Vazgeçtim evliliğimden...

Ah! Ah! Seninle derdimiz aynı.Kendimi o kadar mutsuz hissediyorum ki.Onunla o kadar mutsuzum ki.Daha evvel de uzun uzun yazmıştım.Dediğin gibi yuvayı yıkmak çok zor.Çocuklar babalarıyla mutluyken benim için imkansız bir şey bu.Onların gözünden yaş akıtarak,düzenlerini bozarak ben mutlu olamam ki.Aşağı tükürsen sakal,yukarı tükürsen bıyık misali.Gençliğim,ömrüm böyle geçti gitti işte.Toplumda genellikle şöyle bir yargı var:İçki,kumar,dayak,kadın yoksa boşanılmaz.Benim kendi annemde aynı fikirde.Kimse bilmez ki sevgisiz,ilgisiz kalan insan her gün ölüyor.Sevginin ve ilginin kesinlikle iyileştirme gücü vardır.Bunca sene ne sevgi gördüm ne ilgi.Bedenim yaşadı ama ruhum her gün öldü benim.
Edasu seninkiler büyük aslında, hissetmeyi geçtim artık anlıyorlardır seni, bir yorum yapmıyorlar mı? Şiddet yok aldatılsa yok içki yok doğru ama duygusal Şiddete ne demeli????
 
Sevgili anneYILDIZ evet çocuklarım çok küçük sayılmazlar.Biri 16 diğeri 10 yaşında olan iki kızım var.Özellikle küçük kızım babasına çok düşkün.Bir keresinde böyle ayrılıkla ilgili bir şeyler ima ettiğimde küçük kızım hemen dedi ki:Eğer babam bu evde olmazsa ben evden kaçarım,okula bile gitmem.Yani çocuklar biraz büyümüşte olsa seni anlamaları imkansız. Aslında çocuklar büyüyünce ayrılmak bence daha zor.Çünkü çocuklar uzun yıllardır o düzene alışıyorlar.Gördüklerini istiyorlar.Babayı anneyi aynı evde görmeye alıştıkları için onlardan biri olmasa daha çok etkilenirler.Ama küçükken ayrılsan çocuk o düzene alışır diye düşünüyorum.Ayrıca benim şu an boşanmam bana asla mutluluk getirmez.Çünkü benimkiler kız çocuğu. 2. Evlilik asla onlar bu yaştayken yapamam.Üvey babayla yaşatamam.Üvey baba taciz ve tecavüzlerini duyuyoruz.Ben çok evhamlı bir insanım zaten.Yani ben bu şartlarda evlenemem tekrar.Üstelik 43 yaşındayım.Çocuklar olmasa bile gönlüme göre şu yaştan sonra birini bulmak kolay mı?Bekarlar bile istediğini bulamazken.Yıllardır bir erkeğin varlığına alışmışım.Evlenmeyip tek başıma otursam bu seferde geceleri yalnız korkarım ben.Demem o ki benim şu an boşanmam asla bana mutluluk getirmez.Hiç olmazsa çocuklarım mutlu olsun.Ben de onların mutluluğuyla mutlu olayım diye düşünüyorum.Ama siz neye karar verirsiniz bilmem artık.O sizin takdirinize kalmış.Siz daha gençsiniz.Belki bir şans yakalayabilirsiniz.Çocuğunuzda erkek olduğundan rahat evlenebilirsiniz.Ancak çocuğunuza getireceğiniz üvey baba asla onun öz babasının yerini tutamaz.Çocuğunuz ilerde sizi suçlayabilir.Üvey babası şurdan kalk şuraya otur dese oğlunuza zorunuza gider.Bu seferde çocuktan kaynaklı sorunlar nedeniyle mutlu olamazsınız.Ayrıca seçeceğiniz 2. eşin istediğiniz gibi çıkacağının da malesef garantisi yok.Tatardan kaçarken beterede düşebilirsiniz.Burda,sitede bir bayan 2. eşinin çok daha berbat çıktığını,çok çaresiz olduğunu yazmıştı.Böyle de bir risk var tabi.Ama ben artık eşimi asla görmeye bile tahammül edemiyorum diyorsanız boşanıp,kimseyle evlenmeyip yalnız da yaşayabilirsiniz.Bu da bir başka seçenek.
 
Kimine göre dert, kimine göre arayıp da bulamadığı şükür sebebi
Ama özünde içimi paramparça eden, 2 yıldır hergün yeniden dağlayan bir hüzün kaynağı

5.Yılı çoğu çiftin balayı hayali bir şehirde doldurulan, meyvesi 2 Yaşında sağlıklı ve akıllı bıdık bir evlat olan, kadınla erkeğin bir türlü mutlu olamadığı bir evlilik.

Balayı en gözde otellerden birinde kös kös oturarak geçirilen, 9 ay içinde karar verilmiş, özünde iyi iş hayatında başarılı insanın başarısızlık abidesi bir evlilik.

Çok severek evlendim ben. Bu iş olmaz diyen herkesi karşıma aldım. Onun bakışı, sesinin tonu, ellerinin kokusu, çocuk sevgisi, kendine güveninden başım dönerek evlendim. O beni ikna etmek için hiçbirşey yapmak zorunda kalmadı, ben zaten onun bir bakışıyla uçuş uçuş ona doğru mıknatıs gibi çekiliyordum.

Söz nişan düğün dönemlerinde hiçbirşeyi problem etmedim. Sonuçta sevdiğim adamla kavuşuyorduk. Gelinlik denemeye onun dediği yere gitmedim diye darılıp bir daha hiçbir provamı içime sindirmediği, hatta ödemesini bile sormayıp peşinatı bana ödettiği halde umurumda değildi. Olurdu böyle Şeyler düğün üstü. Bunlar da acı tatlı anılar olurdu.

Meğer tek uçuşan benmişim. Tek gözü kapalı seven, sevgi için sebep aramayan, olduğu gibi bütünüyle seven. Onu kaşıgözü, endamı, yakışıklılığı için sevmedim, bunun yaşlılığı vardı. hastalık ve kaza vererek hepsini elimizden almak Allah'ın takdiriydi. Evi arabası var diye sevmedim, zaten benim de vardı. Tüm sebeplerden bağımsız sadece sevdim. sadece seven insan sevdiği üzülünce nasıl yüzünü güldürmek için çabalar, sevdiği hastayken nasıl gözüne uyku girmez, sevdiği başarısız olmuşsa kendi başarısından nasıl vazgeçmeye hazırdır iyi bilirim. Onda bunların zerresi olmadı.

Deseler ki böbreğini ver, o an verirdim. Gözümün kolumun birini isteseler, hiç düşünmez verirdim.

Halbuki ben her hastalığımda yalnızdım. Her üzüntümü kendi kendimi teselliyle aştım.
Işyerinde sıkıntı yaşasam nasılsa eve gidince unuturum diyebileceğim bir güler yüz, ilgi, alaka sohbet hiç olmadı. O kendi arkadaşlarına ve ailesine bile ilgi gösterme arayıp sormaz ki. Bana nasıl yapsın?

Sevse sırasını savıyor ya da görev yerine getiriyor gibi duygusuz yaşayabilir miydi?

Şükür, zenginlik içinde yüzmüyoruz ama evimiz arabamız kiracımız var. Sağlığımız güzel bir işimiz Nur gibi evladımız yakınımızda ailelerimiz var.
Bunların hiçbirine sahip olmayan birsürü evli ve mutlu çift varken, bize yetmeyen ne?

Sevgisizlik.

Eşimin ona olan ilgi ve sevgimden memnun olmaması inkansızdı. Kim hayatındaki her büyük küçük detayı düşünen ve hayatını kolaylaştıran birini istemez ki? Benle bu yüzden evlendiğini düşünüyorum. Ilk zamanlarda aşkla be sevgiyle başım dönmüşken farketmek mümkün değildi. Aynı evde sevdiğimle idim, daha ne isterdim? Herşeyi önüne serdim. Herşeye ben koşturdum ben planladım. Tatil ev alımı araba alımı resmi daire işleri arkadaş buluşmaları aile ziyaretleri onun terfi Kutlamaları onun doğumgünü Kutlamaları Yıldönümü kutlamalarımız.. Ben de birçok kutlanılası şey yaşadım ama hiçbiri kutlanmadı. Sonuncusu da yıldönümümüz oldu, yine hatırlamadığı ve ben kutlayınca hatırladığı. sevgisizlik ve ilgisizlikten artık yoruldum, soldum, neşemi hüzünle takas ettim, kendimi Oğluma adamış bir haldeyim...

Özetle ondan Vazgeçtim.

Peki oğlum, annesi sevgisizlikten karada kalmış balıklar gibi çırpınıyor diye anne babasından ayrı yaşamayı mı hakediyordu?

Ya da genel olarak kendi ailesi de dahil kimseye ilgi sevgi gösteremeyen babasına benzeyeceğine yüzlerin nadiren güldüğü bu evden çıkması mıydı onun için iyi olan?

Bilmiyorum. Onun "iyi ki yapmışsın anne" diyeceği seçeneği sadece onun için bulmaya çalışıyorum...

Belki çoğunuz okuyunca "bu mu yani bu kadının derdi millet neler yaşıyor" diyecek. Ama inanın sevgisizlik en acıtan dertlerden biri bence.

Isterdim ki evimiz arabamız olmasın ya da ben kariyer sahibi değil de evimin hanımı olayım ama kapımızı kapatınca içinde neşe olsun birbirinin gözünün içine bakan 2 insan olsun.

En çok da oğlum için isterdim bunu...
Ilerde kendi eşini babasının annesini sevdiği gibi sevsin diye...

Böyle işte... Ne yapacağını bilmeyen hüzünlü bir Yıldız...

Evliliğinizin sadece muhabbeti eksilmiş. Bir danışmana giderek kitap okuyarak eksilen muhabbeti geri getireceğinize inanıyorum. Hakettiğiniz aşkı yaşayın- sema maraşlı muhabbet olsun kitaplarını tavsiye ederim .
Sevginiz bakidir eminim sadece üzeri örtülmüştür biraz daha güçlenip yeniden açığa çıkaracağınıza eminim :) şimdiden muhabbet olsun
 
Gözümde yaş kalmadı artık
Nereden başlayayım, hangisini anlatayım bilemiyorum
Hoş kendim de karıştırıyorum artık neye kızdığımı, üzüldüğümü
Aylar geçiyor
Ne bir adım ileri ne bir adım geri
Asla sevildiğinizi iliklerinize kadar hissetmeden evlenmeyin
Asla siz hastayken canı acımayan ya da üzgünken yüzünüzü güldürmek için şımarmayan biriyle evlenmeyin
Kalbiniz kırıldığında tamir etmek için çabalamayan, ya da çabalanıyorsa bile "beceremiyorum bu işleri ama affet beni" diyemeyen biriyle evlenmeyin
 
Evliliğinizin sadece muhabbeti eksilmiş. Bir danışmana giderek kitap okuyarak eksilen muhabbeti geri getireceğinize inanıyorum. Hakettiğiniz aşkı yaşayın- sema maraşlı muhabbet olsun kitaplarını tavsiye ederim .
Sevginiz bakidir eminim sadece üzeri örtülmüştür biraz daha güçlenip yeniden açığa çıkaracağınıza eminim :) şimdiden muhabbet olsun
Kitapla düzelecek bir boyutta değil bizim kopukluğumuz
Aile danışmanlarına, oaikoterapistlere gidildi
Çok seviyormuş, her gittiğimize öyle diyor
Sevmek ona göre sadece bir kelime. Eli yüzü düzgün kenarda bulunsun....
Benim emek verilse üzerindeki toz kalkacak bir sevgim var
Ama tek taraflı bir sevgi
 
Gözümde yaş kalmadı artık
Nereden başlayayım, hangisini anlatayım bilemiyorum
Hoş kendim de karıştırıyorum artık neye kızdığımı, üzüldüğümü
Aylar geçiyor
Ne bir adım ileri ne bir adım geri
Asla sevildiğinizi iliklerinize kadar hissetmeden evlenmeyin
Asla siz hastayken canı acımayan ya da üzgünken yüzünüzü güldürmek için şımarmayan biriyle evlenmeyin
Kalbiniz kırıldığında tamir etmek için çabalamayan, ya da çabalanıyorsa bile "beceremiyorum bu işleri ama affet beni" diyemeyen biriyle evlenmeyin
Konuyu neredeyse bir yıl önce açmışsınız. Aile, maddi, çevresel durumlarınızı bilmiyorum ama, neden bu kadar mutsuzken evliliğinizi devam ettiriyorsunuz?
 
Konuyu neredeyse bir yıl önce açmışsınız. Aile, maddi, çevresel durumlarınızı bilmiyorum ama, neden bu kadar mutsuzken evliliğinizi devam ettiriyorsunuz?
Konuyu açtığımda vazgeçtim demişim ama aslında ımut besleyip durmuşum
Boşanırsam sanki oğlum için herşey çok daha zor olacak gibi bir endişeye kapıldım
İlk Zaman'lar özgüvenim yerinde ve oğlumla ilgili ben ne kadar normal karşılarsam o kadar kolay kabullenir diyordum
Ama aylarca bu arafta yaşamak bütün kimyamı bozdu...
 
Çocuklarimiz, evet herşeyi çocuklarimizin mutluluğu için sabretmiyormuyuz?
Herşey düzelir diye umut ediyoruz.Onlari babasiz birakmaya hakkimiz yok diyoruz,
göz yaşlarina tahamüllümüz yok diyoruz.

Edasu anlatmiş,aynisini bende yaşiyorum.
Ve şu kanaata geldim ,boşanmak için çocuklarin yaşi küçük oldumu daha uygun.
Yeni düzene cabuk alişiyorlar ve babalari hergün evde olmamasini yadirgamiyorlar.
Illeride sizin mutsuzluğunuz oğlunuzada sıcrayacak.
Önce kendi mutluluğunuzu düşünün,
umut etmeyi birakin.
 
Gözümde yaş kalmadı artık
Nereden başlayayım, hangisini anlatayım bilemiyorum
Hoş kendim de karıştırıyorum artık neye kızdığımı, üzüldüğümü
Aylar geçiyor
Ne bir adım ileri ne bir adım geri
Asla sevildiğinizi iliklerinize kadar hissetmeden evlenmeyin
Asla siz hastayken canı acımayan ya da üzgünken yüzünüzü güldürmek için şımarmayan biriyle evlenmeyin
Kalbiniz kırıldığında tamir etmek için çabalamayan, ya da çabalanıyorsa bile "beceremiyorum bu işleri ama affet beni" diyemeyen biriyle evlenmeyin

böyle bir adamla evliydim, üstüne başka sorunlarımızda vardı.
yakın zamanda bitti, şimdi parçalanmış ruhumu tamir etmeye çalışıyorum,
gönül almayı bilmeyene ömür emanet edilmezmiş,
 
Yıldız merhaba ben de seni merak ediyordum. Uzun Zaman'dan beri yazmayınca ilişkiniz düzeldi diye düşündüm ancak en son yazdıklarını okuyunca çok üzüLdüm Allah tez zamanda senin için hayırlı olan çıkış kapısını açsın inşallah.
 
Gofretto umarım kararının ardından çok Mutlu olursun. çocuğunuz var mı?

amin A anneYILDIZ Allah pişman etmesin inşallah bundan sonrası iyi olur,

çocuk yok bu durumlardan ötürü cesaret edemedim çocuk yapmaya
4,5 yıllık evliydik, ama ben hep tek kişiydim, o kadar yalnız kaldım ki,
duygusal şiddet değersizlik hissi, üstüne inatçı, anlayışsız bencil bir eş

bazı insanlar hayatı kolaylaştırır bazıları da yük olur
benim eşim omuzlarımda yük olmuştu, hiç bir şeyden memnun olmayan, günlerce aynı evin içinde küs kalabilen
ufak sorunları bile büyüten hayat enerjini yerle bir eden bir adam işte.
en minik taleplerimi uzun bir süre düşünüp kendi aklına yatarsa yapan biriydi.
bir bayana yapılmayacak kadar kaba davranışlarıyla iyice soğuttu kendisinden.

boşanmada gelgitler ve karar verme süreci, en yıpratıcı kısım.
elinden geleni yapıp olmayacağına anlayınca, bugün ertelesen de yarınını göremeyince
başka çare kalmıyor.

insan hayatının bu kadar kolay son bulduğu bir ülkede, mutsuz bir hayattan vazgeçmek çok basit bir şey
ama biz hala olmayanı oldurmaya çalışıyoruz,
4,5 yılım çöp oldu, şimdi mutlu olabilme ihtimalini hediye ettim kendime.
Henüz çok yeni 1 hafta oldu daha .
 
A anneYILDIZ Eşim de senin gibi biliyor musun, öyle olduğu için nefret ederken aşık oldum ve azalmadı hep arttı. Ama senin eşin senin kıymetini bilememiş,belki kişiliği budur çünkü kimseye sevgi göstermiyor diyorsun. Bence ilgini,onun için yaptıklarını yani kendini biraz geri çek,sensizliğin nasıl bir şey olduğunu görsün. Senin ne kadar üzdüğünün beyninde şimşek gibi çakmasını sağla.
 
amin A anneYILDIZ Allah pişman etmesin inşallah bundan sonrası iyi olur,

çocuk yok bu durumlardan ötürü cesaret edemedim çocuk yapmaya
4,5 yıllık evliydik, ama ben hep tek kişiydim, o kadar yalnız kaldım ki,
duygusal şiddet değersizlik hissi, üstüne inatçı, anlayışsız bencil bir eş

bazı insanlar hayatı kolaylaştırır bazıları da yük olur
benim eşim omuzlarımda yük olmuştu, hiç bir şeyden memnun olmayan, günlerce aynı evin içinde küs kalabilen
ufak sorunları bile büyüten hayat enerjini yerle bir eden bir adam işte.
en minik taleplerimi uzun bir süre düşünüp kendi aklına yatarsa yapan biriydi.
bir bayana yapılmayacak kadar kaba davranışlarıyla iyice soğuttu kendisinden.

boşanmada gelgitler ve karar verme süreci, en yıpratıcı kısım.
elinden geleni yapıp olmayacağına anlayınca, bugün ertelesen de yarınını göremeyince
başka çare kalmıyor.

insan hayatının bu kadar kolay son bulduğu bir ülkede, mutsuz bir hayattan vazgeçmek çok basit bir şey
ama biz hala olmayanı oldurmaya çalışıyoruz,
4,5 yılım çöp oldu, şimdi mutlu olabilme ihtimalini hediye ettim kendime.
Henüz çok yeni 1 hafta oldu daha .
Tıpkı benim sıkıntım..
Elbet insanlar olaylar koşullar farklıdır ama insanda tahrip ettiği alan çok benzer olabiliyor
Çocuk yapmamakla en iyisini yapmışsın
Evladımdan pişman olmam imkansız ama onun geleceğini düşündükçe gelgitlerim artıyor
Ve gelgit yaşamak gerçekten çok yıpratıcı
Nasıl hafifleyeceksin bak gör
Yükünden kurtuldun bir kere
A anneYILDIZ Eşim de senin gibi biliyor musun, öyle olduğu için nefret ederken aşık oldum ve azalmadı hep arttı. Ama senin eşin senin kıymetini bilememiş,belki kişiliği budur çünkü kimseye sevgi göstermiyor diyorsun. Bence ilgini,onun için yaptıklarını yani kendini biraz geri çek,sensizliğin nasıl bir şey olduğunu görsün. Senin ne kadar üzdüğünün beyninde şimşek gibi çakmasını sağla.
kendimi geri çekmek ne demek komple sırt çevirdim ama nafile
Psikoterapistimiz bile inanamıyor ondaki kayıtsızlığa
 
Kimine göre dert, kimine göre arayıp da bulamadığı şükür sebebi
Ama özünde içimi paramparça eden, 2 yıldır hergün yeniden dağlayan bir hüzün kaynağı

5.Yılı çoğu çiftin balayı hayali bir şehirde doldurulan, meyvesi 2 Yaşında sağlıklı ve akıllı bıdık bir evlat olan, kadınla erkeğin bir türlü mutlu olamadığı bir evlilik.

Balayı en gözde otellerden birinde kös kös oturarak geçirilen, 9 ay içinde karar verilmiş, özünde iyi iş hayatında başarılı insanın başarısızlık abidesi bir evlilik.

Çok severek evlendim ben. Bu iş olmaz diyen herkesi karşıma aldım. Onun bakışı, sesinin tonu, ellerinin kokusu, çocuk sevgisi, kendine güveninden başım dönerek evlendim. O beni ikna etmek için hiçbirşey yapmak zorunda kalmadı, ben zaten onun bir bakışıyla uçuş uçuş ona doğru mıknatıs gibi çekiliyordum.

Söz nişan düğün dönemlerinde hiçbirşeyi problem etmedim. Sonuçta sevdiğim adamla kavuşuyorduk. Gelinlik denemeye onun dediği yere gitmedim diye darılıp bir daha hiçbir provamı içime sindirmediği, hatta ödemesini bile sormayıp peşinatı bana ödettiği halde umurumda değildi. Olurdu böyle Şeyler düğün üstü. Bunlar da acı tatlı anılar olurdu.

Meğer tek uçuşan benmişim. Tek gözü kapalı seven, sevgi için sebep aramayan, olduğu gibi bütünüyle seven. Onu kaşıgözü, endamı, yakışıklılığı için sevmedim, bunun yaşlılığı vardı. hastalık ve kaza vererek hepsini elimizden almak Allah'ın takdiriydi. Evi arabası var diye sevmedim, zaten benim de vardı. Tüm sebeplerden bağımsız sadece sevdim. sadece seven insan sevdiği üzülünce nasıl yüzünü güldürmek için çabalar, sevdiği hastayken nasıl gözüne uyku girmez, sevdiği başarısız olmuşsa kendi başarısından nasıl vazgeçmeye hazırdır iyi bilirim. Onda bunların zerresi olmadı.

Deseler ki böbreğini ver, o an verirdim. Gözümün kolumun birini isteseler, hiç düşünmez verirdim.

Halbuki ben her hastalığımda yalnızdım. Her üzüntümü kendi kendimi teselliyle aştım.
Işyerinde sıkıntı yaşasam nasılsa eve gidince unuturum diyebileceğim bir güler yüz, ilgi, alaka sohbet hiç olmadı. O kendi arkadaşlarına ve ailesine bile ilgi gösterme arayıp sormaz ki. Bana nasıl yapsın?

Sevse sırasını savıyor ya da görev yerine getiriyor gibi duygusuz yaşayabilir miydi?

Şükür, zenginlik içinde yüzmüyoruz ama evimiz arabamız kiracımız var. Sağlığımız güzel bir işimiz Nur gibi evladımız yakınımızda ailelerimiz var.
Bunların hiçbirine sahip olmayan birsürü evli ve mutlu çift varken, bize yetmeyen ne?

Sevgisizlik.

Eşimin ona olan ilgi ve sevgimden memnun olmaması inkansızdı. Kim hayatındaki her büyük küçük detayı düşünen ve hayatını kolaylaştıran birini istemez ki? Benle bu yüzden evlendiğini düşünüyorum. Ilk zamanlarda aşkla be sevgiyle başım dönmüşken farketmek mümkün değildi. Aynı evde sevdiğimle idim, daha ne isterdim? Herşeyi önüne serdim. Herşeye ben koşturdum ben planladım. Tatil ev alımı araba alımı resmi daire işleri arkadaş buluşmaları aile ziyaretleri onun terfi Kutlamaları onun doğumgünü Kutlamaları Yıldönümü kutlamalarımız.. Ben de birçok kutlanılası şey yaşadım ama hiçbiri kutlanmadı. Sonuncusu da yıldönümümüz oldu, yine hatırlamadığı ve ben kutlayınca hatırladığı. sevgisizlik ve ilgisizlikten artık yoruldum, soldum, neşemi hüzünle takas ettim, kendimi Oğluma adamış bir haldeyim...

Özetle ondan Vazgeçtim.

Peki oğlum, annesi sevgisizlikten karada kalmış balıklar gibi çırpınıyor diye anne babasından ayrı yaşamayı mı hakediyordu?

Ya da genel olarak kendi ailesi de dahil kimseye ilgi sevgi gösteremeyen babasına benzeyeceğine yüzlerin nadiren güldüğü bu evden çıkması mıydı onun için iyi olan?

Bilmiyorum. Onun "iyi ki yapmışsın anne" diyeceği seçeneği sadece onun için bulmaya çalışıyorum...

Belki çoğunuz okuyunca "bu mu yani bu kadının derdi millet neler yaşıyor" diyecek. Ama inanın sevgisizlik en acıtan dertlerden biri bence.

Isterdim ki evimiz arabamız olmasın ya da ben kariyer sahibi değil de evimin hanımı olayım ama kapımızı kapatınca içinde neşe olsun birbirinin gözünün içine bakan 2 insan olsun.

En çok da oğlum için isterdim bunu...
Ilerde kendi eşini babasının annesini sevdiği gibi sevsin diye...

Böyle işte... Ne yapacağını bilmeyen hüzünlü bir Yıldız...
Çok gönülden diliyorum inşallah hakkınızda hayırlısı olsun..
Ben de aynı durumları yasıyorum...Sürekli gel gitler .. İlgisizlikler , gereksız küslükler ömür böyle gecıyor .. Artık ben de kendımı gectım kızımı düşünüyorum.. İyice duygusallastım artık , ne yapacagımı bılemez haldeyım.
Olmayacak yürümez bu böyle diyorum sonra kızımın arkadasları babasıyla beraberken , o özenerek bakacak dıyorum gözümün önüne gelıyor .. Belkı abartı gelecek ama elimde değil , benım tercıhımın bedelini o'na ödetmek ... Çok zormus... Kararsızlıklar, sürekli gergınlıkler.. Hıc bır plan yapmıyorum artık esımle, cunkü her zaman mutsuz olacak bır sey buluyor.. Aslında hep böyleydı ama nasıl o zaman bu kadar benı dibe cekecegını tahmın etmedım bılmıyorum.. Enerjımı sömürdü artık , eskıden kahkahalarla gülen ben tebessum edemez oldum.. Sukredecek o kadar sey varken.. Sacma sapan bır haldeyız...
Ben sabah uyandıgımda cok sukur saglıklıyız dıye bıle sevınen bı ınsandım, o ise off yıne erkenden kalktım benım gömlegım nerde benim corabım nerde dıye soylenerek cıkıyor evden.. Böyle böyle benım dunyam da degişti...
Iyı gunler de oluyor tabı ama mutlu olamıyorum cunku 5 dk sonra yenı bır problem bulur bılıyorum..
Az önce bardağı dusurdum kırıldı dıye surat asıp gectı dıger odaya .. Becerıksızmısım ben...
Gayet iyi işim arkadaslarım var ama ona göre ben hıc bır swy beceremıyorum.. En ufak bı tartısmada dökülüyor acımasızca kelımeler..
Neyse ben de doluyum ya cok ...öyle paylastım sızınle de işte..
İyi bayramlar dılıyorum , yazdıklarınızdan cok etkılendım dılerım cok cok mutlu olun....
 
X