- Konu Sahibi pandoraksk
-
- #61
Benim de 3 yaş 4 aylık bir kızım var, kesinlikle geçmedi
Benim de 3 yaş 4 aylık bir kızım var, kesinlikle geçmediMaalesef bu durum bende de var ve adını şimdi öğrendim. Benim için de savunma mekanizması olarak devreye giriyor. Çok çok sıkıntılı bir donemdeyim antidepresana basladim ve son bir haftadir saatlerce yatip hayal kuruyorum sadece. Hiç bir iş yapmadan bulduğum her boşlukta yarattığım dünyaya gidip çeşit cesit maceralar yaşıyorum
çocuk yapınca onla ilgilenirsiniz gecer diyenler olmuş ama benim iki yaşında bir oglum var ve hiç de gecmedi.
Bu durum beni icinde bulundugum sıkıntıdan alikoydugu için bir problemmis gibi degil de bir rahatlamaymis gibi düşünüyordum ama tedavi ile ilgili mesajlari görünce bu konu üzerine biraz düşünmeye karar verdim.
Ayrica yalniz olmadigjm icin de sevindim
Ben cok sıkıntılı olduğum zamanlarda böyle cok zamanımı harcıyorum yoksa normal zamanlarda ara ara oluyorBenim de 3 yaş 4 aylık bir kızım var, kesinlikle geçmedisizin ve konu sahibinin mesajından anladığım kadarıyla benim ki daha çok sıkılınca kaçtığım bir yer. Mesela kızım parkta oynarken bir yandan ona bakıp bir yandan oradayım. Ev işi yaparken falanda. Ama mesela yatıp bütün gün orada durmuyorum ben. Elim çalışırken kafam orada oluyor. Ve kesebiliyorum bunu. Düşünürken birşey merak edersem bir anda kesip YouTube videosu izleyebiliyorum mesela. Ben sizlerden daha kontrollüyüm galiba ama bunu nasıl yaptım hiçbir fikrim yok
Maladaptive daydreaming in altında yatan sebep travmalar oluyor genellikle ve tedavisi henüz yok maalesef. Müzik dinlemek ve yalnız kalmak çok tetikler. Çok fazla yalnız kalmamaya çalış. Belli bir tedavisi yok ama hayal kurduğun zamanı kendin belirlemen ve hayal kurarken süre tutup not etmek çok fayda sağlar. Mesela saat 16 da 2 saat hayal kurucam gibi ve sonra her gün hayal kurma süreni ve belkide kurduğun hayalleri yazmanın olumlu geri dönüşleri olur. En azından hayal kurma durumun kontrol altına alınmış olur ve bu durum eskisi gibi saatlerini almaz.Arkadaşlar merhaba.. Belki Psikoloji sayfasına yazmam daha doğru olurdu, ama önce buraya konu açmak istedim..
Benim bir sorunum var.. Küçüklüğümden beri yani kendimi bildim bileli hayal kurma sorunum.. Hayal kurmak güzel bi şey ama benim durumumda artık bi hastalık hâlini almaya başladı..
Maladaptive Daydreaming.. Yani Türkçesi Uyumsuz/Aşırı Hayal Kurma.. Çocukken kendimi okuduğum kitabın ya da izlediğim film/dizinin bi karakteri gibi hayal ederdim.. Evet belki bunu herkes yapmıştır.. Ama taa o zamanlardan bunu bi senaryo gibi kurardım.. Yani gün be gün.. Mesela zihnimde hayali bi karakter yaratıp onunla sevgili oldum diyelim ki.. Onunla flört etmemiz, sevgili olmamız, kavga etmemiz, evlenmemiz , onun beni aldatması vs.. Haftalarca zihnimi meşgul ederdi.. Tek başımayken sesli olarak konuşur, güler, ağlar, jest-mimikler yapardım.. Orta okuldayken bunu yaptığımı hatırlıyorum..
Müzik dinlemek özellikle çok tetiklerdi.. Odada dönerek, odanın içinde tur atarak müzik dinler, hayal kurardım.. Tatillerde arkadaşlarımla dışarı çıkmak yerine uyuyomuş numarası yaparak hayal kurmayı tercih ederdim.. Aslında annem bi kaç kere kendi kendime konuşurken yakaladı ama sanırım üstünde durmadı.. Ve hep derdi, bu kadar uyuyacak ne var diye..
Liseye ve üniversiteye giderken de bu durum devam etti.. Yeni kitaplar, diziler, filmler, şarkılar hep bu durumu besledi.. Siyasi bi kitap okuduysam ona göre hayal kurardım, aşk filmi izlediysem ona göre..
İsterseniz hemen cevap yazmayın.. Konu uzun olacak diye bölerek yazmayı tercih ettim şu an.. Yazmaya devam ediyorum..
Aslında hata yapmamışsın. Maladaptive daydreaming hastalık olarak yeni yeni öğreniliyor zaten henüz bir tedavisi bulunamadı.Bu arada hayal dünyamla gerçek dünyayı ayırt ediyorum.. Yani hayallerimin hayal olduğunun bilincindeyim.. Şizofren miyim diye netten bakarken olmadığımı düşünmüştüm. Bu arada bi kere üniversiteye giderken psikiyatriste gitmiştim.. Üniversite araştırma hastanesinde.. Verdiği ilaçlar prospektüsünden anladığım kadarıyla şizofreni hastalarının kullandığı ilaçlardı.. Beni gün içinde sürekli uyutuyodu.. Kendim ilaçları bıraktım, bi daha da gitmedim.. Belki de hata yaptım..
Psikologla mı ilerliyorsunuz. Bende de aynı durum var gitgide ilerliyor da.Merhaba bende benzer durumlar yaşadım evleninceye kadar bunun benim hayatımı etkilediğini farketmemiştim bile ben sanıyorum ki çok plancıyım plansız bişey yapamam beynimi o kadar çok yormuşum ki zihnimdeki karakterlerle daha sonradan farkına vardım destek alıyorum şimdi güzel ilerliyoruz beynimin içinde konuşan biri olmaması ne büyük lüksmüş şimdi farkına varıyorum ama dikkat etmek lazım bazen bazı olaylar tekrar tetikleyebiliyor inşallah güzel sonuçlar alırsınız destek almaktan korkmayın
Televizyon izleme benceYani benim hayallerim hedef gibi değil.. Mesela yakın zamanda Trt de Mahrem dizisi vardı, belki izlemişsinizidir ya da bilginiz vardır diye.. İşte o dizide 2005 - 2012 arası falan ordudan atılan Harbiyeliler konu edinilmiş.. Ben bunu izledim ya .. Hemen kendimi orada bi karakter olarak hayal ediyorum. İşte onlara yardım eden ve kurtaran biri gibi... Ve zihnim sürekli bununla meşgul.. Gün içinde onlarla içinden veya yalnızsam dışımdan konuşmak gibi..
Geç bile kalmissiniz, TV ve sosyal medyayi hayatinizdan cikartip kendinize bir iyilik yapin. Ve en acilinden doktora gidin.Arkadaşlar burada bile bi konum var.. Saçmasapan Bi Duygu diye.. Uludağda bi kaza sonucu hayatını kaybeden amatör bi dağcıyı kurtarıyormuşum da onunla sevgili olduğumuzu hayal ediyormuşum gibi.. Aslında ana sorunun o zamanda bu olduğunu biliyordum ama henüz paylaşmaya hazır değildim sanırım.. Yine de bugün yazmaya karar verdim.. Beynimi susturamıyorum.. Artık profesyonel bi yardım alma zamanı sanırım..
Biz kova burclari hayalperestmiyiz ya bende aynı hayal kurmayi severim ama hiç bir filmdeki karrakter veya bir kitapdan esinlenmedim.Bende de benzer durum var, sürekli her şey için hayal kurarım ama hayal kurmak için bir şeyleri erteleme kısmı bende yok.
Benim kafamda sürekli konuşur, sürekli kendimle muhakeme halindeyimdir.
Bu arada bende kova burcuyum.
Çocukluğumda da çok hayal kurardım bazılarını hala hatırlayabiliyorum.
Ama seninki kadar zamanımı almıyor veya hayatımı hayal kurmak için hiç ertelemedim.
Sanırım öncelik meselesi, ama önüne geçemiyorsan destek almanda fayda var.
Psikiyatri değil de ilk psikolog dene belki ilaçsız çözüm üretebilirsiniz.
Birde bu konuda kimseye yazık etmiyorsun üzülme çocuğun olunca mecburen ilgileneceğin için belkide bu dürtüden daha çabuk kurtulabilirsin.
Zira insan çocuğunu her şeyden öne koyuyor.
Abartilacak kadar kötü değilmi?Balık burcu musunuz.. Öyleyse çok normal .panik olacak bişey yok hayal kurmanın kimseye bir zararı olmaz ..muhtemelen hayatınızda türlü boşluklar var ve bu boşlukları hayallerle doldurmaya çalışıyorsunuz çok rahatsızsanız bu durumdan destek alın ama bence abartılacak kadar kötü bir durum değil
Evet psikologla ilerliyorum canımPsikologla mı ilerliyorsunuz. Bende de aynı durum var gitgide ilerliyor da.
Hiç hayal kuramayan biri olarak şunu merak ettim.Anlık olarak mı aklınızdan geçiyor yoksa uzun uzun devam ediyor mu ?Arkadaşlar burada bile bi konum var.. Saçmasapan Bi Duygu diye.. Uludağda bi kaza sonucu hayatını kaybeden amatör bi dağcıyı kurtarıyormuşum da onunla sevgili olduğumuzu hayal ediyormuşum gibi.. Aslında ana sorunun o zamanda bu olduğunu biliyordum ama henüz paylaşmaya hazır değildim sanırım.. Yine de bugün yazmaya karar verdim.. Beynimi susturamıyorum.. Artık profesyonel bi yardım alma zamanı sanırım..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?