Vardiyalı Çalışan Eş

Bence o kadar da çok sevmiyorsunuz gibi .
 
Ben de vardiyalı çalışıyorum.Zamaninda eşim de çalışıyordu bu arala sadece gündüz çalışıyor.Eksileri ve artıları var tabi ki ama abartılacak bir şekilde sizi zorlamaz.Uzun dönüşler var misal dün akşam 4 de eve geldim Pazartesi gece gideceğim.Zamanla alışıyorsunuz.Bazen yemek olayı olmuyor bile siz de çalışıyorsunuz size de bir artı olur.İlk zaman zorlanırsınız ama düzen oturunca alışırsınuz.
 
Vardiyalı sonuçta daha güzel görüşürsünüz yani en azından beraber olduğunuz zamanı daha iyi değerlendirirsiniz
 
Vardiyaları değişken mi?
Ben bir hafta gece bir hafta gündüz vardiyasında çalışıyorum. Bir hafta görüşemiyoruz o hafta sonu çok kıymetli oluyor mesela. Çoook büyük bir dert değil bence.
 
Benim eşim vardiyalı değil ama saatleri yoğun bir yerde çalışıyor. Öğlen 12 de gidip, gece 11 de geliyor ve bebeğimiz var. Bende isterdim akşam eve erken gelmesini, daha doğrusu herkes ister.
Kim istemez ki akşam yemekleri beraber yenilsin, çay içilsin, film izlensin, çocukla seninle ilgilensin vs. Ancak bu dediğiniz iki tarafta memursa mümkün ancak.
Şahsen ben eşime göre ayarladım saatlerimi, gece geç yatıyoruz, kitap okuyoruz film izliyoruz, vakit geçiriyoruz, sabah yine kahvaltıyı beraber hazırlayıp yapıyoruz. İzinli günlerinde fazlasıyla bana yardım ediyor ev işlerinde de. Ben sıkıntı çekmedim açıkçası, ailem de yakın olduğu için onlara giidp geldim hep.
Yani vardiya gözünüzü korkutmasın. Bir şekilde uyum sağlanır. Klişe olacak ama önrmli olan sizin anlaşmanız ve birbirinize saygı duymanız. Vakit her türlü yaratılır.
 
Esim vardiyali olmamasına ragmen kendi isi olduğu icin cok çalışıyor sabah dokuz aksam 11 arasi vee ayda bir izin kullaniyor sizin hic deilse pazar günleriniz var resmi tatiller vs var benim oda yok zorluğu var muhakkak ama yapacakta bisey yok maalesef simdi kalkip adam vardiyalı calisiyo diye de ayrilmazsiniz umarim
 
Onsuz yasayamam boyutundaysa evlenilebilir. Ama siz o boyutta degilsiniz diye dusundum.
Ben olsam evlenmem. Ben calismiyorum yine bile haftasonu bi isi cikarsa hosuma gitmiyor. Cocuk olmasa bakis acim farkli olurdu, keyfime gore takilir oyalanirdim ama tek basina cocuk pesinde kosmak hic burda anlatilan gibi sempatik bir durum degil.
Birinin antrenmani var. Ötekinin hocasi gelecek. Antrenman sonrasi arkadasinin dogumgunu var. Ödevleri yaptirmak var. Ordan oraya koş dur. Halbuki birimiz evde cocukla hocayi beklesek, digerimiz digerini getirip gotursek ne guzel olur.
 
Eşimle 5 yıldır evden çalışıyoruz. Bazı dönemlerde haftanın yarısında yanlız uyuyorum. Sabaha kadar çalıştığı oluyor, yada ben uyuduktan sonra gelip yatağa uyuyordu iş yoğunluğu olduğunda. Bazen sabahın köründe çıkar gider, ertesi sabaha karşı gelir.
Yani aynı evin içinde 24 saat birlikte olup, yemekten yemeğe yüzümüzü gördüğümüzde oluyor.
İkimizde aynı şirkette de çalıştık 4 yıl. Ama birkaç ay haricinde hiç birbirimizi görmedik. Ara sıra beni işe bırakıp Kendisi başka semtteki ofise giderdi. Ama genelde hep benden önce işe gider, ben çocuğu kreşe gönderip servisle işe gidip, akşam kreşten dönüşte karşılardım çocuğu. Eşim ya uyumadan yetişirdi yada sabah görürdü çocuğu. Görmediği zamanlar da oldu tabi.
Ne ben sorun ettim, ne de o çok çalışıyorum deyip ev sorumluluğundan kaçtı.


Dip dibe mıç mıç olabilecek mizaçta insanlar olmadığımız için bizim ilişkimizi pek etkilemedi.
Çalışma saatleri, mecburiyetten, sorumluluklar kişiye göre değişiyor.

Bu arada bizim geçinmeye gönlümüz vardı tabi...
 
Yani.
Burda verilen tepkiler hayattan fazla kopuk değil mi veya çocuksuz mu düşünülmüş.
Ayrılmayacaksa da bilsin yaşayacaklarını, sudan çıkmış balığa dönmesin.
Eşim haftada 1-2 evde olmuyor akşamları, 2 çocuk uyuturken pert oluyorum.
Ha çocuk olmayacaksa her türlü alışılır.
 
Aynı şirkette çalışırken 1 çocuk, evden çalışmaya başladıktan sonra 2 çocukluyuz.
Bu arada çocuklarla 1.5 senede pandemide 4 duvar arasında çalışmaya çalıştık.
Yani yeri geldi odasının kapısını kapatıp da 24 saat çalıştı.
Mecburiyetten var çalışması lazım, para kolay kazanılmıyor tabiki.
Ama eşime gidip maaşlı olarak çalışması için baskı kurup sabah 8 aksam 5 çalışması için de uğraşabilirdim ama ona Kendi istediği işi yapmasını ve bağımsız olmasını istediği için destek oldum.
Bu arada yüksek lisans bile yaptı 2.çocuktan sonra başka şehire gidip gelerek...yine diyorum bizim geçinmeye gönlümüz vardı
 

Bence cocuksuz düsünülmüs.

Olmaz degil olur. Katlanilir. Ama tozpembe bir durum degil.

Cok sevdigin insan icin evet, vazgecebilme ihtimalini bastan hesapladigin biri icin hayır.
 
Ben işimi bırakamam ama o bıraksın diyorsunuz yani?
Allah aşkına hangi yorumumda onu demişim. İkimizde kendi işlerimizi çok severek yapıyoruz ve ikimizde işimizi bırakmayacağız.
Sudan çıkmış balığa dönmemek için yazıyorum. Teşekkür ederim size. Millet sevmiyorsun diye tutturmuş. Hayata toz pembe bakanlarla dolu yorum var. Evlilik bu sevgililik değil millet boşanmak için evlenmiyor ya da 2 3 kere evlenirim niyetiyle evlenmiyor. Tabi ki inciğine cıncığına dikkat edio öyle bir yola gireceğim. Bile isteye aleve atamam kendimi. Sizlerin yorumunu okuyorum ve öyle bir evliliği yapıp yapamayacağımı kafamda oturtuyorum.
 
çok güzel oluyor ben ona göre ayarlıyprum kendimi diyenler ev hanımları, kafama göre takılıyorum rahat oluyor diyenler de çocuksuzlar veya çocuğu liseye gidenler. Ben çalışıyorum eşim seyahatli çalışıyor. O yokken ben çocuğumu acile mi götürmedim, hamile halimle çocuğum arabada nöbetçi eczane mi aramadım, aşı olduğu gece ateşlendi gece boyu uyumayıp sabah işe mi gitmedim… açıkça yazayım ki net anlaşılsın ihtimaller…
 
Bende çalışacağım için korktuğum şeyler bunlar
 


Allah yardimcimiz olsun.
Gercekten cok haklisiniz. Dunyanin binbir turlu hali var. Ki benim yazdigim rutin durumlar bile tek basina zor... birakın kafa dinlemeyi basbaya koşturmaca, kan ter icinde kalmaca...
Hele ki sizin bahsettiginiz durumlara deginmiyorum bile.
 
Kişi nezdinde demiyorum(buradaki yorumlara), ama toplum nezdinde bakarsak her şey aşk değil derler, şu konu kafamı karıştırdı desen çok sevmiyormuşsun demek ki derler.
Ne alakası var, belaltı vurmak bu(bunu buradaki yorumlara dedim).

Tabii ki her şeyi düşüneceksiniz.
Vazgeçmeyecekseniz de göze almak için sizi neyin beklediğini öğreneceksiniz.
Özlemek falan işin romantik tarafı.
Hayat o kadar romantik olsa keşke.
 
Evet size katılıyorum. Diğer forumlarda da baktığımda her şeye demek ki sevmiyorsun yazmışlar. Yahu bunun bir skalası mı var? Neye göre kime göre? Belki benim maksimum sevme seviyem bu ya da sevgimi böyle gösteriyorum.
Üstelik evlilik bu, hayat arkadaşımı seçerken tabi ki dikkat edeceğim. Karpuz mu seçiyoruz. Öyle ha deyince atalım.
 
Biz öyleyiz canim tam adamin benim :/
Esim vardiyali çalışıyor ben bankacıyım
Cocuklar yokken haftasonu yalnizdim,haftaici akşamları yine oyle
Simdi cocuklar var 3 ve 1,5 yasindalar sabah krese birakma aksam alma bende.Esim bu gleden sonra gider gece gelir biz çıktığımızda uyuyor olur evi süpürüp çamaşır asar bulaşık mk vs boşaltıyor (bulasik mk bosaltmaya yeni basladi 6yikdir )
balkon filan yikar sagolsun daginik değildir emrivaki yapmaz vs.
Ama cok zorlanıyorum öyle böyle degil
Bi kere zamanimiz kalmıyor birbirimize gece geldiğinde bi kahve ️ İçelim der ben uykusan uyanip icmem lazim o zamanda uyuyamıyorum mesela bir olmuyor
Yada cocuklari uyutup bi film izleyelim desek yine ayni
Durumlar böyle
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…