- 16 Ocak 2021
- 101
- -58
- 28
- Konu Sahibi denizderya07
-
- #1
Merhaba hanımlar, 33 üme girmek üzreyim, ailemle yaşıyorum ve oldukça problemli bir ailem var anlatmakla bitmez, hepsi birer ruh hastası, oldukları için kardeşlerimle aramda hiç bir bağ yok, affedemiyorum hayattaki en büyük kötülükleri onlardan gördüm diyebilirim oyüzden yaptıklarını unutamıyorum. İki tanesi ile konuşmuyorum. Biri uzakta(abla) defolup gitti ama telefondan doğru bile hala enerjimi düşürmeye çalışır birinden hala kurtulamadım(abi) bir tanesi ile aram eh işte...
Ailede bir tek babamla aram iyi, annemle de idare eder, ve bunlar sadece bana değil anneme babamada çok çektirdiler kavgasız bir gün geçmezdi evde şimdi ise babam ise çok ağır bir hastalığa(kanser) yakalandı. Bende üniversiteyi bitirdim ama yıllarca düzgün bir iş bulamadığım icin şuan mecburiyetten bir fabrikada çalışıyorum. Babama zaten yeterince üzülürken bide üstüne işyerinde sorunlar yaşıyorum.
Ben işimle mesgulken 2 kızın bana bakip kikir kikir güldüğünü gördüm "-bi problem mi var dedim, "-gelsene" dedi gittim, "abla sen evlenmeyi düşünmüyor musun?" dedi (dalga geçerek) "bu şimdi niye sana dert oldu ki?" dedim tepki verince kıvırdı "-aa niye canım belki bir akrabama söyleyeceğim" dedi "-sen evlendirme memurumusun, konusmuslugumuz bile yok samimi olmadığın birine direk bu soruyu sorman görgüsüzlük dedim, Sizin hiçbirinize giren çıkan beni ilgilendirmiyor, hiçbirinizin hayatını merak bile etmiyorum benim hayatım neden sizi bukadar ilgilendiriyor" dedim cok kötü tartıştık..
ve ne yazıkki bu ilk yaşadığım sorun değil tek vuracakları yer evlenmeyişim oyüzden hep ordan vurmaya, beni özellikle sinirlendirmeye çalışıyorlar oysaki ben kimseyle muatap bile olmuyorum sadece işime bakıyorum. Babamı kaybetme korkusu ile diken üstündeyim durumu günden güne kötüye gidiyor ona bişey olursa ne yaparım kimin yanına sığarım diye kara kara düşünürken bide hergün görmek zorunda olduğum onlarca kötü kalpli insanlar benimle uğraşıyor...
Evlilik konusuna gelince görsellik olarak çok güzelim diyemem ama heryerde ilgi çekerim, yani fena sayılmam yüzüne bakılmayacak kadar tipsiz biri değilim ve birini seveyim sevileyim diye elimden geleni yaptım ama olmadı işte. Karşıma düzgün biri çıkmadı çıkanlar bir an önce yatıp kalkıp yol verme niyetinde anladım ki ben kendimide paralasam nasip olmayınca yine olmayacak, bu işler kadersel... Oyüzden hayal kırıklığına uğramaktan bıktım ve herşeyi akışına bıraktım ancak Allah'ın nasip etmediği birşey yüzünden hor görülmek zoruma gidiyor. Bir günah işlemişim gibi bu bir kusur, eksiklikmiş gibi...
"Bu yaşta neden bekarsın, sen bildiğin evde kalmışsın, elini çabuk tut evlenme yaşın geçiyor, gibi yüzlerce saçma sapan sözleri son 5 yıldır duyuyorum. En başta kendi ablam söyler, her tartışmada ilk ordan vurur kendisi boşandı bir çocuğu var bi kere bizle yaşarken mesaj atmıştım "çocuğun evde anne diye ağlıyor durduramıyorum, evli adamların peşinde koşacağına gelde çocuğunla ilgilen" yazdım gelen cevap neydi biliyormusunuz? "Ben yine onu doğurdum sen onuda yapamayacaksın... "
Düşünüyorum da evren, sadece bana kendimi kötü hissettirecek olay ve kişileri etrafımda dizayn etmiş olamaz, herşey bukadar olumsuz olamaz diyorum ama bakınca olumlu hiç bisey de göremiyorum. Aileden yana şans yok, iş, güç, aşk arkadaşlık hiç birinden yana şans yok neden, bu sorunun cevabını yıllarca düşündüm bilmiyorum...
Ailede bir tek babamla aram iyi, annemle de idare eder, ve bunlar sadece bana değil anneme babamada çok çektirdiler kavgasız bir gün geçmezdi evde şimdi ise babam ise çok ağır bir hastalığa(kanser) yakalandı. Bende üniversiteyi bitirdim ama yıllarca düzgün bir iş bulamadığım icin şuan mecburiyetten bir fabrikada çalışıyorum. Babama zaten yeterince üzülürken bide üstüne işyerinde sorunlar yaşıyorum.
Ben işimle mesgulken 2 kızın bana bakip kikir kikir güldüğünü gördüm "-bi problem mi var dedim, "-gelsene" dedi gittim, "abla sen evlenmeyi düşünmüyor musun?" dedi (dalga geçerek) "bu şimdi niye sana dert oldu ki?" dedim tepki verince kıvırdı "-aa niye canım belki bir akrabama söyleyeceğim" dedi "-sen evlendirme memurumusun, konusmuslugumuz bile yok samimi olmadığın birine direk bu soruyu sorman görgüsüzlük dedim, Sizin hiçbirinize giren çıkan beni ilgilendirmiyor, hiçbirinizin hayatını merak bile etmiyorum benim hayatım neden sizi bukadar ilgilendiriyor" dedim cok kötü tartıştık..
ve ne yazıkki bu ilk yaşadığım sorun değil tek vuracakları yer evlenmeyişim oyüzden hep ordan vurmaya, beni özellikle sinirlendirmeye çalışıyorlar oysaki ben kimseyle muatap bile olmuyorum sadece işime bakıyorum. Babamı kaybetme korkusu ile diken üstündeyim durumu günden güne kötüye gidiyor ona bişey olursa ne yaparım kimin yanına sığarım diye kara kara düşünürken bide hergün görmek zorunda olduğum onlarca kötü kalpli insanlar benimle uğraşıyor...
Evlilik konusuna gelince görsellik olarak çok güzelim diyemem ama heryerde ilgi çekerim, yani fena sayılmam yüzüne bakılmayacak kadar tipsiz biri değilim ve birini seveyim sevileyim diye elimden geleni yaptım ama olmadı işte. Karşıma düzgün biri çıkmadı çıkanlar bir an önce yatıp kalkıp yol verme niyetinde anladım ki ben kendimide paralasam nasip olmayınca yine olmayacak, bu işler kadersel... Oyüzden hayal kırıklığına uğramaktan bıktım ve herşeyi akışına bıraktım ancak Allah'ın nasip etmediği birşey yüzünden hor görülmek zoruma gidiyor. Bir günah işlemişim gibi bu bir kusur, eksiklikmiş gibi...
"Bu yaşta neden bekarsın, sen bildiğin evde kalmışsın, elini çabuk tut evlenme yaşın geçiyor, gibi yüzlerce saçma sapan sözleri son 5 yıldır duyuyorum. En başta kendi ablam söyler, her tartışmada ilk ordan vurur kendisi boşandı bir çocuğu var bi kere bizle yaşarken mesaj atmıştım "çocuğun evde anne diye ağlıyor durduramıyorum, evli adamların peşinde koşacağına gelde çocuğunla ilgilen" yazdım gelen cevap neydi biliyormusunuz? "Ben yine onu doğurdum sen onuda yapamayacaksın... "
Düşünüyorum da evren, sadece bana kendimi kötü hissettirecek olay ve kişileri etrafımda dizayn etmiş olamaz, herşey bukadar olumsuz olamaz diyorum ama bakınca olumlu hiç bisey de göremiyorum. Aileden yana şans yok, iş, güç, aşk arkadaşlık hiç birinden yana şans yok neden, bu sorunun cevabını yıllarca düşündüm bilmiyorum...