Unutamıyorum:(

kalbimecruh .!.:

çok sevmiştik birbirimizi kimsem yok param yok diye ailesi hiç istememişti sevmemişti beni. O zamanlar ailesine karşı koymuştu evlenmiştik. Yıllar oldu boşanalı ilgisizliği ailesinin ayırma çabaları ailesiyle bana karşı birlik olması ve en sonundada ihaneti bitirmişti herşeyi. Bir çocuğumuz var daha 1 yaşındaydı herşey bittiğinde şimdi 4 yaşında 3 yıl oldu. Ama bu arada çok şans verdim herşeye rağmen oğlumuz için bir araya gelme isteğini kabul ettim tamam dedim ama yine devam etti ilgisizliğine zaman ver dedi borçlarım var dedi oyaladı hep sahip çıkmadı bize. Sonra ayrı ev kurdum kendime oğlumla yaşıyoruz iyi kötü yardım ediyor maddi olarak çok nadir görmeye geliyor oğlunu ayda 1 kez gibi işi icabı uzakta oluyor hep. Bir ev kurdum dedim kapım açık sana dedim ama gelip yine oğlumuzu ailesine götürüp orda kaldı ailesine sanki hatalı benmişim gibi barışmamızı belli etmeden devam etmek istedi. Oysa resmen boşanmıştık tekrar istiyorsa bizi yumrugunu masaya vurmalıydı karımla oğlumla yaşıcam yuvamı yeniden kurucam demeliydi gerekeni yapıp nikah kıymalıydı tekrar ama yine ikili oynamaya devam etti. Bir umut verip bir üzüyordu hep sürekli önümde engel oldu hep kafamı karıştırdı. Seviyorum diyor unutamıyorum diyor ama ilgilenmiyordu beklediğim mertliği göstermiyodu. Artık canıma yetti en son ailene söyle anlat eşyalarını al bizimle kal yada daha bu eve girme dedim izne geldiğinde bir gece burda 2 gece ailesiyle kalıyodu. Kirli çamaşırlarını annesine götürüyor bana misafir gibi geliyodu.bir zamanlar benim için ailesine resti çeken adam şimdi hem eşi hemde evladı varken resti çekemedi. Hep borçlarım bitsin işler kötü 1 yıl sabret 2 yıl sabret yaza kadar sabret vs. Vs. Bahaneler uydurdu. Onlardan gizli sürdürücek sanki eşiyken metresi gibi oldum yapmadı dediğimi yine ailesinde kaldı izne geldiğinde bitti dedim evime almadım ..
Ondan boşanamıyorum sanki çocugumuz oldukça başka bir evlilik yapmadığımız sürece sanki hep bi umut kalıcak önümde bi engel olucak bi türlü hayatıma bakamıyorum çıldırıcam bu gidişle. Bikere çok yüzsüz yalancı ve düşüncesiz benim iyi niyetimi çocuğum için şans vermelerimi hep suistimal ediyo. Zaten kimsem yok küçük bi çocukla bırakıp bırakıp gitti hep beni. Ve artık beni dul bilen beni isteyen birine evet dedim en sonunda. Bu semtten uzakta yeni bir hayata başlamaya niyetlendim. Ama çok korkuyorum onu unutamamaktan selvi boylum al yazmalım filmindeki gibi aynı durumumuz yaptığı işe ihanetine kadar aynısı evlenicem oğlumu seven biriyle onun her şeyiyle ilgilenicek bizim kimimiz kimsemiz olucak biriyle. Ama ya pişman olursam geceler boyu uyuyamıyorum onada dedim evlenicem diye bazen beni suçluyor utanmadan bazende üzülmüş gibi oluyor ama öylece duruyo hiç bişey yapmıyo. Bir gün çok pişman olucak ama bende hep ona acıyarak onu düşünerek yıkılan yuvamıza yanarak mı yaşıcam ne olucak nasıl katlanıcam bilmiyorum. Onu bunca düşünürken mantık evliliği yaparsam hatamı etmiş olucam.
Evlenirsem oğlumuzla birlikte babasıyla yeniden bir yuva kurma şansı tamamen yokolucak ama bize o şansı vermiyoki hep oyalıyo hep mutsuzum yıllar geçiyo yapayalnızım muhtacım bir sevgi istiyorum değer görmek istiyorum artık ondan umudumu kesmek istiyorum. Onu bitirmek istiyorum yeni bir hayat için cesaret istiyorum lütfen bişeyler söyleyin çok acı çekiyorum ağlamaktan gözlerimde yaralar oluştu artık ...teşekürler.

Genişletmek için tıkla...

KalbiMecruh .!.:

Çok sevmiştik birbirimizi kimsem yok param yok diye ailesi hiç istememişti sevmemişti beni. O zamanlar ailesine karşı koymuştu evlenmiştik. Yıllar oldu boşanalı ilgisizliği ailesinin ayırma çabaları ailesiyle bana karşı birlik olması ve en sonundada ihaneti bitirmişti herşeyi. Bir çocuğumuz var daha 1 yaşındaydı herşey bittiğinde şimdi 4 yaşında 3 yıl oldu. Ama bu arada çok şans verdim herşeye rağmen oğlumuz için bir araya gelme isteğini kabul ettim tamam dedim ama yine devam etti ilgisizliğine zaman ver dedi borçlarım var dedi oyaladı hep sahip çıkmadı bize. Sonra ayrı ev kurdum kendime oğlumla yaşıyoruz iyi kötü yardım ediyor maddi olarak çok nadir görmeye geliyor oğlunu ayda 1 kez gibi işi icabı uzakta oluyor hep. Bir ev kurdum dedim kapım açık sana dedim ama gelip yine oğlumuzu ailesine götürüp orda kaldı ailesine sanki hatalı benmişim gibi barışmamızı belli etmeden devam etmek istedi. Oysa resmen boşanmıştık tekrar istiyorsa bizi yumrugunu masaya vurmalıydı karımla oğlumla yaşıcam yuvamı yeniden kurucam demeliydi gerekeni yapıp nikah kıymalıydı tekrar ama yine ikili oynamaya devam etti. Bir umut verip bir üzüyordu hep sürekli önümde engel oldu hep kafamı karıştırdı. Seviyorum diyor unutamıyorum diyor ama ilgilenmiyordu beklediğim mertliği göstermiyodu. Artık canıma yetti en son ailene söyle anlat eşyalarını al bizimle kal yada daha bu eve girme dedim izne geldiğinde bir gece burda 2 gece ailesiyle kalıyodu. Kirli çamaşırlarını annesine götürüyor bana misafir gibi geliyodu.Bir zamanlar benim için ailesine resti çeken adam şimdi hem eşi hemde evladı varken resti çekemedi. Hep borçlarım bitsin işler kötü 1 yıl sabret 2 yıl sabret yaza kadar sabret vs. vs. bahaneler uydurdu. Onlardan gizli sürdürücek sanki eşiyken metresi gibi oldum yapmadı dediğimi yine ailesinde kaldı izne geldiğinde bitti dedim evime almadım ..
Ondan boşanamıyorum sanki çocugumuz oldukça başka bir evlilik yapmadığımız sürece sanki hep bi umut kalıcak önümde bi engel olucak bi türlü hayatıma bakamıyorum çıldırıcam bu gidişle. Bikere çok yüzsüz yalancı ve düşüncesiz benim iyi niyetimi çocuğum için şans vermelerimi hep suistimal ediyo. Zaten kimsem yok küçük bi çocukla bırakıp bırakıp gitti hep beni. Ve artık beni dul bilen beni isteyen birine evet dedim en sonunda. Bu semtten uzakta yeni bir hayata başlamaya niyetlendim. Ama çok korkuyorum onu unutamamaktan selvi boylum al yazmalım filmindeki gibi aynı durumumuz yaptığı işe ihanetine kadar aynısı evlenicem oğlumu seven biriyle onun her şeyiyle ilgilenicek bizim kimimiz kimsemiz olucak biriyle. Ama ya pişman olursam geceler boyu uyuyamıyorum onada dedim evlenicem diye bazen beni suçluyor utanmadan bazende üzülmüş gibi oluyor ama öylece duruyo hiç bişey yapmıyo. Bir gün çok pişman olucak ama bende hep ona acıyarak onu düşünerek yıkılan yuvamıza yanarak mı yaşıcam ne olucak nasıl katlanıcam bilmiyorum. Onu bunca düşünürken mantık evliliği yaparsam hatamı etmiş olucam.
Evlenirsem oğlumuzla birlikte babasıyla yeniden bir yuva kurma şansı tamamen yokolucak ama bize o şansı vermiyoki hep oyalıyo hep mutsuzum yıllar geçiyo yapayalnızım muhtacım bir sevgi istiyorum değer görmek istiyorum artık ondan umudumu kesmek istiyorum. Onu bitirmek istiyorum yeni bir hayat için cesaret istiyorum lütfen bişeyler söyleyin çok acı çekiyorum ağlamaktan gözlerimde yaralar oluştu artık ...Teşekürler.

Genişletmek için tıkla...