Arkadaşlar selam.
Bir ay önce yeni bir eve taşındık. Beş buçuk aylık bebeğim var. Üst komşumun biri erkek(4 yaşlarında) biri kız(3 yaşında) iki küçük çocuğu var ve hem komşum hem çocuklardan illallah ettim.
Kadın sürekli ama sürekli bağırıyor. Hayır bağırarak konuşmak değil bildiğiniz çığlık atmak. Anlıyorum, çocuklar çok zorluyordur ki ben bile dayanamıyorum çocuklara aşağıda. Ama sonuçta o anneleri ve daha tahammüllü olması gerekmiyor mu? Hadi diyelim çıldırıyor ama böyle sürekli (her gün birkaç kere) çığlık atması normal mi? İnsan düşünür biraz binada insanlar yaşıyor ayıp diye, kendini tutar kocaman kadın.
Çocuklar zaten terminatör. Oğlan çocuğu evde sürekli dört nala koşuyor, en son iki balya saman alıp götürücem çocuğa resmen
küçük kız sürekli çığlık atıyor ama sürekli. Yani arada sırada olur tabi çocuk bunlar ama böyle gün boyunca olunca sinirlerim bozuldu artık. Bir de bebeğim gündüz uykusunda haliyle fazla derin uyumuyor gece gibi, ses yüzünden uyuyamıyor bazen. Çünkü tam bebeğimin odasının üstünde oturma odaları ve sürekli yere bir şeyler vuruyorlar, takır tukur. Kadın zırt pırt Hard süpürge yapıyor orada hırsını ondan mı çıkarıyor nedir
Ben ve eşim zaten bitik durumdayız, kendimizden geçtik çocuk uyusun o yetiyor bize. İki hafta önce bütün çığlık ve diğer seslerine aşırı müzik sesi de eklenince çıktım artık yukarı dedim küçük bebeğim var falan. Haklısınız da benimkiler de böyle söz geçiremiyorum falan diyor. Dedim ben anlıyorum çocuklu evde illa ki ses olacak sadece mümkün olduğu kadar dikkat edin yeter dedim çok da nazik konuştum ama şimdi daha beter oldular.
Çocuklara da bir yandan üzülüyorum aslında kadına da. Anneleri sürekli bağırıp çığlık atıyor çocuklar da bunu huy edinmiş bas bas bağırıyorlar. Kadın da diyorum nasıl tükendiyse artık dayanamıyor. Anlıyorum dediğim gibi ama bu şekilde biz de çok zor durumdayız. Şimdi bunu yazarken hala gürültü geliyor, sürekli ağır şeyler düşürüyorlar yere falan bıktım gerçekten bıktım.
Nolur bir çözüm yolu söyleyin çünkü gerçekten sinirlerim bozuldu. Napiyim gidip konuşayım mı düzgünce yine veya vileda sapıyla yukarı mı vurayım şaşırdım kaldım.
sürekli zıplamak ordan oraya koşarak gitmek evde gece gündüz tepinmek kimsenin çocuğunun hakkı değil kusura bakmasınlar bende defalarca uyardım ama etrafa da bana da söylediği çocuk bunlar eee alttaki çocuk değil mi Allahın bencilleri ağlayarak geçirdim şu 7 yıl hala da aynılar illallah ettim evden nefret ediyorum artık eşimde anam da babam diyip burdan da çıkmıyor hee ayrıca ev alt kat dışardan demirlğe duvara vurulan topları falan saymıyorum.. Yani bacım Allah kötü insanla karşılaştırmasın evde illaki ses olur ama lunaparka çevirmek ayrı bişey ordan çıkmaktan başka kurtuluş yok ve bu zamanda ya müstakil ya en üst kat yada gerçekten medeni ve anlayışlı insanlarla oturmak lazım yoksa işkenceye devam bakınız ben 
buranın tavanı akıyor ama olsun eymenden on kat iyi 
