- 27 Haziran 2022
- 35
- 18
- 22
-
- Konu Sahibi Ogretmenhnm13
- #61
Benim için de öyle olacak sanırım bu zamanda işimizin olduğu yerde kalıyoruz
Benim için de öyle olacak sanırım bu zamanda işimizin olduğu yerde kalıyoruzBen kardeşlerimden ayrı sehirdeyim. Bende çok çok zor. Fakat bizim yaşlarımız çok yakın ve maşallahhep çok iyi anlaşırıZ . Onun için sanırım. Şansım olsa onlarla aynı şehirde yaşamak isterdim. Fakat doğduğun yer mi doyduğun yer mi demişler ben mecburen işimin olduğu yerı sectim
İki taraftan da uzakta yaşayanlar sizin dediğiniz gibi en iyisinin bu olduğunu düşünüyorlar. Benim çevremde herkes en azından birbirine yakın olduğu için pek fikir sahibi olamamıştım ama belki de düşündüğünüz gibi uzak olmak en iyisi yaşamadan bilemeyeceğimEsimle benim memleketlerimiz arasinda arabayla 24 saatten fazla mesafe var.
Benim memleketimde yaşıyoruz.
Ama benim ailem de yurtdisinda. Ne kendi aileme yakinim ne esimin ailesine.
Iki tarafi da senede 1 kez 2 veya 3 hafta kadar goruyoruz.
Bence sahane bir durum
Ha eksileri de var elbet mesela 5 dk bile oglumu birakacak kimse bulamiyorum bir hastaneye vs gitmek icin. Ancak bence artilari daha fazla.
Kültür farklılığı elbet olacak ama esler birbirine uyum saglayip degismeye zorlamazsa bir sorun olmuyor.
Eltilerim hem anne hem kayinvalideye yakin oturuyorlar. Ve hepsi bana ozeniyor. Kacma derdindeler.İki taraftan da uzakta yaşayanlar sizin dediğiniz gibi en iyisinin bu olduğunu düşünüyorlar. Benim çevremde herkes en azından birbirine yakın olduğu için pek fikir sahibi olamamıştım ama belki de düşündüğünüz gibi uzak olmak en iyisi yaşamadan bilemeyeceğim
Ben çanakkaleliyim eşim urfalı, ikimiz de öğretmeniz. Ailelerimiz birbirini bi bizim düğünde gördü bi de benim oğlanın sünnetinde. Ben şahsen bu durumdan çok memnunum çünkü ne kadar çok görüşürlerse o kadar çok sorun çıkıyor.Herkese merhaba. Uzun zamandır üzerinde düşündüğüm ve benim zihnimi aşırı meşgul eden bir sorunum hakkında fikirlerinizi almak istiyorum. Erkek arkadaşımla aynı okulda tanışıp sevgili olduk çok iyi anlaşıyoruz nasipse ikimiz de öğretmen olacağız az bir zamanımız kaldı. Sorun şu ki ben Trakyalıyım erkek arkadaşım ise Akdeniz'de aramızda ortalama 14 saat mesafe var. Benim için sorun değilken ailem için özellikle annem ve ablalarım için bu kadar uzak olması büyük sorun yaratıyor. Nasıl tanışıp anlaşacağız kültürümüz uyuşacak mı iyi insanlar mı neden buralardan birini istemiyorsun diye bir sürü şeyler söyleyip moralimi bozuyorlar haliyle benim de hevesim kırılıyor gerçekten bu kadar zor bir şey mi uzak şehirden biriyle evlenmek? Ablalarımın da aynı şehirden evli olup annemin yanında olmaları da bu durumu etkilediği için benim de uzaklaşmamı istemiyorlar. Bulunduğum şehirde de tanışmak isteyen kişiler olunca haliyle annem neden bu kadar ısrarcısın diye sorguluyor. Bayramda düğünlerde zor gelecekmişim istediğim zaman onları göremeyecekmişim ablaların burda herkes burdayken sen nasıl o kadar uzağa gideceksin diye düşünüyor bir yandan da hak veriyorum sanırım en küçük çocuk olmamın da verdiği bir hassaslık var annemde hala büyüdüğümü içten içe kabul edemiyor. Sen o kadar uzağa gidersen ben nasıl yanına gelirim diye düşünüp duruyor. Ama şöyle bir şey de var erkek arkadaşım ailesine aşırı bağlı biri değil illa ki memleketimde yaşamak istiyorum demiyor istemiyor hatta bu kadar çok istiyorsan sizin oraya yakın bir yerde de çalışabiliriz demişti. Bu durum o kadar çok içimde sorun oluyor ki artık yanlış bişey mi yapıyorum gerçekten mutlu olamayacak mıyız uyuşamayacak mıyız diye kendime sorup duruyorum haliyle erkek arkadaşım da bunu yavaş yavaş hissetmeye başladı. Sizlerin arasından benim gibi durumda olan var mı gerçekten çok mu zor böyle uzak şehirden biriyle evlenmek ya da pişman mısınız keşkeleriniz var mı fikirlerinize çok ihtiyacım var.
Aslında memleket seçmek değil amacım sadece uzaktan biriyle evlenip keşkeleri olan ya da zorluklarından bahsedebilecek birileri var mı diye yazmıştımkültürlerin benzemesi önemli, tabi bu benim tercihim, kimisi için önemsizdir. Bu noktada sizin ne düşündüğünüz önemli. Beklentiniz nedir iyice ölçüp tartmalısınız.
Ayrıca öğretmen eşlerin sözleşmeli öğretmenlik geldiğinden beri aynı şehirde birleşmesi bile bir kaç yıl alırken sizin memleket seçimi yapmaya çalışmanız biraz gereksiz gibi duruyor :) normal kadrolu atanan öğretmen arkadaşlarım anca 10-15 sene sonra memleketlerine gidebildiler (trakyalı arkadaşlarım için söylüyorum)
Yani ikinizin de ataması olsun, yeri yurdu belli olsun, eğer farklılıklar, mesafeler vs. sizin için sorun olmazsa o zaman düşünürsünüz evliliği.
İlk hedefimiz atanmak inşallah. Öğretmenliğin tatili uzun dediğiniz gibi sizin açınızdan daha zor olmuştur izin bölmek haklısınızBen de trakyaliyim. Eşim egeli. Memleketler arası yaklaşık 12 saat. Biz iki aileden de uzak iç anadoludayiz. Ve benim senelik 20 gün izin hakkım var. Her iki tarafa gitmek izni bölmek çok zor oluyor özellikle çocuk olduktan sonra. Ama siz ogretmensiniz tatiliniz bol. Bir de trakyada genelde dışarda okuyan kesim geri dönmüyor. Okuyan kuzenlerim hep şehir dışında evli. Okumayanlar kaldı memlekette . Hatta bi kuzenim karı koca öğretmen memlekete gelmeye vakit bulamıyorlar . Bu gidip gelme işleri tamamen sizle ve eşinizle alakalı. Gidip ailesini görmek isteyen her şekilde gidip görüyor. Bence ilk hedefiniz atanmak olsun. Çünkü biraraya gelmek zor eskisi gibi değil. Ve evlendikten sonra atanmak daha zor oluyor. Çünkü bazı eşler tercihlerde kısıtlayabiliyor.
Dedikleriniz tam da benim düşündüğüm şeyler aslında evet ileride pişman olmak istemiyorum, ama şimdiden düşünmek için de çok erken geliyor sadece. Çevremde bu kadar dile getiren olunca ister istemez ben de onlardan etkilendim. Bu sefer yanlış bir yoldaymışım gibi geliyor maalesef11 senedir doğup büyüdüğüm yerden, akrabalarımdan, arkadaşlarımdan uzağım. İlk başlarda bu durum evet çok sorun yaratmıyor ama ilerleyen zamanlarda hele çocuk olunca insan yanında bir destek , bir yardımcı istiyor.
hasta olduğunda, mutsuz olduğunda, çocuğun hasta olduğunda, kafanı dağıtmak istediğinde yanında ne bi tanıdık ne bi akraba ne de bi ana baba oluyor.
yaşamayı, evliliği sadece güzel, iyi günler herşeyin yolunda gittiği bir düzen olarak düşünmeyin dünyanın binbir türlü hali var.
bayramda, tatillerde koştura koştura memleketine gidip gelmek, dönme vaktinde büyük hüzünle ayrılmak, her zaman ailenin yanına gitmek için bütçe ayıramamak falan çok zor işler
şimdiki aklım olsa asla ama asla ailemden, düzenimden başka yere gitmezdim. şimdi burada , kendi memleketinde evlenip ailesinin desteğini gören arkadaşlarımı görüp anca iç geçiriyorum.
hakkınızda hayırlısı olsun inşallah, bence bu işi çok çok iyi düşünün. Erkek arkadaşınız sizin yaşadığınız yere gelebilir, eşiniz size ne kadar yardımcı olursa olsun, sonuçta çocuk bakımı, ev işleri nin büyük bir kısmı sizde olacak, inanın insan destek istiyor,yoruluyor. ayrıca ilerde anne babanız yaşlanacak, Allah korusun hastalık olur bişey olur, onlara uzaktan ne kadar yardımınız olabilir, hep keşke yakın olsam da yardım edebilsem diye iç geçirecdeksiniz.
Bizim kültürümüzü siz de biliyorsunuz evet dediğiniz gibi hep çevreden biriyle evlensin isterler. Bu yüzden ailem için bu kadar sorun oldu bu şimdiden keşke böyle düşünmeselerBen çanakkaleliyim eşim urfalı, ikimiz de öğretmeniz. Ailelerimiz birbirini bi bizim düğünde gördü bi de benim oğlanın sünnetinde. Ben şahsen bu durumdan çok memnunum çünkü ne kadar çok görüşürlerse o kadar çok sorun çıkıyor.
Kısmet olursa ikiniz de öğretmen olacağınıza göre zaten tayincisiniz göreve %90 doğuda başlayacaksınız, evlenmeseniz de ailenizden uzağa gideceksiniz. Trakyalılar dışarı kız vermeyi hiç sevmez iyi bilirim. Ama eğer atanırsanız yanlarında kalma ihtimaliniz zaten yok.
Bence mesleğinizi elinize alana kadar bu konuda ailenizle hiç tartışmayın. Atandıktan sonraya kim öle kim kala, belki ayrılacaksınız kim biliyor bunu. Kimseyle tanışmak istemediğinizi söyleyip ilişkinize bakın.
Anneniz bencilce düşünüyor.annem neden bu kadar ısrarcısın diye sorguluyor. Bayramda düğünlerde zor gelecekmişim istediğim zaman onları göremeyecekmişim ablaların burda herkes burdayken sen nasıl o kadar uzağa gideceksin diye düşünüyor
Öğretmen olacaksanız zaten doğu göreviniz olacak ailenizden her türlü uzağa gideceksiniz sonrasında kim bilir nerede çalışacaksınız. Bazen kaderin önüne geçilemiyor bende ailemden uzağa hayatta gitmem diyordum şuan ailem Türkiye'nin bir ucunda ben diğer ucundayım. Yinede mutluyum eşimle. Eğer evlenecekseniz doğu görevi sonrasında nerede yaşayacağınızı konuşmanızı tavsiye ederim yoksa sonradan üzülürsünüz, ben pişman mıyım değilim çünkü eşimi çok seviyorum. Ama çok sevmesem evlenmez memleketimden bu kadar uzağa gelmezdim.Herkese merhaba. Uzun zamandır üzerinde düşündüğüm ve benim zihnimi aşırı meşgul eden bir sorunum hakkında fikirlerinizi almak istiyorum. Erkek arkadaşımla aynı okulda tanışıp sevgili olduk çok iyi anlaşıyoruz nasipse ikimiz de öğretmen olacağız az bir zamanımız kaldı. Sorun şu ki ben Trakyalıyım erkek arkadaşım ise Akdeniz'de aramızda ortalama 14 saat mesafe var. Benim için sorun değilken ailem için özellikle annem ve ablalarım için bu kadar uzak olması büyük sorun yaratıyor. Nasıl tanışıp anlaşacağız kültürümüz uyuşacak mı iyi insanlar mı neden buralardan birini istemiyorsun diye bir sürü şeyler söyleyip moralimi bozuyorlar haliyle benim de hevesim kırılıyor gerçekten bu kadar zor bir şey mi uzak şehirden biriyle evlenmek? Ablalarımın da aynı şehirden evli olup annemin yanında olmaları da bu durumu etkilediği için benim de uzaklaşmamı istemiyorlar. Bulunduğum şehirde de tanışmak isteyen kişiler olunca haliyle annem neden bu kadar ısrarcısın diye sorguluyor. Bayramda düğünlerde zor gelecekmişim istediğim zaman onları göremeyecekmişim ablaların burda herkes burdayken sen nasıl o kadar uzağa gideceksin diye düşünüyor bir yandan da hak veriyorum sanırım en küçük çocuk olmamın da verdiği bir hassaslık var annemde hala büyüdüğümü içten içe kabul edemiyor. Sen o kadar uzağa gidersen ben nasıl yanına gelirim diye düşünüp duruyor. Ama şöyle bir şey de var erkek arkadaşım ailesine aşırı bağlı biri değil illa ki memleketimde yaşamak istiyorum demiyor istemiyor hatta bu kadar çok istiyorsan sizin oraya yakın bir yerde de çalışabiliriz demişti. Bu durum o kadar çok içimde sorun oluyor ki artık yanlış bişey mi yapıyorum gerçekten mutlu olamayacak mıyız uyuşamayacak mıyız diye kendime sorup duruyorum haliyle erkek arkadaşım da bunu yavaş yavaş hissetmeye başladı. Sizlerin arasından benim gibi durumda olan var mı gerçekten çok mu zor böyle uzak şehirden biriyle evlenmek ya da pişman mısınız keşkeleriniz var mı fikirlerinize çok ihtiyacım var.
Valla Bende öğretmenim. Evlenir benim aileme yakın oluruz dedik. Simdi evlendik ikisinede uzağız. O hala benim aileme yakın istiyor yok diyorum. Bu şehirde kimsemiz yok kafamız rahat. Valla çok memnunum.Haklısınız huzur en önemlisi
Ben Marmara eşim egeli. Kardeşimin eşi ise bizim şehirden. benim ailem ve kayın ailem hiç sorun yaşamaz, sevgi ve saygı doludurlar. Kardeşimin kayınailesi ve ailem laf sokup, sıkıntı yaşayıp dururlar.Herkese merhaba. Uzun zamandır üzerinde düşündüğüm ve benim zihnimi aşırı meşgul eden bir sorunum hakkında fikirlerinizi almak istiyorum. Erkek arkadaşımla aynı okulda tanışıp sevgili olduk çok iyi anlaşıyoruz nasipse ikimiz de öğretmen olacağız az bir zamanımız kaldı. Sorun şu ki ben Trakyalıyım erkek arkadaşım ise Akdeniz'de aramızda ortalama 14 saat mesafe var. Benim için sorun değilken ailem için özellikle annem ve ablalarım için bu kadar uzak olması büyük sorun yaratıyor. Nasıl tanışıp anlaşacağız kültürümüz uyuşacak mı iyi insanlar mı neden buralardan birini istemiyorsun diye bir sürü şeyler söyleyip moralimi bozuyorlar haliyle benim de hevesim kırılıyor gerçekten bu kadar zor bir şey mi uzak şehirden biriyle evlenmek? Ablalarımın da aynı şehirden evli olup annemin yanında olmaları da bu durumu etkilediği için benim de uzaklaşmamı istemiyorlar. Bulunduğum şehirde de tanışmak isteyen kişiler olunca haliyle annem neden bu kadar ısrarcısın diye sorguluyor. Bayramda düğünlerde zor gelecekmişim istediğim zaman onları göremeyecekmişim ablaların burda herkes burdayken sen nasıl o kadar uzağa gideceksin diye düşünüyor bir yandan da hak veriyorum sanırım en küçük çocuk olmamın da verdiği bir hassaslık var annemde hala büyüdüğümü içten içe kabul edemiyor. Sen o kadar uzağa gidersen ben nasıl yanına gelirim diye düşünüp duruyor. Ama şöyle bir şey de var erkek arkadaşım ailesine aşırı bağlı biri değil illa ki memleketimde yaşamak istiyorum demiyor istemiyor hatta bu kadar çok istiyorsan sizin oraya yakın bir yerde de çalışabiliriz demişti. Bu durum o kadar çok içimde sorun oluyor ki artık yanlış bişey mi yapıyorum gerçekten mutlu olamayacak mıyız uyuşamayacak mıyız diye kendime sorup duruyorum haliyle erkek arkadaşım da bunu yavaş yavaş hissetmeye başladı. Sizlerin arasından benim gibi durumda olan var mı gerçekten çok mu zor böyle uzak şehirden biriyle evlenmek ya da pişman mısınız keşkeleriniz var mı fikirlerinize çok ihtiyacım var.
Kimsenin olmaması iyi mi peki sizin için merak ettiğimden soruyorum zor olmuyor mu ya da ihtiyaç duymuyor musunuz sanki yalnız kalacakmışım gibi geliyor bana böyle düşününceValla Bende öğretmenim. Evlenir benim aileme yakın oluruz dedik. Simdi evlendik ikisinede uzağız. O hala benim aileme yakın istiyor yok diyorum. Bu şehirde kimsemiz yok kafamız rahat. Valla çok memnunum.
Umarım ben de sizin gibi mutlu olurum yazdıklarınızı okuyunca çok sevindimBütün kalbimle yazıyorum uzakta evli olmak eğer es tarafı ile anlasirsaniz çok iyi gelecektir size. Çünkü birini sevmisken bile bu önemli değilmis gibi sadece memlektte olsun diye başkasını bak diye kafanızı karistirmislar, ilerde evlendiğinizde de farklı konularda karisabilirler. Uzakta olmak kendi minik ailenizi kurmak ve kimsenin karışmaması için çok iyi oluyor. Bu dediğim es ailrsi içinde geçerli tabi. Ben uzak bir şehirde evlendim, eşimin ailesi de çok severim. Şimdi kafam kendi şehrime göre daha rahat. Çünkü benim insanlara hayır diyememe durumum vardi kırmak istemezdim. Üniversite lise bütün arkadaşlarım aynı sehirdeydi. tamam halledelim tamam gidelim hadi gel tamam gibi. Uzakta olunca bu yönden çok rahatladım.
Şuan annem geldi bizimle birlikte kalıyor mesela, keyfi de çok yerinde. Ona da değişiklik oluyor benim şehrime gelmek.
Tavsiyeleriniz için çok teşekkür ederim dediğiniz gibi önemli olan benim fikirlerim benim kararlarım. Hayat ne gösterecek bilemiyoruz belki de gözlerinde büyüttükleri gibi olmayacak ama şimdiden kuruntu yapıyorlar maalesef. Böyle olunca ister istemez etkileniyorum ama tavsiyeleriniz çok doğru bu konuda fikirlerimi aileme belirteceğim.Ben Marmara eşim egeli. Kardeşimin eşi ise bizim şehirden. benim ailem ve kayın ailem hiç sorun yaşamaz, sevgi ve saygı doludurlar. Kardeşimin kayınailesi ve ailem laf sokup, sıkıntı yaşayıp dururlar.
Annem babamın yaşadığı şehirde evlendim. 3 sene sonra onlardan uzağa taşındım. Kayın ailemeden de uzağım. Kafam çok rahat. Çekirdek aile yaşamak, eşine, çocuklarına konsantre olmak müthiş bir şey. Tabi annemin şehrindeki hayatımı ve ailemi özlüyorum ama kendi yaşadığım şehrimdeki huzurumu asla bırakmam.
Evlendiğinizde lütfen ailelere bağlı kalmayın. Eşinşze ve sonrasında çocuklarınıza bağlı olun. Tabi en birinci olan her zaman kendinizsiniz bunu asla unutmayın. bu anlattıklarımın ışığında ailelerin uzak olmasını ve ailenizden uzak yaşamayı çok önemsememenizi tavsiye ederim.
Bir de ben özellikle wvlenmek ve annem çocuguma baksın diye babamlarım yasadıgı sehire geri tasınmıstım sonra hayat bizi başka kıtalara gönderdi. Çok da güzel oldu. İyi ki çocuguma annem bakacaktı ben taşınmam demedim eşime.