UZUN EVLILERE!Para ,ilgisizlik,yalinizlik ve caresizlik

biz esimle almanyada yasiyoruz,ben burda büyüdüm ve bir meslegim var,esim sonradan geldi ama simdi tam 15 sene oluyor.

benim cocuklugm ve gencligim cok sikintili gecti,hic kimseden maddi ve manevi yardim almadim,yani cok yoksul büyüdüm
özeliklide sevgiden ve sosyal egitimden .annem arkadas kurmama asiri karsiydi,yani kötü huylara alisirim diye ve okuldada almanlarla
ayni kafada olmuyorduk veya onlar beni sevmiyorlardi,cünkü giyinmem moda degildi ,annem almazdi
aile olarak hic bir faaliyetimiz yoktu,hatta hic piknige bile gitmedik arabamiz yoktu,annemde baska kadinlarla görüsmezdi
komsulugu yoktu oysaki mahalle hep türktük.bizim evde herzaman gecimsizlik vardi,kavgalar,gözyaslari,üzüntü ve yalnizlik
kimse kimseye teseli etmezdi veya tatli sözler yokktu,annem bana hic kere güzel kizim veya tatli kizim veya baska güzel hitap
etmezdi,o yüzden bende kafami derse verdim ve sonra hem calistim hem meslek sahibi oldum.

Calismaya basladim ama bir türlü kendim icin para harcamiyordum cok tutumlu olmustum
bir bankada biriktirmeye basladim ,evlenirsem ev alirim veya cocuklara ileride harcarim diye
sonra görücü usuluyla evlendim,ama esimi cok cok seviyordum resmen kara sevdaya tutulmustum,
birde ilk kez bir erkek bana sevdigini söylüyordu ilk kez beni biri begeniyordu ,ona cok kötü baglanmistim
sanki hastalik derecede ,herzaman onu mutlu edecek sekilde hareket ediyordum, onun birsey söylemesi gerekmiyordu
onsuz hic birsey yapmazdim ve herkonuda ondan izin alirdim,sadece ters bakmasi yetiyordu ben yapmazdim

ama o almanyayi hic sevmedi, alismadi ve istemedi,benimle gezmek eglenmek istemiyordu,ayni iki yaslilar gibiydik
bunada alistim sayilir,ama taaa cocuklugumdan kalan hasret yaniyordu,artik hayati yasamak istiyordum
esimle cok uyum sorunlarimiz oldu, bizde cok kavga ediyorduk ve bende hircin oluyordum,
esim cok sakin biridir ve sabirli,bazen ama sanki duvarla kavga ediyorum gibi oda beni daha sinirlendiriyordu
sadece cinselikte benimle ilgineliyordu yoksa hic beni mutlu etmeye calismadi

bu arada iki oglumuz oldu ,simdi 15 ve 12 yasindalar
12 sene önce bir eski ev aldik,o cok istemisti ,onun gurbet ve aile hasretini böyle giderir diye olur dedim
ben bu evi hic sevmemistim,cok eskiydi, sonra issiz kaldi ve dediki evi tamir ederiz ve büyütürüz istedigin gibi
bende ozaman tekrar calismaya basladim ,kücük oglum 2,5 yasindaydi ve onu krece verdim
artik cocuklarimi hic göremiyordum ,aksam saat 7 evdeydim ama linc oluyordum ve onlarla ilgilenmek icin
gücüm kalmiyordu,öglen tatilim uzundu ve ben ya alisveris yada evde yemek yapardim,
birde cok zaman esimin isteklerini gideriyordum ,cok israrli oluyordu. bu tempo beni agresif ve sinirli yapti,
yani 10 sene icinde üc kez izine giderdik,cünkü hep tartisiyorduk ,o calismiyordu ama hep ben harcamalari ödüyordum

evin üstüne tekrar kredi cektik insaat icin ,yine onun israriyla ve evet o paraylada bitmedi,satalim derken ben
benim paralari kulanalim dedim ve öylece o paralarda bitti ve ev hala bitmedi.
10 senedir esim issiz ve hicde is aramiyor ve aile hayatimizla ilgilenmez
hersey benim üzerime,krediler,daireler hesablar alisveris ve, ve...

cok üzülüyorum cünkü cocuklarimla hic düzgün ilgilenmiyoruz ,onlarin maddi hic eksikleri yoktur
ve sevgiyide en azindan babalari veriyor benim gücüm sabirim kalmadi
bana hic hediye almadi veya kibar degildi sanki esi degilde bir tanidik gibi davranirdi(sade cinselik olursa nazik olurdu)
hic pastaneye veya kafeye gitmedik,isden eve ,evden ise
tam üc sene yatak odamiz olmadi ,cekyatta yattik, toz toprak suvanmamis duvarlar,mara gibi giris
ben iste adam insaatta, cocuklar kendilerini egittiler,ailemde hic ilgilenmezdi,
hic kimse bir corba yapip gedirmez yada cocuklari alip gezdirmezlerdi,birde bir görümcem ,cocuksuz,yakinimizda yasiyordu
artik dayanamaz olmustum sinirlerimde cocuklari etkilemesin diye sakinlestirici kulanmaya basladim
agir depresyon icindeydim,yasamdan umudum kalmadi
bu adam benim bütün hayelerimi kirdi:
1.bir güvene bilir es,omuzlarina yaslanmak ve sadece onunla olmak ,hayatimi zorlastirmak yerine kolaylastiran
2.bir evim olsun,site icinde ,bahcede cocuklar gülerek oynasinlar(bizim burda hic cocuk yok)
3.bir kizim olsaydi!!!calismaktan ,gecim sorunlardan dolayi olmadi(bunun aslinda daha büyük bir yükü var)
4.erken emekli olabilirdim kendi paramla,ama maalesef hersey suya gitti cünkü ev daha bitmedi(paramda az degildi tam 50.000eurom vardi,
cocuklar icin dogum parasi almistim,ve merkez bankasi 10% faiz veriyordu, evet hepsi yok simdi)

nemkaldi bu candan baska: borclari ,bu icimde ölen hayelerimi gelecegimi düsünmekten yoruldum
caresiszim, ayirilayim diyorum ama cocuklar babalarini cok seviyorlar,cünkü onlar onunla büyüdüler
ve oda sevgisini ve sefkattini eksik etmedi,cocuklara karsi cok iyi ,beraber sirnasirlar oynaylar politika veya futbol sohbetleri var
ben onlari ayirirsam ,cocuklarim beni hic affederlermi? bu kadar bencil olmaya hakkim varmi?
ve bir türlü ondan kopamiyorum,bir yandan aciyorum onunda hic kimsesi yok

gecen bankadan mektup geldi ve bana hesap soruyor ,paralar nerde diye bu nasil anlasma yaptin diye
oysaki kendine sorsun,kredi faizi yükselmis yine düsünen benim bunu nasil halledeyim diye
o günden sonra konusmadik cünkü ölsemde kurtulsam dedim diye
iki gün sonra kardesim baska sehirde cocuk mevlütü vardi ,ben arabayi iyi kullanirim ama navim yok
ve o hic sormadi bile nasil gidersin nasil yapariz,bende maalesef yanlis gitmisim bir saat yollarda rezil oldum
bir gün sonra enistesi ariyor ve ona tel. diyorki,tamam gideriz beraber,
-beni niye yalniz birakiyor,beni niye umursamiyor
ayri odada yatiyordu ,gece düsündüm hic birzaman benim yanimda olmadi ne maddi ne manevi ,disardan kocam var

gittim yanina actim agizimi:sen bana sordunmu sen nasil ulastin diye,niye ozaman enistene soruyorsun
ben buzamana kadar kocam var diye kendimi kadirmissim
sen sadece benim hayatimi maff etmedin cocuklarin geleceginide öldürdün
sen bizi batikliga soktun ,sen benim bellim kamburu ayamin zincirisin
sirf babanin yaptigi hatayi yapmamak ici burdayisan ,bu daha büyük hata(babasi ailesini terk etmisti)
taze gelmis gelin gibi süzülöyorsun birde erkek sifatti tasiyorsun,disarda görende seni adam sanneder
seni bosayacagim, nefret edecek gücüm bile kalmadi


o zaman kararliydim,bir hafta gecti ,yavas yavas yumsuyorum ama herseyi tekrar tekrar yasamak istemiyorum
bosanmak istiyorum ,hatayisa benim hatam olsun ,hep onun yaptigi hatalari düzeltmek istemiyorum
kararimi güclendirin lütfen!!!

cok cok yoruldum ,intihar í sürekli düsünüyorum,-ben sanki bu zamana kadar ne yasadimda bundan sonra ne göreyim

merhaba,ne diyim bilemedim ki ama intihar en kolay yolu böyle bir şeye kalkışmayın lütfen çünkü her zaman giden gittiğiyle kalıyor çocuklarınız büyür belki eşiniz evlenir ve siz intihar ettiğinizle kalırsınız.yaşamınız gerçekten kötüymüş. Allah sabır versin hele ki eşinizin 10 sene çalışmaması ve bütün yükü sizin üstüne atması çok kötü.

bence en son yazdığınızı burdanda aklınızdanda sılın

siz annesınız bencıl olamazsınız o çocukları dunyaya getırdıysenız ömrünüz yettiğince kimi zaman arkalarında kımı zaman yanlarında olacaksınız

zaten babadan bı hayır yok birde siz bırakmayın onları eşiniz tahammul edılemez bı ınsan çalışmayan bır erkek nekadar ıyı olursa olsun bıtıktır insan senelerdır hiçmi rahatsız olmaz kadın çalışsın getırsın zaten sız ona saygı duyamazsınızki bundan sonra düzeleceğini hiç sanmam çok mucadele vermişsiniz ama yalnız eşinizle değil ne boşanın demek geliyor içimden ne boşanmayın gerçekten zor bı durum

durumunuza çok üzüldüm bukadar sene çalışmayan bi adamla nasıl yaşadınız gerçekten :26: 50bin euro da çok para ve hla bi dünya borcunuz var Allah yardımcınız olsun hayat çok kısa mağlesef biraz hayatınızı yaşayın artık

bazı yüreksiz insanlar
eğer birini kaybetmeyeceklerini farkederlerse iliklerine kadar sömürürler 'o nasılsa terketmez , sorumluluklarını ertelemez napareder çocuklarına bakar'
bence eşin nasıl olsa senin herkoşulda her sorunu halledeceğini biliyorya yaslamış sırtını sana

bu dunya kısa bi süre azbabına dayanamıyoruz intiharın ebedi azabına nasıl dayanılırki zaten gerekte herkoşulda ayakta durursun gibimegeldi

yaşadığınız sıkıntılara gerçekten çok üzüldüm ve şöyle bişe mantıklı olabilir bence, çocuklarınız artık yeteri kadar büyümüş onları karşınıza alıp detaylıca burdaki yazdıklarınızı konuşsanız ve ayrılma taraftarı olduğunuzu belirtip onların fikrini alsanız ona göre bi çözüm arasanız daha mantıklı olabilir çünkü onlar herşeyi farkedebilecek yaşa geldiler bu şekilde ömrünüzü bitirmenize değmez, belki sizin kararlı olduğunuzu görünce eşinizde kendine çeki düzen verebilir (inşallah öyle olurda yuvanız dağılmaz)
umarım hakkınızda hayırlısı olur gerçekten çok üzüldüm durumunuza allah yardımcınız olsun.

Gerçekten zor şeyler yaşamışsın. Eşin istedi diye saçma sapan şeylere para yatırmışsın. Hatalar, hataları doğurmuş...

Kendi düşüncemi yazmak istiyorum, yerinizde olsam, zaten çocukluğunuzu da yaşayamamışsınız, evliliğinizden de bişey anlamamışsınız. Artık kendiniz için yaşamaya ne dersiniz? Bu adam sizi artık karısı değil de bankamatik yerine koymuş belli. Sevgi, ilgi vs. kalmamış. Artık merak dahi etmiyor. Bu süreçten sonra kocanız çok çok çok istemesi lazım ki bazı şeyler düzelsin. Adamda gayrette yok.

olabiliyomu bilmiyorum ama keşke birikiminizle türkiyeden güzel bi ev alsaydınız sonuçta burası her bakımdan ordan iyi diye düşünüyorum.
hem herkesle aynı dili konuşucan hem ev almak daha kolay. ne iş yapıyosun bilmiyorum ama yabancı dille yurt dışı deneyimiyle iş bulmak daha kolay. ve eşinde öle kös kös oturmazdı evde şimdi yabancı ellerde iş bulamıyorum der ama burdayken yapacak iş çok çalışmak isteyene.
zaten farkındayız ama bu sayfa sayesinde daha iyi anlıyorum yurt dışının nekadar zor olduğunu. bide şu almanyadan tr ye izne gelip kasım kasım kasılanlar yokmu.

Allah herkese sabır versin öncelikle. yani ne desem bilemedim. o kadar zor bir durum ki. sizin evde roller tersine dönmüş ama sizin kadınlığınız da bundan olumsuz yönde etkileniyor gibi. kendi kişisel görüşüm kendinize yazık etmeyin, lütfen kendinizi düşünün artık biraz. eşinizin yaptığı da yadsınamaz sizi eve ekmek getirirken çocuklara ilgi ve şefkat göstermiş, kendi babasının ona yaptığını yapmamış. belli ki bu konuda hassasiyeti var. bunun karşılığı gerçekten çok büyük. ama öte yandan çalışmıyor oluşu ve her şeyi sizden bekliyor oluşu ise tamamen yanlış. kadınlar ekmek getirmedikleri zaman soramazlar eşlerine bu parayı ne yaptın diye bence onun da bu konuda size yüklenmesi yanlış. maddi yönden de sizin ev getirinizden dolayı eziliyor ve bu sebeple parayı yönetmeye çalışıyor aynı zamanda. tutum yanlış fakat serde erkeklik var mantığı ile hareket ediyor. kendi görüşüme istinaden söylüyorum lütfen yanlış anlamayın bundan sonra evliliğinizin kurtulacağını pek sanmıyorum ama uygun bi zamana kadar bu durumu sürdürün açık bir dille onun herhangi bir işte çalışmasına ihtiyacınız olduğunu belirtin çalışmayacaksa da çocuklar ve siz dışında dördüncü işe yaramayan bir boğazın eve ve çocuklara getiriden çok götürüsü olduğunu uygun bir dille anımsatın.

annem ve babam bu borçlar yüzünden ne hallere düştüler vakti zamanında. hala da çekiyoruz. Allah herkese sabır versin. Hayırlı bir karar alırsınız inşallah.

10 yıldır çalışmayan eşine karşı ilgisiz sorumsuz bir erkeğe iyi dayanmışsın canım.eşin iyi bir baba olabilir ama kötü bir koca boşan boşanma diyemem ama her yük zaten senin üstünde bu adamdan ayrılsan pek birşey kaybetmezsin.hakkında hayırlısını diliyorum

calisan cogu kadinin hayati bu aslinda sabahtan aksama kadar git baskalarinin kolesi gibi davran, aksam eve gel evdeki isin kolesi ol..yavrulara istedigin gibi vakit ayirama...insan bu yogun tempoda agresif olmasinda ne olsun baska??? aslinda sorun ne biliyor musun senin hikayende?? surekli kocan istiyor diye daha fazla maddi yukun altina girmissin...daha fazla borc daha fazla borc...bunlar insani dahada kolelestiriyor sonucta...

buarada evet yemeyenin mali yiyorlar...paran olmasaydi bunlari yasamazdin, ama bu seferde baska seylere isyan ederdin emin ol...dunya telasi, hayat gaylesi iste...hepsi bizlere birer imtihan...Allah sabir versin ne diyelimmm...yapacagin sey 2 yavrun icin dimdik ayakta kalmak iyimser olmak...ve en onemlisi suanda hayatina nasil devam etmek istedigine karar vermek.

kötü ruhlu kalbli degildir ,kesin onun bir derdi var ama bir türlü acamadim
gercekten o da cok agir evde calisti,herkes bu evi nasil diktin diye sordu
eski eve üc katli ekev dikti ,sirf kendi gücüyle o sirada bacaklarinda varisler patladi
ve amelyiat oldu,kendini cok vermisti bu ise,sadece büyük sorunu birsey kafasina
takdimi kimseye laf söyletmez ve kimseye güvenmez,mimara bile inanmadi(hesap cikartmisti)
yani _BEN basarabilirm numarasi
asla bana kötü lafetmedi ,beni rencide etmezdi bazen evde yemek yaparken yardim eder veya
cocuklarin isleriyle ilginerirdi,aileme karsi cok saygili ve yardimsever davranir ve onlar oglu gibi severler
o sadece almanyayi sevmedi ,türkiyeye memlekete gittikmi tam bir civilcivil delikanli gibi oluyor
benimde rahatsiz oldugum sey ,niye almanyada öyle degil?
benim derdim aslinda parayla degil-ben artik bir kadin olmak istiyorum
baskalari gibi arkadas cevrem olsun ,giyineyim süsleneyim elimden tutsun gezelim
-ben evimin hanimi olmak istiyorum,temizligimi rahatca yaparim,yemeklere özen göstereyim,
bana biraz ilgi göstertsin ,manevi destek versin bana hesap sormak yerine kendine önce sorsun

yani ,simdi bende kolay cekilecek biri degilim,cok asabiim,yanardönerim ,morelim birdakikasini tutmaz
cok depressifim,cok cabuk sinirlerim ve birazda tembelim,
isten eve geldimi cok birsey yapmam,allaha sükür isim kolay eczane assistan olarak calisiyorum

yaa,ben bir türlü kopamiyorum,galiba daha onu seviyorum
onun üzüntülü gariban halini gördümü icim eziliyor ve hemen özürdilemek istiyorum
ona gece öyle agir konustum diye simdi vicdanim sizliyor
acaba cok sabirsizmi davrandim,belki bekleseydim birsey cözülürdü

bir kac gün bende gitmek istiyorum,ama nereye ,hem geri dönersem onunda yüzünü karaya
cikartmammi? herkese sikinti olmak iistemiyorum,

bir sarki düsüyor aklima;Yusuf Hayaloglu -
hayat nedir anne-....Kalbimi çok yordum
Ben hayatım boyunca, en çok kendimi sordum,Sen beni göğsünde
Hep acılarla mı soğurdun anne
Yoksa evlat diye
Koca bir taş mı doğurdun anne
Eziyet degilim, zahmet değilim
Musibet hiç değilim;
Bir senin mi balına sinek kondu, söylesene
Doğurdun da beni
Ne ile yoğurdun anne
Ne omuzumda bir dost eli
Ne saçımda bir şefkat

Say ki yollardan akan
Şu faydasız çamurdum anne
Say ki ıslanmaktım, üşümektim
Say ki yağmurdum anne
Bunca yıldır gözyaşlarını
Hangi denizlere sakladın
Oy ben öleyim
Sen beni ne diye doğurdun anne

lütfen intihar konusunu unut..
bunun dışında ki konularada tamamen haklısın...
bu kadar sorumsuzluk çocuklar için bile çekilmemeli..
allah yardım etsin...