiz ve burdaki Babamiz var, özledigimizde konusup Cennetteki Babanin fotografini alip öpüyoruz. Benim iki babam var diyor, amacim onu unutmasi degil ama okadar Kücük okadar ufacik okadar sefkate ve Güclü gurur duyacagi bir babaya ihtiyaci vardiki. ömür boyu baba kelimesinde boynu bükülmesin istedim.
asil konu su: kayinvalideme en son 2018 de ziyaret ettim, evlenmistim yine ama söylememistim.
su an hamileyim, yani bu sene gitmem mümkün olmicak, ki ilerdede artik gizleyemem. ne evlendigimi, ne hamile oldugumu ona söylemeye yüregim dayanmiyor. esini ve evlatlarini kaybetmis ve cok yanliz.
ona torunun baskasina baba diyor nasil derim? ona tekrardan evlendigimi nasil derim? onun bizden baska kimsesi yok, sadece uzak akrabalari var. her gün ona torunun fotografini gönderiyorum halini hatrini soruyorum ama artik yanina gitmek zor olcak.
inaninki sosyal medya olsun, WhatsApp olsun bugüne kadar bir Fotograf koymadim yeni esimle. görür, kirilir üzülür. acili anneye nasil derimki anne hayata devam etmek zorundayim, torunun kardesi olsun, torunun baba kelimesini kullansin? torunun baskasina baba diyor nasil derim?
kirmak istedigim en son insanlardan o ama daha nekadar saklaya bilirim. ne yapmaliyim, ne demeliyim, bilmiyorum.
Hani derler ya, "sevdigini kaybedince, insanin yüreginde Kirk mum yanarmis. sonra her gecen günde mumlardan biri söndermis, en sonunda geriye mir mum kalirmis. o tek mum, yasam boyu sönmezmis, insan ölünceye dek icinde yanarmis....
bu bir anne icinde gecerlimi? onun yüreginde ki mumlar hic bire düsmicekken ben ona neyi nasil onu kirmadan anlatirim, yada anlatmamalimiyim hep bir bahaneyle mi gitmemeliyim bilmiyorum.
cok caresiz kaldim. kac senedir okuyorum Burda dertlerinizi, simdi kayit olmak istedim ve size en özelimi anlatip acildim. lütfen bana siz benim yerimde olsaniz ne yapardiniz söyleyin.
seneler önceden anlatmaya calisacamki beni anlayabilin.
Ben 2010 da severek ve sevilerek evlendim.
ve sene 2014 de esim vefat etti. Iki kardesler, esim ve görümcem trafik kazasi gecirdiler ve biz onlari kaybettik.
Ikiside 30 yasina girmeden bu dünyadan göctüler. bu acinin tarifi yok.
ozamanlar bizim evladimiz bir yasindaydi.
Kayinbabam esim daha Kücük bir cocukken vefat etmisti onu hic tanimadim.
Oglum cok agladi, cocuk dilinde anlatmaya calistik, yarasini elimizden geldikce sarmaya... ama ufacik bir cocuga, babasinin olmadigini, gittigini nasil anlatirsin... etrafda hep babalar gördü, ana okulunda cocugunu götüren baba. sokakta ogluyla top oynayan baba. misafirlige gelen babalar, o baba kelimesi nekadar acitti anlatamam, nekadar nefret ettim o kelimeden. cok isyan ettim, yalan söyliyemem ve o günden beri hep korktum.... ya bende ölürsem. ya oglum tek kalirsa bu dünyada, bir kardesi bile yoktu.
o gün hem babasini, halasini hem olacak kardeslerini hem kuzenlerini kaybetmis oldu.
kac defa elindeki sekeri tutup ben bunu babama vercem diye sakladi, kac defa bagirarak aglayark caresizce anne babam nezaman gelcek Allahin yanindan yine yanimiza haykirdi. kac defa resimlerine bakip anne neden diye sordu... okadar cok sey yasandiki, insan anne oldugunda Güclü olmak zorunda, icten ice isyan etsende o cocuga herseyi positiv görmesini saglamaya calismak demek.
Kayinvalidemi ve acisini anlatmaya kelimeler yetmez. esini kaybetti ve senelerce türkiyede tek basina iki cocugunu yetisdirip okutup birseylerini eksik etmedi. tek istedigi onlarin mutlu olmasi. benimde kalbimi hic kirmadi. ne yalanini, ne dedikodusunu hic bir kötülügünü ne bana karsi ne baskasina karsi görmedim.
ben yurtdisinda yasayip, elimden geldikce senede 2-3 kere türkiyeye yanina gittim, torununu görsün sevsin, bizde aglayip sarilip hep dertlestik.
sene 2017 de hayatima is ortaminda biri girdi. benden 10 yas büyük, yardimsever, merhametli ve cocugu 4 yasindayken annesinden bosanip o cocugu tek basina evlenmeden büyüten bir adam.
su an kizi 20 yasinda ve üniversite okuyor baska bir sehirde.
Hayran kaldim fedakarligina, ki bunu biliyoruz ki cok nadir erkek yapar.
okadar iyiydiki cevresindeki herkes onu sevip sayiyor. aramizda güzel bir arkadaslik basladi, her derdimde kosan, hep yanimda olmak isteyen, ben sadece oglumla gezerken bir zaman sonra izin verdim ve oda yanimiza katildi. Bir sene boyunca oglumun istedigi herseyi yaptik, onla parklara, yüzmeleri, hayvanat bahcesine, sinemaya akliniza ne gelirse yaptik. mesela oglum bir oyuncak isterdi, aklinda tutup onu alip ona süpriz yapardi, onu dinlerdi, top oynardi vesaire.
güvendim, bu adamdan cocuguma baba olur dedim. oglumun baba hasretinin yüzde ellisini bile dindirirse dünyalar benim olurdu diye düsündüm....
2018 basinda evlendik, ve Allahami sükür ki pisman degilim Allah ta etmesin. Oglum artik ona Baba diyor, buna kimse ona zorlamadi kendi istegiyle söyledi. Benim cüzdanimda Vefat eden esimin fotografi hep duruyor. Cennetteki Babamiz ve burdaki Babamiz var, özledigimizde konusup Cennetteki Babanin fotografini alip öpüyoruz. Benim iki babam var diyor, amacim onu unutmasi degil ama okadar Kücük okadar ufacik okadar sefkate ve Güclü gurur duyacagi bir babaya ihtiyaci vardiki. ömür boyu baba kelimesinde boynu bükülmesin istedim.
asil konu su: kayinvalideme en son 2018 de ziyaret ettim, evlenmistim yine ama söylememistim.
su an hamileyim, yani bu sene gitmem mümkün olmicak, ki ilerdede artik gizleyemem. ne evlendigimi, ne hamile oldugumu ona söylemeye yüregim dayanmiyor. esini ve evlatlarini kaybetmis ve cok yanliz.
ona torunun baskasina baba diyor nasil derim? ona tekrardan evlendigimi nasil derim? onun bizden baska kimsesi yok, sadece uzak akrabalari var. her gün ona torunun fotografini gönderiyorum halini hatrini soruyorum ama artik yanina gitmek zor olcak.
inaninki sosyal medya olsun, WhatsApp olsun bugüne kadar bir Fotograf koymadim yeni esimle. görür, kirilir üzülür. acili anneye nasil derimki anne hayata devam etmek zorundayim, torunun kardesi olsun, torunun baba kelimesini kullansin? torunun baskasina baba diyor nasil derim?
kirmak istedigim en son insanlardan o ama daha nekadar saklaya bilirim. ne yapmaliyim, ne demeliyim, bilmiyorum.
Hani derler ya, "sevdigini kaybedince, insanin yüreginde Kirk mum yanarmis. sonra her gecen günde mumlardan biri söndermis, en sonunda geriye mir mum kalirmis. o tek mum, yasam boyu sönmezmis, insan ölünceye dek icinde yanarmis....
bu bir anne icinde gecerlimi? onun yüreginde ki mumlar hic bire düsmicekken ben ona neyi nasil onu kirmadan anlatirim, yada anlatmamalimiyim hep bir bahaneyle mi gitmemeliyim bilmiyorum.
cok caresiz kaldim. kac senedir okuyorum Burda dertlerinizi, simdi kayit olmak istedim ve size en özelimi anlatip acildim. lütfen bana siz benim yerimde olsaniz ne yapardiniz söyleyin.