-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Üvey anne ve ikinci eş olmak...
- Konu Sahibi nurtursel
- Başlangıç Tarihi
üvey anne ne demektir ya
eğer ben eşimi böyle kabul ettiysem çocuğunada anne olmalıyım
siz kendinizi üvey görürseniz problem yaşamanız kaçınılmaz zaten
- 24 Şubat 2011
- 4.563
- 1.380
- 333
arkadaşlar,bende biliyorum hiç kimse annesinin yerine başkasını koymaz..
kısaca kendimde bahsecedeğim:eşimde ve benimde ikinci evlliği benim çocuğum yok onun ise ilk evliliğinde bir kız var.. şimdi 14 yaşında.. biz evlendiğimizde 7 yaşındaydı.. çocuk kendisi beni anne olarak seçti. bende çocuk beni istediği için bu evliliğe kadar verdim.çoçukla annesi 2 yaşında ayrılmışlar ve biz evlenene kadar pek görmemişler.o gün beri babannesiyle yaşıyor.onu sevdim ona yardımcı olmaya çalıştım. ilk başlarda kızımla sen ilgilen diyen eşim daha sonra benim çocuğuma karşıma sen üvey annnesin demeye başladı..aramızda bir denge kurmadı.. yani kısaca üvey anne kelimesini eşim aramıza koydu. tabi arada annesiyle daha sık konuşmaya başladılar..ondan sonra bize geldiğinde huzurluk çıkarmaya çalıştı.ben yine ılımlı davranmaya çalıştım.bu arada benimde bir oğlum oldu.. onu yine çok sevdim. ben sevgimi öyle dışardan belli edemekki.. size yazmak istediğim şey kadar çokki..onunla ilgili ne kadar sorun yaşasamda niyede ona yardım etmek istiyorum...
arkadaşlar size sormak isteğim şey,
bu çocuk okul hayatında çok başarılı değil, bu sene ortaokulu bitirecek.. onun için ne yapabilirim.
bir ara meslek lisesi için görüşmeye gittim ama puanları çok düşük..
kısaca kendimde bahsecedeğim:eşimde ve benimde ikinci evlliği benim çocuğum yok onun ise ilk evliliğinde bir kız var.. şimdi 14 yaşında.. biz evlendiğimizde 7 yaşındaydı.. çocuk kendisi beni anne olarak seçti. bende çocuk beni istediği için bu evliliğe kadar verdim.çoçukla annesi 2 yaşında ayrılmışlar ve biz evlenene kadar pek görmemişler.o gün beri babannesiyle yaşıyor.onu sevdim ona yardımcı olmaya çalıştım. ilk başlarda kızımla sen ilgilen diyen eşim daha sonra benim çocuğuma karşıma sen üvey annnesin demeye başladı..aramızda bir denge kurmadı.. yani kısaca üvey anne kelimesini eşim aramıza koydu. tabi arada annesiyle daha sık konuşmaya başladılar..ondan sonra bize geldiğinde huzurluk çıkarmaya çalıştı.ben yine ılımlı davranmaya çalıştım.bu arada benimde bir oğlum oldu.. onu yine çok sevdim. ben sevgimi öyle dışardan belli edemekki.. size yazmak istediğim şey kadar çokki..onunla ilgili ne kadar sorun yaşasamda niyede ona yardım etmek istiyorum...
arkadaşlar size sormak isteğim şey,
bu çocuk okul hayatında çok başarılı değil, bu sene ortaokulu bitirecek.. onun için ne yapabilirim.
bir ara meslek lisesi için görüşmeye gittim ama puanları çok düşük..
Son düzenleme:
- 24 Şubat 2011
- 4.563
- 1.380
- 333
eşinizin tavrı yanlıs olmus,bazı şeyleri de o aşılamış.
kardeşimden biliyorum o yaşlarda ergenlik çağına girdi daha bir asi,söz dinlemez,her şeye karşı çıkar olmuştu. annem bile onla zor ilgilenirken çabalarken sizin bunu göstermeniz daha takdir edici olur. demişsiniz ya sevgimi pek belli edemem diye. kız olması sizin için avantaj bile sayılabilir.
o yaştaki çocuk genç kızlığa adım atmaya baslamıstır. onun ilgi alanını çekicek bir şeyler deneyebiirsiniz. beraber alışverişe çarsıya gidebilirsiniz. onun hoslandıgı,zevk aldıgı şeyleri yapabilirsiniz. ya da ne bileyim çok yakın arkadasları olabilir onları eve davet edip agırlayabilirseniz bunlar eminim çok hosuna gidecek size zamanla yakınlasmaya baslıcaktır.
okul seçiminde de siz arastırın ona fikirler sunun asla şuraya yazılcaksın demeyin bunları bunları arastırdım geleceğinle ilgili böyle bir meslek yapmak ister misin diye yanasın. ilk basları huzursuzluk çıkarsa da zamanla kendi halinde kaldıgında ona karsı olan ilginizi anlayıp değişceğini düşünüyorum
kardeşimden biliyorum o yaşlarda ergenlik çağına girdi daha bir asi,söz dinlemez,her şeye karşı çıkar olmuştu. annem bile onla zor ilgilenirken çabalarken sizin bunu göstermeniz daha takdir edici olur. demişsiniz ya sevgimi pek belli edemem diye. kız olması sizin için avantaj bile sayılabilir.o yaştaki çocuk genç kızlığa adım atmaya baslamıstır. onun ilgi alanını çekicek bir şeyler deneyebiirsiniz. beraber alışverişe çarsıya gidebilirsiniz. onun hoslandıgı,zevk aldıgı şeyleri yapabilirsiniz. ya da ne bileyim çok yakın arkadasları olabilir onları eve davet edip agırlayabilirseniz bunlar eminim çok hosuna gidecek size zamanla yakınlasmaya baslıcaktır.
okul seçiminde de siz arastırın ona fikirler sunun asla şuraya yazılcaksın demeyin bunları bunları arastırdım geleceğinle ilgili böyle bir meslek yapmak ister misin diye yanasın. ilk basları huzursuzluk çıkarsa da zamanla kendi halinde kaldıgında ona karsı olan ilginizi anlayıp değişceğini düşünüyorum
benim de görümcemin eşinin 2.evliliği.ama görümcemin ilk evliliği.eşinin ilk evliliğinden 1 kızı,2 de oğlu var.görümcemden de 1 oğlu var henüz 10 aylık.bu arada görümcemin eşinin 1 kızı ve 1 oğlu annesinde.diğer oğlu da babannesinde yaşıyor.bence burada eş yani baba önemli,eğer o aradaki dengeyi iyi kurarsa sıkıntı çıkmaz.benim görümcemin eşi ve de ailesi maalesef bu dengeyi kuramıyorlar.görümcem ilk başlarda bu çocukla gayet ilgiliymiş,evlendikleri ilk bir kaç ay da öyle..bu arada görümcem yeni evli olduğu için çocuğu eve almamış.yani ona oda falan açmamış.çocuk yine babannesinde kalmaya devam etmiş.fakat gel zaman git zaman görümcemin kaynanası ve kayınpederi çocuğu görümceme dayatma yapmaya başlamışlar.işte siz çok rahat ettiniz alın artık çocuğunuzu bu çocuğa sen bakmak zorundasın falan demişler görümceme.hal böyle olunca görümcemde şuan çocuğu istemiyor.niye? çünkü eşi ailesinden yana oldu.eğer eşi deseydi ki sen onların lafına bakma,düzenimiz bi otursun zamanı geldiğinde alırız çocuğu falan demedi ailesinin dolduruşuna geldi.evi bile terketti.sonra hatasını anlayıp geri döndü.şuan görümcem çocuktan ve de eşimin ailesinden soğumuş durumda.ona dayatma yaptıkları için...inşallah sen böyle sıkıntılar yaşamzsın hakkında hayırlısı olsun canım.
sayın egemn senin anlatığı şeylerden bazılarını yaşadım. ama yinede ona yardım etmek istiyorum.
bütün arakadaşlara soruyorum .. ilerideki tahsil hayatı için acaba annesi ile oturup konuşak hata edermiyim.. baba ve annesi çok ilgisiz.. bende birşey yapmasam kendimi suçlu hissedeceğim.. lütfen yardım edermisiniz.işe gönderelim,yatılı okula gönderelim, yoksa evdemi otursun.. ne yapalım...sizce fikirlerinizi bekliyorum.....
bütün arakadaşlara soruyorum .. ilerideki tahsil hayatı için acaba annesi ile oturup konuşak hata edermiyim.. baba ve annesi çok ilgisiz.. bende birşey yapmasam kendimi suçlu hissedeceğim.. lütfen yardım edermisiniz.işe gönderelim,yatılı okula gönderelim, yoksa evdemi otursun.. ne yapalım...sizce fikirlerinizi bekliyorum.....
- 6 Temmuz 2010
- 231
- 3
- 318
İlk önce hepinizi selmalıyıram. Anladığınız kadar men Azerbaycanlıyım. Şimdi men de anlatıcam bazı şeyleri. Eşimin 2-ci evliliği menim ilk. Onun ilk evlilikten oğlu var ama annesi çocuk küçükken terk edib, babannesi büyütüb. Men geldiğimde çocuğu al biz bakalım diye söyledim Oğlum diyorum, okadar masum bakışları var, okada güzel çocuk ki anlatamam. Tam da ergenlik çağı, yaramazlığı çoktu. Sbs sınavı oldu geçen sene çok az puan aldı, babannesi özel okula koydu. Şimdi yakın şehirde okuyor, babanneisyle dedesiyle birlikte kalıyor. Bu sene tatile gitdik, çocuk o kadar dönmüş ki, üstüme bağırıyor, bana ilk defa üvey- sözü kullandı.. Kalbim kırıldı, bişey diyemiyorum, çocuğu babannesimi doldurdu acaba, bizle kaldığında böyle diildi.Babasıyla oturduk konuştuk- sordum oğlum nedi problemin, ne ettim sana neden böyle yapıyorsun, neden saygısız davranıyorsun bana? Sen söyle, men de doğrusu neyse onu yapıyım-Cocuk hep sustu!!
Şimdilik onu ergenlik çağına göre kendi kendimde aff ediyorum. Ama çok zor oluyor, kendi annesi terk edib ben ona anne kadar yakın olduğumda -bağırarak konuşuyor. Yaşı 14 ama menle sanki arkadaşı gibi davranıyor. Men ona sınır koymadım abla anne diye mecbur etmedim. Adımı çağırıyor, olsun, ama bana iyi davransın yeter.
Men inanıyorum ki zaman gelir, cocuk benim zahmetimi değerlendirer. Allah şahitti hiç kendi cocuğum diil diye düşünmedim!
Sabırlar dilerim hepinize, üvey-sözünü duymayak hiç bir zaman!
Şimdilik onu ergenlik çağına göre kendi kendimde aff ediyorum. Ama çok zor oluyor, kendi annesi terk edib ben ona anne kadar yakın olduğumda -bağırarak konuşuyor. Yaşı 14 ama menle sanki arkadaşı gibi davranıyor. Men ona sınır koymadım abla anne diye mecbur etmedim. Adımı çağırıyor, olsun, ama bana iyi davransın yeter.
Men inanıyorum ki zaman gelir, cocuk benim zahmetimi değerlendirer. Allah şahitti hiç kendi cocuğum diil diye düşünmedim!
Sabırlar dilerim hepinize, üvey-sözünü duymayak hiç bir zaman!
- 6 Temmuz 2010
- 231
- 3
- 318
Yatılı okula koymayı tavsiye etmiyorum, çocuk kendini terk edilmiş hiss edicek! Bizde bu sorunu yaşadık, zar zor babannesini ikna etdik, özel okula koyduk. Puani düşük olduğu için iyi okula gidemezi, ya anafartalara, ya meslek liselerine gidecekti, orda da ortam hiç sağlam diil.
Bu kız 14 yaşında değil mi?
Ne işine göndereceksiniz? Ne yatılı okulu?
Güzel güzel babasının evinden okuluna gitse gelse olmuyor mu?
Bence sizden talep edilmeyen, dahası yapmanızdan rahatsız olunan türden bir ilgi gösteriyorsunuz bu kıza..
Biraz daha uzakta durun derim..
Genelde nedense bazı üvey anneler zavallı çocukları neden yatılı okullara gönderirler? çocuğu uzaklaştırmak için mi? bir anne çocuğunun yanından ayrılmasını istemezken, üvey çocuğunun iyiliğini düşünen üvey anneler için uzaklaştırmak bu kadar basit yani..
Genelde nedense bazı üvey anneler zavallı çocukları neden yatılı okullara gönderirler? çocuğu uzaklaştırmak için mi? bir anne çocuğunun yanından ayrılmasını istemezken, üvey çocuğunun iyiliğini düşünen üvey anneler için uzaklaştırmak bu kadar basit yani..
Konu sahibi "yatılı okul" fikrini iyi niyetle mi ortaya attı veya bilinçaltında kendisine bile itiraf edemedği başka planlar mı var, bilemeyiz..
Ama üvey anne ile büyümüş bir kız çocuğu olarak, üvey annelerin "yatılı okula yollama merakını" iyi bilirim.
Kocayı ikna etmek için her yolu da denerler, cinsellik en başta..
Her karne günü başarı belgeleri getirirdim, buna rağmen akşamları evde ben yatınca kavga çıkardı. "yeter artık, daha ne kadar okutacaksın, girsin işe çalışsın, bıktım artık" şeklinde bağırırdı canım üvey anneciğim. Çok yastıklar ıslattım, çook..
Anacığım hayatta olsa iftihar ederdi, bu kadın da böyle yapardı işte..
Babam korkusundan bir minik hediye alamadı bana, ne anadolu lisesi kazandığımda, ne liseyi 1.likle bitirip plaket aldığımda, ne üniversite mezuniyet törenimde..
kimse kimsenin annesinden daha yakın olamaz bence.o çocukların bir anneleri yokmu.kendi anneleri bu kadar mı ilgisiz ki siz 2.anne görevi üstlenesiniz.boşanma en cok cocukları etkiliyor malesef eşler boşanıyor çocuklara öz annelri annelik yapmaktan mı aciz nedir anlam veremiyorum.kocandan boşandıysan çocugundan boşanmadın ya.bir arkadasım var o da eşinin 2.evliliği eşinin ilk evliliğinden bi oğlu var çocuk annesinde kalıyor ama anne çok küçük yaşta evlendiği için midir nedendir bilmem boşandığı adamı çocuğu kullanarak para tırtıklıyor ikide bir çocugu babannesine atıp atıp bütün gün dışarlarda geziyor lafa geldimide bu çocuk babasız kaldı bilmem ne ayağına yatıyor.duygu sömürüsü yapıyor.Allahtan ki arkadaşımın eşi çocuğu sana getireyim bak demiyor yada karısı ile olan ilişkisine çocugu sokmuyor.ama adam bu sebepten dolayı cok zorumda kalıyor ve hep aynı şeyi söylüyor hayattaki en büyük pişmanlığım ilk eşimle evlenmemdi diyor.baı arkadaşler yazmış ya buna kesinlikle katılıyorum o çocugun annesi değilsiniz ona en fazla ablalık yapın böylesi daha iyi.uzaktan davulun sesi hoş gelir başına gelmeyen anlyamaz tabi,benede bilmezdim böyle olayları arkadasımın yaşadığını anlattım sadece.yoksa adamın bir çocugu oldugunu ve aynı evde yasayacaklarını bile bile evlenen sonrada o çocuklara zulmeden üvey anneler hakkında düşündüklerimden bahsetmek dahi istemiyorum.
Son düzenleme:
sayın ipek tuncer küçükken çok acı yaşamışsın.. beni yatılı okul konusunda çok eleştiriyorsun. ama o benim fikrim değil halası ve babaannesinin fikri.. ben sadece bu ne derece doğru olur değil sizlere danışmak istedim..çalışma olayına gelince çocuk okulda pek başarılı değil ama eli marifetli belki bir meslek lisesi yada başarılı olacağı iş kolu uygun olur diye düşünüyorum.. ayrıca içim ona karşı hiçbir za:44:man kötü niyet beslemedim. bunu bilmeni isterim...
sayın nurtursel..
ben ne yazdım, iyi oku lütfen..
"konu sahibi iyi niyetle mi böyle düşünüyor, yoksa başka niyetle mi, bunu biz bilemeyiz" dedim. ve sonra kendi üvey annemden örnek verdim. üstünüze niye alınıyorsunuz?
- 6 Temmuz 2010
- 231
- 3
- 318
Canım kızlar nurtursel-i suçlamayin, yatılı okul illa da kötü bir okul diğil ki.
Onun durumu bizimkiyle aynı, çocuk okulda iyi okumamış, piskolojimi ya tembellik mi, bilemeyiz. Biz araştırdık, çok güzel yatılı okullar var, biz de bi ara düşündük, ama men kendimi cocuğun yerine koyduğumda düşündüm bunlar beni evden uzaklaştırmaya çalışıyorlar diye o fikirden vaz geçtim.
İnanın, başkasının doğduğu cocuğa ANNE olmak çok zor bir şey, ama bunu başaran hanımların karşısında baş eyirem. Oğlum benle kötü konuştuğunda bi kere ona bir şey itiraf etdim-söyledim ki, oğlum, menim kendi annem benle bele iyi davransaydı keş ke, her zaman ellerinden öperdim.. Malesef menim kendi annem çok sert kadın idi, meni çok döverdi,hiç anlamaya çalışmazdı,kendisi oğretmen olmasına rağmen. Men hiç bir zaman çocuğu dövmem haksız yere bağırmam! Çünki kendim o dövülen cocuğun yerinde olmuştum, bunun ne acı olduğunu da biliyorum. Oğlumun göz yaşı menim yüreğimiz sızlatır, kıyamam!
Her üvey anne- üvey, kötü değil inanın.. Bu da şansa bağlı desek doğru olur.
Onun durumu bizimkiyle aynı, çocuk okulda iyi okumamış, piskolojimi ya tembellik mi, bilemeyiz. Biz araştırdık, çok güzel yatılı okullar var, biz de bi ara düşündük, ama men kendimi cocuğun yerine koyduğumda düşündüm bunlar beni evden uzaklaştırmaya çalışıyorlar diye o fikirden vaz geçtim.
İnanın, başkasının doğduğu cocuğa ANNE olmak çok zor bir şey, ama bunu başaran hanımların karşısında baş eyirem. Oğlum benle kötü konuştuğunda bi kere ona bir şey itiraf etdim-söyledim ki, oğlum, menim kendi annem benle bele iyi davransaydı keş ke, her zaman ellerinden öperdim.. Malesef menim kendi annem çok sert kadın idi, meni çok döverdi,hiç anlamaya çalışmazdı,kendisi oğretmen olmasına rağmen. Men hiç bir zaman çocuğu dövmem haksız yere bağırmam! Çünki kendim o dövülen cocuğun yerinde olmuştum, bunun ne acı olduğunu da biliyorum. Oğlumun göz yaşı menim yüreğimiz sızlatır, kıyamam!
Her üvey anne- üvey, kötü değil inanın.. Bu da şansa bağlı desek doğru olur.
Evet, başkasının doğurduğu çocuğa anne olmak zor birşey..
Haklısınız.
Ama bunu başaramayacak biri de kendini ölçüp tartıp, çocuksuz biriyle evlenecek o halde.
O çocuklarda deneme tahtası değil.
"Üvey anne" bende iyi şeyler çağrıştırmıyor, siz mükemmel biri olabilirsiniz.
Çocuğun menfaatindne önce kendi menfaatlerini düşündüklerine de eminim.
Çünkü dünyada tek bir varlık vardır, menfaatlerini kendinizindkinden önce tuttuğunuz.
O da doğurduğunuz yavrunuzdur.
Allah anasından ayırmasın hiçbir yavruyu.
- 6 Temmuz 2010
- 231
- 3
- 318
Canım,her halinden belli senin şansına menfaat güden birisi çıkmış.
Tatlim, menim durumda hiç bir menfaat yok mesela, 14 yaşına kadar anne sevgisi görmeyen çocuğa anne kadar yakın olan birisi ne menfaatı olur ki anlamadım? Kendi cocuğum yok daha, ama olsa bile ayırmam, bunu kesin biliyorum. Babasıyla kaç kere kavga etdim cocuğu kırmasın diye, hatta cocukla beraber bi kere evi terk etdik babannesine gitdik, cocuk sınavda az puan almışti, babası kızmıştı çok.Menfaatimle olsa umrumda olmazdıi oğul onun, problem onun diye kenara çekilirdim.
