- 1 Ağustos 2015
- 203
- 380
- 43
- Konu Sahibi anneYILDIZ
- #401
Yeniyılımız kutlu olsun, merhaba kızlar
Psikolojik destek almaya başladım ve psikologun geriye hiç dönmeden bir ay geçirme tavsiyesine uyup foruma girmedim o nedenle başta hepinizden özür diliyorum
haidena gerçekten çok güzel yazmışsın, benim de çevreme sık sık anlattığım Şeyler fakat şu an kendim uygulayamıyorum
Karar alamıyorum arkadaşlar
Bitti biliyorum. Karşı Tarafın en ufak alakası yok bir evin içinde Dargın ve gayet memnun bıraksam yıllar Yaşar böyle
Adım atmam mümkün değil o zaten umurunda olmadığımı aylar önce rest çekip sustuğumdan kendimi geri çektiğimden beri hiçbirşey yapmayarak gösterdi
Peki ne bekliyorum ben
Normal bir düşünce değil biliyorum ama korkuyorum
Etrafımda mutlu Çiftler gördükçe
Mutlu aileler gördükçe
Parka anne babasıyla gelen çocuklar gördükçe
Biz doğal olarak böyle olamayacağız biliyorum. Hep zorla ite kaka
Yine de korkuyorum
Kendime güvenimi yitirdim sanırım
Kendimle mutlu olmak yeterdi bana
Ama şimdi psikolojimden korkuyorum
Bu arada kalmış hale beni de alıştırmış resmen
Dayak yok kumar yok aldatma yok neden ayrılıyoruz ki der hep, ben de öyle Düşünmeye başladım
Kuzenim benden habersiz bir falcıya gitmiş
Yüzyüze olsak anlattırmazdım ma yazmış ben de okudum
Ayrılırsam hemen başka biriyle olacağımı ve eşimin Oğlumu benden alacağını
Hiç mutlu bir yuvam olmayacağını çünkü benim hep eksik aradığımı
Fala inanmıyorum elbet ama bu kötü senaryolar beni korkutuyor
Korku güvensizlikten geliyor biliyorum
Maddi anlamda başederim hiç çekincem yok ama manevi anlamda git gide zayıflıyorum
Protokol bile hazırdı, ayrılmaya hazırdım
Ailemin yanında ayrılmak istemediğini bir sorunumuz olmadığını söyledi ve ailem beni suçladı
Hala da beni suçluyorlar
Kanaat etmiyormuşum hep daha iyisini istiyormuşum
Kendimden Şüphe eder oldum artık
Çok mutsuzum kızlar
Çok
Psikolojik destek almaya başladım ve psikologun geriye hiç dönmeden bir ay geçirme tavsiyesine uyup foruma girmedim o nedenle başta hepinizden özür diliyorum
haidena gerçekten çok güzel yazmışsın, benim de çevreme sık sık anlattığım Şeyler fakat şu an kendim uygulayamıyorum
Karar alamıyorum arkadaşlar
Bitti biliyorum. Karşı Tarafın en ufak alakası yok bir evin içinde Dargın ve gayet memnun bıraksam yıllar Yaşar böyle
Adım atmam mümkün değil o zaten umurunda olmadığımı aylar önce rest çekip sustuğumdan kendimi geri çektiğimden beri hiçbirşey yapmayarak gösterdi
Peki ne bekliyorum ben
Normal bir düşünce değil biliyorum ama korkuyorum
Etrafımda mutlu Çiftler gördükçe
Mutlu aileler gördükçe
Parka anne babasıyla gelen çocuklar gördükçe
Biz doğal olarak böyle olamayacağız biliyorum. Hep zorla ite kaka
Yine de korkuyorum
Kendime güvenimi yitirdim sanırım
Kendimle mutlu olmak yeterdi bana
Ama şimdi psikolojimden korkuyorum
Bu arada kalmış hale beni de alıştırmış resmen
Dayak yok kumar yok aldatma yok neden ayrılıyoruz ki der hep, ben de öyle Düşünmeye başladım
Kuzenim benden habersiz bir falcıya gitmiş
Yüzyüze olsak anlattırmazdım ma yazmış ben de okudum
Ayrılırsam hemen başka biriyle olacağımı ve eşimin Oğlumu benden alacağını
Hiç mutlu bir yuvam olmayacağını çünkü benim hep eksik aradığımı
Fala inanmıyorum elbet ama bu kötü senaryolar beni korkutuyor
Korku güvensizlikten geliyor biliyorum
Maddi anlamda başederim hiç çekincem yok ama manevi anlamda git gide zayıflıyorum
Protokol bile hazırdı, ayrılmaya hazırdım
Ailemin yanında ayrılmak istemediğini bir sorunumuz olmadığını söyledi ve ailem beni suçladı
Hala da beni suçluyorlar
Kanaat etmiyormuşum hep daha iyisini istiyormuşum
Kendimden Şüphe eder oldum artık
Çok mutsuzum kızlar
Çok